Από την άλλη είχαμε ένα τεχνικό δίδυμο στον διπλανό πάγκο που όταν η
ομάδα χρειάστηκε τη δική τους παρέμβαση, κώφευσαν. Την άφησαν έρμαιο
στις ορέξεις του Ατρομήτου, ενώ το μόνο που έπρεπε να κάνουν ήταν μια
προσθήκη στον άξονα για να αντέξει την πίεση η άμυνα. Δεν το έκαναν-
φαντάζομαι θα έχουν την δικαιολογία τους- και το πουλάκι πέταξε.
Το κρίμα είναι ότι ο ΑΡΗΣ ήλεγχε το ματς, δεν είχε απειληθεί
σοβαρά, πέτυχε γκολ και έβαλε αυτός δύσκολη εξίσωση στους Περιστεριώτες.
Όταν χρειάστηκε όμως τη βοήθεια από τον πάγκο δεν τη βρήκε και τώρα…
τρέχει. Ο πρώτος στόχος και πιο σοβαρός χάθηκε αλλά το χειρότερο είναι
ότι ο αποκλεισμός έχει δημιουργήσει ένα πολύ κακό κλίμα στα αποδυτήρια,
με ποδοσφαιριστές που δείχνουν κυριολεκτικά στα χαμένα και ψάχνουν από
κάπου να κρατηθούν, τη στιγμή που το οικονομικό πρόβλημα παραμένει. Ο
Σολτάνι είναι κυριολεκτικά στον κόσμο του, ο Ντίκο έκανε ήρωα τον
Μήτρογλου με την απάθειά του και η απουσία επιθετικών λύσεων εξόφθαλμη.
Η παρουσία ενός προπονητή είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία. Ο
Μανουέλ Μασάδο θα βρει στα αποδυτήρια μια ομάδα που εκτός από
αγωνιστικές ανορθογραφίες έχει και εμφανές πρόβλημα ψυχολογίας. Δεν ξέρω
αν ο ήρεμος φιλόλογος από την πόλη Ολιβέιρα είναι καλός προπονητής (το
δείγμα γραφής του στην πατρίδα του είναι κάτι παραπάνω από
ενθαρρυντικό), ξέρω όμως ότι θα χρειαστεί κι άλλες γνώσεις εκτός από τις
καθαρά ποδοσφαιρικές για να κουμαντάρει το καράβι και να το οδηγήσει σε
ήρεμα λιμάνια.
Γνώσεις, ηρεμία αλλά και λύσεις θα χρειαστεί και η διοίκηση που
βάλλεται από παντού και την περιμένει μια εβδομάδα βουνό, και από τους
χειρισμούς της θα εξαρτηθούν πολλά.
Υ.Γ Κάποιοι στην ομάδα ακόμη και τώρα που η ομάδα βρίσκεται στην
κόψη του ξυραφιού δεν εννοούν να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος του
προβλήματος και την κατάσταση. Το κακό είναι ότι συνεχίζουν να παίζουν…
ΥΓ1. Μιχαλήτσος και Σεμερτζίδης έκαναν λάθη στο Περιστέρι. Ας τους
αναγνωρίσουμε όμως ότι καλούνται να βοηθήσουν όταν το πράγμα κάθε φορά
στραβώνει. Ποτέ όταν όλα κυλούν ρολόι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου