Ζοσέ Μουρίνιο
Στα 52 του χρόνια έχει πλέον 22 τίτλους σε τέσσερις διαφορετικές χώρες και αν έβαζε τέλος στην καριέρα του θα ήταν ένας από τους κορυφαίους όλων των εποχών. Δεν είναι μυστικό, για τον Μουρίνιο αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα και τα πάντα λειτουργούν γύρω από αυτό. Από τη μέρα που επέστρεψε στο Stamford Bridge δίνει στην Τσέλσι όλο και περισσότερο τον χαρακτήρα του, αυτόν που φέρνει επιτυχίες. Κορυφαίος σε θέματα τακτικής και man-management, ο Πορτογάλος είχε ως κύριο σύστημα το 4-2-3-1 και πάντα κρατούσε τους παίκτες του σε άριστη σωματική και ψυχολογική κατάσταση.
Τα κίνητρα δεν έλειψαν ποτέ για τον Special One, ο οποίος ήταν ανα πάσα στιγμή άριστος γνώστης της κατάστασης στην ομάδα του και η προσέγγισή ήταν η ανάλογη. Μόνο τυχαίο δεν είναι το ότι στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν η Τσέλσι πήγε στον αυτόματο και κατέκτησε τον τίτλο τρεις αγωνιστικές πριν το φινάλε. «Οταν κερδίζεις, είναι κάτι σαν flash. Είτε όταν τελειώνει ένας τελικός, είτε το ματς με το οποίο κατακτάς το πρωτάθλημα. Βλέπεις ένα flash των ανθρώπων που αγαπάς περισσότερο, των ανθρώπων που είναι μαζί σου, λίγο τις πιο σημαντικές στιγμές που σε οδήγησαν στον τίτλο. Πέντε λεπτά μετά, προχωράω». Ο μύθος των πάγκων ήδη κοιτάζει προς την επόμενη κούπα...
Τερματοφύλακες
«Εχουμε τους δύο από τους τρεις καλύτερους τερματοφύλακες στον κόσμο μαζί με τον Νόιερ». Με τα λόγια αυτά στο ξεκίνημα της χρονιάς ο Μουρίνιο ήθελε να δείξει την τεράστια ποιότητα που υπάρχει στο Stamford Bridge στη θέση για το Νο1. Μία συγκυρία στην οποία η κατάσταση θα μπορούσε να έχει ξεφύγει από τα χέρια κάποιου άλλου, όμως ο Πορτογάλος την έκανε λειτουργήσει υπέρ του. Αλλωστε ποιος έχει την πολυτέλεια να επιλέγει ή να κάνει rotation ανάμεσα σε Τιμπό Κουρτουά και Πετρ Τσεχ. Επιλογή ήταν ο Βέλγος, ο οποίος προερχόταν από μία legendary χρονιά με την Ατλέτικο Μαδρίτης, με τον Special One να κρίνει ότι αποτελεί την επόμενη μέρα στο κλαμπ.
Υπήρξαν φορές που ο Τσέχος -τον οποίο είχε βάλει βασικό αντί του πιο έμπειρου, Κουντιτσίνι, στην πρώτη του θητεία- πήρε τα γάντια, όμως ο Κουρτουά ήταν αυτός που έπαιξε σε 30 αγώνες αντί 6 του συμπαίκτη του. Ο πρώην άσος της Γκενκ στηρίχτηκε από τον Μουρίνιο και όταν δέχθηκε το γκολ από το κέντρο από τον Ανταμ και όταν έκανε τραγική γκάφα με την Χαλ και ξεπλήρωσε άμεσα με κάποιες επεμβάσεις σπάνιας κλάσης. Στα 22 του είναι νεότερος τερματοφύλακας ever, με πρωτάθλημα σε τρεις διαφορετικές χώρες (Βέλγιο, Ισπανία, Αγγλία).
Σεσκ Φάμπρεγας
Μία μέρα μετά την κατάκτηση του τίτλου στην Premier League γιόρτασε τα 28α γενέθλιά του, σε μία από τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής του. Το φινάλε της χρονιάς με την κούπα στα χέρια, απαντά στο γιατί επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στην Τσέλσι ο Ισπανός, του οποίου η συνεισφορά ήταν εκπληκτική στο σύνολο που δημιούργησε ο Μουρίνιο. Αλλες φορές δίπλα στον Νεμάνια Μάτιτς σε box-to-box ρόλο και άλλες στο κέντρο της επιθετικής τριπλέτας, ο Σεσκ τα έκανε όλα και κυρίως μεταβιβάσεις βγαλμένες από υπολογιστή. Αν και στο δεύτερο μισό -όπως και ολόκληρη η ομάδα- είχε πτώση στην απόδοση, τα συνολικά στατιστικά του παραπέμπουν σε world-class παρουσία. Σε μία χρονιά που θα θυμάται για πάντα, ο Φάμπρεγας στους 32 αγώνες με τους Λονδρέζους είχε 3 γκολ, ήταν πρώτος σε ασίστ με 17 (!), είχε 70% κερδισμένα τάκλιν, 85% στις πάσες (με 2.260 πρώτος στην κατηγορία) και φυσικά ένα μετάλλιο πρωταθλητή.
Εντεν Αζάρ
Περισσότερες ντρίμπλες, περισσότερες πάσες στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, περισσότερα κερδισμένα φάουλ, βασικός και στα 35 ματς του πρωταθλήματος, 14 γκολ, 8 ασίστ. Δύσκολα θα διαφωνήσει κάποιος στο ότι ο Αζάρ ήταν ο κορυφαίος παίκτης της Prermier League για το 2014-15 κάτι το οποίο ψηφίστηκε και επίσημα από τους ποδοσφαιριστές. Μία ενέργεια του Βέγλου μάγου ήταν αρκετή πολλές φορές για να ξεκλειδώσει μία άμυνα όταν η Τσέλσι έπαιζε το ματς σε σβηστό mode, ενώ τις περισσότερες φορές τα γκολ του ήταν καθοριστικά, αφού 10 από αυτά άνοιξαν το σκορ για την Τσέλσι. Αν και σε κάποιο σημείο της σεζόν φάνηκε ότι πάει να σκάσει από τη συσσωρευμένη κόπωση, ο 24χρονος ήταν ο κορυφαίος παίκτης στην ομάδα του Μουρίνιο, ο οποίος πρόσφατα δήλωσε ότι αν κάποιο κλαμπ θέλει να τον αποκτήσει πρέπει να δώσει 100 εκατ. λίρες για... κάθε πόδι. Ο Αζάρ έζησε φέτος μία χρονιά σαν και αυτές που ονειρευτόταν όταν πριν τρία χρόνια επέλεγε τους Μπλε πάνω από Γιουνάιτεντ και Σίτι και έχει τα πάντα για να γίνει ο κορυφαίος στον κόσμο στη θέση του...
Επαιρνε τα μικρά ματς
Σε μία χρονιά που ήταν ουσιαστικά under construction θα μπορούσε κανείς να πει ότι η Τσέλσι έχασε μέσα από τα χέρια της το πρωτάθλημα της σεζόν 2013-14. Γιατί όταν έχεις 7 νίκες και 3 ισοπαλίες κόντρα σε Σίτι, Γιουνάιτεντ, Αρσεναλ, Λίβερπουλ, Τότεναμ και δεν κατακτάς τον τίτλο, έχεις βγάλει μόνος σου τα μάτια σουτ. Οι Μπλε πήραν πέρυσι έναν βαθμό από την Γουέστ Μπρομ (2-2, ήττα 3-2), έχασαν στην Στόουκ (3-2) και παραχώρησαν 0-0 στην Γουέστ Χαμ. Παρά τα… παρανοϊκά αποτελέσματα στο πρώτο μισό κόντρα στους μικρούς, οι μυθικές επιδόσεις στα ντέρμπι της έδιναν τη δυνατότητα να μπει στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν και να ορίζει την τύχη της. Η ιστορία όπως είναι γνωστό δεν είχε happy ending για τους Μπλε αφού προς το τέλος έχασαν 1-0 σε Αστον Βίλα και Κρίσταλ Πάλας και 1-2 στο Stamford Bridge από την Σάντερλαντ (μοναδική εντός έδρας ήττα του Μουρίνιο στην Premier League).
‘Οι τίτλοι κατακτώνται κόντρα στις μικρές ομάδες’ ακούγεται επίσης συχνά σε ποδοσφαιρικές συζητήσεις και αφού υπάρχει στον πάγκο ο Special One, το πάθημα θα γινόταν μάθημα. Εναν χρόνο μετά, η διαφορά ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Η Τσέλσι συνέχισε να είναι εντυπωσιακή κόντρα στους μεγάλους και έχει μόλις μία ήττα (5-3 από Τότεναμ), όμως οι γκέλες με τις χαμηλότερης δυναμικότητας ομάδες εξαφανίστηκαν. Με εξαίρεση το 0-0 εκτός με την Σάντερλαντ και το 1-1 εντός με την Μπέρνλι πρέπει κανείς να βαφτίσει ‘αποτυχία’ τα δύο 1-1 με την -εκπληκτική φέτος- Σαουθάμπτον για να βρει άλλη απώλεια. Η Τσέλσι έμαθε να κερδίζει αυτά τα ματς και κάθε φορά που έπαιρνε το προβάδισμα το κρατούσε σαν φυλαχτό και στο τέλος πήρε το πρωτάθλημα. Μόνο τυχαίο δεν είναι το ότι οι 8 από τις 9 τελευταίες νίκες ήρθαν με διαφορά ενός γκολ.
Δεν έχανε στα μεγάλα
Πέρυσι, οι επιδόσεις της Τσέλσι στα παιχνίδια με τις υπόλοιπες 5 πιο δυνατές ομάδες ήταν εντυπωσιακές αφού η ομάδα του Μουρίνιο δεν ήταν μόνο αήττητη αλλά είχε 7 νίκες και 3 ισοπαλίες κόντρα σε Σίτι, Γιουνάιτεντ, Αρσεναλ, Λίβερπουλ, Τότεναμ. Ηταν από τα πράγματα που όφειλαν να διατηρήσουν οι Μπλε τη φετινή σεζόν και αυτό ακριβώς έγινε. Αν βάλουμε σε αυτό το γκρουπ ομάδων και την πολύ δυνατή φέτος, Σαουθάμπτον, κόντρα σε αυτή την 6άδα, οι Μπλε έχουν δώσει 11 αγώνες (απομένει το εντός με την Λίβερπουλ) και έχουν χάσει μόλις μία φορά, με 5-3 από τους Σπερς την πρωτοχρονιά του 2015. Ηταν και η τελευταία τους ήττα στην Premier League. Εκτός από αυτό το ματς με την Τότεναμ, η Τσέλσι σε ολόκληρη τη σεζόν σε όλες τις διοργανώσεις είχε μόλις δύο ήττες ακόμα, από την Νιούκαστλ (PL) και από την Μπράντφορντ εντός (FA Cup). Οι Μπλε όπως και πέρυσι ήταν στο Νο1 του μίνι-πρωταθλήματος των πρώτων ομάδων στην βαθμολογία.
Αμυνα
«Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση έχουμε ακούσει να λένε οι παλιότεροι» και αυτά τα δύο μαζί τα έκαναν οι οπισθοφύλακες των Μπλε. Με πρώτο και καλύτερο τον Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς, ο οποίος έβαλε 4 γκολ και έδωσε 5 ασίστ οι αμυντικοί της Τσέλσι πέρα από το ότι έκαναν πολύ καλά την ‘πρώτη’ δουλειά τους προσέφεραν και στην άλλη άκρη του αγωνιστικού χώρου. Τέσσερα γκολ έβαλε και ο captain, Τζον Τέρι, που έπιασε τον Ανσγουορθ στην πρώτη θέση των αμυντικών-σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία της Premier League (38), μικρό λιθαράκι έβαλε με ένα τέρμα ο Γκάρι Κέιχιλ, ενώ ο Θέσαρ Αθπιλικουέτα έδωσε 3 ασίστ. Οι Μπλε έχουν κρατήσει 17 φορές την εστία τους ανέπαφη σε 35 αγώνες, επίδοση που είναι η καλύτερη στην PL, πάνω από Σαουθάμπτον (15), Γουέστ Μπρομ (15), Λίβερπουλ (14). Οσον αφορά τα κατορθώματά τους σε όλες τις διοργανώσεις, οι αμυντικοί της Τσέλσι έχουν 19 γκολ και 16 ασίστ.
Focus στην Premier League
Η Τσέλσι μπήκε στο 2015 κυνηγώντας τέσσερις τίτλους, όμως μέσα σε διάστημα δύο μηνών το πρόγραμμά της… αραίωσε. Το πρώτο χτύπημα ήρθε στις 24 Ιανουαρίου όταν παρότι βρέθηκε μπροστά με 2-0 στο 38’ σε βάρος της Μπράντφορντ της League One, ηττήθηκε 2-4 στο Stamford Bridge και αποκλείστηκε από τον 5ο γύρο στο FA Cup. Μέσα σε μία εβδομάδα στις αρχές Μαρτίου το τοπίο καθάρισε εντελώς, αφού στις 2 του μήνα κατέκτησε στον τελικό κόντρα στην Τότεναμ το League Cup (2-0) και στις 11 ήρθε μία άσχημη μέρα.
Εχοντας πάρει 1-1 στην Γαλλία και παίζοντας από το 30’ με παίκτη περισσότερο, οι Μπλε αποκλείστηκαν από το Champions League στην παράταση από την Παρί Σεν Ζερμέν (2-2) στο Λονδίνο. Αυτή η σειρά των γεγονότων έδωσε τη δυνατότητα στην Τσέλσι να στρέψει όλη της την προσοχή στην Premier League και αποβάλλοντας περισσότερο την πνευματική κόπωση, οι παίκτες της συγκεντρώθηκαν απόλυτα στο πρωτάθλημα, μπόρεσαν με τη βοήθεια του Μουρίνιο να έχουν καλύτερη γνώση των αντιπάλων και σήμερα πανηγυρίζουν την δυσκολότερη κούπα από τις ευρωπαϊκές λίγκες.
Εδρα
Συνήθως οι ομάδες που θέλουν να κάνουν πρωταθλητισμό έχουν σαν κύριο όπλο την έδρα τους και η Τσέλσι φέτος ήταν τρομακτική στο Stamford Bridge, το οποίο αποτέλεσε βασικό όπλο στην παρουσία της από την αρχή μέχρι το τέλος στο Νο1 της Premier League. Η ομάδα του Μουρίνιο δεν είναι απλά η μοναδική αήττητη στο σπίτι της στην κατηγορία αλλά έχει επιτρέψει στους επισκέπτες να κλέψουν μετρημένους βαθμούς. Στα 17 ματς που έχει δώσει μέχρι σήμερα έχει 14 νίκες και έχει παραχωρήσει μόλις 3 ισοπαλίες, όλες με σκορ 1-1 σε Μάντσεστερ Σίτι, Σαουθάμπτον και Μπέρνλι και έχει την καλύτερη άμυνα, με παθητικό μόλις 7 γκολ.
Για να καταλάβει κανείς πόσο αδιανότητο ήταν να κάνει κάποιος κουμάντο στην έδρα των Μπλε, η Τσέλσι προηγήθηκε και στα τρία αυτά ματς και έχει βρεθεί πίσω στο σκορ σε ολόκληρη τη χρονιά μόλις σε έναν αγώνα. Την 4η αγωνιστική η Σουόνσι προηγήθηκε στο Stamford στο 11’ με αυτογκόλ του Τέρι και κράτησε το προβάδισμα μέχρι το 45’, όταν και σκόραρε ο Ντιέγο Κόστα. Ηταν τα μοναδικά 34 λεπτά που η Τσέλσι βρέθηκε να κυνηγάει (το ματς τελείωσε 4-2 με χατ τρικ του Ισπανού φορ).
Μεταγραφικός σχεδιασμός
Ο σωστός προγραμματισμός είναι πολλές φορές το μυστικό της επιτυχίας στο ποδόσφαιρο και ο Ζοσέ Μουρίνιο έκανε 2-3 κινήσεις που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην κατάκτηση του τίτλου. Η ικανότητά του να αξιολογεί τους παίκτες και το μάτι του στην αγορά βοήθησαν την Τσέλσι να ενισχυθεί χωρίς να χαλάσει πολλά χρήματα και της επέτρεψε να κινείται σύμφωνα με τα όσα ορίζει το Financial Fair Play. Ο Πορτογάλος από πέρυσι είχε δείξει ότι υπολογίζει τον Νταβίντ Λουίζ σαν αμυντικό μέσο και όχι για το κέντρο της άμυνας και όταν ήρθε η πρόταση της Παρί, δεν είχε κάτι να σκεφτεί, ειδικά με τα περίπου 60 εκατ. ευρώ που πήρε. Το deal για τον Βραζιλιάνο μαζί με την πώληση του Ντεμπά Μπα έφεραν στα ταμεία τα χρήματα που χρειάστηκαν για να αποκτηθούν μαζί οι Σεσκ Φάμπρεγας και Ντιέγο Κόστα.
Ο πρώτος έδωσε 17 ασίστ και ο δεύτερος εκτός από τα 19 γκολ προσέφερε στους Μπλε το pshysical presense που έλειπε από την αντίπαλη περιοχή δίνοντας μάχες με τους πάντες και κρατώντας τους αντίπαλους κεντρικούς αμυντικούς απασχολημένους. Λάμπαρντ-Ασλεϊ Κόουλ-Τόρες αποχώρησαν αφού κρίθηκε ότι δεν έχουν κάτι άλλο να προσφέρουν, ενώ ήρθε ύστερα από τριετή δανεισμό στην Ατλέτικο ο Τιμπό Κουρτουά και ο Special One του έδωσε εμπιστοσύνη και τα γάντια του βασικού. Πολύ μικρό ρόλο έπαιξε η άφιξη του αριστερού μπακ, Φιλίπε Λουίς, ο οποίος δεν μπόρεσε ούτε καν να ανταγωνιστεί αυτόν τον εκπληκτικό μπακ που λέγεται Θέσαρ Αθπιλικουέτα.
Bonus: Ανυπαρξία σοβαρού αντιπάλου
Σε καμία περίπτωση ένας λόγος που έχει σκοπό να ‘μειώσει’ τα όσα κατάφεραν οι παίκτες της Τσέλσι φέτος, όμως είναι η αλήθεια ότι ο Ζοσέ Μουρίνιο έπαιζε σαν να μην έχει αντίπαλο στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Με την Γιουνάιτεντ να είναι όλη τη χρονιά σε πειραματικό στάδιο, την Σίτι να βρίσκεται στη χειρότερη κατάσταση των τελευταίων ετών, την Αρσεναλ να πρέπει να χάσει πρώτα το πρωτάθλημα για να παίξει μπάλα και την Λίβερπουλ να μην μπορεί να κάνει ξανά την περσινή υπέρβαση, όλα ήταν -σχετικά- εύκολα για τον Special One και τους παίκτες του.
Ο Πορτογάλος δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε με τον Φαν Γκααλ, ούτε με τον Πελεγκρίνι, ούτε με τον Βενγκέρ, ούτε με τον Ρότζερς. Οπως δήλωσε λίγες ώρες αφού κατάκτησε την Premier League, ήξερε σε κάθε κομμάτι του πρωταθλήματος τι πρέπει να κάνει η ομάδα του ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρισκόταν. «Οταν χρειαζόταν να παίξουμε επίθεση το κάναμε, όταν έπρεπε να αμυνθούμε, ήμασταν εκεί». Η Τσέλσι ήταν ένα σκαλί πιο πάνω, όπου και αν κοιτούσες. Στον πάγκο, στον αγωνιστικό χώρο, σε νοοτροπία και ουσιαστικά δεν είχε σοβαρό ανταγωνιστή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου