Το... ρεκόρ της πιο σύντομης παραμονής στο ΟΑΚΑ έσπασε ο Τζούλιαν
Ράιτ που ξεπέρασε και τον Κέβιν Ντάγκουορθ από το 1997 που χρειάστηκε να
φορέσει στηθόδεσμο για να προπονηθεί. Ο Αμερικάνος έζησε για λιγότερο
από μια ώρα το... όνειρο της δοκιμής και επιστρέφει άπραγος στην πατρίδα
του για να συνεχίσει αυτό που κάνει από τον Δεκέμβριο του 2013, να
περιμένει δηλαδή μια πρόταση - λαχείο για να επιστρέψει στη δράση.
Ετσι, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ξανά στο σημείο μηδέν, αναζητώντας δύο τουλάχιστον παίκτες (σ.σ. μέχρι να υπογράψει ο Βάλτερς), μία εβδομάδα πριν από το εναρκτήριο τζάμπολ των διοργανώσεων και μάλιστα απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό τον πρώτο στόχο της φετινής χρονιάς, βάσει των όσων δήλωσε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στο περιθώριο της κλήρωσης του πρωταθλήματος, υποστηρίζοντας πως ο φετινός στόχος του Παναθηναϊκού είναι η επίτευξη του νταμπλ.
Η αποτυχία στην υπόθεση του Ράιτ είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό φυσιολογική, όταν αποφασίζεις να πάρεις το ρίσκο, γνωρίζοντας πως μπορεί να βρεθείς απέναντι στο καλύτερο, αλλά και στο χειρότερο. Από την στιγμή που ο Παναθηναϊκός αποφάσισε Οκτώβρη μήνα να αναζητήσει τον παίκτη που του λείπει από τον Ιούλιο, τότε είναι απόλυτα φυσιολογικό να βρεθεί προ εκπλήξεων, με την αγορά να έχει κάνει τα κουμάντα της και τις μεγάλες ομάδες να έχουν τακτοποιήσει τα κενά στο ρόστερ.
Όταν αποφασίζεις την τελευταία στιγμή να αναζητήσεις τον κατάλληλο για να καλύψει την «τρύπα» στο καλάθι, τότε υπάρχουν τρία ενδεχόμενα. Πρώτον, να «ξηλωθείς» οικονομικά και να προσφέρεις buy out για την αγορά κάποιου παίκτη με συμβόλαιο, γεγονός δύσκολο τις τωρινές εποχές με την οικονομική κατάσταση που επικρατεί. Δεύτερον, να κάνεις μια πιο χαμηλού ρίσκου -και προσδοκιών- επιλογή, ελπίζοντας πως θα αποδειχτεί λαβράκι, αντιλαμβανόμενος βεβαίως πως οι περιπτώσεις αυτές είναι ελάχιστες τη δεδομένη χρονική στιγμή. Τρίτον, να τα παίξεις όλα για όλα και να ρισκάρεις μ' έναν παίκτη που στην καλύτερη θα είναι συμπληρωματικός ή θα έχει κουσούρια τύπου Ράιτ.
Είναι σαφές πως ο Παναθηναϊκός πήγε στην τρίτη επιλογή κι αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι επέλεξε να δοκιμάσει έναν παίκτη που είναι ανενεργός από τον Δεκέμβριο του 2013, που σημαίνει ότι έχει να αγωνιστεί σε επίσημο παιχνίδι 10 ολόκληρους μήνες. Ανεξάρτητα, από την κατάληξη της υπόθεσης, το γεγονός και μόνο ότι ο Ράιτ (και ο κάθε Ράιτ...) είναι εκτός παρκέ για έναν περίπου χρόνο, αυτομάτως αυξάνει ακόμη περισσότερο τη δυσκολία της επιλογής και μειώνει κατακόρυφα το ποσοστό επιτυχίας.
Τα δεδομένα αυτά ήταν γνωστά στον Παναθηναϊκό, ο οποίος ήξερε τι έπαιρνε κι επομένως δεν εξεπλάγη από την κατάληξη της υπόθεσης. Αλλωστε, το γεγονός και μόνο ότι επέλεξε να φέρει τον Ράιτ για δοκιμή, αποδεικνύει πως και ο ίδιος δεν ήταν σίγουρος γι αυτό που θα συναντήσει.
Ενδεχομένως, όλα αυτά να είχαν μικρή σημασία, αν ο Παναθηναϊκός αποφάσιζε να μπει στη διαδικασία της δοκιμής στην αρχή της προετοιμασίας, όταν υπήρχε το χρονικό περιθώριο για try - out, όταν καλά - καλά και ο Ιβάνοβιτς δεν είχε ολοκληρωμένη εικόνα για το ρόστερ της ομάδας. Ωστόσο τώρα βρισκόμαστε μια εβδομάδα πριν από τον πρώτο στόχο της χρονιάς κι ο Παναθηναϊκός επιλέγει να πάει στη... λοταρία, παίρνοντας ακόμη μεγαλύτερο ρίσκο κι απ' αυτό που του επιβάλει η εποχή που διανύουμε...
Σε αντίθεση με το κενό στο «5» που φωνάζει εδώ και μήνες, ο προβληματισμός για τον άσο ήταν απόλυτα φυσιολογικός. Όταν τραυματίζονται οι δύο ξένοι πάνω στους οποίους έχεις «χτίσει» ένα μεγάλο μέρος του πλάνου, τότε είναι αναπόφευκτο να βγεις στην αγορά και να ψάξεις για ένα «μπάλωμα» που θα σου δώσει την πίστωση χρόνου, μέχρι να επιστρέψουν υγιείς οι βασικοί σου.
Ο Κρίσταπς Βάλτερς που αναμένεται να αποκτηθεί θα δώσει την ανάσα που θέλουν οι «πράσινοι», καθώς έχει την εμπειρία να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις, με δεδομένο ότι έχει παίξει στη... μισή Ευρώπη. Τα νούμερά του την περσινή σεζόν στην Τουρκία ήταν ικανοποιητικά, σαφέστατα σε χαμηλότερο επίπεδο, αλλά το μεγάλο ερωτηματικό αφορά στην αγωνιστική του κατάσταση και την ετοιμότητά του ώστε να μπει να παίξει με το καλημέρα. Το γεγονός ωστόσο πως είχε ήδη συμβόλαιο με ομάδα της πατρίδας του, δημιουργεί σαφέστατα καλύτερες προϋποθέσεις απ' ό,τι η περίπτωση του Ράιτ.
*Πηγή: gazzetta.gr*
Ετσι, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ξανά στο σημείο μηδέν, αναζητώντας δύο τουλάχιστον παίκτες (σ.σ. μέχρι να υπογράψει ο Βάλτερς), μία εβδομάδα πριν από το εναρκτήριο τζάμπολ των διοργανώσεων και μάλιστα απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό τον πρώτο στόχο της φετινής χρονιάς, βάσει των όσων δήλωσε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στο περιθώριο της κλήρωσης του πρωταθλήματος, υποστηρίζοντας πως ο φετινός στόχος του Παναθηναϊκού είναι η επίτευξη του νταμπλ.
Η αποτυχία στην υπόθεση του Ράιτ είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό φυσιολογική, όταν αποφασίζεις να πάρεις το ρίσκο, γνωρίζοντας πως μπορεί να βρεθείς απέναντι στο καλύτερο, αλλά και στο χειρότερο. Από την στιγμή που ο Παναθηναϊκός αποφάσισε Οκτώβρη μήνα να αναζητήσει τον παίκτη που του λείπει από τον Ιούλιο, τότε είναι απόλυτα φυσιολογικό να βρεθεί προ εκπλήξεων, με την αγορά να έχει κάνει τα κουμάντα της και τις μεγάλες ομάδες να έχουν τακτοποιήσει τα κενά στο ρόστερ.
Όταν αποφασίζεις την τελευταία στιγμή να αναζητήσεις τον κατάλληλο για να καλύψει την «τρύπα» στο καλάθι, τότε υπάρχουν τρία ενδεχόμενα. Πρώτον, να «ξηλωθείς» οικονομικά και να προσφέρεις buy out για την αγορά κάποιου παίκτη με συμβόλαιο, γεγονός δύσκολο τις τωρινές εποχές με την οικονομική κατάσταση που επικρατεί. Δεύτερον, να κάνεις μια πιο χαμηλού ρίσκου -και προσδοκιών- επιλογή, ελπίζοντας πως θα αποδειχτεί λαβράκι, αντιλαμβανόμενος βεβαίως πως οι περιπτώσεις αυτές είναι ελάχιστες τη δεδομένη χρονική στιγμή. Τρίτον, να τα παίξεις όλα για όλα και να ρισκάρεις μ' έναν παίκτη που στην καλύτερη θα είναι συμπληρωματικός ή θα έχει κουσούρια τύπου Ράιτ.
Είναι σαφές πως ο Παναθηναϊκός πήγε στην τρίτη επιλογή κι αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι επέλεξε να δοκιμάσει έναν παίκτη που είναι ανενεργός από τον Δεκέμβριο του 2013, που σημαίνει ότι έχει να αγωνιστεί σε επίσημο παιχνίδι 10 ολόκληρους μήνες. Ανεξάρτητα, από την κατάληξη της υπόθεσης, το γεγονός και μόνο ότι ο Ράιτ (και ο κάθε Ράιτ...) είναι εκτός παρκέ για έναν περίπου χρόνο, αυτομάτως αυξάνει ακόμη περισσότερο τη δυσκολία της επιλογής και μειώνει κατακόρυφα το ποσοστό επιτυχίας.
Τα δεδομένα αυτά ήταν γνωστά στον Παναθηναϊκό, ο οποίος ήξερε τι έπαιρνε κι επομένως δεν εξεπλάγη από την κατάληξη της υπόθεσης. Αλλωστε, το γεγονός και μόνο ότι επέλεξε να φέρει τον Ράιτ για δοκιμή, αποδεικνύει πως και ο ίδιος δεν ήταν σίγουρος γι αυτό που θα συναντήσει.
Ενδεχομένως, όλα αυτά να είχαν μικρή σημασία, αν ο Παναθηναϊκός αποφάσιζε να μπει στη διαδικασία της δοκιμής στην αρχή της προετοιμασίας, όταν υπήρχε το χρονικό περιθώριο για try - out, όταν καλά - καλά και ο Ιβάνοβιτς δεν είχε ολοκληρωμένη εικόνα για το ρόστερ της ομάδας. Ωστόσο τώρα βρισκόμαστε μια εβδομάδα πριν από τον πρώτο στόχο της χρονιάς κι ο Παναθηναϊκός επιλέγει να πάει στη... λοταρία, παίρνοντας ακόμη μεγαλύτερο ρίσκο κι απ' αυτό που του επιβάλει η εποχή που διανύουμε...
Σε αντίθεση με το κενό στο «5» που φωνάζει εδώ και μήνες, ο προβληματισμός για τον άσο ήταν απόλυτα φυσιολογικός. Όταν τραυματίζονται οι δύο ξένοι πάνω στους οποίους έχεις «χτίσει» ένα μεγάλο μέρος του πλάνου, τότε είναι αναπόφευκτο να βγεις στην αγορά και να ψάξεις για ένα «μπάλωμα» που θα σου δώσει την πίστωση χρόνου, μέχρι να επιστρέψουν υγιείς οι βασικοί σου.
Ο Κρίσταπς Βάλτερς που αναμένεται να αποκτηθεί θα δώσει την ανάσα που θέλουν οι «πράσινοι», καθώς έχει την εμπειρία να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις, με δεδομένο ότι έχει παίξει στη... μισή Ευρώπη. Τα νούμερά του την περσινή σεζόν στην Τουρκία ήταν ικανοποιητικά, σαφέστατα σε χαμηλότερο επίπεδο, αλλά το μεγάλο ερωτηματικό αφορά στην αγωνιστική του κατάσταση και την ετοιμότητά του ώστε να μπει να παίξει με το καλημέρα. Το γεγονός ωστόσο πως είχε ήδη συμβόλαιο με ομάδα της πατρίδας του, δημιουργεί σαφέστατα καλύτερες προϋποθέσεις απ' ό,τι η περίπτωση του Ράιτ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου