Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Καλημέρα, Ελλάδα, σου μιλάει ο Φερνάντο, γιατί δεν τον ακούς;

Ο Βασίλης Σαμπράκος μπαίνει στο μυαλό του Φερνάντο Σάντος και τις σκέψεις που κάνει, οι οποίες δείχνουν τη σημερινή κατάσταση ζωής του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Καλημέρα, Ελλάδα, σου μιλάει ο Φερνάντο, γιατί δεν τον ακούς;
Αν επιχειρήσει κανείς να μπει αυτές τις μέρες στο μυαλό του Φερνάντο Σάντος βλέπει, μέσα από τα μάτια του Πορτογάλου, την πραγματική εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο ομοσπονδιακός προπονητής βρέθηκε προχθές στο Περιστέρι για να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία της παρουσίας του στην Αθήνα και να πάρει μια γεύση της σημερινής κατάστασης των Ελλήνων που αγωνίζονται σε Παναθηναϊκό και Ατρόμητο. Προσπάθησε στο διάστημα της παραμονής του να αντιληφθεί αν πρόκειται ή όχι να αρχίσει το πρωτάθλημα στην ώρα του. Εκείνος «καίγεται» περισσότερο από τον καθένα, διότι θυμάται πολύ καλά ότι στο πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου θα δώσει τα δύο καθοριστικά παιχνίδια για την πρόκριση στην τελική φάση του Euro 2012 κόντρα σε Ισραήλ και Λετονία και δεν διανοείται ότι θα συγκεντρώσει ποδοσφαιριστές που δεν θα έχουν επίσημο αγώνα στα πόδια τους.
Γιατί να πρωτονοιαστεί και να πρωτοαγχωθεί ο Σάντος; Για να βρει βοηθό, που δεν έχει μετά την αιφνίδια αποχώρηση του Ζήση Βρύζα από το πλευρό του; Πώς να την ανοίξει την κουβέντα τέτοια εποχή, όταν γνωρίζει ότι η ομοσπονδία έχει σημαντικά άλυτα προβλήματα και οικονομικές δυσκολίες; Πέρα απ' όλα τα άλλα, κι ενώ βρίσκεται στη μέση του δρόμου για το Euro, ο Σάντος ενδεχομένως να προτιμήσει να μη βάλει στα αποδυτήρια μια άγνωστη στους ποδοσφαιριστές φιγούρα. Διότι αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο η νέα παρουσία να προκαλέσει περισσότερα προβλήματα απ' όσα θα λύσει.
Πιο πολύ τον νοιάζει τον Σάντος να εξασφαλίσει επαγγελματικές συνθήκες προπόνησης και προετοιμασίας. Πώς να το κάνει, όμως, αυτό σε μια χώρα της οποίας η ομοσπονδία χρειάζεται να κάνει συνεδρίαση διοικητικού συμβουλίου για να βελτιώσει τον διαλυμένο χλοοτάπητα του Αγίου Κοσμά ή να βελτιώσει τις συνθήκες στις παρατημένες εγκαταστάσεις.
Θεωρητικά τον Πορτογάλο θα έπρεπε να τον νοιάζει η τύχη του φακέλου που παρέδωσε στην ΕΠΟ με την ιδέα του για το project αλλαγής των προδιαγραφών στις Εθνικές ομάδες. Θυμάται καλά, όμως, ότι τον καιρό που παρέδιδε αυτή την εργασία στον πρόεδρο της ΕΠΟ ο περίγυρός του στοιχημάτιζε ότι αυτή η βίβλος, η οποία γράφτηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα μείνει στο συρτάρι. Αν είχε μια τύχη να δει ένα μέρος του βιβλίου να γίνεται πραγματικότητα, την έχασε από την ώρα που ο Πιλάβιος βρέθηκε μπροστά στο «Koriopolis» και μπροστά στην έξαρση της βίας στο ποδόσφαιρο. Ετσι όπως ήρθαν τα πράγματα, ο Σάντος θα πάρει ευκαιρία να φτιάξει εθνικό ποδόσφαιρο της προκοπής μόνο αν η Εθνική πάει στο Euro και κάνει καλές εμφανίσεις. Ο Σάντος ακούει τι κατάφερε να κάνει ο Οσκαρ Ταμπάρεζ σε τέσσερα χρόνια για να αναγεννήσει το εθνικό ποδόσφαιρο της Ουρουγουάης και σκάει, διότι τα ίδια έχει ζητήσει εδώ και εννέα μήνες από την ομοσπονδία, σε μια παρουσίαση του φακέλου του κατά τη διάρκεια της οποίας το περίπου 70% του συμβουλίου είχε αποκοιμηθεί.
Δέκα χρόνια μετά την πρώτη μέρα που ήρθε στα μέρη μας για δουλειά ο Σάντος διαπιστώνει ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει γίνει ούτε μισό βήμα μπροστά σε υποδομές, οργάνωση, νοοτροπία, αντίληψη και λειτουργία. Κι αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν να μην παραδειγματίζεται η Ελλάδα από την πρόοδο της Πορτογαλίας στο ποδόσφαιρο και γιατί δεν μπαίνει στη διαδικασία να τη μιμηθεί, να την αντιγράψει. Τι έκανε η Πορτογαλία; Περίπου τα αυτονόητα: έφτιαξε πανεπιστήμιο για το ποδόσφαιρο, ακαδημίες κι όχι αυτό που εμείς αποκαλούμε «ακαδημίες» στην Ελλάδα, καινούργια γήπεδα. Αλλαξε και τον τρόπο εκλογής της διοίκησης του ποδοσφαίρου, για να βάλει στην ψηφοφορία τη λίγκα, τους προπονητές και τους ποδοσφαιριστές. Και σήμερα ζει για να κερδίζει τα οφέλη της προόδου του ποδοσφαίρου. Η πορτογαλική αγορά δεν κάνει τίποτε άλλο από το να μεγαλώνει διαρκώς το κομμάτι της στην ευρωπαϊκή πίτα. Εξάγει ποδοσφαιριστές και προπονητές, μεταπωλεί ξένους ποδοσφαιριστές που εκπαιδεύει και εξελίσσει στον τόπο της, δυναμώνει το brand name των ομάδων της και κάπως έτσι από βιοτεχνία γίνεται βιομηχανία. Εμείς τι κάνουμε; Καλημέρα, Ελλάδα, σου μιλάει ο Φερνάντο, γιατί δεν στέκεσαι λίγο να του δώσεις σημασία, να τον ακούσεις; Περιμένεις να σηκώσει κι αυτός το Euro για ν' ανεβάσεις στα αυτιά σου την ένταση της φωνής του;
Πρώτα έγραψες για την προετοιμασία του Γκούντγιονσεν, τώρα είπες για τη βραδινή ζωή του, τι εννοείς;
Ρωτώντας τους insiders των ομάδων από τις οποίες πέρασε ο Ισλανδός, διαπιστώνεις ότι από την Μπαρτσελόνα και έπειτα οι υπεύθυνοι είχαν απορίες σχετικά με τη ζωή του έξω από το τερέν. Οχι, δεν υπήρξε ποτέ του Γκοβού ή, τουλάχιστον, δεν έγινε ποτέ αυτό γνωστό. Η οικογένειά του, όμως, παρέμεινε στη Βαρκελώνη, ο Ισλανδός έμεινε μόνος στο σπίτι, είχε πολλές ώρες να σκοτώσει και ξέφυγε από αυτό που εμείς χαρακτηρίζουμε συχνά «ασκητική ποδοσφαιρική ζωή».
Το σημείωνα και τις προάλλες, η ΑΕΚ έκανε μια σημαντική μεταγραφή, αλλά αυτή δεν θα της βγει αν ο Γκούντγιονσεν νιώσει εδώ ότι είναι μεγαλύτερο μέγεθος από την ίδια την ομάδα. Μια εξήγηση για την περσινή πτώση του ήταν ότι έχασε την προετοιμασία. Μια ακόμη εξήγηση για την αποχώρησή του από την Μπαρτσελόνα και το σύντομο πέρασμα από Μονακό, Τότεναμ, Στόουκ, Φούλαμ ήταν η αλλαγή στον τρόπο της ζωής του. Λογικά, χάρη στον Γκρέταρσον, η ΑΕΚ τα γνωρίζει, τα έχει σκεφτεί όλα αυτά και έχει βρει επιχειρήματα που τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό ότι κοντά της ο Ισλανδός θα μοιάσει σε αυτό που υπήρξε και όχι σε αυτό που ήταν πέρυσι. Αν θέλει να τον δει να είναι Γκούντγιονσεν η ΑΕΚ, πρέπει να του δείξει με τη στάση της ότι το απαιτεί αυτό. Διαφορετικά ο Ισλανδός θα ξεθωριάσει στα μάτια της ίδιας της ομάδας και θα ελαττώσει τις πιθανότητες να της «βγει» της ΑΕΚ μια τόσο ανέλπιστα σημαντική μεταγραφή.
ΠΗΓΗ: sday.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: