Γέννημα-θρέμμα του Έλτσε, η τοπική ομάδα τον «έβγαλε» από τις ακαδημίες του αλλά ουδέποτε τον πίστεψε. Τουλάχιστον έτσι φάνηκε από τη στιγμή που δεν του έδωσε την ευκαιρία να φορέσει τη φανέλα της πρώτης ομάδας. Θέλοντας και μη, ο Ράγιος έψαξε αλλού την τύχη του. Η τρίτη κατηγορία της Ισπανίας «στέγασε» τα όνειρά του από το 2006 μέχρι το 2011 παίζοντας στις άσημες Βιγιαχογιόσα, Οριουέλα και Γέιδα, και στη φημισμένη Μπαρτσελόνα, αλλά στη δεύτερη ομάδα της. Δεν έλειψαν οι «εκλάμψεις» στην πορεία του, αλλά δεν αρκούσαν για την προαγωγή σε έναν μεγαλύτερου βεληνεκούς σύλλογο.
Όλα αυτά μέχρι το καλοκαίρι του 2011. Ο Αστέρας Τρίπολης αποτέλεσε γι’ αυτόν ευκαιρία ζωής. Του πρόσφερε διέξοδο από τον «βάλτο» της τρίτης κατηγορίας της Ισπανίας και ο Ράγιος άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά. Έγινε αμέσως ο «εγκέφαλος» των Αρκάδων, κατέγραψε 31 συμμετοχές, 8 γκολ και πολλές άλλες ασίστ στην πρώτη του σεζόν κι όλοι είχαν να λένε για το «διαμάντι» που ψώνισε από τα αζήτητα ο Σάκης Τσιώλης. Χάρη ΚΑΙ σε αυτόν ο Αστέρας έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου, ενώ εξασφάλισε για πρώτη φορά στην ιστορία του την έξοδο στο Europa League.
Τα καλύτερα δεν είχαν όμως έρθει ακόμη… Μπορεί το πρώτο ευρωπαϊκό του γκολ να μην αρκούσε για να έρθει η πρόκριση επί της Μαρίτιμο, αλλά ο Ισπανός χαφ εμφανίστηκε ακόμη καλύτερος. Ολοκλήρωσε τη σεζόν με 48 συμμετοχές, 10 γκολ και 12 ασίστ, καθώς κι αναρίθμητες μεγάλες στιγμές.
Τότε «μπήκε στο μάτι» του Ολυμπιακού. Όχι γιατί δήλωσε πως «… δεν θα ξεχάσω ποτέ τον διαιτητή Γιάχο. Παίξαμε καλύτερα κι αξίζαμε το Κύπελλο», αλλά γιατί ο Μίτσελ εκφράστηκε με εγκωμιαστικά λόγια για το πρόσωπό του και οι «ερυθρόλευκοι» ενδιαφέρθηκαν για την απόκτησή του.
Όμως ο Ράγιος έμελε μετά από δύο εξαιρετικά χρόνια στην Ελλάδα να μετακομίσει στο Ισραήλ. Η Μακάμπι Χάιφα κατέθεσε μια πρόταση που δεν μπορούσε να αρνηθεί κανένας: ούτε ο Αστέρας, που έβαλε στα ταμεία του περίπου 800.000 ευρώ, ούτε ο ποδοσφαιριστής που είδε τις απολαβές του να εκτοξεύονται από τις 150 στις 400 χιλιάδες το χρόνο.
Άμεσα έκανε απόσβεση, αφού ανέλαβε ηγετικό ρόλο στην ομάδα του Ισραήλ, την οποία οδήγησε στους ομίλους του Europa League και σε αξιόλογη πορεία στο εγχώριο πρωτάθλημα. Οι επιδόσεις του… εξαιρετικές, καθώς είχε 16 γκολ και 4 ασίστ σε 38 ματς. Όμως μια κακή στιγμή έμελε να αμαυρώσει την παρουσία του στο Ισραήλ και να τον στοιχειώσει για πάντα.
Ο Ρούμπεν Ράγιος ποτέ δεν ήταν ο δαντελένιος χαφ, που απέφευγε να βάλει τα πόδια του στη φωτιά και αδιαφορούσε για το μαρκάρισμα. Όμως στις 9 Μαρτίου του 2014 έκανε ένα εντελώς αψυχολόγητο τάκλιν, που δικαίως χαρακτηρίστηκε εγκληματικό, πάνω στον Ράφι Νταχάν της Μπνέι Γεχούντα.
Το θύμα υπέστη ρήξη συνδέσμων και ο Ράγιος έγινε σε μια στιγμή μισητό πρόσωπο παγκοσμίως. Την ώρα που ο άτυχος ποδοσφαιριστής που τραυμάτισε μάθαινε πως δεν θα μπορούσε να ξαναπαίξει ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο, υπήρχαν δημόσιες εκκλήσεις για παραδειγματικό αποκλεισμό του από κάθε δραστηριότητα μέχρι να αναρρώσει ο Ράφι Νταχάν, μέχρι και κραυγές για απέλαση ή φυλάκισή του. Η ειλικρινής συγγνώμη του σχεδόν δακρυσμένου Ράγιος δεν αρκούσε για να του δοθεί άφησε αμαρτιών.
Τίποτε πια δεν ήταν ίδιο για τον Ράγιος στο Ισραήλ. Όχι ότι οι 27 συμμετοχές και τα 6 γκολ του συνιστούσαν απογοητευτική παρουσία τη φετινή σεζόν, αλλά το κλίμα γι’ αυτόν ήταν βαρύ. Αποδοκιμάστηκε σε πολλά γήπεδα και φαινόταν να έχει χάσει το έρεισμα που είχε ακόμη και μέσα στην ομάδα. Ίσως κι αυτός να είναι ο λόγος που ο νέος (από το Μάιο) προπονητής της ομάδας, Ρόνι Λέβι, δεν τον υπολογίζει.
Κάπως έτσι προέκυψε και το ενδιαφέρον από την ΑΕΚ. Θα γίνει για δεύτερη φορά στην καριέρα του η Ελλάδα το «καταφύγιο» του Ράγιος, προσφέροντάς του την ευκαιρία για μια νέα αρχή; Ο χρόνος θα δείξει… *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου