Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τους περισσότερους που
ασχολούνται με το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα απ' οποιοδήποτε πόστο είναι ότι
απλώς δεν ξέρουν μπάλα. Γράφει ο Ν. Ασημακόπουλος.
Το αν μια ομάδα είναι καλή ή κακή κι αν ένας παίκτης αξίζει ή όχι, βγαίνει σχεδόν πάντα από το αποτέλεσμα.
ΝΙΚΗΣΕ, ας πούμε, προχθές το βράδυ ο ΠΑΟΚ την ΑΕΚ με 3-0 κι αμέσως βαφτίστηκε από κάποιους φαβορί για να χτυπήσει πρωτάθλημα και να κοντράρει τον Ολυμπιακό στα ίσια.
ΤΕΣΣΕΡΙΣ μέρες πριν, την περασμένη Τετάρτη, η ΑΕΚ, που έφαγε τα τρία και είναι πια μια ομάδα «για πέταμα», πήγαινε κι αυτή για πρωτάθλημα επειδή είχε νικήσει στην Ξάνθη με 4-3.
ΚΙ ΑΝ ο Ολυμπιακός δεν έβαζε γκολ στο 94' για να νικήσει την τελευταία στιγμή την Ξάνθη στη δική του πρεμιέρα, σήμερα θα δημιουργούσε μεγάλες αμφιβολίες για το αν και κατά πόσο μπορεί να σταθεί στα ίσια απέναντι στον κυριακάτικο ΠΑΟΚ.
ΤΟ ΙΔΙΟ και με τους παίκτες... Κάθε φορά που βάζει γκολ ο Λέτο, γίνεται «ο νέος ηγέτης του Παναθηναϊκού», επειδή όλοι βλέπουν το γενικότερο μαύρο χάλι της ομάδας εφέτος. Με το που έβαλε πάλι την Κυριακή ένα γκολ ο Σαλπιγγίδης «άρχισε να πυροβολεί» και έγινε η υπ' αριθμόν ένα απειλή για τις αντίπαλες άμυνες. Εβαλε επίσης γκολ ο Μιραλάς και κέρδισε ένα πέναλτι στο 3-2 με τον Εργοτέλη, δείχνοντας ποιος πραγματικά είναι.
ΗΡΘΕ λοιπόν ύστερα απ' όλα αυτά ο σκάουτερ της Αρσεναλ, που έχει πάρει από κοντά τον Ολυμπιακό στα τελευταία παιχνίδια για λογιαριασμό του Αρσέν Βενγκέρ, και επειδή μπορεί και μυρίζει λίγη μπάλα παραπάνω από τους εδώ παρατηρητές των ποδοσφαιρικών μας αγώνων, απομυθοποίησε με πέντε κουβέντες όλη αυτή την κατάσταση, με την οποία τρέφονται δεκαετίες ολόκληρες κυρίως οι φανατικοί οπαδοί, αλλά και όσοι άλλοι γουστάρουν να παραμυθιάζονται με την κάθε φορά ομαδάρα τους. Εντάξει, καλός παίκτης ο Μιραλάς, είπε, αλλά δεν είναι για παραπάνω. Καλός για την Ελλάδα, αλλά δεν έχει την εξυπνάδα που χρειάζεται ένας επιθετικός για να γίνει τοπ κλας και ν' ανοίξει τις πόρτες των ποιοτικότερων πρωταθλημάτων.
ΕΙΝΑΙ η διαφορά του τρόπου με τον οποίο βλέπουν το ποδόσφαιρο εκείνοι που ξέρουν ποδόσφαιρο, σε αντίθεση με τους περισσότερους δικούς μας που επειδή ακριβώς δεν το κατέχουν, πατάνε πάνω στο αποτέλεσμα που αν είναι νίκη... όλα καλά, ενώ αν χάσουν... «τα αλλάζουμε όλα» ή «ας αναλογιστούν όλοι τις ευθύνες τους» και «να καταλάβουν σε ποια ομάδα παίζουν»! Και φυσικά έχουν πρόχειρες τις πιο αστείες δικαιολογίες. Οπως αυτή που έβγαλε από το στόμα του ο μικρός ο Μανωλάς μετά την τριάρα της ΑΕΚ από τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη: «Παίζουμε 7-8 παίκτες οι ίδιοι σε κάθε αγώνα και λογικό είναι να υπάρχει... κούραση»!
ΑΛΛΑ έτσι είναι αυτά τα πράγματα... Οποιος έχει μάθει να κάνει κάθε εβδομάδα διαγ(κ)ωνισμό για το αν είναι περισσότερο «Μέσι» ο Φετφατζίδης, ο Νίνης ή ο Κουτσιανικούλης, ακούει παράλογα στ' αυτιά του όλα όσα έχουν να κάνουν με την κοινή ποδοσφαιρική λογική.
Πηγή: Ελευθεροτυπία
ΝΙΚΗΣΕ, ας πούμε, προχθές το βράδυ ο ΠΑΟΚ την ΑΕΚ με 3-0 κι αμέσως βαφτίστηκε από κάποιους φαβορί για να χτυπήσει πρωτάθλημα και να κοντράρει τον Ολυμπιακό στα ίσια.
ΤΕΣΣΕΡΙΣ μέρες πριν, την περασμένη Τετάρτη, η ΑΕΚ, που έφαγε τα τρία και είναι πια μια ομάδα «για πέταμα», πήγαινε κι αυτή για πρωτάθλημα επειδή είχε νικήσει στην Ξάνθη με 4-3.
ΚΙ ΑΝ ο Ολυμπιακός δεν έβαζε γκολ στο 94' για να νικήσει την τελευταία στιγμή την Ξάνθη στη δική του πρεμιέρα, σήμερα θα δημιουργούσε μεγάλες αμφιβολίες για το αν και κατά πόσο μπορεί να σταθεί στα ίσια απέναντι στον κυριακάτικο ΠΑΟΚ.
ΤΟ ΙΔΙΟ και με τους παίκτες... Κάθε φορά που βάζει γκολ ο Λέτο, γίνεται «ο νέος ηγέτης του Παναθηναϊκού», επειδή όλοι βλέπουν το γενικότερο μαύρο χάλι της ομάδας εφέτος. Με το που έβαλε πάλι την Κυριακή ένα γκολ ο Σαλπιγγίδης «άρχισε να πυροβολεί» και έγινε η υπ' αριθμόν ένα απειλή για τις αντίπαλες άμυνες. Εβαλε επίσης γκολ ο Μιραλάς και κέρδισε ένα πέναλτι στο 3-2 με τον Εργοτέλη, δείχνοντας ποιος πραγματικά είναι.
ΗΡΘΕ λοιπόν ύστερα απ' όλα αυτά ο σκάουτερ της Αρσεναλ, που έχει πάρει από κοντά τον Ολυμπιακό στα τελευταία παιχνίδια για λογιαριασμό του Αρσέν Βενγκέρ, και επειδή μπορεί και μυρίζει λίγη μπάλα παραπάνω από τους εδώ παρατηρητές των ποδοσφαιρικών μας αγώνων, απομυθοποίησε με πέντε κουβέντες όλη αυτή την κατάσταση, με την οποία τρέφονται δεκαετίες ολόκληρες κυρίως οι φανατικοί οπαδοί, αλλά και όσοι άλλοι γουστάρουν να παραμυθιάζονται με την κάθε φορά ομαδάρα τους. Εντάξει, καλός παίκτης ο Μιραλάς, είπε, αλλά δεν είναι για παραπάνω. Καλός για την Ελλάδα, αλλά δεν έχει την εξυπνάδα που χρειάζεται ένας επιθετικός για να γίνει τοπ κλας και ν' ανοίξει τις πόρτες των ποιοτικότερων πρωταθλημάτων.
ΕΙΝΑΙ η διαφορά του τρόπου με τον οποίο βλέπουν το ποδόσφαιρο εκείνοι που ξέρουν ποδόσφαιρο, σε αντίθεση με τους περισσότερους δικούς μας που επειδή ακριβώς δεν το κατέχουν, πατάνε πάνω στο αποτέλεσμα που αν είναι νίκη... όλα καλά, ενώ αν χάσουν... «τα αλλάζουμε όλα» ή «ας αναλογιστούν όλοι τις ευθύνες τους» και «να καταλάβουν σε ποια ομάδα παίζουν»! Και φυσικά έχουν πρόχειρες τις πιο αστείες δικαιολογίες. Οπως αυτή που έβγαλε από το στόμα του ο μικρός ο Μανωλάς μετά την τριάρα της ΑΕΚ από τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη: «Παίζουμε 7-8 παίκτες οι ίδιοι σε κάθε αγώνα και λογικό είναι να υπάρχει... κούραση»!
ΑΛΛΑ έτσι είναι αυτά τα πράγματα... Οποιος έχει μάθει να κάνει κάθε εβδομάδα διαγ(κ)ωνισμό για το αν είναι περισσότερο «Μέσι» ο Φετφατζίδης, ο Νίνης ή ο Κουτσιανικούλης, ακούει παράλογα στ' αυτιά του όλα όσα έχουν να κάνουν με την κοινή ποδοσφαιρική λογική.
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου