Θα ήθελα να μου βρείτε μία ομάδα στην Ευρώπη η οποία να έχει τα 4/5
της πεντάδας της με προβλήματα τραυματισμών και να κάνει 3/3 στην
Ευρωλίγκα;
Δεν υπάρχει. Μην κουράζεστε.
Ο Ολυμπιακός προκρίθηκε από την 7η αγωνιστική της πρώτης φάσης στην επόμενη και κατά 99% ως πρώτος (αυτό το 1% θα το αποφασίσει ο ίδιος) χάρη στην άμυνά του.
Οκ, αυτός είναι ο βασικός άξονας της ομάδας εδώ και χρόνια. Στην άμυνα «έχτισε» ο Ίβκοβιτς, στην άμυνα ο Μπαρτζώκας, στην άμυνα και ο Σφαιρόπουλος.
Αυτό το πράγμα όμως που έπαιξαν χθες ήταν μακράν η καλύτερη αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού την τελευταία πενταετία. Ο Σφαιρόπουλος δε δίστασε να δηλώσει ότι, «είναι η καλύτερη άμυνα που έχουμε παίξει στους 14 μήνες που βρίσκομαι στην ομάδα».
Εγώ το πήγα παραπέρα γιατί δε θυμάμαι ανάλογη δουλειά στα μετόπισθεν.
Ο Αγραβάνης τον οποίο συχνά κατακρίνω για την αμυντική του προσήλωση, στα πρώτα 5’ του ματς έχει παίξει καλύτερη άμυνα και από αυτή που έπαιζε ο Γιανγκ. Hedge out, μπροστά από τον Πλάνινιτς και τον Μπουρούση, δύο κλεψίματα, δύο τέλειες βοήθειες από την αδύνατη πλευρά.
Ο Στρόμπερι πέρασε χειροπέδες στον Κοζέρ (1/6 σουτ και 5 λάθη). Ο Αμερικανός ειδικά στην ομαδική άμυνα και τις περιστροφές είναι ασυναγώνιστος. (Και στην επίθεση ασυναγώνιστος είναι ο άτιμος, αλλά από την ανάποδη).
Ο Τσαϊρέλης με τον Παπαπέτρου ουδέποτε αντιμετώπισαν πρόβλημα. Ο Μάντζαρης το ίδιο (κλασικά).
Ο Χάντερ έκανε βουτιές και έσωζε μπάλες που έμοιαζαν χαμένες.
Ο Σπανούλης για πρώτη φορά βρήκε ρυθμό από την άμυνα κι όχι από την επίθεση. Η άμυνα overplay που έπαιξε ο αρχηγός του Ολυμπιακού άγγιξε το τέλειο πολλές φορές. Ο Αθηναίου στο τελευταίο δεκάλεπτο θύμισε… Μάντζαρη.
Όσο η άμυνα είναι εκεί ο Ολυμπιακός δε θα έχει πρόβλημα ούτε τις βραδιές που σουτάρει τραγικά. Οι Πειραιώτες νίκησαν με 38.5% στα δίποντα, 20% στα τρίποντα και 58.8% στις βολές.
Πολύ απλά ανάγκασαν τον αντίπαλο σε ακόμη χειρότερα ποσοστά και σε πολλά περισσότερα λάθη. Η Λαμποράλ είχε 88.66 πόντους πριν το τζάμπολ στο ΣΕΦ και έβαλε 52.
Κι ο Ολυμπιακός βέβαια είχε 80+ πόντους κι έβαλε 59, αλλά έπαιζε χωρίς 3 βασικούς και με τον Σπανούλη ανέτοιμο και εκ νέου τραυματία. Οπότε δικαιολογείται.
Αλήθεια αυτό με τους τραυματισμούς που θα πάει. Ο ένας έχει μείνει από μέση, ο άλλος από αχίλλειο, ο άλλος είναι 3 μέρες στο νοσοκομείο και έχει χάσει 5 κιλά, ο άλλος στις ΗΠΑ χειρουργημένος, ο άλλος επιστρέφει από 20ήμερο λόγω γόνατος και αποχωρεί με διάστρεμμα.
Τι γκαντεμιά είναι αυτή; Τουλάχιστον να γίνουν όλα τώρα ώστε από τον Μάρτιο και μετά να μην πάθει κανείς, τίποτα.
ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ
Θα έρθουν ήττες. Θα έρθουν άσχημες εμφανίσεις. Θα έρθουν βραδιές που ο Ολυμπιακός δε θα παίζει καλά.
Πριν γκρινιάξετε, πριν απογοητευτείτε, πριν γίνεται προπονητές και GM μαζί και κουβαλήσετε 3-4 μεταγραφές… θυμηθείτε την αυταπάρνηση που έδειξε αυτή η ομάδα το μήνα Νοέμβριο.
Ο Ολυμπιακός θα χάσει κάποια στιγμή, αλλά ακόμη και τότε θα έχει αφήσει τη ψυχή του στο παρκέ.
ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΗΓΕΤΕΣ
Το πιο θετικό στοιχείο του ματς μετά την άμυνα που έπαιξαν οι «ερυθρόλευκοι», ήταν ο τρόπος που αντέδρασαν όταν ο Σπανούλης τραυματίστηκε εκ νέου.
Είδα στο παρκέ παίκτες με «β’ ρόλο» να γίνονται πρωταγωνιστές.
Ο Μάντζαρης στα τελευταία 5 λεπτά ντύθηκε… Σπανούλης. Τρίποντο μετά από ντρίπλα, δύο διεισδύσεις… ακόμη και φάουλ πήρε αλλάζοντας πλευρά πριν δεχτεί το pick ‘n’ roll (αυτό που κάνει συχνά ο Σπανούλης που φεύγει προς την αντίθετη πλευρά ξαφνιάζοντας τον αμυντικό του).
Ο Παπαπέτρου μπήκε με πρησμένο αστράγαλο και πήρε τρεις σερί επιθέσεις. Στην πρώτη αστόχησε και ακολούθως έκανε ανάποδο lay up με γερό πάτημα και εν συνεχεία πόσταρε και τελείωσε με δεξί hook.
Ο Αθηναίου επίσης δε φοβήθηκε να πάρει προσπάθειες μεταξύ των οποίων το πιο κρίσιμο τρίποντο του αγώνα. Να θυμίσω πως κάτι ανάλογο είχε κάνει και στην Κωνσταντινούπολη.
Μέσα από τη διαδικασία της ομάδας, ο Ολυμπιακός «χτίζει» νοοτροπία, ο Ολυμπιακός δημιουργεί ηγέτες. Παίκτες που όταν παραστεί ανάγκη δε φοβούνται.
ΥΓ: Πριν αποκτηθεί ο σέντερ που ψάχνει η ομάδα, μήπως να ανανέωνε ο Χάντερ; Ο Οθέλο ήταν παντού στο γήπεδο. Κι όταν έλειπε από κάπου, βούταγε και εμφανιζόταν.
ΥΓ 2: ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ: Η άμυνα του Αγραβάνη στο πρώτο πεντάλεπτο του ματς ήταν καλύτερη κι από αυτή που έπαιζε ο Γιανγκ. Μπορεί λοιπόν.
ΥΓ 3: Ο Σφαιρόπουλος δε βρίσκει παίκτη που να καλύπτει τα βασικά «θέλω» του. Επίσης επειδή γίνεται πολύς λόγος για τον Εμπάκουε, σιγά μην τον αφήσει η Μακάμπι να φύγει. Ξεχάστε τον. Ακόμη κι αν αποκλειστούν θα κυνηγήσουν το Eurocup για να σώσουν τα προσχήματα της σεζόν.
ΥΓ 4: Αυτό που με εντυπωσιάζει στον Γιάννη Μπουρούση δεν είναι ο τρόπος με τον οποίον αγωνίζεται και αποδίδει, αλλά η συνέπεια με την οποία το κάνει. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι μόνιμα πολύ καλός επί δύο μήνες.
ΥΓ 5: «Αν ο φόβος της ήττας καλύπτει τις πιθανότητες της νίκης, τότε δεν κάνεις τίποτα». Καλά τα λέει ο Σάββας.
*Πηγή: gazzetta.gr*
Δεν υπάρχει. Μην κουράζεστε.
Ο Ολυμπιακός προκρίθηκε από την 7η αγωνιστική της πρώτης φάσης στην επόμενη και κατά 99% ως πρώτος (αυτό το 1% θα το αποφασίσει ο ίδιος) χάρη στην άμυνά του.
Οκ, αυτός είναι ο βασικός άξονας της ομάδας εδώ και χρόνια. Στην άμυνα «έχτισε» ο Ίβκοβιτς, στην άμυνα ο Μπαρτζώκας, στην άμυνα και ο Σφαιρόπουλος.
Αυτό το πράγμα όμως που έπαιξαν χθες ήταν μακράν η καλύτερη αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού την τελευταία πενταετία. Ο Σφαιρόπουλος δε δίστασε να δηλώσει ότι, «είναι η καλύτερη άμυνα που έχουμε παίξει στους 14 μήνες που βρίσκομαι στην ομάδα».
Εγώ το πήγα παραπέρα γιατί δε θυμάμαι ανάλογη δουλειά στα μετόπισθεν.
Ο Αγραβάνης τον οποίο συχνά κατακρίνω για την αμυντική του προσήλωση, στα πρώτα 5’ του ματς έχει παίξει καλύτερη άμυνα και από αυτή που έπαιζε ο Γιανγκ. Hedge out, μπροστά από τον Πλάνινιτς και τον Μπουρούση, δύο κλεψίματα, δύο τέλειες βοήθειες από την αδύνατη πλευρά.
Ο Στρόμπερι πέρασε χειροπέδες στον Κοζέρ (1/6 σουτ και 5 λάθη). Ο Αμερικανός ειδικά στην ομαδική άμυνα και τις περιστροφές είναι ασυναγώνιστος. (Και στην επίθεση ασυναγώνιστος είναι ο άτιμος, αλλά από την ανάποδη).
Ο Τσαϊρέλης με τον Παπαπέτρου ουδέποτε αντιμετώπισαν πρόβλημα. Ο Μάντζαρης το ίδιο (κλασικά).
Ο Χάντερ έκανε βουτιές και έσωζε μπάλες που έμοιαζαν χαμένες.
Ο Σπανούλης για πρώτη φορά βρήκε ρυθμό από την άμυνα κι όχι από την επίθεση. Η άμυνα overplay που έπαιξε ο αρχηγός του Ολυμπιακού άγγιξε το τέλειο πολλές φορές. Ο Αθηναίου στο τελευταίο δεκάλεπτο θύμισε… Μάντζαρη.
Όσο η άμυνα είναι εκεί ο Ολυμπιακός δε θα έχει πρόβλημα ούτε τις βραδιές που σουτάρει τραγικά. Οι Πειραιώτες νίκησαν με 38.5% στα δίποντα, 20% στα τρίποντα και 58.8% στις βολές.
Πολύ απλά ανάγκασαν τον αντίπαλο σε ακόμη χειρότερα ποσοστά και σε πολλά περισσότερα λάθη. Η Λαμποράλ είχε 88.66 πόντους πριν το τζάμπολ στο ΣΕΦ και έβαλε 52.
Κι ο Ολυμπιακός βέβαια είχε 80+ πόντους κι έβαλε 59, αλλά έπαιζε χωρίς 3 βασικούς και με τον Σπανούλη ανέτοιμο και εκ νέου τραυματία. Οπότε δικαιολογείται.
Αλήθεια αυτό με τους τραυματισμούς που θα πάει. Ο ένας έχει μείνει από μέση, ο άλλος από αχίλλειο, ο άλλος είναι 3 μέρες στο νοσοκομείο και έχει χάσει 5 κιλά, ο άλλος στις ΗΠΑ χειρουργημένος, ο άλλος επιστρέφει από 20ήμερο λόγω γόνατος και αποχωρεί με διάστρεμμα.
Τι γκαντεμιά είναι αυτή; Τουλάχιστον να γίνουν όλα τώρα ώστε από τον Μάρτιο και μετά να μην πάθει κανείς, τίποτα.
Θα έρθουν ήττες. Θα έρθουν άσχημες εμφανίσεις. Θα έρθουν βραδιές που ο Ολυμπιακός δε θα παίζει καλά.
Πριν γκρινιάξετε, πριν απογοητευτείτε, πριν γίνεται προπονητές και GM μαζί και κουβαλήσετε 3-4 μεταγραφές… θυμηθείτε την αυταπάρνηση που έδειξε αυτή η ομάδα το μήνα Νοέμβριο.
Ο Ολυμπιακός θα χάσει κάποια στιγμή, αλλά ακόμη και τότε θα έχει αφήσει τη ψυχή του στο παρκέ.
ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΗΓΕΤΕΣ
Το πιο θετικό στοιχείο του ματς μετά την άμυνα που έπαιξαν οι «ερυθρόλευκοι», ήταν ο τρόπος που αντέδρασαν όταν ο Σπανούλης τραυματίστηκε εκ νέου.
Είδα στο παρκέ παίκτες με «β’ ρόλο» να γίνονται πρωταγωνιστές.
Ο Μάντζαρης στα τελευταία 5 λεπτά ντύθηκε… Σπανούλης. Τρίποντο μετά από ντρίπλα, δύο διεισδύσεις… ακόμη και φάουλ πήρε αλλάζοντας πλευρά πριν δεχτεί το pick ‘n’ roll (αυτό που κάνει συχνά ο Σπανούλης που φεύγει προς την αντίθετη πλευρά ξαφνιάζοντας τον αμυντικό του).
Ο Παπαπέτρου μπήκε με πρησμένο αστράγαλο και πήρε τρεις σερί επιθέσεις. Στην πρώτη αστόχησε και ακολούθως έκανε ανάποδο lay up με γερό πάτημα και εν συνεχεία πόσταρε και τελείωσε με δεξί hook.
Ο Αθηναίου επίσης δε φοβήθηκε να πάρει προσπάθειες μεταξύ των οποίων το πιο κρίσιμο τρίποντο του αγώνα. Να θυμίσω πως κάτι ανάλογο είχε κάνει και στην Κωνσταντινούπολη.
Μέσα από τη διαδικασία της ομάδας, ο Ολυμπιακός «χτίζει» νοοτροπία, ο Ολυμπιακός δημιουργεί ηγέτες. Παίκτες που όταν παραστεί ανάγκη δε φοβούνται.
ΥΓ: Πριν αποκτηθεί ο σέντερ που ψάχνει η ομάδα, μήπως να ανανέωνε ο Χάντερ; Ο Οθέλο ήταν παντού στο γήπεδο. Κι όταν έλειπε από κάπου, βούταγε και εμφανιζόταν.
ΥΓ 2: ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ: Η άμυνα του Αγραβάνη στο πρώτο πεντάλεπτο του ματς ήταν καλύτερη κι από αυτή που έπαιζε ο Γιανγκ. Μπορεί λοιπόν.
ΥΓ 3: Ο Σφαιρόπουλος δε βρίσκει παίκτη που να καλύπτει τα βασικά «θέλω» του. Επίσης επειδή γίνεται πολύς λόγος για τον Εμπάκουε, σιγά μην τον αφήσει η Μακάμπι να φύγει. Ξεχάστε τον. Ακόμη κι αν αποκλειστούν θα κυνηγήσουν το Eurocup για να σώσουν τα προσχήματα της σεζόν.
ΥΓ 4: Αυτό που με εντυπωσιάζει στον Γιάννη Μπουρούση δεν είναι ο τρόπος με τον οποίον αγωνίζεται και αποδίδει, αλλά η συνέπεια με την οποία το κάνει. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι μόνιμα πολύ καλός επί δύο μήνες.
ΥΓ 5: «Αν ο φόβος της ήττας καλύπτει τις πιθανότητες της νίκης, τότε δεν κάνεις τίποτα». Καλά τα λέει ο Σάββας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου