Το
χτύπημα της... μοίρας ή ακριβέστερα του Ζούνιγα «πάγωσε» όλη τη
Βραζιλία, τη στιγμή του σοβαρού τραυματισμού του Νεϊμάρ στη σπονδυλική
στήλη. Ο πόνος στο πρόσωπο του βραζιλιάνου ήταν αναμφίβολα η εικόνα που
σημάδεψε το φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο.
«Θυμήθηκα τον εαυτό μου», είπε ο μεγάλος Πελέ, ο οποίος θέλησε να αναπτερώσει το ηθικό των συμπατριωτών του, τονίζοντας πως η εθνική ομάδα της χώρας του μπορεί να τα καταφέρει και χωρίς το μεγάλο της αστέρι. Έπεσε έξω όμως... η Βραζιλία είχε στηθεί γύρω από τον Νεϊμάρ.
Ας δουμε ποιοι άλλοι σοκαριστικοί τραυματισμοί ποδοσφαιριστών σημάδεψαν τα Παγκόσμια Κύπελλα.
Φέρεντς Πούσκας – Ουγγαρία (1954)
Απόλυτο φαβορί στο Μουντιάλ της Ελβετίας ήταν η ομάδα-θαύμα της Ουγγαρίας του Φέρεντς Πούσκας, που ήταν αήττητη για 16 ολόκληρα χρόνια και κάτοχος του χρυσού ολυμπιακού μεταλλίου. Όλοι όμως υπολόγιζαν χωρίς τον... Λίμπριχ. Ο Γερμανός αμυντικός χτύπησε τον «συνταγματάρχη» στον αστράγαλο στο ματς των δύο ομάδων στους ομίλους. Ο Πούσκας δεν αγωνίστηκε ξανά έως τον τελικό, όπου πήρε εκ νέου τη θέση του στην ενδεκάδα. Εμφανώς, όμως, ανέτοιμος ήταν «σκιά» του εαυτού του στο μεγάλο ραντεβού. Ο «Δαβίδ» (Δυτ. Γερμανία) νίκησε τον «Γολιάθ» (Ουγγαρία) της εποχής με σκορ 3-2. Ο Πούσκας μπορεί να σκόραρε, όμως κούτσαινε στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Ο Λίμπριχ είχε κάνει τη δουλειά του από νωρίς...
Πελέ – Βραζιλία (1962, 1966)
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Χιλής, το 1962, οι Βραζιλιάνοι φίλαθλοι συγκλονίστηκαν στο άκουσμα της είδησης του τραυματισμού του Πελέ. Το μεγάλο αστέρι της ομάδας, που τέσσερα χρόνια νωρίτερα στη Σουηδία είχε οδηγήσει τη «σελεσάο» στην κατάκτηση του Μουντιάλ, στάθηκε άτυχος. Χτύπησε στον αγώνα εναντίον της Τσεχοσλοβακίας, με αποτέλεσμα να μη χάσει το υπόλοιπο της διοργάνωσης. Με μπροστάρη το Γκαρίντσα, όλοι οι συμπαίκτες του έπαιξαν και για εκείνον και έφτασαν στην κορυφή για δεύτερη συνεχόμενη φορά.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, στην Αγγλία, ο Πελέ έπεσε ξανά θύμα αντιαθλητικών χτυπημάτων. Τα σκληρά μαρκαρίσματα ξεκίνησαν από το εναρκτήριο παιχνίδι με τη Βουλγαρία και είχαν ως αποτέλεσμα την απουσία του στο επόμενο ματς με την Ουγγαρία, όπου η Βραζιλία γνώρισε την ήττα. Εξίσου, αντιαθλητικός ήταν ο τρόπος που τον αντιμετώπισαν και οι Πορτογάλοι στο τρίτο παιχνίδι της «σελεσάο». Ο αποκλεισμός της Βραζιλίας και η σκληρότητα, με την οποία συμπεριφέρθηκαν οι αντίπαλοί του οδήγησαν τον Πελέ στην απόφαση να μην αγωνιστεί ξανά σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Μια απόφαση, που αργότερα άλλαξε.
Φραντς Μπεκενμπάουερ – Δυτ. Γερμανία (1970)
Ίσως ο πιο συγκλονιστικός ημιτελικός όλων των εποχών. Ιταλία εναντίον Δυτικής Γερμανίας στο Αζτέκα της πόλης του Μεξικού, με τις δύο ομάδες να αναδεικνύονται ισόπαλες 1-1 μετά τα πρώτα 90 λεπτά. Ο Μπεκενμπάουερ παθαίνει εξάρθρωση ώμου, όμως τα «πάντσερ» έχουν κάνει όλες τις αλλαγές τους. Ο Γερμανός αμυντικός παραμένει «λαβωμένος» στον αγωνιστικό χώρο, όμως λύγισε, όπως και η ομάδα του, που γνώρισε την ήττα με 4-3. Φυσικά ο «Κάιζερ» δεν αγωνίστηκε στο μικρό τελικό απέναντι στην Ουρουγουάη, όπου η Δυτ. Γερμανία επικράτησε με 1-0.
Πατρίκ Μπατιστόν – Γαλλία (1982)
Πρόκειται για το πιο αντιαθλητικό χτύπημα όλων των εποχών σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Στον ημιτελικό του Σάντσεθ Πιθχουάν, ανάμεσα σε Γερμανία και Γαλλία, ο Σουμάχερ παραλίγο... να σκοτώσει τον Μπατιστόν. Σε μια έξοδό του, ο Γερμανός τερματοφύλακας χτύπησε με μανία το Γάλλο, προκειμένου να κόψει την πορεία του προς το τέρμα. Ο Μπατιστόν έπεσε αναίσθητος στο έδαφος, όμως ο διαιτητής δεν καταλόγισε ούτε φάουλ στη συγκεκριμένη φάση, από την οποία ο Σουμάχερ πήρε το προσωνύμιο «Χασάπης της Σεβίλλης». Ο Γάλλος δε συνέχισε τον αγώνα, με τον Γερμανό γκολκίπερ να είναι ο πρωταγωνιστής στη διαδικασία των πέναλτι και να δίνει στα «πάντσερ» την πρόκριση για τον τελικό.
Νέρι Πουμπίδο – Αργεντινή (1990)
Στο δεύτερο παιχνίδι της φάσης των ομίλων, απέναντι στη Σοβιετική Ένωση, η ατυχία χτύπησε την πόρτα του βασικού τερματοφύλακα της Αργεντινής. Σε μια διεκδίκηση της μπάλας με τον Όλεγκ Προτάσοφ και τον Χούλιο Ορλαντιγκοετσέα, οι δύο Αργεντινοί συγκρούστηκαν μεταξύ τους, με αποτέλεσμα ο Πουμπίδο να υποστεί κάταγμα κνήμης και περόνης και να χάσει τη συνέχεια της διοργάνωσης. Ήταν η αφορμή για να λάμψει το αστέρι του Σέρχιο Γκοϊγκοετσέα.
Ταμπ Ράμος – Ηνωμένες Πολιτείες (1994)
Ένα ακόμη αντιαθλητικό χτύπημα που έμεινε στην ιστορία. Βραζιλία-Η.Π.Α. στη φάση των 16 και σε μια μονομαχία του Λεονάρντο με τον Ράμος, ο βραζιλιάνος ρίχνει μια απίστευτη αγκωνιά στον αντίπαλό του. Φυσικά ο Λεονάρντο αντίκρισε την κόκκινη κάρτα και αποβλήθηκε από τη συνέχεια της διοργάνωσης. Όσο για τον Ταμπ Ράμος; Σπασμένο ζυγωματικό και τρεις μήνες νοσηλείας σε νοσοκομείο.
«Θυμήθηκα τον εαυτό μου», είπε ο μεγάλος Πελέ, ο οποίος θέλησε να αναπτερώσει το ηθικό των συμπατριωτών του, τονίζοντας πως η εθνική ομάδα της χώρας του μπορεί να τα καταφέρει και χωρίς το μεγάλο της αστέρι. Έπεσε έξω όμως... η Βραζιλία είχε στηθεί γύρω από τον Νεϊμάρ.
Ας δουμε ποιοι άλλοι σοκαριστικοί τραυματισμοί ποδοσφαιριστών σημάδεψαν τα Παγκόσμια Κύπελλα.
Φέρεντς Πούσκας – Ουγγαρία (1954)
Απόλυτο φαβορί στο Μουντιάλ της Ελβετίας ήταν η ομάδα-θαύμα της Ουγγαρίας του Φέρεντς Πούσκας, που ήταν αήττητη για 16 ολόκληρα χρόνια και κάτοχος του χρυσού ολυμπιακού μεταλλίου. Όλοι όμως υπολόγιζαν χωρίς τον... Λίμπριχ. Ο Γερμανός αμυντικός χτύπησε τον «συνταγματάρχη» στον αστράγαλο στο ματς των δύο ομάδων στους ομίλους. Ο Πούσκας δεν αγωνίστηκε ξανά έως τον τελικό, όπου πήρε εκ νέου τη θέση του στην ενδεκάδα. Εμφανώς, όμως, ανέτοιμος ήταν «σκιά» του εαυτού του στο μεγάλο ραντεβού. Ο «Δαβίδ» (Δυτ. Γερμανία) νίκησε τον «Γολιάθ» (Ουγγαρία) της εποχής με σκορ 3-2. Ο Πούσκας μπορεί να σκόραρε, όμως κούτσαινε στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Ο Λίμπριχ είχε κάνει τη δουλειά του από νωρίς...
Πελέ – Βραζιλία (1962, 1966)
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Χιλής, το 1962, οι Βραζιλιάνοι φίλαθλοι συγκλονίστηκαν στο άκουσμα της είδησης του τραυματισμού του Πελέ. Το μεγάλο αστέρι της ομάδας, που τέσσερα χρόνια νωρίτερα στη Σουηδία είχε οδηγήσει τη «σελεσάο» στην κατάκτηση του Μουντιάλ, στάθηκε άτυχος. Χτύπησε στον αγώνα εναντίον της Τσεχοσλοβακίας, με αποτέλεσμα να μη χάσει το υπόλοιπο της διοργάνωσης. Με μπροστάρη το Γκαρίντσα, όλοι οι συμπαίκτες του έπαιξαν και για εκείνον και έφτασαν στην κορυφή για δεύτερη συνεχόμενη φορά.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, στην Αγγλία, ο Πελέ έπεσε ξανά θύμα αντιαθλητικών χτυπημάτων. Τα σκληρά μαρκαρίσματα ξεκίνησαν από το εναρκτήριο παιχνίδι με τη Βουλγαρία και είχαν ως αποτέλεσμα την απουσία του στο επόμενο ματς με την Ουγγαρία, όπου η Βραζιλία γνώρισε την ήττα. Εξίσου, αντιαθλητικός ήταν ο τρόπος που τον αντιμετώπισαν και οι Πορτογάλοι στο τρίτο παιχνίδι της «σελεσάο». Ο αποκλεισμός της Βραζιλίας και η σκληρότητα, με την οποία συμπεριφέρθηκαν οι αντίπαλοί του οδήγησαν τον Πελέ στην απόφαση να μην αγωνιστεί ξανά σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Μια απόφαση, που αργότερα άλλαξε.
Φραντς Μπεκενμπάουερ – Δυτ. Γερμανία (1970)
Ίσως ο πιο συγκλονιστικός ημιτελικός όλων των εποχών. Ιταλία εναντίον Δυτικής Γερμανίας στο Αζτέκα της πόλης του Μεξικού, με τις δύο ομάδες να αναδεικνύονται ισόπαλες 1-1 μετά τα πρώτα 90 λεπτά. Ο Μπεκενμπάουερ παθαίνει εξάρθρωση ώμου, όμως τα «πάντσερ» έχουν κάνει όλες τις αλλαγές τους. Ο Γερμανός αμυντικός παραμένει «λαβωμένος» στον αγωνιστικό χώρο, όμως λύγισε, όπως και η ομάδα του, που γνώρισε την ήττα με 4-3. Φυσικά ο «Κάιζερ» δεν αγωνίστηκε στο μικρό τελικό απέναντι στην Ουρουγουάη, όπου η Δυτ. Γερμανία επικράτησε με 1-0.
Πατρίκ Μπατιστόν – Γαλλία (1982)
Πρόκειται για το πιο αντιαθλητικό χτύπημα όλων των εποχών σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Στον ημιτελικό του Σάντσεθ Πιθχουάν, ανάμεσα σε Γερμανία και Γαλλία, ο Σουμάχερ παραλίγο... να σκοτώσει τον Μπατιστόν. Σε μια έξοδό του, ο Γερμανός τερματοφύλακας χτύπησε με μανία το Γάλλο, προκειμένου να κόψει την πορεία του προς το τέρμα. Ο Μπατιστόν έπεσε αναίσθητος στο έδαφος, όμως ο διαιτητής δεν καταλόγισε ούτε φάουλ στη συγκεκριμένη φάση, από την οποία ο Σουμάχερ πήρε το προσωνύμιο «Χασάπης της Σεβίλλης». Ο Γάλλος δε συνέχισε τον αγώνα, με τον Γερμανό γκολκίπερ να είναι ο πρωταγωνιστής στη διαδικασία των πέναλτι και να δίνει στα «πάντσερ» την πρόκριση για τον τελικό.
Νέρι Πουμπίδο – Αργεντινή (1990)
Στο δεύτερο παιχνίδι της φάσης των ομίλων, απέναντι στη Σοβιετική Ένωση, η ατυχία χτύπησε την πόρτα του βασικού τερματοφύλακα της Αργεντινής. Σε μια διεκδίκηση της μπάλας με τον Όλεγκ Προτάσοφ και τον Χούλιο Ορλαντιγκοετσέα, οι δύο Αργεντινοί συγκρούστηκαν μεταξύ τους, με αποτέλεσμα ο Πουμπίδο να υποστεί κάταγμα κνήμης και περόνης και να χάσει τη συνέχεια της διοργάνωσης. Ήταν η αφορμή για να λάμψει το αστέρι του Σέρχιο Γκοϊγκοετσέα.
Ταμπ Ράμος – Ηνωμένες Πολιτείες (1994)
Ένα ακόμη αντιαθλητικό χτύπημα που έμεινε στην ιστορία. Βραζιλία-Η.Π.Α. στη φάση των 16 και σε μια μονομαχία του Λεονάρντο με τον Ράμος, ο βραζιλιάνος ρίχνει μια απίστευτη αγκωνιά στον αντίπαλό του. Φυσικά ο Λεονάρντο αντίκρισε την κόκκινη κάρτα και αποβλήθηκε από τη συνέχεια της διοργάνωσης. Όσο για τον Ταμπ Ράμος; Σπασμένο ζυγωματικό και τρεις μήνες νοσηλείας σε νοσοκομείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου