Η θρυλική «Αράντσιπατ» του αρχιτέκτονα Γκούσταβ Σέμπες και των Φέρεντς Πούσκας, Σάντορ Κότσις, Νάντορ Χιντεγκούτι και Ζόλταν Τσίμπορ είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις ομάδων που αν και δεν κατέκτησαν κάποιον μεγάλο παγκόσμιο τίτλο, η λάμψη τους παραμένει ζωντανή μέχρι τις ημέρες μας.
Γεννημένη μέσα από τα… συντρίμμια του β’ παγκοσμίου πολέμου, η Ουγγαρία εκείνης της εποχής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με μια λέξη «επαναστατική», καθ’ ότι ανέτρεψε όλα τα δεδομένα που ίσχυαν μέχρι τότε σχετικά με την τακτική και τον τρόπο ανάπτυξης μιας ποδοσφαιρικής ομάδας. Αν και η πορεία της στην περίοδο (1950-56) της ύπαρξης και της λάμψης της είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον Γκούσταβ Σέμπες στον πάγκο της, ο προπονητής που έβαλε τις θεωρητικές βάσεις για την κυριαρχία της στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο ποδόσφαιρο ήταν σίγουρα ο Μάρτον Μπούκοβι.
Ο ούγγρος τεχνικός, ο οποίος αργότερα πέρασε και από την Ελλάδα αναλαμβάνοντας την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού, ήταν ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε και εφάρμοσε το σύστημα που υιοθέτησε (με δικές του μικρές τροποποιήσεις, φυσικά) ο Σέμπες και οδήγησε την Ουγγαρία στην ποδοσφαιρική κυριαρχία. Ήταν η εποχή που στην Ευρώπη ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές το «WM», σύστημα το οποίο επινόησε ο διάσημος Άγγλος Χέρμπερτ Τσάπμαν και βασιζόταν στην παρουσία ενός επιθετικού κορυφής και δύο εξτρέμ στην γραμμή κρούσης. Ελλείψει ενός τέτοιου φορ, ο Μπούκοβι προχώρησε στην μετατόπιση του κεντρικού επιθετικού πιο πίσω, μετατρέποντας, παράλληλα, τους δύο εξτρέμ σε κεντρικούς επιθετικούς που κινούνταν παράλληλα. Το 3-2-3-2 του Μπούκοβι υιοθέτησε ο Σέμπες φέρνοντάς το στα μέτρα της ομάδας του και τροποποιώντας το σε ένα 4-2-4.
Το αήττητο σερί και το έπος του Γουέμπλεϊ
Η τακτική καινοτομία του Σέμπες σε συνδυασμό με το πλούσιο ταλέντο των ποδοσφαιριστών γρήγορα ανέδειξαν την Ουγγαρία ως ομάδα – μύθο της εποχής, αφού απέναντι στο πρωτοποριακό ποδόσφαιρο των «Μαγυάρων» δεν υπήρχε αντίδοτο. Είναι χαρακτηριστικό πως η «Χρυσή ομάδα» του Σέμπες από το 1950 έως και το 1954 μέτρησε 31 αγώνες σερί χωρίς ήττα επίδοση ασύλληπτη για την εποχή. Μέσα σε αυτούς τους 31 αγώνες είναι, φυσικά, και το «έπος» του Γουέμπλεϊ, το 6-3 επί της αήττητης μέχρι τότε Αγγλίας μέσα στο σπίτι της. Εκτός από το ίδιο το σκορ, το οποίο φυσικά μιλάει από μόνο του για το μέγεθος της νίκης των «Μαγυάρων», ο αγώνας αποτέλεσε έναν μεγαλειώδη θρίαμβο της τακτικής του Σέμπες απέναντι στο απαρχαιωμένο και συντηρητικό ποδόσφαιρο των Άγγλων, οι οποίοι εγκλωβισμένοι στις αλαζονικές εμμονές τους δεν είχαν αντιληφθεί την πρόοδο του αθλήματος εκτός Νησιού.
Η ήττα στον τελικό του Μουντιάλ του 1954 από την Δυτική Γερμανία (3-2) στον αμφιλεγόμενο αγώνα που έμεινε στην ιστορία ως «Θαύμα της Βέρνης», και συζητείται αρκετά μέχρι και τις ημέρες μας δυστυχώς για τους Ούγγρους δεν αποτέλεσε το τέλος μόνο του αήττητου σερί, και την απώλεια του βαρύτιμου τροπαίου, αλλά και το φινάλε μιας ποδοσφαιρικής ομάδας που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή. Στο άκουσμα της είδησης της ήττας στον τελικό, οι διψασμένοι για τον τίτλο Ούγγροι ξέσπασαν σε διαμαρτυρίες, που γρήγορα έλαβαν διαστάσεις διαδήλωσης ενάντια στο καθεστώς. Πολλοί τις χαρακτήρισαν ως προπομπός όσων τραγικών συνέβησαν στην Ουγγαρία δύο χρόνια αργότερα και οδήγησαν στην σοβιετική στρατιωτική επέμβαση.
Η διάλυση της «Αράντσιπατ» και… ο Εθνικός
Τα γεγονότα του 1956, με την πολιτική αναταραχή και την ένοπλη επέμβαση της ΕΣΣΔ αποτέλεσαν επί της ουσίας το έναυσμα για την διάλυση αυτής της μεγάλης ομάδας. Η συμμετοχή των δύο κορυφαίων ουγγρικών συλλόγων της εποχής, ΜΤΚ και Χόνβεντ σε τουρνουά του εξωτερικού ήταν η αφορμή που περίμεναν οι μεγάλοι άσοι της «Αράντσιπατ» για να αποδράσουν στο δυτικό στρατόπεδο και να μην γυρίσουν ποτέ πίσω. Άλλωστε, ομάδες που θα τους υποδέχονταν στην Δυτική Ευρώπη υπήρχαν πολλές. Ο Φέρεντς Πούσκας βρήκε ποδοσφαιρική στέγη στη Ρεάλ Μαδρίτης, την ώρα που οι Κότσις και Τσίμπορ μετακόμισαν στην γειτονική Βαρκελώνη και την Μπαρτσελόνα. Πριν βρουν τη νέα τους ποδοσφαιρική στέγη στην Ισπανία, πάντως, και οι τρεις τους πέρασαν πρώτα από την Ελλάδα. Ο αείμνηστος πρόεδρος του Εθνικού Δημήτρης Καρέλλας τους είχε κάνει πρόταση να αγωνιστούν με την φανέλα των Πειραιωτών, όμως, η ΕΠΟ κατηγόρησε τους «κυανόλευκους» για… επαγγελματισμό και δεν έβγαλε δελτία στους Ούγγρους άσους. Οι κακές γλώσσες λένε πως Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ τρόμαξαν πως θα χάσουν την πρωτοκαθεδρία τους και πίεσαν την Ομοσπονδία να μην επιτρέψει στους τρεις Ούγγρους να αγωνιστούν στην Ελλάδα. Αλήθεια ή ψέμματα, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με βεβαιότητα. Έχουν περάσει, άλλωστε, σχεδόν 60 χρόνια από τότε. Το μόνο σίγουρο είναι πως χάθηκε μια τεράστια ευκαιρία να αλλάξει επίπεδο το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Τα ασύλληπτα ρεκόρ
- Από τις 4/6/1950 έως τις 19/2/1956 42 νίκες, επτά ισοπαλίες και μία ήττα (στον τελικό του Μουντιάλ 1954), ποσοστό νικών 91%
- 31 ματς χωρίς ήττα από τις 4/6/1950 έως τις 3/7/1954, μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αήττητη στον 20ό και 21ο αιώνα
- 73 συνεχόμενα παιχνίδια που σκόραρε από τις 10/4/1949 έως τις 16/6/1957
- Ρεκόρ σκοραρίσματος σε ένα και μόνο Μουντιάλ: 27 γκολ (1954), 5.4 γκολ ανά ματς
- Μεγαλύτερη νίκη σε αγώνα Μουντιάλ: 9-0 τη Νότια Κορέα (1954)
- Η πρώτη ομάδα εκτός Βρετανίας που νίκησε εκτός έδρας την Αγγλία
- Η πρώτη εθνική ομάδα που κέρδισε εκτός έδρας την ΕΣΣΔ
Στιγμιότυπα από τη νίκη των Ούγγρων στο Γουέμπλεϊ (25/11/1953) που έμεινε στην ιστορία.
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου