«Ντου από Παντού» για τον τελικό τσάμπιονς λιγκ που δεν είναι και τόσο…
ισπανικός όσο θέλουν να νομίζουν ή να λένε οι περισσότεροι.
Ακούω από χθες συνέχεια για ισπανικό τελικό στο τσάμπιονς λιγκ και
τσιμπιέμαι. Για καθίστε, ρε παιδιά. Από πού κι ως πού είναι ισπανικός ο
τελικός; Μόνο και μόνο επειδή η Ρεάλ και η Ατλέτικο είναι απ’ αυτή τη
χώρα; Και τι πάει να πει αυτό; Ότι θα δούμε Ισπανούς ποδοσφαιριστές και
προπονητές ή μήπως ισπανικό ποδόσφαιρο;
Η ιταλική τακτική της Ρεάλ…
Δηλαδή, η Ρεάλ στηρίζεται στους Ισπανούς παίκτες; Η ταυτότητά της, η
σφραγίδα της έτσι όπως την βλέπουμε φέτος, είναι… ιταλική. Διότι είναι
ένα δημιούργημα του Αντσελότι.
Η Ρεάλ, δηλαδή, πάνω απ’ όλα ξέρει να παίζει καλή άμυνα. Κι αυτό της το δίδαξε ένας Ιταλός, ο προπονητής της.
Πορτογάλοι, Ουαλοί και Αργεντίνοι οι κορυφαίοι της
Δεύτερον, ποια είναι τα μεγαλύτερα πιστόλια της στην ενδεκάδα; Οι… Ισπανοί;
Ο Πορτογάλος Κριστιάνο Ρονάλντο είναι. Ο Ουαλός Μπέιλ είναι. Ο
Αργεντίνος Ντι Μαρία είναι. Ο Γάλλος Μπενζεμά είναι. Ο Κροάτης Μόντριτς
είναι. Αυτοί οι παικταράδες είναι τα πρώτα βιολιά της ομάδας. Και στα
μετόπισθεν, ο Βραζιλιανοπορτογάλος Πέπε που κάνει τάκλιν στην καρωτίδα.
Αργεντίνικη ταυτότητα για Ατλέτικο
Και πάμε στην Ατλέτικο. Ισπανική κι αυτή; Η σφραγίδα σε τούτη την
Ατλέτικο που βλέπουμε έχει μπει από Αργεντίνο. Από τον Ντιέγκο Σιμεόνε.
Δικιά του είναι η ομάδα 100%. Κι έχει, βέβαια, πολλά αργεντίνικα
στοιχεία στο παιχνίδι της η Ατλέτικο.
Από Βραζιλία, Βέλγιο, Τουρκία και Πορτογαλία…
Να δούμε και τους παίκτες; Κατ’ αρχήν, ο παικταράς Ντιέγκο Κόστα μπορεί
να επέλεξε εθνική Ισπανίας, αλλά ο άνθρωπος είναι βέρος Βραζιλιάνος. Ο
δανεικός Κουρτουά που έκανε την τρομερή απόκρουση στην κεφαλιά του Τέρι
και κράτησε εκεί το 1-1 είναι Βέλγος.
Ο Τουράν που έκανε πάλι πράματα και θάματα είναι Τούρκος. Ο αρχηγός
Τιάγκο Πορτογάλος. Ο Ντιέγκο που σε αρκετά ματς έχει βοηθήσει φέτος,
Βραζιλιάνος. Και πάει λέγοντας.
Με ένα κράμα
Θέλω να πω ότι τα παλιά τα χρόνια όταν λέγαμε γερμανική, ιταλική,
αγγλική, ισπανική ομάδα εννοούσαμε ακριβώς αυτό. Τώρα με την
παγκοσμιοποίηση και στην μετά – Μπόσμαν εποχή καμία ομάδα δεν είναι πια
π.χ. ισπανική, με την έννοια να παίζει ισπανικό ποδόσφαιρο με Ισπανούς
παίκτες και προπονητές. Είναι ένα κράμα από ντόπιους και ξένους. Και
συνήθως την ταυτότητα στις μεγάλες ομάδες την δίνουν πια οι ξένοι
παικταράδες και προπονηταράδες. Μια χαρά θα είναι ο τελικός, λοιπόν… Κι
ας μην παίζουν ομάδες από διαφορετικές χώρες.Πηγή: sportdog.gr
Παρασκευή 2 Μαΐου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου