Σαν
σήμερα το 1943, μεσούντος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ιωσήφ Στάλιν
διέλυσε με το «έτσι θέλω» την (Τρίτη) Κομμουνιστική Διεθνή η οποία είχε
συσταθεί το 1919 κι αυτή είναι μια επέτειος, που προφανώς ιντριγκάρει
ακόμη περισσότερο τον Ολυμπιακό, ενόψει του ημιτελικού με τους
Μοσχοβίτες!
Δεν ξέρω ποιες είναι οι πολιτικές πεποιθήσεις του Γιάννη Σφαιρόπουλου, αλλά σε κάθε περίπτωση ο «πέμπτος άνθρωπος» που το πεπρωμένο όρισε να οδηγήσει τους «ερυθρόλευκους» σε ένα Φάιναλ Φορ πολύ θα ήθελε να δει την μεν ομάδα του να διαλύει την «13η διεθνή» της ΤΣΣΚΑ και τον εαυτό του –μολονότι σφύζει από σεμνότητα- να γίνεται ο... «πατερούλης
« του Φάιναλ Φορ!
Βεβαίως «πατερούλης» σε αυτή την υπόθεση δεν είναι άλλος από τον Ομπράντοβιτς, αλλά αυτόν μαζί με τον Λάσο, ο Σφαιρόπουλος και ο Ιτούδης τους αφήνουν να βουρλίζονται στον δεύτερο ημιτελικό: μέχρι τότε οι δυο (υπερήφανοι για τα κατορθώματα τους και εμφορούμενοι από τον πόθο να οδηγήσουν τις ομάδες τους στο θρόνο) Έλληνες προπονητές, που ανήκουν στην ίδια γενιά, ανδρώθηκαν ως assistant coaches και κάποια στιγμή αποφάσισαν να κάνουν σόλο καριέρα, θα δίνουν τη δική τους εκ του συστάδην μάχη με λάφυρο τη νίκη και την πρόκριση στον τελικό.
Για να ολοκληρωθεί η ...μιλιταριστική εικόνα του πρώτου ημιτελικού, (θα έλεγα ότι) ο μεν Σφαιρόπουλος έχει το γενικό πρόσταγμα στις «Ερυθρές Ταξιαρχίες» του Πειραιά, ο δε Ιτούδης διοικεί τον «κόκκινο στρατό» της Μόσχας κι ανάμεσα τους εμφανίζεται σαν... μπάστακας ο Βαγγέλης Αγγέλου!
Ο Χαλκιδαίος που κάποτε αυτοσυστηνόταν ως «ο φτωχός... Μπατσινίλας του μπάσκετ» πήρε τη σκυτάλη από τον Ηλία Ζούρο (Ζαλγκίρις Κάουνας, Αναντολού Εφές) και από τον Φώτη Κατσικάρη (Μπιλμπάο) και έγινε ο τρίτος, κατά σειρά Ελληνας προπονητής ο οποίος καθοδήγησε μια ξένη ομάδα στην Ευρωλίγκα: τον Δεκέμβριο του 2013 ο Αγγέλου μετακόμισε από τη Θεσσαλονίκη (Αρης) στην Πόλη και ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Αναντολού Εφές, λειτουργώντας ως ο προπομπός του Ντούσαν Ιβκοβιτς.
Επέλεξα τον Αγγέλου ως τον καταλληλότερο για να βάλει τις ετικέτες στους δυο ημιτελικούς, για τον απλούστατο λόγο, ότι στην εφετινή σεζόν, όντας δίπλα στον Ντούντα στον πάγκο της Εφές, αντιμετώπισε και τις τέσσερις ομάδες που συμμετέχουν στο Φάιναλ Φορ της Μαδρίτης: έξι φορές τη Ρεάλ Μαδρίτης (2-4), δυο τον Ολυμπιακό (1-1), δυο την ΤΣΣΚΑ Μόσχας (0-2) και άλλες δυο την συμπολίτισσα τους Φενέρμπαχτσε Ούλκερ (0-2), με την οποία άλλωστε τρώγονται σαν τον σκύλο με τη γάτα στο Πρωτάθλημα και στο Κύπελλο της Τουρκίας.
Τάδε έφη Αγγέλου, λοιπόν! Ζήτησα από τον Βαγγέλη να παρουσιάσει το δικό του συνοπτικό scouting report για τους τέσσερις εταίρους του 28ου Φάιναλ Φορ προσεγγίζοντας τους ανά ζεύγη (με τους συγκεκριμένους αντιπάλους δηλαδή και όχι γενικώς και αορίστως) και με έμφαση στα δυνατά και στα αδύνατα σημεία ενός εκάστου εξ αυτών, στους παίκτες τους οποίους θεωρεί βαρόμετρα και στα «must do» των δυο ημιτελικών.
ΤΟ AΔΥΝΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ: Η transition άμυνα της. Ενώ η ΤΣΣΚΑ είναι πολύ καλή στην άμυνα στο σετ παιχνίδι, έχει πρόβλημα στις γρήγορες επιστροφές
ΤΟ «MUST DO»: Να μην επιστρέψει στον Ολυμπιακό να βρει ρυθμό στην επίθεση και να σκοράρει, κυρίως σε φάσεις στο ανοικτό γήπεδο.
ΤΟ AΔΥΝΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ: Πάλι ο... Σπανούλης, για τους λόγους που επισήμανα και προηγουμένως, εφόσον λειτουργήσουν αρνητικά στη διάρκεια ενός αγώνα.
ΤΟ «MUST DO»: Στην μεν άμυνα να αντιμετωπίσει το «spot up» παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ και να μην την αφήσει να εκτελέσει άνετα μετά από συνεργασίες, κυρίως από τη γραμμή των 6μ.75, στη δε επίθεση να τρέξει και να κτυπήσει στο ανοικτό γήπεδο.
ΤΟ AΔΥΝΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ: Δεν διέπεται από τις κλασικές ομαδικές αρχές και δεν δίνει μεγάλη σημασία στην άμυνα.
ΤΟ «MUST DO»: Να βγάλει τον Βέσελι έξω από την εξίσωση του αγώνα, διότι ο Τσέχος είναι ένας παίκτης που μπορεί να κρίνει ένα ματς με τις ιδιαίτερες ικανότητες του στο επιθετικό ριμπάουντ, στην ευστοχία του στις βολές, στην άμυνα με αλλαγές και στα τελειώματα στην επίθεση.
ΤΟ AΔΥΝΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ: Η απειρία των παικτών της σε Φάιναλ Φορ και το πώς θα βρει τρόπο να επιζήσει εάν η Ρεάλ σκοράρει πάνω από 75 πόντους
ΤΟ «MUST DO»: Αφενός να μην επιτρέψει στη Ρεάλ να επιβάλει τον γρήγορο ρυθμό της και να ανοίξει το γήπεδο και αφετέρου να οδηγήσει το ματς στις πολλές σωματικές επαφές.
Δεν ξέρω ποιες είναι οι πολιτικές πεποιθήσεις του Γιάννη Σφαιρόπουλου, αλλά σε κάθε περίπτωση ο «πέμπτος άνθρωπος» που το πεπρωμένο όρισε να οδηγήσει τους «ερυθρόλευκους» σε ένα Φάιναλ Φορ πολύ θα ήθελε να δει την μεν ομάδα του να διαλύει την «13η διεθνή» της ΤΣΣΚΑ και τον εαυτό του –μολονότι σφύζει από σεμνότητα- να γίνεται ο... «πατερούλης
« του Φάιναλ Φορ!
Βεβαίως «πατερούλης» σε αυτή την υπόθεση δεν είναι άλλος από τον Ομπράντοβιτς, αλλά αυτόν μαζί με τον Λάσο, ο Σφαιρόπουλος και ο Ιτούδης τους αφήνουν να βουρλίζονται στον δεύτερο ημιτελικό: μέχρι τότε οι δυο (υπερήφανοι για τα κατορθώματα τους και εμφορούμενοι από τον πόθο να οδηγήσουν τις ομάδες τους στο θρόνο) Έλληνες προπονητές, που ανήκουν στην ίδια γενιά, ανδρώθηκαν ως assistant coaches και κάποια στιγμή αποφάσισαν να κάνουν σόλο καριέρα, θα δίνουν τη δική τους εκ του συστάδην μάχη με λάφυρο τη νίκη και την πρόκριση στον τελικό.
Για να ολοκληρωθεί η ...μιλιταριστική εικόνα του πρώτου ημιτελικού, (θα έλεγα ότι) ο μεν Σφαιρόπουλος έχει το γενικό πρόσταγμα στις «Ερυθρές Ταξιαρχίες» του Πειραιά, ο δε Ιτούδης διοικεί τον «κόκκινο στρατό» της Μόσχας κι ανάμεσα τους εμφανίζεται σαν... μπάστακας ο Βαγγέλης Αγγέλου!
Ο Χαλκιδαίος που κάποτε αυτοσυστηνόταν ως «ο φτωχός... Μπατσινίλας του μπάσκετ» πήρε τη σκυτάλη από τον Ηλία Ζούρο (Ζαλγκίρις Κάουνας, Αναντολού Εφές) και από τον Φώτη Κατσικάρη (Μπιλμπάο) και έγινε ο τρίτος, κατά σειρά Ελληνας προπονητής ο οποίος καθοδήγησε μια ξένη ομάδα στην Ευρωλίγκα: τον Δεκέμβριο του 2013 ο Αγγέλου μετακόμισε από τη Θεσσαλονίκη (Αρης) στην Πόλη και ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Αναντολού Εφές, λειτουργώντας ως ο προπομπός του Ντούσαν Ιβκοβιτς.
Επέλεξα τον Αγγέλου ως τον καταλληλότερο για να βάλει τις ετικέτες στους δυο ημιτελικούς, για τον απλούστατο λόγο, ότι στην εφετινή σεζόν, όντας δίπλα στον Ντούντα στον πάγκο της Εφές, αντιμετώπισε και τις τέσσερις ομάδες που συμμετέχουν στο Φάιναλ Φορ της Μαδρίτης: έξι φορές τη Ρεάλ Μαδρίτης (2-4), δυο τον Ολυμπιακό (1-1), δυο την ΤΣΣΚΑ Μόσχας (0-2) και άλλες δυο την συμπολίτισσα τους Φενέρμπαχτσε Ούλκερ (0-2), με την οποία άλλωστε τρώγονται σαν τον σκύλο με τη γάτα στο Πρωτάθλημα και στο Κύπελλο της Τουρκίας.
Τάδε έφη Αγγέλου, λοιπόν! Ζήτησα από τον Βαγγέλη να παρουσιάσει το δικό του συνοπτικό scouting report για τους τέσσερις εταίρους του 28ου Φάιναλ Φορ προσεγγίζοντας τους ανά ζεύγη (με τους συγκεκριμένους αντιπάλους δηλαδή και όχι γενικώς και αορίστως) και με έμφαση στα δυνατά και στα αδύνατα σημεία ενός εκάστου εξ αυτών, στους παίκτες τους οποίους θεωρεί βαρόμετρα και στα «must do» των δυο ημιτελικών.
ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ
ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ: Ο Κιριλένκο διότι κάνει αγόγγυστα
τη βρώμικη δουλειά και συμμετέχει σε όλες τις φάσεις του παιχνιδιού. Με
τα μακριά χέρια του δίνει βοήθειες, κλέβει μπάλες και είναι πολύ
καθοριστικός στην άμυνα με αλλαγές στα σκριν, ενώ έχει μεγάλη ικανότητα
στα επιθετικά ριμπάουντ και λόγω ύψους και προσόντων δεν επιτρέπει στους
αντιπάλους να τον βάλουν στη διαδικασία του «mismatch».ΤΟ AΔΥΝΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ: Η transition άμυνα της. Ενώ η ΤΣΣΚΑ είναι πολύ καλή στην άμυνα στο σετ παιχνίδι, έχει πρόβλημα στις γρήγορες επιστροφές
ΤΟ «MUST DO»: Να μην επιστρέψει στον Ολυμπιακό να βρει ρυθμό στην επίθεση και να σκοράρει, κυρίως σε φάσεις στο ανοικτό γήπεδο.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ: Ο Σπανούλης διότι εφέτος παίζει
πολύ πιο ώριμα, δημιουργικά και παραγωγικά από κάθε άλλη σεζόν και
αποτελεί το απόλυτο βαρόμετρο του Ολυμπιακού και τον παίκτη με τον πιο
καθοριστικό ρόλο απ’ όλους τους υπόλοιπους που στελεχώνουν τις τέσσερις
ομάδες. Ανεξαρτήτως του πώς εξελίσσεται ο αγώνας και του αποτελέσματος, η
παρουσία του και μόνο αποφορτίζει τους συμπαίκτες του.ΤΟ «MUST DO»: Στην μεν άμυνα να αντιμετωπίσει το «spot up» παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ και να μην την αφήσει να εκτελέσει άνετα μετά από συνεργασίες, κυρίως από τη γραμμή των 6μ.75, στη δε επίθεση να τρέξει και να κτυπήσει στο ανοικτό γήπεδο.
ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ: Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, ως
τέτοιο θεωρώ την... αναρχία που τη διακρίνει! Ως εκ τούτου είναι
απρόβλεπτη και βάζει τον αντίπαλο σε μια περίεργη διαδικασία αναζήτησης
και αποριών στη διάρκεια ενός αγώνα, ειδικότερα όταν έχει πολλές κατοχές
μπάλας.ΤΟ AΔΥΝΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ: Δεν διέπεται από τις κλασικές ομαδικές αρχές και δεν δίνει μεγάλη σημασία στην άμυνα.
ΤΟ «MUST DO»: Να βγάλει τον Βέσελι έξω από την εξίσωση του αγώνα, διότι ο Τσέχος είναι ένας παίκτης που μπορεί να κρίνει ένα ματς με τις ιδιαίτερες ικανότητες του στο επιθετικό ριμπάουντ, στην ευστοχία του στις βολές, στην άμυνα με αλλαγές και στα τελειώματα στην επίθεση.
ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ ΟΥΛΚΕΡ
ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ: Το manual των Φάιναλ Φορ και τα
mind games του Ομπράντοβιτς που θα επιδιώξει με κάθε τρόπο να πειράξει
το μυαλό των αντιπάλων του και ειδικότερα του παίκτη τον οποίο θα
σημαδέψει και φαντάζομαι ότι αυτός θα είναι ο Ρούντι Φερνάντεθ.ΤΟ «MUST DO»: Αφενός να μην επιτρέψει στη Ρεάλ να επιβάλει τον γρήγορο ρυθμό της και να ανοίξει το γήπεδο και αφετέρου να οδηγήσει το ματς στις πολλές σωματικές επαφές.
-
Στον επίλογο αυτού του συνοπτικού scouting report ο Βαγγέλης Αγγέλου
επισημαίνει τα τέσσερα σημεία που θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη
και την κατάληξη των αγώνων: η αναλογία των ασίστ με τα λάθη, τα
επιθετικά ριμπάουντ, η διαφορά στις κατοχές και τα μεγάλα σουτ που
πάντοτε παίζουν ρόλο σε τέτοια ματς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου