Οι ίδιες αποτυχίες έρχονται να στοιχειώσουν και φέτος τη Σίτι. Η
έξοδος από το Champions League βρίσκεται κοντά, ενώ το πρωτάθλημα δεν
είναι εδώ και καιρό στα χέρια των πολιτών, που ελπίζουν σε θαύμα για την
υπεράσπιση του τίτλου.
Πλησιάζοντας στο τέλος ο Πελεγκρίνι βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα. Και όχι άδικα. Η φετινή σεζόν είναι γεμάτη σκαμπανεβάσματα και δεν υπάρχει ίχνος βελτίωσης, προόδου. «Μοιάζει με ομάδα που είναι στον αυτόματο πιλότο. Παίζουν μονίμως κάτω από τις δυνατότητές τους σε δραματικό επίπεδο», σχολίασε ο Oliver Kay στην εκπομπή Sunday Supplement στο Sky Sports.
Όταν συμβαίνει το τελευταίο, τότε συνήθως σημαίνει ότι είτε ο προπονητής δεν μπορεί πλέον να εμπνεύσει τους παίκτες του είτε δεν μπορεί κάνει τις απαιτούμενες αλλαγές. Ο ίδιος πιστεύει ότι δεν είναι το πρώτο. «Οι άνθρωποι μπορούν να λένε ό,τι θέλουν, όμως αυτή η ομάδα είναι πεινασμένη. Γι’ αυτό είμαστε στη 2η θέση. Μόνο η Τσέλσι τα έχει πάει καλύτερα. Οι παίκτες μου έχουν πείνα να συνεχίσουν να κατακτούν τρόπαια», είχε τονίσει. Οπότε, μάλλον σημαίνει το δεύτερο.
Έτσι, φτάσαμε στο κρισιμότερο σημείο για τον Χιλιανό. «Η Σίτι ήδη σχεδιάζει το μέλλον χωρίς τον Πελεγκρίνι», αποκάλυψε ο Duncan Castles στους Sunday Times πριν λίγες ημέρες, τονίζοντας ότι ήδη ετοιμάζεται το πλάνο της διαδοχής του. «Κουρασμένη και προβλέψιμη» ήταν ο τίτλος της Daily Star, που παράλληλα ζήτησε και την απόλυση του Πελεγκρίνι μετά την ήττα από την Λίβερπουλ. Ο κλοιός σφίγγει μέρα με τη μέρα.
«Δεν είναι τόσο απελπισμένοι για τρόπαια. Θέλουν να βελτιωνόμαστε. Φυσικά και θέλουν να κερδίζουν τίτλους, όμως θέλουν να το κάνουν με ολοκληρωτικό τρόπο. Θέλω να κερδίσω τίτλους, το έκανα και εδώ και στη Νότιο Αμερική, όμως δεν είναι μόνο αυτό. Είναι σημαντικό και το πώς θα τους κερδίσεις. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κερδίσεις, όμως προτιμώ το δικό μου στυλ, καθώς νομίζω ότι μακροπρόθεσμα είναι το καλύτερο», σχολίασε ο τεχνικός της Σίτι πριν από λίγες ημέρες.
Η κριτική που έχει δεχθεί μετά τα παιχνίδια με Μπαρτσελόνα και Λίβερπουλ είναι πολύ σκληρή, όμως όχι και άδικη. Τα προβλήματα στην τακτική δεν είναι κάτι καινούριο. «Είτε είναι ξεροκεφαλιά είτε μη διορατικότητα, η πίστη ότι η ποιότητα στο τέλος θα φανεί αρκετή, έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τον Πελεγκρίνι και το 4-4-2 που χρησιμοποιεί. Κανένας δε διαφωνεί ότι αν υπάρξει μικρή διαλλακτικότητα, τα πράγματα θα πάνε καλύτερα», έγραφε ο James Ducker από τον περασμένο Οκτώβριο. Λίγες ημέρες αργότερα το πρωτοσέλιδο της Daily Mail προσέθετε και άλλη πίεση. «Η Σίτι σε κρίση».
«Πριν από 3 εβδομάδες ήμασταν στο -9 και κοντά στον αποκλεισμό από το Champions League, ενώ ήμασταν μία ομάδα που εξαρτώνταν αποκλειστικά από τον Σέρχιο Αγουέρο. Έτσι, πιστεύω ότι έγινε ένα μικρό θαύμα. Όμως αυτό το θαύμα έχει όνομα: δουλειά», είχε πει ο Μανουέλ Πελεγκρίνι στις αρχές του έτους, όταν η Σίτι έκλεινε διαφορά 9 βαθμών και έπιανε την Τσέλσι στην κορυφή. Η αισιοδοξία ήταν μεγάλη και ο ίδιος ένιωθε ότι είχε δώσει τις απαντήσεις του.
«Οι μέθοδοί μου θα έπρεπε να χαίρουν μεγαλύτερης εμπιστοσύνης. Δε με ενοχλούν τα πρωτοσέλιδα. Έχουμε κερδίσει δύο τίτλους. Θα συνεχίσουμε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Το έλεγα και πέρυσι, όταν όλοι μιλούσαν για τον τρόπο παιχνιδιού μας. Στο τέλος, όμως, κατακτήσαμε το πρωτάθλημα. Ξέρω τι είναι καλύτερο για την ομάδα». Ο Πελεγκρίνι δεν μπορεί καν να διανοηθεί ότι νέες ιδέες θα δώσουν και νέο αέρα στην ομάδα του.
Κάθε φορά που δέχεται κριτική, όπως για παράδειγμα από τον Πολ Σκόουλς για το γεγονός ότι ο Τουρέ πρέπει να παίζει πιο μπροστά, καθώς πλέον δεν βοηθάει τόσο πολύ αμυντικά, θυμάται και έχει ως σημείο αναφοράς την περσινή σεζόν. Αυτό είναι το χειρότερο. Το γεγονός ότι κάτι δούλεψε πέρυσι, δε σημαίνει ότι θα δουλέψει και φέτος. Πρέπει να κάνεις το επόμενο βήμα πριν εκείνο καταστεί αναγκαίο. Διότι το να καταστεί αναγκαίο συνεπάγεται απώλειες.
Είναι ο κανόνας της εξέλιξης και αυτό στο οποίο δίνουν το μεγαλύτερο βάρος στη διοίκηση. Κανένας δεν του ζήτησε ούτε θα του ζητήσει να αλλάξει τις αρχές του, όμως κάποιες φορές η μάχη του τίτλου απαιτεί και θυσίες. Μία προσέγγιση πιο κοντά στην πραγματικότητα. Το τελευταίο, όμως, δεν πρέπει να παρεξηγηθεί.
Στο παιχνίδι με την Λίβερπουλ ο Χιλιανός συμπεριφέρθηκε αλαζονικά. Αντί να προσαρμοστεί στα πλάνα των φορμαρισμένων κόκκινων, αποφάσισε να αφήσει ακάλυπτη την άμυνά του και το πλήρωσε. Δέχθηκε σκληρή κριτική από τους Νέβιλ και Κάραχερ, όμως συνεχίζει να πιστεύει ότι δεν έχει κάνει κάτι λάθος, λέγοντας ότι οι τακτικές του και με την Λίβερπουλ και με την Μπαρτσελόνα ήταν άψογες. Το σύστημα δεν είναι εκείνο που καθορίζει τη φιλοσοφία. Για έναν προπονητή που περηφανεύεται για το πόσο σκληρά δουλεύει στην προπόνηση και τα λάθη θα έπρεπε να είχαν διορθωθεί και θα έπρεπε να υπάρχει Plan B.
Ξέρετε για πόσες ημέρες έχει βρεθεί η Σίτι στην κορυφή μετά την κατάκτηση του τίτλου το 2012; Μόλις 22! Για την πιο ακριβή ομάδα του πρωταθλήματος δεν είναι και το καλύτερο ρεκόρ, ενώ φέτος οι πολίτες βρέθηκαν μόλις μία φορά στο ρετιρέ μετά την 1η αγωνιστική, καθώς την Πρωτοχρονιά τυπικά ήταν στη 2η (απόλυτη ισοβαθμία με την Τσέλσι). Κάθε χρόνο η πολιτική του Μανσούρ είναι να γίνεται ανασκόπηση και αξιολόγηση με το τέλος της σεζόν. Αν ο Πελεγκρίνι δεν αλλάξει είναι πολύ πιθανό σε λίγες εβδομάδες να απολυθεί έναν χρόνο πριν λήξει το συμβόλαιό του.
Όπως και στην περίπτωση του Μαντσίνι ο Μπέγκιρισταϊν έχει βγει από νωρίς για να τσεκάρει πιθανούς αντικαταστάτες. Ο Ιταλός απολύθηκε όχι γιατί ήταν δεύτερος, αλλά γιατί μετά το πρωτάθλημα η Σίτι ήταν στάσιμη (ίσως και χειρότερη). Το ίδιο μοιάζει να συμβαίνει και τώρα. Κυρίως γιατί ο Πελεγκρίνι δείχνει τεράστια αδυναμία στο να αναγνωρίσει το πρόβλημα. Αν δεν αναγνωρίσεις το πρόβλημα, δεν είναι δυνατόν να ξεκινήσεις να ψάχνεις και λύσεις.
Μετά την πρώτη σεζόν εμφανίστηκαν τα προβλήματα και στο man management. Ο Γιόβετιτς είπε τα χειρότερα για τον προπονητή του πριν από λίγες ημέρες, ενώ Κομπανί και Φεραντίνιο παραλίγο να πιαστούν στα χέρια στα αποδυτήρια στο ημίχρονο στο Anfield, μετά από διαφωνία για το λάθος τους στο γκολ του Χέντερσον. Το αποτέλεσμα ήταν ο Βέλγος να μείνει στον πάγκο και ο Βραζιλιάνος εκτός αποστολής για το επόμενο ματς με την Λέστερ. Ο Πελεγκρίνι, πάντως, τους κάλυψε και τους δύο, όμως τα προβλήματα στα αποδυτήρια παραμένουν.
«Δε νιώθω καμία πίεση, ειδικά από τον Τύπο. Η μόνη πίεση που νιώθω είναι όταν δεν βλέπω την ομάδα μου να παίζει όπως θέλω. Οι φήμες δεν με επηρεάζουν. Πάντα ζω στο παρόν. Δεν κοιτάζω το μέλλον. Δεν μπορείς να ξέρεις τι θα συμβεί στο μέλλον», σχολίασε ο 61χρονος τεχνικός, που έχει βρει ανέλπιστη στήριξη από τους οπαδούς. Σε ψηφοφορία της Manchester Evening News το 44,8% τον θέλει και την επόμενη σεζόν σε σχέση με τις άλλες επιλογές που προσέφερε η εφημερίδα (Γκουαρδιόλα, Αντσελότι, Σιμεόνε, Κλοπ).
Η αλήθεια είναι ότι από την πρώτη στιγμή ο Πελεγκρίνι θεωρήθηκε κάτι σαν προσωρινή λύση, καθώς η διοίκηση της Σίτι θέλει να υπάρχει συνέχεια από τις ακαδημίες μέχρι την πρώτη ομάδα, επιλέγοντας το μοντέλο της Μπαρτσελόνα και ψάχνοντας μελλοντικά εκείνον που θα κάνει το πλάνο πράξη. Κάτι, φυσικά, που δεν έχει συμβεί ακόμα και ο τελευταίος που φταίει είναι ο προπονητής. Με βάση αυτό, όμως, επιλέχθηκε ο Χιλιανός, με βάση αυτό θα επιλεγεί και ο διάδοχός του. Επίσης, δεν είναι κρυφό ότι διακαής πόθος του Μανσούρ είναι ο Πεπ Γκουαρδιόλα, του οποίου το συμβόλαιο με την Μπάγερν ολοκληρώνεται το επόμενο καλοκαίρι.
«Στη διοίκηση της Σίτι δεν αρέσει το ποδόσφαιρο του Κάρλο Αντσελότι. Αυτό το στυλ της Μπαρτσελόνα, που θέλει να ακολουθήσει η Σίτι, υπάρχουν ελάχιστοι προπονητές που μπορούν να το φέρουν σε πέρας», τόνισε ο Martin Samuel. Ο Πελεγκρίνι κλήθηκε να διαχειριστεί ένα ρόστερ, του οποίου η βασική 11άδα έχει μέσο όρο ηλικίας κάπου στα 29 έτη. Σε συνδυασμό με την έλλειψη επιλογών, αυτό ουσιαστικά βάζει και τους πολίτες με την πλάτη στον τοίχο.
Ο τεχνικός της Σίτι έχει μπροστά του λίγες εβδομάδες, προκειμένου να πείσει ότι πρέπει να παραμείνει στη θέση του. Η απόφαση θα πρέπει να παρθεί με γνώμονα το μέλλον και όχι μόνο την επόμενη σεζόν. Και με αυτά τα δεδομένα, το να ολοκληρώσει το συμβόλαιό του ο Πελεγκρίνι μοιάζει η καλύτερη επιλογή. Εκτός και αν ο Ράφα Μπενίτεθ, του οποίου το όνομα ακούγεται όλο και περισσότερο τελευταία, δεχθεί να γίνει ο - βραχυπρόθεσμος - κρίκος μέχρι τη διάδοχη κατάσταση...
*Πηγή: gazzetta.gr*
Πλησιάζοντας στο τέλος ο Πελεγκρίνι βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα. Και όχι άδικα. Η φετινή σεζόν είναι γεμάτη σκαμπανεβάσματα και δεν υπάρχει ίχνος βελτίωσης, προόδου. «Μοιάζει με ομάδα που είναι στον αυτόματο πιλότο. Παίζουν μονίμως κάτω από τις δυνατότητές τους σε δραματικό επίπεδο», σχολίασε ο Oliver Kay στην εκπομπή Sunday Supplement στο Sky Sports.
Όταν συμβαίνει το τελευταίο, τότε συνήθως σημαίνει ότι είτε ο προπονητής δεν μπορεί πλέον να εμπνεύσει τους παίκτες του είτε δεν μπορεί κάνει τις απαιτούμενες αλλαγές. Ο ίδιος πιστεύει ότι δεν είναι το πρώτο. «Οι άνθρωποι μπορούν να λένε ό,τι θέλουν, όμως αυτή η ομάδα είναι πεινασμένη. Γι’ αυτό είμαστε στη 2η θέση. Μόνο η Τσέλσι τα έχει πάει καλύτερα. Οι παίκτες μου έχουν πείνα να συνεχίσουν να κατακτούν τρόπαια», είχε τονίσει. Οπότε, μάλλον σημαίνει το δεύτερο.
Έτσι, φτάσαμε στο κρισιμότερο σημείο για τον Χιλιανό. «Η Σίτι ήδη σχεδιάζει το μέλλον χωρίς τον Πελεγκρίνι», αποκάλυψε ο Duncan Castles στους Sunday Times πριν λίγες ημέρες, τονίζοντας ότι ήδη ετοιμάζεται το πλάνο της διαδοχής του. «Κουρασμένη και προβλέψιμη» ήταν ο τίτλος της Daily Star, που παράλληλα ζήτησε και την απόλυση του Πελεγκρίνι μετά την ήττα από την Λίβερπουλ. Ο κλοιός σφίγγει μέρα με τη μέρα.
«Δεν είναι τόσο απελπισμένοι για τρόπαια. Θέλουν να βελτιωνόμαστε. Φυσικά και θέλουν να κερδίζουν τίτλους, όμως θέλουν να το κάνουν με ολοκληρωτικό τρόπο. Θέλω να κερδίσω τίτλους, το έκανα και εδώ και στη Νότιο Αμερική, όμως δεν είναι μόνο αυτό. Είναι σημαντικό και το πώς θα τους κερδίσεις. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κερδίσεις, όμως προτιμώ το δικό μου στυλ, καθώς νομίζω ότι μακροπρόθεσμα είναι το καλύτερο», σχολίασε ο τεχνικός της Σίτι πριν από λίγες ημέρες.
Η κριτική που έχει δεχθεί μετά τα παιχνίδια με Μπαρτσελόνα και Λίβερπουλ είναι πολύ σκληρή, όμως όχι και άδικη. Τα προβλήματα στην τακτική δεν είναι κάτι καινούριο. «Είτε είναι ξεροκεφαλιά είτε μη διορατικότητα, η πίστη ότι η ποιότητα στο τέλος θα φανεί αρκετή, έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τον Πελεγκρίνι και το 4-4-2 που χρησιμοποιεί. Κανένας δε διαφωνεί ότι αν υπάρξει μικρή διαλλακτικότητα, τα πράγματα θα πάνε καλύτερα», έγραφε ο James Ducker από τον περασμένο Οκτώβριο. Λίγες ημέρες αργότερα το πρωτοσέλιδο της Daily Mail προσέθετε και άλλη πίεση. «Η Σίτι σε κρίση».
«Πριν από 3 εβδομάδες ήμασταν στο -9 και κοντά στον αποκλεισμό από το Champions League, ενώ ήμασταν μία ομάδα που εξαρτώνταν αποκλειστικά από τον Σέρχιο Αγουέρο. Έτσι, πιστεύω ότι έγινε ένα μικρό θαύμα. Όμως αυτό το θαύμα έχει όνομα: δουλειά», είχε πει ο Μανουέλ Πελεγκρίνι στις αρχές του έτους, όταν η Σίτι έκλεινε διαφορά 9 βαθμών και έπιανε την Τσέλσι στην κορυφή. Η αισιοδοξία ήταν μεγάλη και ο ίδιος ένιωθε ότι είχε δώσει τις απαντήσεις του.
«Οι μέθοδοί μου θα έπρεπε να χαίρουν μεγαλύτερης εμπιστοσύνης. Δε με ενοχλούν τα πρωτοσέλιδα. Έχουμε κερδίσει δύο τίτλους. Θα συνεχίσουμε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Το έλεγα και πέρυσι, όταν όλοι μιλούσαν για τον τρόπο παιχνιδιού μας. Στο τέλος, όμως, κατακτήσαμε το πρωτάθλημα. Ξέρω τι είναι καλύτερο για την ομάδα». Ο Πελεγκρίνι δεν μπορεί καν να διανοηθεί ότι νέες ιδέες θα δώσουν και νέο αέρα στην ομάδα του.
Κάθε φορά που δέχεται κριτική, όπως για παράδειγμα από τον Πολ Σκόουλς για το γεγονός ότι ο Τουρέ πρέπει να παίζει πιο μπροστά, καθώς πλέον δεν βοηθάει τόσο πολύ αμυντικά, θυμάται και έχει ως σημείο αναφοράς την περσινή σεζόν. Αυτό είναι το χειρότερο. Το γεγονός ότι κάτι δούλεψε πέρυσι, δε σημαίνει ότι θα δουλέψει και φέτος. Πρέπει να κάνεις το επόμενο βήμα πριν εκείνο καταστεί αναγκαίο. Διότι το να καταστεί αναγκαίο συνεπάγεται απώλειες.
Είναι ο κανόνας της εξέλιξης και αυτό στο οποίο δίνουν το μεγαλύτερο βάρος στη διοίκηση. Κανένας δεν του ζήτησε ούτε θα του ζητήσει να αλλάξει τις αρχές του, όμως κάποιες φορές η μάχη του τίτλου απαιτεί και θυσίες. Μία προσέγγιση πιο κοντά στην πραγματικότητα. Το τελευταίο, όμως, δεν πρέπει να παρεξηγηθεί.
Στο παιχνίδι με την Λίβερπουλ ο Χιλιανός συμπεριφέρθηκε αλαζονικά. Αντί να προσαρμοστεί στα πλάνα των φορμαρισμένων κόκκινων, αποφάσισε να αφήσει ακάλυπτη την άμυνά του και το πλήρωσε. Δέχθηκε σκληρή κριτική από τους Νέβιλ και Κάραχερ, όμως συνεχίζει να πιστεύει ότι δεν έχει κάνει κάτι λάθος, λέγοντας ότι οι τακτικές του και με την Λίβερπουλ και με την Μπαρτσελόνα ήταν άψογες. Το σύστημα δεν είναι εκείνο που καθορίζει τη φιλοσοφία. Για έναν προπονητή που περηφανεύεται για το πόσο σκληρά δουλεύει στην προπόνηση και τα λάθη θα έπρεπε να είχαν διορθωθεί και θα έπρεπε να υπάρχει Plan B.
Ξέρετε για πόσες ημέρες έχει βρεθεί η Σίτι στην κορυφή μετά την κατάκτηση του τίτλου το 2012; Μόλις 22! Για την πιο ακριβή ομάδα του πρωταθλήματος δεν είναι και το καλύτερο ρεκόρ, ενώ φέτος οι πολίτες βρέθηκαν μόλις μία φορά στο ρετιρέ μετά την 1η αγωνιστική, καθώς την Πρωτοχρονιά τυπικά ήταν στη 2η (απόλυτη ισοβαθμία με την Τσέλσι). Κάθε χρόνο η πολιτική του Μανσούρ είναι να γίνεται ανασκόπηση και αξιολόγηση με το τέλος της σεζόν. Αν ο Πελεγκρίνι δεν αλλάξει είναι πολύ πιθανό σε λίγες εβδομάδες να απολυθεί έναν χρόνο πριν λήξει το συμβόλαιό του.
Όπως και στην περίπτωση του Μαντσίνι ο Μπέγκιρισταϊν έχει βγει από νωρίς για να τσεκάρει πιθανούς αντικαταστάτες. Ο Ιταλός απολύθηκε όχι γιατί ήταν δεύτερος, αλλά γιατί μετά το πρωτάθλημα η Σίτι ήταν στάσιμη (ίσως και χειρότερη). Το ίδιο μοιάζει να συμβαίνει και τώρα. Κυρίως γιατί ο Πελεγκρίνι δείχνει τεράστια αδυναμία στο να αναγνωρίσει το πρόβλημα. Αν δεν αναγνωρίσεις το πρόβλημα, δεν είναι δυνατόν να ξεκινήσεις να ψάχνεις και λύσεις.
Μετά την πρώτη σεζόν εμφανίστηκαν τα προβλήματα και στο man management. Ο Γιόβετιτς είπε τα χειρότερα για τον προπονητή του πριν από λίγες ημέρες, ενώ Κομπανί και Φεραντίνιο παραλίγο να πιαστούν στα χέρια στα αποδυτήρια στο ημίχρονο στο Anfield, μετά από διαφωνία για το λάθος τους στο γκολ του Χέντερσον. Το αποτέλεσμα ήταν ο Βέλγος να μείνει στον πάγκο και ο Βραζιλιάνος εκτός αποστολής για το επόμενο ματς με την Λέστερ. Ο Πελεγκρίνι, πάντως, τους κάλυψε και τους δύο, όμως τα προβλήματα στα αποδυτήρια παραμένουν.
«Δε νιώθω καμία πίεση, ειδικά από τον Τύπο. Η μόνη πίεση που νιώθω είναι όταν δεν βλέπω την ομάδα μου να παίζει όπως θέλω. Οι φήμες δεν με επηρεάζουν. Πάντα ζω στο παρόν. Δεν κοιτάζω το μέλλον. Δεν μπορείς να ξέρεις τι θα συμβεί στο μέλλον», σχολίασε ο 61χρονος τεχνικός, που έχει βρει ανέλπιστη στήριξη από τους οπαδούς. Σε ψηφοφορία της Manchester Evening News το 44,8% τον θέλει και την επόμενη σεζόν σε σχέση με τις άλλες επιλογές που προσέφερε η εφημερίδα (Γκουαρδιόλα, Αντσελότι, Σιμεόνε, Κλοπ).
Η αλήθεια είναι ότι από την πρώτη στιγμή ο Πελεγκρίνι θεωρήθηκε κάτι σαν προσωρινή λύση, καθώς η διοίκηση της Σίτι θέλει να υπάρχει συνέχεια από τις ακαδημίες μέχρι την πρώτη ομάδα, επιλέγοντας το μοντέλο της Μπαρτσελόνα και ψάχνοντας μελλοντικά εκείνον που θα κάνει το πλάνο πράξη. Κάτι, φυσικά, που δεν έχει συμβεί ακόμα και ο τελευταίος που φταίει είναι ο προπονητής. Με βάση αυτό, όμως, επιλέχθηκε ο Χιλιανός, με βάση αυτό θα επιλεγεί και ο διάδοχός του. Επίσης, δεν είναι κρυφό ότι διακαής πόθος του Μανσούρ είναι ο Πεπ Γκουαρδιόλα, του οποίου το συμβόλαιο με την Μπάγερν ολοκληρώνεται το επόμενο καλοκαίρι.
«Στη διοίκηση της Σίτι δεν αρέσει το ποδόσφαιρο του Κάρλο Αντσελότι. Αυτό το στυλ της Μπαρτσελόνα, που θέλει να ακολουθήσει η Σίτι, υπάρχουν ελάχιστοι προπονητές που μπορούν να το φέρουν σε πέρας», τόνισε ο Martin Samuel. Ο Πελεγκρίνι κλήθηκε να διαχειριστεί ένα ρόστερ, του οποίου η βασική 11άδα έχει μέσο όρο ηλικίας κάπου στα 29 έτη. Σε συνδυασμό με την έλλειψη επιλογών, αυτό ουσιαστικά βάζει και τους πολίτες με την πλάτη στον τοίχο.
Ο τεχνικός της Σίτι έχει μπροστά του λίγες εβδομάδες, προκειμένου να πείσει ότι πρέπει να παραμείνει στη θέση του. Η απόφαση θα πρέπει να παρθεί με γνώμονα το μέλλον και όχι μόνο την επόμενη σεζόν. Και με αυτά τα δεδομένα, το να ολοκληρώσει το συμβόλαιό του ο Πελεγκρίνι μοιάζει η καλύτερη επιλογή. Εκτός και αν ο Ράφα Μπενίτεθ, του οποίου το όνομα ακούγεται όλο και περισσότερο τελευταία, δεχθεί να γίνει ο - βραχυπρόθεσμος - κρίκος μέχρι τη διάδοχη κατάσταση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου