Ο πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής κατά της Βίας Γιάννης Πανούσης μίλησε σε ραδιοφωνικό σταθμό για τη βία στα ελληνικά γήπεδα και τόνισε μεταξύ άλλων πως κατά τη γνώμη του το πρωτάθλημα θα έπρεπε να είχε ήδη διακοπεί.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του στον Sentra 103,3:
Για το ότι το στοίχημα ορίζει την λειτουργία του ποδοσφαίρου: “Η αθλητική βια έχει διάφορα πρόσωπα κατά καιρούς. Ήταν χωριά που μαλώνανε, ήταν διψασμένοι νέοι που βρίσκανε ένα πρόσχημα την Κυριακή, ήταν ιδιωτικοί στρατοί, είναι πλέον ένα μείγμα εκρηκτικό, ατόμων του υποκόσμου, αλλά όλα αυτά περιοριζόταν μέσα στο γήπεδο. Τώρα που έφυγε από το γήπεδο και πήγε σε συμφέροντα που έχουν να κάνουν με τον υπόκοσμο, ναρκωτικά, διακίνηση, στρατολόγηση, έχουμε άλλη παράμετρο.
Η δεύτερη παράμετρος είναι η κερδοσκοπία μέσω του στοιχήματος. Δεν είναι πλέον μόνο αν θα κερδίσει η ομάδα, αλλά το πόσο θα κερδίσει, ποιον θα κερδίσει και αν θα κερδίσει. Δημιουργούνται άλλοι θύλακες συμφερόντων που χρησιμοποιούν το ποδόσφαιρο όχι πια για πολιτικά οφέλη όπως στο παρελθόν, αλλά με οφέλη που έχουν να κάνουν με την παρανομία σε όλες τις εκδοχές της”.
Για το πως συνδέεται το στοίχημα με την βία: “Αυτά δεν γίνονται μυστικά στην Ελλάδα και δεν μπορείς να τα κρατήσεις. Όταν ο κόσμος βλέπει ένα ματς που θα έπρεπε να λήξει υπέρ της μιας ομάδας και λήγει υπέρ της άλλης με κάποιο τρόπο, οι φίλαθλοι εξεγείρονται γιατί καταλαβαίνουν ότι εδώ κάτι κρύβεται από πίσω. Το δεύτερο είναι ότι για να στήσεις έναν αγώνα για το στοίχημα δεν μπορείς να το κάνεις μόνος σου, χρειάζεσαι ανθρώπους οι οποίοι μπορεί πολλές φορές να λένε όχι ή να καταγγέλλουν. Οπότε χρειάζεσαι κόσμο που θα πιέζει, αν και θα μπορούσα να πω την έκφραση “εκβιάζει”, άρα η βία είναι σε όλες τις εκδοχές της εκεί”.
Για το αν υπάρχει λύση: “Το να πεις ότι μέχρι να αλλάξει το σύστημα μένουμε όπως είμαστε δεν έχει νόημα. Το να πεις ότι μια Δευτέρα θα κάνουμε μια ξαφνική αλλαγή δεν έχει νόημα. Θα μπορούσε ο καθένας στον χώρο του με τα μέσα που διαθέτει να προχωρήσει σε εξυγίανση. Απλά να έχουμε μια εικόνα. Δηλαδή αν πετύχουμε ένα Fair play σε ένα μικρό χώρο και βγαίνοντας από εκεί τα άτομα θα μπορούν να επηρεάσουν και άλλους χώρους και σιγά-σιγά να φτιάξουμε κάτι.
Απλώς επειδή επικαλούνται συνέχεια την Αγγλία και πως κατάφερε να βρει λύση. Στην Αγγλία όταν λες θ' ανοίξω στις εννέα, ανοίγεις στις εννέα. Υπάρχουν κανόνες στο άλλο πεδίο της κοινωνίας, εκτός του αθλητισμού. Εδώ έχουμε μια επιπλέον δυσκολία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα κάτσουμε ακίνητοι να περιμένουμε την εκ του παραδείσου ορμώμενη αλλαγή”.
Για τις προτάσεις της ΔΕΑΒ: “Η ΔΕΑΒ ή θα καταργηθεί ή θα εξελιχθεί, δεν έχει κανένα νόημα. Την ΔΕΑΒ μπορεί να την χρησιμοποιήσει κάποιος ως έχει, με δυο υπολογιστές και δυο γραμματείς, δεν χρειάζεται πολύς κόσμος. Είναι και ψευδεπίγραφο το Διαρκής επιτροπή αντιμετώπιση βίας, διότι εγώ τι κάνω; Μπαίνω στο γήπεδο και σταματάω τη βία; Δεν έχει κανονιστικές και αποφασιστικές αρμοδιότητες. Εν μέρη έχεις απαξιωθεί στον αθλητικό χώρο και για λάθη δικά μας. Δεν έχει κανένα νόημα να συζητάμε επί ώρες διάφορα θέματα.
Εμείς συζητάμε και θέλουμε να το περάσουμε στην κοινωνία το όλο θέμα της βιας και για αυτό το έχουμε κάνει πράξη με εκδηλώσεις στη Νίκαια και τον Κορυδαλλό όπου δεν ξέρουν αν τους ρωτήσεις γιατί μαλώνουν ο Ιωνικός κι η Προοδευτική! Το έχουν βρει ως έθιμο. Όταν μου λένε έχει ματς την Τετάρτη και την προηγουμένη βδομάδα χαράζουν αυτοκίνητα στην περιοχή αυτή, δεν είναι αθλητική αλλά εγκληματική βια. Όπως δεν ήταν αθλητική βια τα γεγονότα στο Θέατρο Τέχνης, ήταν καθαρά εγκληματική βια.
Για τις αρμοδιότητες που μπορούν να δοθούν στην ΔΕΑΒ:
“Θα πρέπει να πάρει η ΔΕΑΒ αρμοδιότητες που θα της επιτρέπουν για παράδειγμα να σταματά αυτή ένα παιχνίδι ή έχει αρμοδιότητες ή να γίνει ένα κέντρο μελέτης. Αλλά να λες ότι εγώ βάζω 10 παρατηρητές, κάτι για το οποίο έχω αρκετές επιφυλάξεις ή κάνω μια αξιολόγηση επικινδυνότητας, τα μέτρα αυτά δεν αποδίδουν. Για να εξυγιάνεις μια περιοχή που έχει βεβαρημένο εγκληματικό παρελθόν θέλεις 10 χρόνια, δηλαδή αυτοί που λένε ότι κάνοντας ένα νόμο αύριο το πρωί θα εξυγιανθεί το σύστημα, κάνουν λάθος. Έχει πολλά πλοκάμια, έχουν γίνει όλα ένα κουβάρι το πολιτικό, το αθλητικό, το μιντιακό, το οικονομικό και είναι σαν τις ρώσικες μπάμπουσκες, που ανοίγεις τη μία κι από κάτω εμφανίζεται η άλλη!
Είναι ένας γόρδιος δεσμός, τον οποίο θα πρέπει να πεις στοπ. Έπρεπε να σταματήσει το πρωτάθλημα. Εν κινήσει εξυγίανση δεν γίνεται. Καταλαβαίνω ότι ένα πρωτάθλημα που σταματά έχει επιπτώσεις, αλλά ας τις δει και ας τις εξομαλύνει και ας τις αμβλύνει η πολιτεία. Δεν είναι απόφαση της ΔΕΑΒ αυτό”.
Για το ότι τα φαινόμενα βίας δεν αφορούν μόνο το ποδόσφαιρο: “Τη βια δεν μπορείς να την ξεριζώσεις, μπορεί να εμφανιστεί παντού. Αλλά τη βια που είχαμε το '70 και '80 που θύμωσε ένα πιτσιρίκι ή σε κάποιον του την “έδωσε” ή απολύθηκε αυτά θα τα έχουμε, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με το εξής. Πρώτον το ποδόσφαιρο υπό μία έννοια αποτελεί αρνητικό παράδειγμα για τους άλλους χώρους. Αν σταματούσε η βια στο ποδόσφαιρο θα μειωνόταν και στους άλλους χώρους, δίχως αυτός να σημαίνει ότι μικροεπεισόδια δεν θα υπήρχαν.
Δεύτερον πρέπει να κοπούν κι οι ενδιάμεσοι ομφάλιοι λώροι, να γίνει εξυγίανση εσωτερική και των ΠΑΕ, της ΕΠΟ και της Superleague. Πλέον έχουν διασυνδέσεις με τον υπόκοσμο. Δεν πάει ένας φίλαθλος στο σπίτι ενός ποδοσφαιριστή να απειλήσει τον γιο του, ούτε πάει και σπάει ένα μαγαζί επειδή θύμωσε. Θυμώνεις, άλλωστε για μία ώρα, όχι περισσότερο. Άρα υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι είναι δουλειά τους αυτή ή τους κάνουν να είναι δουλειά τους. Αν δεν σταματήσεις δεν βγάζεις κανέναν έξω από αυτό. Δεν είναι απάντηση της ΔΕΑΒ αλλά της πολιτείας”.
Για το αν είχαν λόγο ως ΔΕΑΒ στις πρόσφατες εξαγγελίες της πολιτείας: “Μέχρι στιγμής όχι δεν έχουμε λόγο. Φαντάζομαι ότι θα τον έχουμε όταν προκύψει”.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του στον Sentra 103,3:
Για το ότι το στοίχημα ορίζει την λειτουργία του ποδοσφαίρου: “Η αθλητική βια έχει διάφορα πρόσωπα κατά καιρούς. Ήταν χωριά που μαλώνανε, ήταν διψασμένοι νέοι που βρίσκανε ένα πρόσχημα την Κυριακή, ήταν ιδιωτικοί στρατοί, είναι πλέον ένα μείγμα εκρηκτικό, ατόμων του υποκόσμου, αλλά όλα αυτά περιοριζόταν μέσα στο γήπεδο. Τώρα που έφυγε από το γήπεδο και πήγε σε συμφέροντα που έχουν να κάνουν με τον υπόκοσμο, ναρκωτικά, διακίνηση, στρατολόγηση, έχουμε άλλη παράμετρο.
Η δεύτερη παράμετρος είναι η κερδοσκοπία μέσω του στοιχήματος. Δεν είναι πλέον μόνο αν θα κερδίσει η ομάδα, αλλά το πόσο θα κερδίσει, ποιον θα κερδίσει και αν θα κερδίσει. Δημιουργούνται άλλοι θύλακες συμφερόντων που χρησιμοποιούν το ποδόσφαιρο όχι πια για πολιτικά οφέλη όπως στο παρελθόν, αλλά με οφέλη που έχουν να κάνουν με την παρανομία σε όλες τις εκδοχές της”.
Για το πως συνδέεται το στοίχημα με την βία: “Αυτά δεν γίνονται μυστικά στην Ελλάδα και δεν μπορείς να τα κρατήσεις. Όταν ο κόσμος βλέπει ένα ματς που θα έπρεπε να λήξει υπέρ της μιας ομάδας και λήγει υπέρ της άλλης με κάποιο τρόπο, οι φίλαθλοι εξεγείρονται γιατί καταλαβαίνουν ότι εδώ κάτι κρύβεται από πίσω. Το δεύτερο είναι ότι για να στήσεις έναν αγώνα για το στοίχημα δεν μπορείς να το κάνεις μόνος σου, χρειάζεσαι ανθρώπους οι οποίοι μπορεί πολλές φορές να λένε όχι ή να καταγγέλλουν. Οπότε χρειάζεσαι κόσμο που θα πιέζει, αν και θα μπορούσα να πω την έκφραση “εκβιάζει”, άρα η βία είναι σε όλες τις εκδοχές της εκεί”.
Για το αν υπάρχει λύση: “Το να πεις ότι μέχρι να αλλάξει το σύστημα μένουμε όπως είμαστε δεν έχει νόημα. Το να πεις ότι μια Δευτέρα θα κάνουμε μια ξαφνική αλλαγή δεν έχει νόημα. Θα μπορούσε ο καθένας στον χώρο του με τα μέσα που διαθέτει να προχωρήσει σε εξυγίανση. Απλά να έχουμε μια εικόνα. Δηλαδή αν πετύχουμε ένα Fair play σε ένα μικρό χώρο και βγαίνοντας από εκεί τα άτομα θα μπορούν να επηρεάσουν και άλλους χώρους και σιγά-σιγά να φτιάξουμε κάτι.
Απλώς επειδή επικαλούνται συνέχεια την Αγγλία και πως κατάφερε να βρει λύση. Στην Αγγλία όταν λες θ' ανοίξω στις εννέα, ανοίγεις στις εννέα. Υπάρχουν κανόνες στο άλλο πεδίο της κοινωνίας, εκτός του αθλητισμού. Εδώ έχουμε μια επιπλέον δυσκολία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα κάτσουμε ακίνητοι να περιμένουμε την εκ του παραδείσου ορμώμενη αλλαγή”.
Για τις προτάσεις της ΔΕΑΒ: “Η ΔΕΑΒ ή θα καταργηθεί ή θα εξελιχθεί, δεν έχει κανένα νόημα. Την ΔΕΑΒ μπορεί να την χρησιμοποιήσει κάποιος ως έχει, με δυο υπολογιστές και δυο γραμματείς, δεν χρειάζεται πολύς κόσμος. Είναι και ψευδεπίγραφο το Διαρκής επιτροπή αντιμετώπιση βίας, διότι εγώ τι κάνω; Μπαίνω στο γήπεδο και σταματάω τη βία; Δεν έχει κανονιστικές και αποφασιστικές αρμοδιότητες. Εν μέρη έχεις απαξιωθεί στον αθλητικό χώρο και για λάθη δικά μας. Δεν έχει κανένα νόημα να συζητάμε επί ώρες διάφορα θέματα.
Εμείς συζητάμε και θέλουμε να το περάσουμε στην κοινωνία το όλο θέμα της βιας και για αυτό το έχουμε κάνει πράξη με εκδηλώσεις στη Νίκαια και τον Κορυδαλλό όπου δεν ξέρουν αν τους ρωτήσεις γιατί μαλώνουν ο Ιωνικός κι η Προοδευτική! Το έχουν βρει ως έθιμο. Όταν μου λένε έχει ματς την Τετάρτη και την προηγουμένη βδομάδα χαράζουν αυτοκίνητα στην περιοχή αυτή, δεν είναι αθλητική αλλά εγκληματική βια. Όπως δεν ήταν αθλητική βια τα γεγονότα στο Θέατρο Τέχνης, ήταν καθαρά εγκληματική βια.
Για τις αρμοδιότητες που μπορούν να δοθούν στην ΔΕΑΒ:
“Θα πρέπει να πάρει η ΔΕΑΒ αρμοδιότητες που θα της επιτρέπουν για παράδειγμα να σταματά αυτή ένα παιχνίδι ή έχει αρμοδιότητες ή να γίνει ένα κέντρο μελέτης. Αλλά να λες ότι εγώ βάζω 10 παρατηρητές, κάτι για το οποίο έχω αρκετές επιφυλάξεις ή κάνω μια αξιολόγηση επικινδυνότητας, τα μέτρα αυτά δεν αποδίδουν. Για να εξυγιάνεις μια περιοχή που έχει βεβαρημένο εγκληματικό παρελθόν θέλεις 10 χρόνια, δηλαδή αυτοί που λένε ότι κάνοντας ένα νόμο αύριο το πρωί θα εξυγιανθεί το σύστημα, κάνουν λάθος. Έχει πολλά πλοκάμια, έχουν γίνει όλα ένα κουβάρι το πολιτικό, το αθλητικό, το μιντιακό, το οικονομικό και είναι σαν τις ρώσικες μπάμπουσκες, που ανοίγεις τη μία κι από κάτω εμφανίζεται η άλλη!
Είναι ένας γόρδιος δεσμός, τον οποίο θα πρέπει να πεις στοπ. Έπρεπε να σταματήσει το πρωτάθλημα. Εν κινήσει εξυγίανση δεν γίνεται. Καταλαβαίνω ότι ένα πρωτάθλημα που σταματά έχει επιπτώσεις, αλλά ας τις δει και ας τις εξομαλύνει και ας τις αμβλύνει η πολιτεία. Δεν είναι απόφαση της ΔΕΑΒ αυτό”.
Για το ότι τα φαινόμενα βίας δεν αφορούν μόνο το ποδόσφαιρο: “Τη βια δεν μπορείς να την ξεριζώσεις, μπορεί να εμφανιστεί παντού. Αλλά τη βια που είχαμε το '70 και '80 που θύμωσε ένα πιτσιρίκι ή σε κάποιον του την “έδωσε” ή απολύθηκε αυτά θα τα έχουμε, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με το εξής. Πρώτον το ποδόσφαιρο υπό μία έννοια αποτελεί αρνητικό παράδειγμα για τους άλλους χώρους. Αν σταματούσε η βια στο ποδόσφαιρο θα μειωνόταν και στους άλλους χώρους, δίχως αυτός να σημαίνει ότι μικροεπεισόδια δεν θα υπήρχαν.
Δεύτερον πρέπει να κοπούν κι οι ενδιάμεσοι ομφάλιοι λώροι, να γίνει εξυγίανση εσωτερική και των ΠΑΕ, της ΕΠΟ και της Superleague. Πλέον έχουν διασυνδέσεις με τον υπόκοσμο. Δεν πάει ένας φίλαθλος στο σπίτι ενός ποδοσφαιριστή να απειλήσει τον γιο του, ούτε πάει και σπάει ένα μαγαζί επειδή θύμωσε. Θυμώνεις, άλλωστε για μία ώρα, όχι περισσότερο. Άρα υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι είναι δουλειά τους αυτή ή τους κάνουν να είναι δουλειά τους. Αν δεν σταματήσεις δεν βγάζεις κανέναν έξω από αυτό. Δεν είναι απάντηση της ΔΕΑΒ αλλά της πολιτείας”.
Για το αν είχαν λόγο ως ΔΕΑΒ στις πρόσφατες εξαγγελίες της πολιτείας: “Μέχρι στιγμής όχι δεν έχουμε λόγο. Φαντάζομαι ότι θα τον έχουμε όταν προκύψει”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου