Ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της τελευταίας εικοσαετίας,μιλάει για όλα που χρειάζονται για να πετύχεις σε κάθε προσπάθεια της ζωής σου και μας βάζει στο μυαλό του και στον τρόπο σκέψης του
Στα είκοσι χρόνιας της επαγγελματικής του καριέρας ο Τιερί Ανρί
χάρισε στον κόσμο του ποδοσφαίρου πολλές μαγικές στιγμές. Ειδικά στην
οχταετία που πέρασε στην Άρσεναλ, έκανε την ομάδα να φτάσει σε επιτυχίες
που μοιάζουν σήμερα μακρινό όνειρο.
Στα 38 του χρόνια ο Γάλλος που έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση, δουλεύει ως σχολιαστής στο Sky Sports και είναι εξίσου καλός με τα λόγια όσο ήταν με τη μπάλα.
Στο κείμενο που ακολουθεί θα διαβάστε τα λόγια για του ίδιου Τιερί Ανρι, για το τι χρειάζεται για να πετύχεις. Μπορεί να μιλάει για το ποδόσφαιρο, αλλά τα λόγια ενός τόσο επιτυχημένου ανθρώπου, ταιριάζουν γάντι για κάθε επάγγελμα και κάθε πτυχή της ζωής μας.
Απολαύστε τον.
Ο κόσμος αναρωτιέται γιατί δεν χαμογελούσα στον αγωνιστικό χώρο. Ήμουν χαρούμενος, αλλά ποτέ ικανοποιημένος. Είμαι γενικά ένας χαρούμενος άνθρωπος, αλλά ποτέ δεν είμαι 100% ικανοποιημένος. Αυτό το στοιχείο με κράταγε πάντα σε εγρήγορση, προσγειωμένο και ταπεινό. Πάντα θα σε κριτικάρουν στο επόμενο παιχνίδι, πάντα θα κάνεις κάτι λάθος. Πάντα ήμουν ο άνθρωπος που μετά το τέλος του αγώνα έλεγα τι δεν έκανα καλά και όχι τι πέτυχα. Το ταλέντο είναι ένα πράγμα, αλλά χρειάζεται επίσης επαγγελματισμό, προσήλωση και τη σωστή συμπεριφορά. Πρέπει να δουλέψεις τόσο πολύ έτσι ώστε να μην μπορούν να αμυνθούν εναντίον σου. Αλλιώς θα παραμείνεις ο παίκτης που ήσουν όταν ξεκίνησες.
Είμαι ακόμα ο ίδιος άνθρωπος. Είμαι βοηθός προπονητή στις μικρές ομάδες της Άρσεναλ, παράλληλα με τις άλλες δουλειές μου. Προσπαθώ να μεταφέρω στα παιδιά την ίδια συμπεριφορά. Κοιτάξτε όλες τις ομάδες. Συνήθως έχουν τη συμπεριφορά του προπονητή τους. Στη δουλειά μου στο Sky Sports είμαι ο ίδιος. Στην αρχή μαθαίνεις πράγματα για την τηλεόραση, τι μπορείς να πεις και τι όχι. Τους ανθρώπους που μιλάνε στο αυτί σου. Πώς να διαχειριστείς τα λεπτά. Η προσέγγιση είναι η ίδια. Είμαι χαρούμενος αλλά ποτέ 100% ικανοποιημένος. Και έτσι νομίζω ότι πρέπει να είναι.
Πάντα πρέπει να προσπαθείς να φέρεις κάτι νέο στο παιχνίδι, ειδικά όταν είσαι στην κορυφή και ο κόσμος περιμένει από σένα πολλά. Άλλαξα πολλά πράγματα κατά τη διάρκεια της καριέρας μου. Για παράδειγμα έμαθα στην πορεία να παίζω με πλάτη, να βάζω γκολ με το αριστερό πόδι, να εκτελώ φάουλ και να δίνω πιο πολλές πάσες.
Ακόμα και όταν δεν σκοράρεις μπορείς να έχεις επίδραση στο παιχνίδι. Ήθελα να είμαι ο πιο ολοκληρωμένος επιθετικός. Είναι αδύνατον να είσαι τέλειος, αλλά αυτός ήταν πάντα ο στόχος μου.
Τι μπορώ να κάνω ώστε ο προπονητής να η με αφήσει εκτός; Μπορώ να προσφέρω όλα αυτά τα πράγματα όταν δεν σκοράρω.
Υπάρχουν παιχνίδια που θα μπορούσες ή θα έπρεπε να τα πας καλύτερα. Δεν μετανιώνω για τίποτα στην καριέρα μου, γιατί όλα συμβαίνουν για έναν λόγο, και είναι αυτά που σε διαμορφώνουν. Επιστρέφεις πιο δυνατός. Πάντα θυμάσαι στιγμές, όπως η ήττα στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στο Παρίσι ή το να χάνεις το κύπελλο από τη Λίβερπουλ. Έπρεπε να είχαμε κερδίσει 20-0. Δεν ξέρω πώς κέρδισαν. Ο Μάικλ Όουεν ήταν η αιτία.
Βάλε τα δυνατά σου. Ξέρω ότι αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει πάντα. Οι φίλοι της Άρσεναλ κάποιες φορές έλεγαν «Εμπρός Τιερί, κάνε περισσότερα», και θα ήθελα να κάνω περισσότερα, αφού η αφοσίωση και η επιθυμία ήταν εκεί, αλλά κάποιες φορές δεν ήταν αρκετά. Αν δεν ήμουν καλά, δεν θα το καταλάβαινες. Γιατί όταν βγαίνεις εκεί έξω ο κόσμος θέλει να σε δει να αποδίδεις. Δεν θέλουν να ξέρουν αν ήσουν άρρωστος το πρωί ή αν έχεις προβλήματα στο σπίτι. Μη βγαίνεις εκεί έξω λέγοντας «κουβαλάω αυτό τον τραυματισμό εδώ και δύο χρόνια». Όχι, όχι, όχι. Αν δεν θέλεις να παίζεις, απλά σταμάτα. Αν βγεις στον αγωνιστικό χώρο, πρέπει να αποδώσεις στο μάξιμουμ.
Γι αυτό δεν μετανιώνω τίποτα. Για μένα κάθε φορά που έβγαινα στον αγωνιστικό χώρο, έπρεπε να με κάθε τρόπο να κάνω αυτά που πρέπει έτσι ώστε όταν θα γυρίζαμε στα αποδυτήρια να μπορώ να κοιτάξω τους συμπαίκτες μου στα μάτια. Μπορώ να κάνω ένα κακό παιχνίδι, αλλά προσπάθησα, έτσι μπορώ να σε κοιτάξω.
Όταν είσαι στην κορυφή τότε είναι το πιο δύσκολο. Όταν είσαι στην κορυφή ο κόσμος περιμένει από σένα θαύματα σε κάθε αγώνα. Είναι δύσκολο, αλλά πρέπει να το αγκαλιάσεις και να το αποδεχθείς. Ακόμα και αν δεν το κάνεις, δεν αλλάζει τίποτα. Έτσι είναι και πρέπει να προσαρμοστείς. Να είσαι ο εαυτός σου.
Το πιο σημαντικό είναι να είσαι ειλικρινής. Με εμένα καταλάβαινες αμέσως αν ήμουν καλά ή όχι. Αν ήμουν τσαντισμένος με τον διαιτητή ή με κάποιον αντίπαλο ή με κάποιον συμπαίκτη μου. Πάντα λέω: Να είσαι ο εαυτός σου. Τότε δεν λες ψέματα στον κόσμο, αυτοί είναι που μετράνε. Να είσαι ανοικτός με τους φιλάθλους όταν είσαι στον αγωνιστικό χώρο, η ιδιωτική ζωή είναι για μετά. Έλεγα στον εαυτό μου «Πήγαινε εκεί έξω, μην προσποιείσαι, προσπάθησε σκληρά». Ο κόσμος θα πει «Μου άρεσε ή δεν μου άρεσε». Δεν μπορούμε να το ελέγξουμε αυτό. Απλά πρέπει να κάνω ότι μπορώ για να με δουν.
Αν προσπαθείς να αλλάξεις για χάρη του κόσμου, ξεχνάς αυτό που είσαι. Όταν πρωτοπήγα στην Άρσεναλ, ο κόσμος ήταν έξαλλος γιατί δεν ήμουν συνεχώς στην περιοχή. «Γυρνάει συνεχώς, πως θα βάλει γκολ;». Αν άκουγα τον κόσμο δεν θα γινόμουν ο παίκτης που έγινα. Θα έβλεπες τις αδυναμίες μου. Γιατί να σου δείξω τις αδυναμίες μου., όταν μπορώ να σου δείξω τα δυνατά μου σημεία;
Δεν είχα κανέναν αντίπαλο. Δεν ήθελα να λέω ότι δεν μπορώ να παίξω κόντρα σε αυτόν. Ο κόσμος μπορεί να το ερμηνεύσει αυτό όπως θέλει. Για μένα πάντα εγώ έχανα το γκολ, δεν το έβγαζε ο τερματοφύλακας. Δεν θα έπρεπε καν να ακουμπήσει τη μπάλα. Του έδωσα την ευκαιρία να αποκρούσει. Αν είχαν αποτελεσματική άμυνα πάνω μου, ήταν γιατί εγώ δεν έπαιξα καλά και δεν έκαναν τη σωστή κίνηση. Δεν ήταν ότι δεν σεβόμουν τους αντιπάλους, απλά ήταν ο τρόπος μου για να γίνω καλύτερος. Αν μιλάμε για ομάδες ως αντιπάλους τότε αυτές ήταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Τότεναμ για προφανείς λόγους. Αλλά ποτέ ένας συγκεκριμένος παίκτης.
Ήμουν ένας παίκτης που έβαζε γκολ δεν ήμουν απλά ένα σκόρερ. Έκανα πάσες. Θα μπορούσα να έχω πάρει πέντε χρυσά παπούτσια στη σειρά. Το 2003 κόντρα στη Σάντερλαντ έδωσα τρία γκολ στο Λιούμπεργκ. Πάλευα με τον Ρουντ Φαν Νιστελροι για την πρώτη θέση των σκόρερ. Στο τέλος αυτός είχε 25, εγώ 24. Αλλά εγώ είχα 23 ασίστ.
Είναι αυτό χαρακτηριστικό ενός ανθρώπου που θέλει να κερδίζει το χρυσό παπούτσι; Είμαι περισσότερο περήφανος για τις ασιστ μου, παρά για τα γκολ μου. Το έχω πει πολλές φορές. Σε τελευτάιο ματς της περιόδου άφησα τον Εντού να εκτελέσει το πέναλτι που είχα κερδίσει. Πάλευα με τον Τζέιμς Μπίτι για την πρώτη θέση τον σκόρερ, αλλά αυτό που έκανα ήταν καλύτερο από το να κέρδιζα το χρυσό παπούτσι. Αν έπρεπε να βάλω γκολ θα το έβαζα. Αν έπρεπε να κάνω πάσα, θα την έκανα.
Προσπαθώ να κάνω τη σωστή κίνηση τη σωστή ώρα. Κάποιες φορές παρασύρεσαι. Όπως με το γκολ κόντρα στην Τότεναμ που πήγα από τη μία μεριά μέχρι την άλλη. Σκέφτηκα, είναι κόντρα στην Τότεναμ, έτσι πρέπει να το τελειώσω εγώ. Κάθε φορά που βλέπω αυτό το γκολ, σκέφτομαι ευτυχώς που σκόραρα, γιατί ο Ντένις Μπεργκαμ ήταν μόνος του και αν το έχανα θα με σκότωνε. Και θα είχε δίκιο. Έτσι, κάποιες φορές παρασύρεσαι, αλλά αν είσαι ισορροπημένος μπορείς να τα κάνεις όλα. Είχαμε σπουδαία ομάδα. Ο κόσμος λέει ότι με «τάιζαν» γκολ. Ταΐζαμε ο ένας τον άλλον. Αυτή ήταν η ομορφιά της ομάδας μας. Κάποιες φορές ήταν «Βάλτο εσύ… όχι εσύ βάλτο». Ήταν μια στιγμή για τέσσερα άτομα και όποιος ήταν στην περιοχή το έβαζε. Εγώ, ο Πιρές ο Λιούμπεργκ ή ο Μπέργκαμ.
O Τιερί Ανρί έγραψε αυτό το κείμενο στο Shortlist.com
*Πηγή: sport-fm.gr*
Στα 38 του χρόνια ο Γάλλος που έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση, δουλεύει ως σχολιαστής στο Sky Sports και είναι εξίσου καλός με τα λόγια όσο ήταν με τη μπάλα.
Στο κείμενο που ακολουθεί θα διαβάστε τα λόγια για του ίδιου Τιερί Ανρι, για το τι χρειάζεται για να πετύχεις. Μπορεί να μιλάει για το ποδόσφαιρο, αλλά τα λόγια ενός τόσο επιτυχημένου ανθρώπου, ταιριάζουν γάντι για κάθε επάγγελμα και κάθε πτυχή της ζωής μας.
Απολαύστε τον.
Μόνο το ταλέντο δεν είναι αρκετό
Ο κόσμος αναρωτιέται γιατί δεν χαμογελούσα στον αγωνιστικό χώρο. Ήμουν χαρούμενος, αλλά ποτέ ικανοποιημένος. Είμαι γενικά ένας χαρούμενος άνθρωπος, αλλά ποτέ δεν είμαι 100% ικανοποιημένος. Αυτό το στοιχείο με κράταγε πάντα σε εγρήγορση, προσγειωμένο και ταπεινό. Πάντα θα σε κριτικάρουν στο επόμενο παιχνίδι, πάντα θα κάνεις κάτι λάθος. Πάντα ήμουν ο άνθρωπος που μετά το τέλος του αγώνα έλεγα τι δεν έκανα καλά και όχι τι πέτυχα. Το ταλέντο είναι ένα πράγμα, αλλά χρειάζεται επίσης επαγγελματισμό, προσήλωση και τη σωστή συμπεριφορά. Πρέπει να δουλέψεις τόσο πολύ έτσι ώστε να μην μπορούν να αμυνθούν εναντίον σου. Αλλιώς θα παραμείνεις ο παίκτης που ήσουν όταν ξεκίνησες.
Είμαι ακόμα ο ίδιος άνθρωπος. Είμαι βοηθός προπονητή στις μικρές ομάδες της Άρσεναλ, παράλληλα με τις άλλες δουλειές μου. Προσπαθώ να μεταφέρω στα παιδιά την ίδια συμπεριφορά. Κοιτάξτε όλες τις ομάδες. Συνήθως έχουν τη συμπεριφορά του προπονητή τους. Στη δουλειά μου στο Sky Sports είμαι ο ίδιος. Στην αρχή μαθαίνεις πράγματα για την τηλεόραση, τι μπορείς να πεις και τι όχι. Τους ανθρώπους που μιλάνε στο αυτί σου. Πώς να διαχειριστείς τα λεπτά. Η προσέγγιση είναι η ίδια. Είμαι χαρούμενος αλλά ποτέ 100% ικανοποιημένος. Και έτσι νομίζω ότι πρέπει να είναι.
Βάλε στόχο την τελειότητα
Πάντα πρέπει να προσπαθείς να φέρεις κάτι νέο στο παιχνίδι, ειδικά όταν είσαι στην κορυφή και ο κόσμος περιμένει από σένα πολλά. Άλλαξα πολλά πράγματα κατά τη διάρκεια της καριέρας μου. Για παράδειγμα έμαθα στην πορεία να παίζω με πλάτη, να βάζω γκολ με το αριστερό πόδι, να εκτελώ φάουλ και να δίνω πιο πολλές πάσες.
Ακόμα και όταν δεν σκοράρεις μπορείς να έχεις επίδραση στο παιχνίδι. Ήθελα να είμαι ο πιο ολοκληρωμένος επιθετικός. Είναι αδύνατον να είσαι τέλειος, αλλά αυτός ήταν πάντα ο στόχος μου.
Τι μπορώ να κάνω ώστε ο προπονητής να η με αφήσει εκτός; Μπορώ να προσφέρω όλα αυτά τα πράγματα όταν δεν σκοράρω.
Μη μετανιώνεις τίποτα
Υπάρχουν παιχνίδια που θα μπορούσες ή θα έπρεπε να τα πας καλύτερα. Δεν μετανιώνω για τίποτα στην καριέρα μου, γιατί όλα συμβαίνουν για έναν λόγο, και είναι αυτά που σε διαμορφώνουν. Επιστρέφεις πιο δυνατός. Πάντα θυμάσαι στιγμές, όπως η ήττα στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στο Παρίσι ή το να χάνεις το κύπελλο από τη Λίβερπουλ. Έπρεπε να είχαμε κερδίσει 20-0. Δεν ξέρω πώς κέρδισαν. Ο Μάικλ Όουεν ήταν η αιτία.
Δώσε τα πάντα
Βάλε τα δυνατά σου. Ξέρω ότι αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει πάντα. Οι φίλοι της Άρσεναλ κάποιες φορές έλεγαν «Εμπρός Τιερί, κάνε περισσότερα», και θα ήθελα να κάνω περισσότερα, αφού η αφοσίωση και η επιθυμία ήταν εκεί, αλλά κάποιες φορές δεν ήταν αρκετά. Αν δεν ήμουν καλά, δεν θα το καταλάβαινες. Γιατί όταν βγαίνεις εκεί έξω ο κόσμος θέλει να σε δει να αποδίδεις. Δεν θέλουν να ξέρουν αν ήσουν άρρωστος το πρωί ή αν έχεις προβλήματα στο σπίτι. Μη βγαίνεις εκεί έξω λέγοντας «κουβαλάω αυτό τον τραυματισμό εδώ και δύο χρόνια». Όχι, όχι, όχι. Αν δεν θέλεις να παίζεις, απλά σταμάτα. Αν βγεις στον αγωνιστικό χώρο, πρέπει να αποδώσεις στο μάξιμουμ.
Γι αυτό δεν μετανιώνω τίποτα. Για μένα κάθε φορά που έβγαινα στον αγωνιστικό χώρο, έπρεπε να με κάθε τρόπο να κάνω αυτά που πρέπει έτσι ώστε όταν θα γυρίζαμε στα αποδυτήρια να μπορώ να κοιτάξω τους συμπαίκτες μου στα μάτια. Μπορώ να κάνω ένα κακό παιχνίδι, αλλά προσπάθησα, έτσι μπορώ να σε κοιτάξω.
Αποδέξου την πίεση
Όταν είσαι στην κορυφή τότε είναι το πιο δύσκολο. Όταν είσαι στην κορυφή ο κόσμος περιμένει από σένα θαύματα σε κάθε αγώνα. Είναι δύσκολο, αλλά πρέπει να το αγκαλιάσεις και να το αποδεχθείς. Ακόμα και αν δεν το κάνεις, δεν αλλάζει τίποτα. Έτσι είναι και πρέπει να προσαρμοστείς. Να είσαι ο εαυτός σου.
Το πιο σημαντικό είναι να είσαι ειλικρινής. Με εμένα καταλάβαινες αμέσως αν ήμουν καλά ή όχι. Αν ήμουν τσαντισμένος με τον διαιτητή ή με κάποιον αντίπαλο ή με κάποιον συμπαίκτη μου. Πάντα λέω: Να είσαι ο εαυτός σου. Τότε δεν λες ψέματα στον κόσμο, αυτοί είναι που μετράνε. Να είσαι ανοικτός με τους φιλάθλους όταν είσαι στον αγωνιστικό χώρο, η ιδιωτική ζωή είναι για μετά. Έλεγα στον εαυτό μου «Πήγαινε εκεί έξω, μην προσποιείσαι, προσπάθησε σκληρά». Ο κόσμος θα πει «Μου άρεσε ή δεν μου άρεσε». Δεν μπορούμε να το ελέγξουμε αυτό. Απλά πρέπει να κάνω ότι μπορώ για να με δουν.
Αν προσπαθείς να αλλάξεις για χάρη του κόσμου, ξεχνάς αυτό που είσαι. Όταν πρωτοπήγα στην Άρσεναλ, ο κόσμος ήταν έξαλλος γιατί δεν ήμουν συνεχώς στην περιοχή. «Γυρνάει συνεχώς, πως θα βάλει γκολ;». Αν άκουγα τον κόσμο δεν θα γινόμουν ο παίκτης που έγινα. Θα έβλεπες τις αδυναμίες μου. Γιατί να σου δείξω τις αδυναμίες μου., όταν μπορώ να σου δείξω τα δυνατά μου σημεία;
Να είσαι ο αντίπαλος του εαυτού σου
Δεν είχα κανέναν αντίπαλο. Δεν ήθελα να λέω ότι δεν μπορώ να παίξω κόντρα σε αυτόν. Ο κόσμος μπορεί να το ερμηνεύσει αυτό όπως θέλει. Για μένα πάντα εγώ έχανα το γκολ, δεν το έβγαζε ο τερματοφύλακας. Δεν θα έπρεπε καν να ακουμπήσει τη μπάλα. Του έδωσα την ευκαιρία να αποκρούσει. Αν είχαν αποτελεσματική άμυνα πάνω μου, ήταν γιατί εγώ δεν έπαιξα καλά και δεν έκαναν τη σωστή κίνηση. Δεν ήταν ότι δεν σεβόμουν τους αντιπάλους, απλά ήταν ο τρόπος μου για να γίνω καλύτερος. Αν μιλάμε για ομάδες ως αντιπάλους τότε αυτές ήταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Τότεναμ για προφανείς λόγους. Αλλά ποτέ ένας συγκεκριμένος παίκτης.
Παίξε για την ομάδα
Ήμουν ένας παίκτης που έβαζε γκολ δεν ήμουν απλά ένα σκόρερ. Έκανα πάσες. Θα μπορούσα να έχω πάρει πέντε χρυσά παπούτσια στη σειρά. Το 2003 κόντρα στη Σάντερλαντ έδωσα τρία γκολ στο Λιούμπεργκ. Πάλευα με τον Ρουντ Φαν Νιστελροι για την πρώτη θέση των σκόρερ. Στο τέλος αυτός είχε 25, εγώ 24. Αλλά εγώ είχα 23 ασίστ.
Είναι αυτό χαρακτηριστικό ενός ανθρώπου που θέλει να κερδίζει το χρυσό παπούτσι; Είμαι περισσότερο περήφανος για τις ασιστ μου, παρά για τα γκολ μου. Το έχω πει πολλές φορές. Σε τελευτάιο ματς της περιόδου άφησα τον Εντού να εκτελέσει το πέναλτι που είχα κερδίσει. Πάλευα με τον Τζέιμς Μπίτι για την πρώτη θέση τον σκόρερ, αλλά αυτό που έκανα ήταν καλύτερο από το να κέρδιζα το χρυσό παπούτσι. Αν έπρεπε να βάλω γκολ θα το έβαζα. Αν έπρεπε να κάνω πάσα, θα την έκανα.
Προσπαθώ να κάνω τη σωστή κίνηση τη σωστή ώρα. Κάποιες φορές παρασύρεσαι. Όπως με το γκολ κόντρα στην Τότεναμ που πήγα από τη μία μεριά μέχρι την άλλη. Σκέφτηκα, είναι κόντρα στην Τότεναμ, έτσι πρέπει να το τελειώσω εγώ. Κάθε φορά που βλέπω αυτό το γκολ, σκέφτομαι ευτυχώς που σκόραρα, γιατί ο Ντένις Μπεργκαμ ήταν μόνος του και αν το έχανα θα με σκότωνε. Και θα είχε δίκιο. Έτσι, κάποιες φορές παρασύρεσαι, αλλά αν είσαι ισορροπημένος μπορείς να τα κάνεις όλα. Είχαμε σπουδαία ομάδα. Ο κόσμος λέει ότι με «τάιζαν» γκολ. Ταΐζαμε ο ένας τον άλλον. Αυτή ήταν η ομορφιά της ομάδας μας. Κάποιες φορές ήταν «Βάλτο εσύ… όχι εσύ βάλτο». Ήταν μια στιγμή για τέσσερα άτομα και όποιος ήταν στην περιοχή το έβαζε. Εγώ, ο Πιρές ο Λιούμπεργκ ή ο Μπέργκαμ.
O Τιερί Ανρί έγραψε αυτό το κείμενο στο Shortlist.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου