"Μα αρέσει σε όλους να παίζουν Εθνική"!!

Εχετε προσπαθήσει να γράψετε στίχους; Οσοι το έχουν επιχειρήσει ξέρουν και πόσο δύσκολο είναι και τι ικανότητες προϋποθέτει. Γράφει ο Βαγγέλης Μπραουδάκης.

Βέβαια, τα 61 στιχάκια του τραγουδιού των διεθνών για την Εθνική τους (σε ρυθμό RnB) μπορεί να μη διεκδικούν εκείνες τις δάφνες ποιότητας, προκειμένου να θαμπώσουν τη μουσική βιομηχανία, μπορεί να χρήζουν βελτίωσης (αν έπεφταν στα χέρια επαγγελματιών), αλλά ακριβώς αυτή η ερασιτεχνική προσπάθεια είναι που κάνει το όλο ζήτημα θαυμαστό και μεταδίδει κιόλας ισχυρότατα μηνύματα, λύνοντας συνάμα απορίες...
Για να γραφτεί ένα τραγούδι (οποιουδήποτε ρυθμού) χρειάζεται μεράκι. Και για να τραγουδηθεί από αρκετούς, πόσο δε αν τους αφορά άμεσα, χρειάζεται ανάλογη διάθεση. Το μεράκι, η διάθεση και λοιπές κινητήριες δυνάμεις δεν υφίστανται αν δεν συντρέχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις: Η κυριότερη; Της παρέας, που όλα τα μοιράζεται και αντίστοιχα δεμένη σαν σύνολο ενεργεί...
Το συγκεκριμένο τραγούδι, ως κίνηση, δείχνει μεγαλοπρεπώς το γιατί η Εθνική βρίσκεται εκεί που βρίσκεται. Θα μπορούσε -φυσικά- να βρεθεί και χωρίς τραγούδια, αλλά αν οι δεσμοί μεταξύ των μελών της δεν ήταν οι κατάλληλοι, δεν θα έκανε τις -παράδοξα- επιτυχημένες πορείες και φυσικά δεν θα υπήρχαν στιχάκια και μουσικές αλλά μουρμούρες, γκρίνιες και διαφορετικές ατμόσφαιρες...
«Σε λίγο τελειώνει όλο αυτό, ήταν δύσκολη αυτή η αποστολή, μα αρέσει σε όλους να παίζουν Εθνική» καταλήγει το τραγούδι, συνοψίζοντας άνευ αμφιβολίας το... μυστικό -που δεν είναι μυστικό- της επιτυχίας.
Η (παλιο)παρέα αυτής της διετίας των προκριματικών -με κάποιους που αποχώρησαν, άλλους που έμειναν και αρκετούς που μπήκαν- συνεχίζει να περνάει καλά, χωρίς να ξεφεύγει στο ελάχιστο από τον επαγγελματισμό που οφείλει να έχει. Ο καθείς σέβεται τον διπλανό του και εισπράττει σεβασμό, άπαντες γνωρίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, η χημεία σε όλα τα επίπεδα είναι (σχεδόν) ιδανική και -λογικά- το περιβάλλον (έτσι εύφορο) γεννά επιτυχίες και τραγούδια...
Και το ακόμη σπουδαιότερο; Τα στιχάκια έχουν νόημα. Περιγράφουν αυτοσαρκαστικά (δύσκολο αν δεν είσαι δεμένος και δεν νιώθεις όμορφα με τους γύρω σου) τους πρωταγωνιστές. Αυτοσαρκάζονται και δεν αποθεώνονται, που θα ήταν και το εύκολο, πλην όμως παράταιρο στον βαθμό ωρίμανσης και συλλογικής συνείδησης που έχουν αποκτήσει...
Ξέρουν πολύ καλά ο καθένας τους άλλους, δεν ντρέπονται για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους κι έτσι, εύκολα και αυθόρμητα, εκτίθενται διασκεδάζοντας! Το τραγούδι φτάνει και περισσεύει, για να εξηγήσει σε όλους το γιατί η Εθνική πάει ως πρώτη στα τελικά του Euro. Καλύτερα, μάλιστα, από δεκάδες άλλες θεωρητικές προσεγγίσεις...
Πηγή: Goal