Ευκαιρίες να ξεκινά βασικός στον Ολυμπιακό δεν θα τις έχει κάθε μέρα. Ωστόσο βάζοντας κρίσιμα γκολ σε τέτοια μεγάλα ματς και με αυτήν την εικόνα μπορεί σιγά σιγά να το κερδίσει αυτό. Και όλα αυτά βέβαια από παιχνίδι της... μοίρας. Τον τραυματισμό του Μποτία για να γίνει αλλαγή στο 57' και δύο λεπτά μετά να σκοράρει με ωραία κεφαλιά σε κάτι που ο Ολυμπιακός δουλεύει και δούλευε από πέρυσι: τις προωθήσεις των στόπερ στα στημένα. Το θετικό για τον Αυλωνίτη είναι πως έχει και δυνατότητες και προοπτική να συνεχίσει σε καλό δρόμο. Ειδικά εφόσον το θέλει πραγματικά και είναι αποφασισμένος να πετύχει. Με αφορμή πάντως τον τραυματισμό του Μποτία μπορεί να ξεκινήσει βασικός με τον Πανιώνιο στο Κύπελλο την Τετάρτη. Ο Αυλωνίτης βέβαια είναι μία κλασική περίπτωση που δείχνει ότι όποιος δουλεύει καλά και σκληρά αργά ή γρήγορα ανταμείβεται.
Η πίεση και η διαφορετική ψυχολογία του Μήτρογλου
Ένας επιθετικός σαν τον Μήτρογλου ζει για το γκολ. Έχει ιδιαίτερη σχέση με αυτό. Ίσως και... εμμονή κάποιες φορές. Το ένστικτο της επιθετικής του αυτοσυντήρησης τον οδηγεί εκεί. Ο Μητρογκόλ λοιπόν έχοντας γυρίσει στον Ολυμπιακό μετά από ένα μη επιτυχές πέρασμα από την Φούλαμ και αρκετά μεγάλη ταλαιπωρία με τραυματισμούς είναι σαν να ξεκινάει από την αρχή. Πάντα λοιπόν ένα νέο ξεκίνημα έχει δυσκολίες, εμπόδια και... παγίδες. Ο διεθνής φορ έχει μεγάλη ανάγκη να νιώσει ξανά πολύ καλά. Να αισθανθεί το πόσο απαραίτητος είναι. Αυτό το ένστικτό του προς το γκολ και την διαρκή ανάγκη επιβεβαίωσης ως σκόρερ είναι που τον οδηγεί κάποιες φορές στις μη πρέπουσες επιλογές. Όπως το να πάρει ξανά την μπάλα για να χτυπήσει πέναλτι κόντρα στον Παναθηναϊκό ενώ η εντολή παραμένει τα πέναλτι να τα βαράει ο Τσόρι Ντομίνγκες. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει παρασυρόμενος από το... πάθος του για το σκοράρισμα. Κάποιες φορές το ένστικτο για κάτι σου βγαίνει. Άλλοτε όχι. Και εκτός των άλλων υπάρχει και η υποχρέωση της εφαρμογής των κανόνων της ομάδας.
Της λογικής και του προγραμματισμού της στο ματς. Στο μυαλό του φιλάθλου που βλέπει εκείνη την ώρα την συγκεκριμένη αντίδραση αλλά και το χαμένο πέναλτι δεν του έρχεται ως μία τόσο ευχάριστη εικόνα για έναν ποδοσφαιριστή που έχει το δικό του ειδικό δέσιμο με την ερυθρόλευκη εξέδρα και που της έχει δώσει τόσες πολλές χαρές. Και σε ντέρμπι και στην Ευρώπη. Ο Μήτρογλου είναι όμως σε καθεστώς μόνιμης πίεσης. Και λειτουργεί ως ένας άλλος... μαχητής. Θέλει να... επιβιώσει ως φορ και ως σκόρερ. Η ψυχολογία του είναι αλλιώτικη σε σχέση με πέρυσι. Θέλει να πιστοποιεί διαρκώς ότι είναι ικανός να συνεχίζει να παίζει σε υψηλό επίπεδο και να δείξει το πόσο μπορεί να πετύχει και φέτος στον Ολυμπιακό, για να δοκιμάσει ξανά το καλοκαίρι την τύχη του στην Ευρώπη.
Αυτό φανερώνει και πείσμα και ποδοσφαιρικό εγωισμό. Και ότι αναμφίβολα δεν το βάζει κάτω. Το συμβόλαιό του στον Ολυμπιακό μπορεί να μην είναι όπως στην Φούλαμ όμως είναι πολύ υψηλό και είναι και αυτή μία παράμετρος για επιπρόθετη πίεση. Τον κάνει στο να νιώθει ακόμα πιο μεγάλη υποχρέωση και στον πειραϊκό σύλλογο που του έδωσε πάλι την ευκαιρία να παίξει ποδόσφαιρο σε ανταγωνιστικό επίπεδο αλλά και απέναντι στον κόσμο. Ο Μίτσελ που ξέρει καλά να χειρίζεται τέτοιες καταστάσεις είναι ο ιδανικός άνθρωπος για να τον φέρει ξανά εκεί που πρέπει και να του δώσει την απαιτούμενη ώθηση για την συνέχεια. Εξάλλου ο καθένας πάντα θέλει τον χρόνο του και ειδικά όταν το τελευταίο διάστημα κρίνεται με τέτοιον τρόπο και αμφισβητείται συνεχώς από μία συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων.
Το ειδικό σχέδιο Μίτσελ για το ντέρμπι και τα χαφ
Η εικόνα του Ολυμπιακού στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό σίγουρα δεν ήταν η προσδοκώμενη μετά την μεγάλη του εμφάνιση με την Γιουβέντους. Ήταν όμως καλύτερος του Παναθηναϊκού, παρά τις όποιες κρίσεις και σκέψεις που υπήρξαν μετά τον αγώνα. Ανώτερος του αντιπάλου του που επέλεξε μία αμυντικογενή τακτική με έμφαση στις αντεπιθέσεις κάθε φορά που έβρισκε χώρο. Ο Ολυμπιακός έχει δείξει και φέτος πως έχει πρόβλημα με τις ομάδες που παίζουν κλειστά. Έτσι συνέβη και στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Προσπάθησε όμως να ανοίξει το παιχνίδι του και να κάνει όσες πιο πολλές ευκαιρίες γινόταν. Ο Ισπανός τεχνικός παρέταξε τα... αναμενόμενα πρόσωπα και αυτά που σας γράφαμε μέρες πριν. Διάταξη 4-2-3-1 που όμως δεν εγγυάται επαρκή δημιουργία από τον άξονα.
Και όπως φάνηκε δεν έδωσε και την απαιτούμενη δημιουργία απο το κέντρο με το παιχνίδι να πηγαίνει και πάλι αρκετά στα άκρα. Ούτε ο Μιλιβόγιεβιτς είναι δημιουργικό χαφ, ούτε ο Μανιάτης. Δεν είναι αυτή η... δουλειά τους αυτή εξάλλου. Με την μετατόπιση του Κασάμι στα φτερά ο Μίτσελ δεν έχει στον άξονά του έναν πολύ δυναμικό μέσο ικανό να δημιουργήσει. Το έχουμε επισημάνει ξανά. Ο Ελβετός όταν παίζει στα άκρα είναι σαν να... χάνεται. Πρέπει να βρεθεί λοιπόν μία "φόρμουλα" για να είναι στο κέντρο. Εάν όχι μόνιμα, τουλάχιστον σε κάποια καίρια παιχνίδια. Ο Αφελάι από την άλλη έχει δικαιώσει τον Μίτσελ για την επιλογή του να τον χρίσει βασικό στο ντέρμπι. Πολλές πλαγιοκοπήσεις, τρεξίματα, παραγωγή παιχνιδιού και γενικά ιδιαίτερα καλή εικόνα.
Ο Ολλανδός είναι παίκτης τοπ επιπέδου και ταλαιπώρησε για τα καλά τους αντιπάλους του. Είναι ποδοσφαιριστής από άλλη ποδοσφαιρική... πάστα που όταν του βγαίνει το παιχνίδι είναι ικανός για μεγάλα πράγματα. Έπαιξε βέβαια τον ρόλο του (σ.σ. και σημαντικό) ότι δεν του βγήκε τόσο το ματς του Τσόρι. Ο Αργεντίνος βιρτουόζος άσος δεν κατάφερε να βοηθήσει όσο μπορούσε και ήθελε την ομάδα του ενώ είναι χαρακτηριστικό πως μετά το ματς τα είχε με τον εαυτό του, μην μένοντας και ο ίδιος ευχαριστημένος από το αγωνιστικό του πρόσωπο. Ο ερυθρόλευκος κόουτς από την μεριά του έστησε ίδιο Ολυμπιακό κατά 10/11 (σ.σ. μόνη αλλαγή Αφελάι αντί του Ντινγκά). Μοιραία αρκετοί παίκτες έβγαλαν κόπωση, όμως στην ειδική του λογική δεν ήταν να παρουσιάσει μία άκρως επιθετική διάταξη, αλλά να κερδίσει το ματς. Να βγάλει κάποιες φάσεις, να σκοράρει και να νικήσει. Αυτό και συνέβη.
Ο στόχος επετεύχθη έστω και δύσκολα. Άλλωστε πάνω απ' όλα μετρούσε για τον Ολυμπιακό να κάνει το 2 στα 2 με Γιουβέντους και Παναθηναϊκό. Και το έκανε σε μία βραδιά που ναι μεν δεν ήταν καλός, όμως ήταν σίγουρα καλύτερος από τον αντίπαλό του... Ας μην ξεχνάμε και το μεγάλο... πρέσινγκ που υπάρχει γι' αυτά τα ματς προς τους παίκτες του Ολυμπιακού. Για τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό που είναι για όλους τα... τοπ παιχνίδια της χρονιάς στην Λίγκα, όπως και να είναι ο "αιώνιος αντίπαλος". Σε όποια κατάσταση και εάν βρίσκεται και όποιο και να είναι το προηγούμενό του αποτέλεσμα. Που είναι πάντα ειδικών συνθηκών με επιτακτική ανάγκη για την κατάκτηση της νίκης. Πίεση από τον κόσμο και από παντού και για αρκετούς παίκτες που αγωνίζονταν πρώτη φορά σε ντέρμπι όπως οι Ομάρ, Μαζουάκου, Κασάμι και Αφελάι. Μπορεί οι παίκτες να έχουν τα κίνητρα και τους λόγους για να κερδίσουν όμως πολλές φορές η παραπάνω πίεση μπορεί να βγάλει και έξτρα άγχος και ιδίως σε "πρωτάρηδες".
Ο εξαιρετικός Ντινγκά
Για ακόμα ένα ματς ο Αφρικανός χαφ έπραξε τα δέοντα στον αγωνιστικό χώρο. Ο Ντελβίν Ντινγκά συνεχίζει να δείχνει και στον Μίτσελ αλλά και στους ιθύνοντες στον Ολυμπιακό το πόσο χρήσιμος παίκτης είναι. Είτε ως βασικός είτε προερχόμενος από τον πάγκο είναι ποδοσφαιριστής-κλειδί και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο Ισπανός. Το αρνητικό για τον Ντινγκά είναι τα μακρινά του ταξίδια λόγω της Εθνικής του Κονγκό (σ.σ. θα έχει ξανά ταξίδι τον Νοέμβριο). Παρόλα αυτά πάντως ο Ντινγκά δουλεύει τόσο πολύ και τόσο σκληρά και είναι τόσο αξιόπιστος που μπορεί και τα ξεπερνά όλα.
Και τώρα το Κύπελλο με ροτέισον
Ο Μίτσελ αρχίζει πλέον να ετοιμάζει τον Ολυμπιακό για τον αγώνα Κυπέλλου με τον Πανιώνιο και ενώ μετά υπάρχει ο Αστέρας στην Τρίπολη και η Γιουβέντους στο Τορίνο. Όπερ σημαίνει πως τα... ζόρια καλά κρατούν. Για το παιχνίδι της Τετάρτης με τους Νεοσμυρνιώτες στον εν λόγω θεσμό ο Ισπανός θα κάνει αλλαγές. Σίγουρα περισσότερες από εκείνες που έκανε για το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Είναι επόμενο και σχεδόν... επιτακτικό να προχωρήσει σε τροποποιήσεις. Και φυσικά ο Ισπανός θέλει να δει τον Ολυμπιακό να αποκτάει τον απαιτούμενο αγωνιστικό ρυθμό σε όλα του τα παιχνίδια. Και σε Ευρώπη αλλά και σε Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου