Στον φιλικό αγώνα του ΠΑΟΚ με την Εθνική του 2004 συνέβη το οξύμωρο: Ο Πάμπλο Γκαρσία αποθεώθηκε, ο Γιώργος Σκαρτάδος πέρασε απαρατήρητος. Δυο τινά συνέβησαν. Η η συντριπτική πλειονότητα των φιλάθλων που βρέθηκαν στην Τούμπα ήταν 20άρηδες, ή οι ΠΑΟΚτσήδες ξεχνούν πολύ εύκολα.
Ποιος είναι ο κορυφαίος παίκτης που φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ μετά την εποχή των Κούδα – Σαράφη – Τερζανίδη; Πολύ εύκολη απάντηση. Δεν χωράει καν συζήτηση. Ο Γιώργος Σκαρτάδος. Κι όμως. Εμφανίζεται 21 χρόνια μετά στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας και δεν ασχολείται κανείς μαζί του. Δεν ξέρω πόσοι τον αναγνώρισαν, έστω. Ενώ κάθε φορά που ακουμπούσε την μπάλα ο Γκαρσία χειροκροτούσε και φώναζε όλο το γήπεδο.
Λογικό το δεύτερο, απαράδεκτο το πρώτο. Ο δικός μου οργανισμός δεν το “σηκώνει”. Δεν μου αρέσει, γενικώς, να μένουν στη λήθη του παρελθόντος οι σπουδαίοι. Να μην αναγνωρίζεται η προσφορά. Οπως δεν μου αρέσει να είναι κανείς εντελώς ανιστόρητος και για όσα δεν έζησε ο ίδιος να μη φροντίζει να τα πληροφορηθεί.
Με τον Πάμπλο είμαι και με ό,τι συμβολίζει για τον σύγχρονο ΠΑΟΚτσή. Ομως, αν πρέπει ο βετεράνος πλέον Γκαρσία να αποθεώνεται, τότε για τον Σκαρτάδο πρέπει να γκρεμίζεται η Τούμπα. Σε επίπεδο προσφορά δεν μπορεί να γίνει καμία σύγκριση.
Ικανότητες και ελευθερία
Πού θα πάει; Θα τελειώσει κάποτε το σίριαλ με τον τεχνικό διευθυντή. Εγινε τόσος πολύς θόρυβος λες και πρόκειται ο ΠΑΟΚ να πάρει κανέναν παικταρά ή κανέναν προπονηταρά. Λες και αυτό που έλειπε από τον ΠΑΟΚ για να βελτιωθεί και να αλλάξει επίπεδο ήταν ένας τεχνικός διευθυντής.
Οπως και να λέγεται, πάντως, τα ερωτήματα, μετά την πρόσληψή του, θα είναι δύο: Το πρώτο: Θα είναι ικανός; Το δεύτερο: Θα αφεθεί ανεμπόδιστα να παίξει τον ρόλο του και να ασκήσει τα καθήκοντά του στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του; Το πρώτο θα περιμένουμε να το διαπιστώσουμε και θα το δείξει το πέρασμα του χρόνου, μόνο, όμως, αν συμβεί το δεύτερο, για το οποίο πολύ αμφιβάλλω. Και αμφιβάλλω με το δίκιο μου, γιατί η προιστορία έχει δείξει ότι για όλα αποφασίζει ο Ιβάν Σαββίδης. Ολαιτάν εισηγήθηκε ο Βρύζας, “όχι” είπε ο Σαββίδης. Σάντος “έκλεισε” ο Βρύζας, Αναστασιάδη προσέλαβε ο Σαββίδης. Τεχνικός διευθυντής έγινε από πρόεδρος ο Βρύζας, καμιά δική του εισήγηση δεν “πέρασε”, εξ ου και η απόφασή του να αποχωρήσει. Ηρθε στη θέση του ο Αγγελίδης, έγινε πρόεδρος κι αν μου πει κανείς ποια απόφαση πήρε χωρίς να ρωτήσει τον Σαββίδη, θα έχει κάνει μια σπουδαία ανακάλυψη.
Συνεπώς, γιατί να πιστέψω ότι τώρα θα αποφασίζει ο τεχνικός διευθυντής για πολύ σοβαρά θέματα; Γιατί να είμαι σίγουρος ότι αυτός θα επιλέξει προπονητή; Κι αν ο ΠΑΟΚ βγει πρώτος στα πλέι οφ και κρατήσει ο Σαββίδης τον Γεωργιάδη, όπως του το υποσχέθηκε χωρίς να λογαριάσει τον τεχνικό διευθυντή που θα ερχόταν; Γιατί να είμαι, επίσης, σίγουρος ότι θα αποκτηθούν οι παίκτες που ο τεχνικός διευθυντής θα υποδείξει, χωρίς να φέρει αντίρρηση ο Σαββίδης ή η Γκοντσάρεβα, ή κάποιος άλλος Τσιστιακόφ, όπως συνέβη παλιότερα;
Αν είναι ξεκάθαροι οι ρόλοι και οι αρμοδιότητες, κάτι μπορεί να γίνει και κάτι θα έχει να προσφέρει, ανάλογα με τις δυνατότητες και τις γνώσεις του, ο τεχνικός διευθυντής. Αν δεν είναι ξεκάθαροι οι ρόλοι, ο καλύτερος τεχνικός διευθυντής του πλανήτη να έρθει στον ΠΑΟΚ, θα αποτύχει.
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου