Το κυρίως πιάτο είναι σήμερα και αύριο και οι πολλοί εκείνο, που ρωτάνε, είναι για το ποιος θα κόψει το νήμα. Αυτό άλλωστε μετράει: όχι ποιος θα ξεκινήσει εντυπωσιακά, αλλά ποιος θα χαμογελάσει στο φινάλε.
Ο Ολυμπιακός είναι από τα πιο τρανά παραδείγματα για του γραπτού το αληθές: μπήκε πέρυσι σαν ταύρος εν υαλοπωλείω στην διοργάνωση και στο τέλος δεν τον έψαχνες, αλλά η ουσία είναι ότι δεν πήγε καν στο φάιναλ-φορ. Μιλάγαμε μάλιστα για τον δις συνεχόμενα πρωταθλητή Ευρώπης.
Αλήθεια, πάντως, είναι ότι υπάρχουν φαβορί για την φετινή κούπα, τουλάχιστον εμείς βλέπουμε κάποιες ομάδες να έχουν το προβάδισμα τους. Εφές, Φενέρ και κυρίως Ρεάλ έχουν κατά την άποψη μας πολύ μεγάλη τύχη για να σηκώσουν το τρόπαιο. Η Ρεάλ έχει τον πρώτο λόγο, καθώς έχει δυναμώσει ακόμη περισσότερο το έμψυχο δυναμικό της. Παίρνοντας Αγιόν, Ρίβερς, Καμπάτσο, Ματσιούλις, αλλά και Νοτσιόνι. Βεβαίως, στη περίπτωση της Ρεάλ πιο πολύ ψυχολογικό είναι το θέμα, αλλά δεν το λες και κακό να έχεις πιο δυνατό ρόστερ σε σχέση με αυτό, που
είχες. Κάθε άλλο…
Η Φενέρ έχει ατού σε σχέση με την περυσινή απογοητευτική της παρουσία στην Ευρωλίγκα το γεγονός ότι ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι δεύτερη χρονιά στο τιμόνι της. Συν τοις άλλοις ο Ζοτς πήρε και παίκτες, που πραγματικά ήθελε, γενικώς έχει στα χέρια του έχει ένα υλικό πολύ καλύτερο από το περυσινό. Το βασικό, όμως, είναι αυτό, που αναφέραμε: ότι πλέον έχει προσαρμοστεί στην Τουρκία.
Ο Ντούσαν Ιβκοβιτς δεν έχει βρει ακόμη τα…πατήματα του στην γείτονα χώρα, έχει, όμως, τον τρόπο να οδηγεί τις ομάδες του με το καλημέρα πολύ ψηλά (όχι ότι δεν το έχει ο Ζοτς αυτό, κάθε άλλο). Η Εφές είναι σε φάση ανοικοδόμησης, το ρόστερ της, όμως, σε συνδυασμό με την παρουσία του Ντούντα, υπόσχεται πολλά πράγματα. Το πόσο πολλά θα φανεί, όπως και όλα φαίνονται, στο παρκέ.
Μπαρτσελόνα, ΤΣΣΚΑ και Μακάμπι είναι λίγο πιο πίσω σε πιθανότητες σε σχέση με τις προαναφερθείσες ομάδες. Αν και από τις τούρκικες ομάδες, έχουν μεγαλύτερο ειδικό βάρος, ίσως και καλύτερο ρόστερ.
Η Μπαρτσελόνα απογοήτευσε πέρυσι στον ημιτελικό του φάιναλ-φορ, αλλά και δυναμική έχει και ποιότητα, ώστε να επανέλθει. Η ΤΣΣΚΑ με τον Δημήτρη Ιτούδη στον πάγκο της έχει το πιο μεγάλο μπάτζετ στην διοργάνωση, μένει αυτό να μεταφραστεί και μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Τεόντοσιτς, Ντε Κολό και Χάινς υπόσχονται δύσκολες βραδιές στους αντιπάλους τους. Η Μακάμπι είναι η πρωταθλήτρια Ευρώπης, αλλά δεν έχει πλέον Μπλατ, δεν έχει Ράις, δεν έχει Χίκμαν. Στον πάγκο της έχει τον πρώην βοηθό του Μπλατ και παλιό καλό πλέι-μέικερ,
τον Γκάι Γκούντες, αλλά άλλο είναι βοηθός και άλλο χεντ-κόουτς. Το υλικό δεν είναι καθόλου κακό από τη στιγμή, που αποκτήθηκαν Τζέρεμι Πάργκο, Μαρκίζ Χέινς και Τζούλιους Ραντλ, αλλά το θέμα δεν είναι τα άτομα, είναι το σύνολο.
Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός είπατε; Στις εκτιμήσεις μας (πιθανόν και στις δικές σας) είναι πιο πίσω από τις ομάδες, που αναφέραμε. Ο Ολυμπιακός είναι πιο δεμένος από τον Παναθηναϊκό, αλλά μένει να δούμε τι θα γίνει με το θέμα του προπονητή. Οι «πράσινοι» έχουν δώσει προτεραιότητα στην δημιουργίας ομάδας, συνόλου, να μπορέσουν να μπολιαστούν τα πολλά πιτσιρίκια, που έχει, και από κει και πέρα ό, τι ήθελε προκύψει. Αλλωστε ο ίδιος ο Διαμαντίδης είπε ότι στόχος δεν είναι το φάιναλ-φορ, αλλά η πρόκριση στο ΤΟΠ-16.
Λόγια του Οκτώβρη καταρρίπτονται την άνοιξη. Για αυτό, καλές είναι οι εκτιμήσεις, που κάνουμε τέτοια εποχή, το θέμα είναι στο τέλος ποιος πανηγυρίζει. Και ειδικά τα τελευταία χρόνια οι ανατροπές είναι στην ημερήσια διάταξη. Ολυμπιακός και Μακάμπι μας το έμαθαν καλά αυτό το έργο.
*Ο Παναθηναϊκός θα πάρει τον Τζούλιαν Ράιτ, που αφήνει πολύ καλές εντυπώσεις στις προπονήσεις (κάτι φυσιολογικό αφού πρόκειται για πάστα εξαιρετικού παίκτη), αλλά είναι πίσω από φυσική κατάσταση. Για το θέμα του προπονητή στον Ολυμπιακό, όλα είναι ανοιχτά. Μάλλον έκπληξη μας περιμένει και ίσως να μην έχουμε έκπληξη, όσον αφορά μόνο στο θέμα προπονητή. *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου