Ακούω συγκαταβατικά τα μα και ξεμά φίλων Ηρακλειδέων, της παλιάς γενιάς κυρίως ( γριές, με λίγα λόγια γκρινιάρες), στις μεταξύ τους συνομιλίες με περιεχόμενο γενικά του τι μέλει γενέσθαι στα πλέι οφ και ειδικά στο σημερινό παιχνίδι με το Βόλο.
Μάλιστα, με περισσή σκέψη συμπεραίνουν πως απόψε η ομάδα θα τα βρει σκούρα στο Βόλο, μιας και ο Ολυμπιακός μετά την ισοπαλία στη Ριζούπολη θα επιδιώξει με αποφασιστικότητα να κερδίσει αν και εφόσον θέλει να διεκδικήσει άνοδο στη SuperLeague.
Τέτοια επιφυλακτικότητα ρε συντρόφια, αν και θα έπρεπε να μη με ξενίζει (όντας χρόνια στο κουρμπέτι), αρχίζει να με εκνευρίζει. Χαμογελάω αμήχανα όταν μου ζητάνε τη γνώμη μου και τους παραπέμπω στα δυο τελευταία παιχνίδια με ΑΕΚ και Ξάνθη. Τίποτε άλλο. «Μα», επιμένουν, «δεν παίζει ο Ρομάνο».
Τους υπενθυμίζω και άλλα παιχνίδια, στα οποία ο Ηρακλής αναδείχθηκε νικητής χωρίς τον βιρτουόζο και όντως απαραίτητος μέσο του. Είναι και η Λάρισα προσθέτουν. Ε δεν παίζονται οι αφιλότιμοι. Διότι αν και ο φετινός Ηρακλής απέδειξε, ως ομάδα, πως τρέχει σε ράγες χωρίς επιστροφή, ακόμη φοβούνται αρκετοί ότι μπορεί να πισωδρομήσει, όπως πέρσι και πρόπερσι. Ε όχι ρε μόρτες. Ο καθείς εκ των αντιπάλων του Ημιθέου έχει το δικαίωμα να ισχυρίζεται ότι γουστάρει. Κι εμείς πέρσι στα πλέι οφ κάναμε πολλά, αλλά δυστυχώς δεν έφταναν.
Το ίδιο θα συμβεί φέτος για όλους τους υπολοίπους , πλην της ΑΕΚ. Και δεν γίνεται διαφορετικά ρε καρντάσια. Δεν γίνεται γαμώτο, όταν αντικρίζεις κάτι μαντράχαλους μέχρι κει πάνω να κλαίνε σα μωρά στην Ξάνθη και νοιώθεις κι εσύ την ανάγκη να καταβρέξεις τα βλέφαρά σου. Πάμε ρε παιδιά. Ολοι μαζί, με θετική σκέψη, να βρεθούμε κοντά στον Νικόλα και τους μάγκες του. Ο Ηρακλής δεν κάνει πίσω πλέον.
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου