Στα χαρτιά, γιατί κάθε μεταγραφή μόνο μέσα στο γήπεδο μπορείς να την κρίνεις, ο Ολυμπιακός έχει πάρει ένα πολύ καλό κεντρικό αμυντικό. Με θητεία πέντε σεζόν στην Ντόρτμουντ και μιάμιση σεζόν στη Σάλκε. Μιλάμε για επίπεδο πρώτης τετράδας στην Μπουντεσλίγκα και την Μπορούσια επί των ημερών του να παίρνει δύο πρωταθλήματα και να φτάνει σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ.
Ακόμη δεν είναι 29 ετών κι έχει γράψει το κοντέρ του 119 παιχνίδια Μπουντεσλίγκα (τα 80 βασικός), 16 Τσάμπιονς Λιγκ (13 βασικός), ένα ΟΥΕΦΑ (βασικός) κι 6 κυπέλλου (5 βασικός). Σύνολο 142 αγώνες, ένα μέσο όρο 22 τη σεζόν (15 βασικός κατά μέσο όρο). Δεν ήταν ποτέ Ο αναντικατάστατος παίκτης, αλλά αν ήταν σε Ντόρτμουντ και Σάλκε Ο αναντικατάστατος, πολύ απλά δεν θα έρχονταν στην Ελλάδα σε τέτοια ηλικία, για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.
Το θέμα με το Σαντάνα είναι απλό: Στα καλά του κάνει εύκολα τη διαφορά στον Ολυμπιακό. Κι όχι μόνο σε επίπεδο ελληνικού πρωταθλήματος. Έχει και εμπειρία και ποιότητα. Δεν είναι ο καλύτερος αμυντικός στην Ευρώπη, αλλά έχει ταχύτητα, ικανότητα στον αέρα, είναι αρκετά δυνατός (όχι πολύ σκληρός, με μέσο όρο μία κίτρινη στη σεζόν!) και πασάρει σωστά. Το στιλ του έχει λίγο ρίσκο, γιατί το παιχνίδι του έχει ως κυρίαρχο στοιχείο το τάκλιν με τα μακριά του πόδια. Έχει μοναδική ικανότητα να τα καταφέρνει και να ενθουσιάζει με αυτές τις επεμβάσεις του την εξέδρα, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να γίνει κάποιο τσαφ.
Έχει συνηθίσει να κάνει άμυνα σε ανοιχτούς χώρους, αφού Ντόρτμουντ και Σάλκε παίζουν ανοιχτά, ιδίως η πρώτη, οπότε «κολλάει» στον Ολυμπιακό, που είναι ομάδα η οποία σαφώς και περισσότερο επιτίθεται παρά αμύνεται. Έχει το ηγετικό στοιχείο, με παράστημα και στιλ αλά Λουϊζάο της Μπενφίκα και μπορεί να βοηθήσει με γκολ στις στημένες φάσεις. Όπως κάθε πανύψηλος στόπερ έχει τα «θεματάκια» του όταν στρίβει η, στις πάσες στην πλάτη του, αλλά τα…κανιά του τον βοηθάνε να καλύπτει τα νώτα του σε πολλές περιπτώσεις.
Έχοντας παίξει δύο παιχνίδια στη Σάλκε τέλη Νοέμβρη και άλλα δύο μέσα Δεκέμβρη, φαίνεται να ξεπέρασε το πρόβλημα του τραυματισμού του, εξαιτίας του οποίου δεν ήταν στη διάθεση της Σάλκε φέτος σε 16 παιχνίδια-εξ ου και οι λίγες συμμετοχές του. Μου κάνει εντύπωση ότι τόσα χρόνια στην Ντόρτμουντ, ομάδα με γενικά πολλούς τραυματισμούς, είχε χάσει μόλις πέντε ματς σε πέντε χρόνια από μικροπροβλήματα σε μία και μοναδική σεζόν, αλλά στη Σάλκε σε μόλις ενάμιση χρόνο έχασε από τραυματισμό 24 παιχνίδια (8 πέρσι) σε ένα σύνολο 88 αγώνων-μήπως δηλαδή ήταν θέμα προπονήσεων της Σάλκε…
Ένας Σαντάνα υγιής κι ετοιμοπόλεμος, δηλαδή σε καλή κατάσταση, μπορεί να αποδειχθεί κλειδί στην προσπάθεια του Ολυμπιακού για να τα καταφέρει σε τρία μέτωπα-πρωτάθλημα, κύπελλο και Γιουρόπα Λιγκ, την στιγμή που οι άλλοι διεκδικητές του τίτλου είναι εκτός Γιουρόπα κι εκτός Κυπέλλου. Γιατί είναι και τέτοια τα στοιχεία του παιχνιδιού του, που μπορεί να κολλήσει και δίπλα στο Σιόβα, αλλά και δίπλα στους άλλους κεντρικούς αμυντικούς που θα έχει η ομάδα. Κι ας έχουμε υπόψιν μας ότι έκανε κανονικά την χειμερινή προετοιμασία με τη Σάλκε κι έπαιξε κανονικά στα φιλικά που έδωσαν οι Γερμανοί, τελευταίο πριν μία εβδομάδα.
Κατά την γνώμη μου, οι καλύτερες λύσεις για τον Ολυμπιακό, απ' όσες ξέρουμε, ήταν ο Σαντάνα κι ο Μπακαρί Κονέ της Λιόν. Όχι οι Πορτογάλοι, ο Νέτο κι ο Κόστα. Αλλά αυτά θα τα δούμε στην πορεία. Εκτιμήσεις είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου