Είναι μερικοί άνθρωποι που κάποια πράγματα στην ζωή τους δεν τα διαπραγματεύονται. Γράφει ο Δημήτρης Κανελλάκης.
Που όταν αγαπάνε κάτι, δεν χάνουν ευκαιρία να το φωνάξουν, ακόμη κι αν
ξέρουν ότι δηλώνοντας την αγάπη τους μπορεί να έχουν συνέπειες. Στο
ελληνικό ποδόσφαιρο, στην πρώτη θέση σε αυτή την κατηγορία είναι μακράν
του δεύτερου και άνευ, βέβαια, συναγωνισμού ο Σάκης Τσιώλης.
Η ΑΕΛ δεν είναι απλά αγάπη για τον Ελληνα τεχνικό. Είναι πάθος. Δεν το έκρυψε ποτέ. Σε όποια ομάδα κι αν δούλεψε, όταν του δινόταν η ευκαιρία να μιλήσει για την ΑΕΛ, έσταζε μέλι. Πέρασαν πολλά χρόνια για τον Τσιώλη, σε πάγκους διαφόρων ομάδων, και ποτέ κανείς δεν τον παρεξήγησε.
Εδώ και επτά μήνες, όμως, ο τεχνικός του Αρη άρχισε να έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα με τα αφεντικά και τους οπαδούς των ομάδων στις οποίες εργάζεται, με αφορμή τις όποιες αναφορές του στην ΑΕΛ.
Η αρχή ήταν στα μέσα Φεβρουαρίου, όταν η δήλωσή του «εύχομαι στην ΑΕΛ να σωθεί», μετά τη νίκη που πέτυχε ο Ολυμπιακός Βόλου του Τσιώλη στην έδρα της αντιπάλου του, προκάλεσε τεράστιο εκνευρισμό στον Αχιλλέα Μπέο και κατά πολλούς ήταν ο ένας από τους λόγους που οδήγησε τους δύο άνδρες σε ρήξη.
Το περασμένο Σάββατο ο Τσιώλης βρέθηκε ξανά στην αγαπημένη του πόλη, για το φιλικό του Αρη με τη Λάρισα και άδραξε την ευκαιρία για να μιλήσει και πάλι με κολακευτικά λόγια για την ΑΕΛ.
Οι φωτιές που άναψε είναι ακόμη μεγαλύτερες. Μια μερίδα οπαδών του Αρη θεώρησε τεράστια προσβολή το γεγονός. Λες και καταφέρθηκε εναντίον τους, λες και μίλησε με προσβλητικό τρόπο για την ομάδα στην οποία εργάζεται, λες και επέδειξε ασέβεια με όσα είπε.
Τι ψάχνουμε, όμως, να βρούμε. Είναι κι αυτό ένα από τα στοιχεία της εσωστρέφειας, της μιζέριας και των κόμπλεξ που κουβαλάει το ελληνικό ποδόσφαιρο, στο οποίο ο προπονητής μιας ομάδας είναι υποχρεωμένος να βρίσκει και να λέει καλά λόγια μόνο για την ομάδα στην οποία εργάζεται, είτε τα αξίζει είτε δεν τα αξίζει, και να μην τολμάει ποτέ να μιλήσει για τα συναισθήματά του, αν αυτά δεν σχετίζονται αποκλειστικά και μόνο με τον σύλλογο στον οποίο βρίσκεται την δεδομένη χρονική στιγμή.
Είναι αυτό το μικρόβιο με το οποίο έχουν μπολιάσει κάποιοι τους οπαδούς των ομάδων, βάζοντάς τους σε μια διαδικασία να βλέπουν παντού εχθρούς, μέσα από τη λογική του «πας μη Ελλην βάρβαρος»
Τα χρόνια περνάνε, οι εποχές αλλάζουν, ο κόσμος προοδεύει, οι προσεγγίσεις σχετικά με το πώς αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο στον υπόλοιπο κόσμο αποκτάνε όλο και περισσότερο χαρακτήρα διασκέδασης, ξενοιασιάς, χαλάρωσης και στην Ελλάδα αντί να κρίνουμε τον προπονητή μιας ομάδας ανάλογα με το πώς δουλεύει, ποια είναι η φιλοσοφία του, πόσο καλά συνεργάζεται με τους ποδοσφαιριστές του, πόσο καλά τους κατευθύνει την ώρα του αγώνα, τον βάζουμε στο στόχαστρο επειδή δηλώνει την αγάπη του για μια ομάδα με την οποία έζησε πολύ όμορφες στιγμές στην καριέρα του ως ποδοσφαιριστής.
Με βάση τον τρόπο που λειτουργεί το ελληνικό ποδόσφαιρο, προσωπικά δεν πρόκειται να αιφνιδιαστώ καθόλου αν αυτή η επίθεση που εξαπολύθηκε εναντίον του Σάκη Τσιώλη, οδηγήσει σύντομα σε αδιέξοδο την σχέση του με την διοίκηση της ΠΑΕ Αρης. Εξάλλου, είναι προφανές ότι για ορισμένους στο ελληνικό ποδόσφαιρο απαγορεύεται ένας προπονητής, ένας ποδοσφαιριστής, ένας παράγοντας να είναι ειλικρινής. Για αυτούς καλός είναι μόνο όποιος λιβανίζει την ομάδα τους. Λες και οι ομάδες γίνονται μεγάλες με το λιβάνισμα και όχι με τους τίτλους...
Πηγή: novasports.gr
Η ΑΕΛ δεν είναι απλά αγάπη για τον Ελληνα τεχνικό. Είναι πάθος. Δεν το έκρυψε ποτέ. Σε όποια ομάδα κι αν δούλεψε, όταν του δινόταν η ευκαιρία να μιλήσει για την ΑΕΛ, έσταζε μέλι. Πέρασαν πολλά χρόνια για τον Τσιώλη, σε πάγκους διαφόρων ομάδων, και ποτέ κανείς δεν τον παρεξήγησε.
Εδώ και επτά μήνες, όμως, ο τεχνικός του Αρη άρχισε να έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα με τα αφεντικά και τους οπαδούς των ομάδων στις οποίες εργάζεται, με αφορμή τις όποιες αναφορές του στην ΑΕΛ.
Η αρχή ήταν στα μέσα Φεβρουαρίου, όταν η δήλωσή του «εύχομαι στην ΑΕΛ να σωθεί», μετά τη νίκη που πέτυχε ο Ολυμπιακός Βόλου του Τσιώλη στην έδρα της αντιπάλου του, προκάλεσε τεράστιο εκνευρισμό στον Αχιλλέα Μπέο και κατά πολλούς ήταν ο ένας από τους λόγους που οδήγησε τους δύο άνδρες σε ρήξη.
Το περασμένο Σάββατο ο Τσιώλης βρέθηκε ξανά στην αγαπημένη του πόλη, για το φιλικό του Αρη με τη Λάρισα και άδραξε την ευκαιρία για να μιλήσει και πάλι με κολακευτικά λόγια για την ΑΕΛ.
Οι φωτιές που άναψε είναι ακόμη μεγαλύτερες. Μια μερίδα οπαδών του Αρη θεώρησε τεράστια προσβολή το γεγονός. Λες και καταφέρθηκε εναντίον τους, λες και μίλησε με προσβλητικό τρόπο για την ομάδα στην οποία εργάζεται, λες και επέδειξε ασέβεια με όσα είπε.
Τι ψάχνουμε, όμως, να βρούμε. Είναι κι αυτό ένα από τα στοιχεία της εσωστρέφειας, της μιζέριας και των κόμπλεξ που κουβαλάει το ελληνικό ποδόσφαιρο, στο οποίο ο προπονητής μιας ομάδας είναι υποχρεωμένος να βρίσκει και να λέει καλά λόγια μόνο για την ομάδα στην οποία εργάζεται, είτε τα αξίζει είτε δεν τα αξίζει, και να μην τολμάει ποτέ να μιλήσει για τα συναισθήματά του, αν αυτά δεν σχετίζονται αποκλειστικά και μόνο με τον σύλλογο στον οποίο βρίσκεται την δεδομένη χρονική στιγμή.
Είναι αυτό το μικρόβιο με το οποίο έχουν μπολιάσει κάποιοι τους οπαδούς των ομάδων, βάζοντάς τους σε μια διαδικασία να βλέπουν παντού εχθρούς, μέσα από τη λογική του «πας μη Ελλην βάρβαρος»
Τα χρόνια περνάνε, οι εποχές αλλάζουν, ο κόσμος προοδεύει, οι προσεγγίσεις σχετικά με το πώς αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο στον υπόλοιπο κόσμο αποκτάνε όλο και περισσότερο χαρακτήρα διασκέδασης, ξενοιασιάς, χαλάρωσης και στην Ελλάδα αντί να κρίνουμε τον προπονητή μιας ομάδας ανάλογα με το πώς δουλεύει, ποια είναι η φιλοσοφία του, πόσο καλά συνεργάζεται με τους ποδοσφαιριστές του, πόσο καλά τους κατευθύνει την ώρα του αγώνα, τον βάζουμε στο στόχαστρο επειδή δηλώνει την αγάπη του για μια ομάδα με την οποία έζησε πολύ όμορφες στιγμές στην καριέρα του ως ποδοσφαιριστής.
Με βάση τον τρόπο που λειτουργεί το ελληνικό ποδόσφαιρο, προσωπικά δεν πρόκειται να αιφνιδιαστώ καθόλου αν αυτή η επίθεση που εξαπολύθηκε εναντίον του Σάκη Τσιώλη, οδηγήσει σύντομα σε αδιέξοδο την σχέση του με την διοίκηση της ΠΑΕ Αρης. Εξάλλου, είναι προφανές ότι για ορισμένους στο ελληνικό ποδόσφαιρο απαγορεύεται ένας προπονητής, ένας ποδοσφαιριστής, ένας παράγοντας να είναι ειλικρινής. Για αυτούς καλός είναι μόνο όποιος λιβανίζει την ομάδα τους. Λες και οι ομάδες γίνονται μεγάλες με το λιβάνισμα και όχι με τους τίτλους...
Πηγή: novasports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου