Δεν μπορώ να συμφωνήσω μ' όσους πέφτουν από τα σύννεφα για την ήττα του Παναθηναϊκού στο Κάουνας, άλλωστε δεν υπάρχει κάτι μέχρι σήμερα που μπορεί να με πείσει πως οι «πράσινοι» μπορούν να θεωρούνται φαβορί, ακόμη και σε παιχνίδια με θεωρητικά υποδεέστερους αντιπάλους.
Οι οκτώ ήττες είναι αντιπροσωπευτικό ποσοστό, άρα όταν ο Παναθηναϊκός μπαίνει στο αεροπλάνο και πάει μακριά από το ΟΑΚΑ, δεν τρομάζει τον αντίπαλο, δεν εμπνέει σιγουριά γι αυτό που θα παρουσιάσει, δεν πείθει τέλος πάντων πως το υλικό που διαθέτει είναι τόσο καλύτερο του αντιπάλου που θα «καθαρίσει» εύκολα.
Ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που βασίζει τον χαρακτήρα της στους δύο «μπαρουτοκαπνισμένους», τον Διαμαντίδη και τον Φώτση, επομένως σ' ένα πολύ μεγάλο ποσοστό η εικόνα του στα εκτός έδρας παιχνίδια εξαρτάται από την απόδοσή τους και από τη μεταδοτικότητα του «θέλω να νικήσω». Το ερώτημα είναι τι γίνεται στις περιπτώσεις που οι δύο παλιοί δεν είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση ή τι θα γίνει όταν ένας από τους δύο ή και δύο αποφασίσουν να κρεμάσουν τα παπούτσια τους.
Προφανώς απάντηση δεν υπάρχει, γιατί αν υπήρχε θα είχε δοθεί και εντός παρκέ. Με τον Διαμαντίδη και τον Φώτση εκτός ρυθμού, ο Παναθηναϊκός μοιάζει να μην έχει τον χαρακτήρα του «Εξάστερου», της ομάδας δηλαδή που πατάει στο παρκέ και ο αντίπαλος σκέφτεται πώς θα γλιτώσει. Ο Παναθηναϊκός προσπαθεί μεν, αλλά χρειάζεται χρόνο για να «χτίσει» χαρακτήρα, ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται χωρίς την παλιά φρουρά.
Πέραν βεβαίως της συνολικής εικόνας, υπάρχουν και τα επιμέρους λάθη που έχουν οδηγήσει τον Παναθηναϊκό σε ήττες με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Τι να πεις για όσα έγιναν στο Κάουνας στο τελευταίο 10λεπτο... Για την επιλογή του Ιβάνοβιτς να αφήσει τόση ώρα εκτός παρκέ τον εκπληκτικό Παππά; Την απίθανη επιλογή με τον Νέλσον να παίρνει την πιο κρίσιμη επίθεση; Την άμυνα που έδωσε στον Τσέρι επτά ολόκληρα δευτερόλεπτα, σε σημείο που δεν το πίστευε ο ίδιος και κοιτούσε δεξιά κι αριστερά όπως σταματάμε στο stop με το αυτοκίνητο, μέχρι να πάρει την μπάλα και να... ορμήσει στην ανοικτή διάβαση της άμυνας;
Πράγματι ο Παναθηναϊκός έκανε το χειρότερο πρώτο ημίχρονο της φετινής σεζόν, αλλά δεν ήταν η πρώτη φορά που παρουσίασε τόση αναρχία στα τελευταία τρία λεπτά. Μοιάζει κάποιες φορές να μην έχει τρόπο να διαχειριστεί την κρισιμότητα της κατάστασης, αν και θεωρώ πως αυτό δεν είναι το βασικότερο πρόβλημα στη φετινή σεζόν.
Το βασικότερο όλων είναι ο χαρακτήρας που δεν αποδεικνύεται μόνο στο φινάλε, αλλά σε ολόκληρο το 40λεπτο, ειδικά απέναντι σε ομάδες που απαιτούμε να είναι φαβορί. Υπό νορμάλ συνθήκες δεν μπορεί το παιχνίδι Ζαλγκίρις - Παναθηναικού να κρίνεται στα τελευταία δευτερόλεπτα και να περιμένουμε την σωστή απόφαση του τελευταίου λεπτού για κάτι που γίνεται λάθος επί 39 ολόκληρα λεπτά.
Αυτό θα το χρειαστεί σε κάποιο ή κάποια από τα ματς που θα δώσει εκτός έδρας, δεν μπορεί να είναι ο κανόνας είτε αντιμετωπίζει την Μπαρτσελόνα και τη Μακάμπι, είτε την Αλμπα και τη Ζαλγκίρις.
Οπως τα κανε ο Παναθηναϊκός, μπορεί να βγει από τρίτος μέχρι και εκτός 8άδας. Για να είμαστε δίκαιοι, μια ομάδα που δεν έχει κάνει καμία σημαντική εκτός έδρας νίκη, δεν δικαιούται να πιστεύει πως αξίζει κάτι παραπάνω.
Είχε πολλές ευκαιρίες ο φετινός Παναθηναϊκός για ένα σπουδαίο «διπλό», αλλά όλες μα όλες τις πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων. Ετσι όπως το πάει, θα χει άλλη μια ευκαιρία, την τελευταία αγωνιστική με τον Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι και ίσως να τα φέρει έτσι η μοίρα που αυτό το παιχνίδι να κρίνει και την πρόκριση... Με λίγα λόγια μπορεί να έρθουν έτσι τα πράγματα που το ερώτημα θα είναι «μπορείς; Προχώρα, δεν μπορείς; Μείνε εκεί που είσαι».
Υ.Γ.: Είχε κανείς αμφιβολία για την εικόνα που θα παρουσίαζε η Φενέρ του Ζοτς μετά την ήττα από τη Γαλατασαράι των επτά παικτών; Οποιος είχε αμφιβολία, ας κάνει ένα rewind κι ας θυμηθεί τι συνέβαινε στα χρόνια του Παναθηναϊκού, μετά από απρόσμενες ήττες και δημόσια «κραξίματα» του Ομπράντοβιτς.
Η ατάκα του Ζήση στην κάμερα της ΝΕΡΙΤ πως «προετοιμαζόμασταν δύο εβδομάδες γι αυτό το ματς και ίσως μας στοίχισε στο πρωτάθλημα» είναι μια ακόμη επιβεβαίωση πως ο «Ζοτς» προετοιμάζει καλύτερα την ομάδα μετά από ήττες, παρά μετά από νίκες.
Μια ομάδα που στη διάρκεια της σεζόν έχει νικήσει εκτός έδρας την Μπαρτσελόνα, την ΤΣΣΚΑ και τον Ολυμπιακό, είναι απ' αυτές που αξίζουν να βρίσκονται στο φάιναλ φορ, για τον απλούστατο λόγο πως οι δυνατοί χαρακτήρες φαίνονται στα γήπεδα όπου οι άλλοι ξέρουν προκαταβολικά ότι θα χάσουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου