Αυτό που είδαμε από τον Άρη στο Περιστέρι ήταν
τυπικό. Μια ομάδα που μπορεί, όμως δεν τα καταφέρνει. Και γι' αυτήν την
εικόνα υπάρχει εξήγηση. Γράφει ο Γιάννης Νάτου.
Οι αξιοσέβαστοι πρώην ποδοσφαιριστές
Ξεκινώ από την ένσταση που είχα πριν από τη σέντρα. Έλεγα πως Μιχαλήτσος και Σεμερτζίδης θα έπρεπε να πάρουν και να κρατήσουν την ομάδα μέχρι το τέλος. Εδώ που φτάσαμε, φαίνεται ιδανική η συνθήκη για τους δύο αυτούς αξιοσέβαστους πρώην ποδοσφαιριστές του Άρη. Αυτό που άφησα παράμερα, είχε να κάνει με την ιδιότητα του προπονητή.
Ο Άρης... φώναζε για το κέντρο!
Ο κόουτς δεν οφείλει μόνο να ετοιμάζει τους παίκτες του σε αγωνιστικό και ψυχολογικό επίπεδο, κυρίως, οφείλει να στροφάρει το μυαλό του στη διάρκεια του αγώνα. Να καταλαβαίνει προς τα πού πάει, προτού αυτός φτάσει στον προορισμό του. Στο Περιστέρι, φαινόταν από το 55' πως ο Ατρόμητος ανέπτυσσε ταχύτητα.
Ο Δώνης με τις ενέργειές του ενίσχυσε τη μεσαία γραμμή και οι γηπεδούχοι κυριάρχησαν, εκεί ακριβώς ήταν που ο Άρης ήθελε Πρίττα ή όποιον άλλον μέσο διαθέτει, για να δέσει τη μεσαία γραμμή του. Η ιστορία με τα ανασταλτικά χαφ των «κιτρίνων» φέτος, βέβαια, αγγίζει τα όρια της ιλαροτραγωδίας, πλην όμως, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ναρκωμένες συνειδήσεις. Εδώ μιλάμε για πραγματικά δεδομένα κι ο Άρης φώναζε πως ήθελε ενίσχυση στο κέντρο.
Τι γίνεται με Σηφάκη;
Υπνωτισμένοι από το 0-1 οι δύο προπονητές του δεν εντόπισαν αυτή την ανάγκη και ο Άρης την πάτησε. Κι εδώ πάμε σε δύο άλλα πρόσωπα, γιατί από σήμερα νέος προπονητής (Μασάδο) υπάρχει κι αυτός σίγουρα είναι πιο “ψημένος” στους πάγκους.
Μάρκος Βελλίδης, λοιπόν: βασικός από το πουθενά κάτω από τα δοκάρια, παθιασμένος και πεισματάρης, εργασιομανής και ενθουσιώδης, πλην όμως, θα πει επιτέλους κάποιος υπεύθυνα από τη διοίκηση τι ακριβώς συνέβη με τον Μιχάλη Σηφάκη; Υπάρχει σύγκριση μεταξύ των δύο τους; Προφανώς κι όχι, η έξοδος με τις δύο γροθιές ενός κοντού πορτιέρο και η αδράνεια σε σουτ από την περιοχή που περνά 1,5 μέτρο δίπλα του, κρεμάνε μια ολόκληρη ομάδα.
Στο θολωμένο του μυαλό
Νέρι Καστίγιο, ο επόμενος: ο «στο θολωμένο μου μυαλό» παίκτης, είναι ξεκάθαρο πως θεωρεί τον Άρη μικρή ομάδα. Δεν είναι ιδιόρρυθμος, είναι κακομαθημένος, φύρα για μια ομάδα που τον έχρισε ηγέτη της, λίγος ακόμη και για αυτόν τον Άρη. Και μόνο που σήκωσε χέρι σε άτομα της «κίτρινης» αποστολής, φτάνει για να τον καρατομήσει η διοίκηση. Τώρα έχει πατήματα για να απαλλαγεί από το πάλε ποτέ ταλέντο, αυτόν που ωθεί κάθε ομάδα στην οποία πηγαίνει να τον απομακρύνει παρ' αυτά. Έφτυσε και αντίπαλο; Τι να μας παραξενεύσει...
Στον Άρη, ακόμη το συζητάνε;
Πηγή: contra.gr
Ξεκινώ από την ένσταση που είχα πριν από τη σέντρα. Έλεγα πως Μιχαλήτσος και Σεμερτζίδης θα έπρεπε να πάρουν και να κρατήσουν την ομάδα μέχρι το τέλος. Εδώ που φτάσαμε, φαίνεται ιδανική η συνθήκη για τους δύο αυτούς αξιοσέβαστους πρώην ποδοσφαιριστές του Άρη. Αυτό που άφησα παράμερα, είχε να κάνει με την ιδιότητα του προπονητή.
Ο Άρης... φώναζε για το κέντρο!
Ο κόουτς δεν οφείλει μόνο να ετοιμάζει τους παίκτες του σε αγωνιστικό και ψυχολογικό επίπεδο, κυρίως, οφείλει να στροφάρει το μυαλό του στη διάρκεια του αγώνα. Να καταλαβαίνει προς τα πού πάει, προτού αυτός φτάσει στον προορισμό του. Στο Περιστέρι, φαινόταν από το 55' πως ο Ατρόμητος ανέπτυσσε ταχύτητα.
Ο Δώνης με τις ενέργειές του ενίσχυσε τη μεσαία γραμμή και οι γηπεδούχοι κυριάρχησαν, εκεί ακριβώς ήταν που ο Άρης ήθελε Πρίττα ή όποιον άλλον μέσο διαθέτει, για να δέσει τη μεσαία γραμμή του. Η ιστορία με τα ανασταλτικά χαφ των «κιτρίνων» φέτος, βέβαια, αγγίζει τα όρια της ιλαροτραγωδίας, πλην όμως, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ναρκωμένες συνειδήσεις. Εδώ μιλάμε για πραγματικά δεδομένα κι ο Άρης φώναζε πως ήθελε ενίσχυση στο κέντρο.
Τι γίνεται με Σηφάκη;
Υπνωτισμένοι από το 0-1 οι δύο προπονητές του δεν εντόπισαν αυτή την ανάγκη και ο Άρης την πάτησε. Κι εδώ πάμε σε δύο άλλα πρόσωπα, γιατί από σήμερα νέος προπονητής (Μασάδο) υπάρχει κι αυτός σίγουρα είναι πιο “ψημένος” στους πάγκους.
Μάρκος Βελλίδης, λοιπόν: βασικός από το πουθενά κάτω από τα δοκάρια, παθιασμένος και πεισματάρης, εργασιομανής και ενθουσιώδης, πλην όμως, θα πει επιτέλους κάποιος υπεύθυνα από τη διοίκηση τι ακριβώς συνέβη με τον Μιχάλη Σηφάκη; Υπάρχει σύγκριση μεταξύ των δύο τους; Προφανώς κι όχι, η έξοδος με τις δύο γροθιές ενός κοντού πορτιέρο και η αδράνεια σε σουτ από την περιοχή που περνά 1,5 μέτρο δίπλα του, κρεμάνε μια ολόκληρη ομάδα.
Στο θολωμένο του μυαλό
Νέρι Καστίγιο, ο επόμενος: ο «στο θολωμένο μου μυαλό» παίκτης, είναι ξεκάθαρο πως θεωρεί τον Άρη μικρή ομάδα. Δεν είναι ιδιόρρυθμος, είναι κακομαθημένος, φύρα για μια ομάδα που τον έχρισε ηγέτη της, λίγος ακόμη και για αυτόν τον Άρη. Και μόνο που σήκωσε χέρι σε άτομα της «κίτρινης» αποστολής, φτάνει για να τον καρατομήσει η διοίκηση. Τώρα έχει πατήματα για να απαλλαγεί από το πάλε ποτέ ταλέντο, αυτόν που ωθεί κάθε ομάδα στην οποία πηγαίνει να τον απομακρύνει παρ' αυτά. Έφτυσε και αντίπαλο; Τι να μας παραξενεύσει...
Στον Άρη, ακόμη το συζητάνε;
Πηγή: contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου