Τίποτε πρωτότυπο τελικά στο Περιστέρι. Περιμέναμε
αντίδραση από τους παίκτες του Άρη και στο χρόνο που υπήρχαν δυνάμεις
και αντίληψη του πως παίζει ο αντίπαλος, την είδαμε. Γράφει ο Αλέξης
Τσαρούχας.
Είδαμε ένα ματς να στρώνεται ιδανικά μπροστά στα πόδια των παικτών του
Άρη μετά το 0-1 και την ομάδα στο σύνολο της να αδυνατεί να το
διαχειριστεί και να το τελειώσει, μην ξέροντας πως έπρεπε να
συμπεριφερθεί με την πάροδο του χρόνου. Όπως έπαιζε στο 0-0, συνέχισε
και μετά το 0-1 και ως το τέλος του αγώνα.
Είδαμε και ξεκάθαρα γιατί ο Άρης έφερε, χωρίς να ξέρει αν προκριθεί, προπονητή στην Ελλάδα. Ο Δώνης άλλαξε σχηματισμό, πρόσωπα, τρόπο αναζήτησης επιθέσεων. Ο Μιχαλήτσος με το Σεμερτζίδη δεν αντέδρασαν. Δεν είναι ωραίο να παριστάνουμε τους μετά Χριστό προφήτες, αλλά μόνον εμείς αναρωτηθήκαμε για ποιο λόγο δεν προστίθεται ένας τρίτος χαφ στον άξονα στα μισά του δεύτερου μέρους; Έτσι κι αλλιώς η αλλαγή στην επίθεση θα ήταν μία και προβλέψιμη με την είσοδο του Σολτάνι. Ο Γιαννιώτας άλλωστε ζητούσε αλλαγή αρκετά πριν αντικατασταθεί. Και θα μπορούσε στο τέλος να επιστρατευτεί και ο Σανκαρέ, για να τελειώσει 0-1 το ματς και να είναι όλα αλλιώς…
Είδαμε και προσωπικά λάθη που συνέβαιναν και εξακολουθούν να συμβαίνουν με μεγάλο κόστος για την ομάδα. Ωραίο το δεύτερο γκολ του Ατρόμητου σε εκτέλεση, αλλά δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής ότι ο Φράνσις Ντίκο την «έφαγε» δεύτερη φορά σε λίγα λεπτά από το σκόρερ.
Έκανε δυο σωτήριες επεμβάσεις ο Μάρκος Βελλίδης, αλλά το γκολ της ισοφάρισης είναι «δικό του». Ο Ατρόμητος παίζει με δυο φορ και οι στόπερ θα πάνε πάνω τους, βγαίνει ένας στόπερ στο δοκάρι του, στη μικρή περιοχή του, χώρο της απόλυτα προσωπικής ευθύνης του. Ο Άρης δέχεται ξανά γκολ από στημμένο…
Είδαμε και πάλι το Νέρι Καστίγιο να… κλωτσά και να χύνει την καρδάρα με το γάλα. Τίποτε πρωτότυπο τελικά στο Περιστέρι…
Για τη στόχευση από αύριο και πλέον, υπάρχει χρόνος να τοποθετηθούμε. Εν ολίγοις πάντως, πέρα από το προβληματικό οικονομικό πεδίο, καθώς είναι πανθομολογούμενο ότι η ομάδα του Άρη στερείται σημείου αναφοράς, η παρουσία προπονητή είναι απαραίτητη. Κι ενός επιθετικού επίσης, αν ο Κόκε γυρίζει με όρεξη, ίσως κάτι αλλάξει. Αρκεί η διοίκηση την επομένη του αποκλεισμού να πετύχει να κρατήσει σφιχτά το τιμόνι της ομάδας, γιατί λογικά θα δεχτεί μεγάλη πίεση για τα οικονομικά και οφείλει να ανταποκριθεί, στο όριο των δυνατοτήτων της.
Πηγή: pamesports.gr
Είδαμε και ξεκάθαρα γιατί ο Άρης έφερε, χωρίς να ξέρει αν προκριθεί, προπονητή στην Ελλάδα. Ο Δώνης άλλαξε σχηματισμό, πρόσωπα, τρόπο αναζήτησης επιθέσεων. Ο Μιχαλήτσος με το Σεμερτζίδη δεν αντέδρασαν. Δεν είναι ωραίο να παριστάνουμε τους μετά Χριστό προφήτες, αλλά μόνον εμείς αναρωτηθήκαμε για ποιο λόγο δεν προστίθεται ένας τρίτος χαφ στον άξονα στα μισά του δεύτερου μέρους; Έτσι κι αλλιώς η αλλαγή στην επίθεση θα ήταν μία και προβλέψιμη με την είσοδο του Σολτάνι. Ο Γιαννιώτας άλλωστε ζητούσε αλλαγή αρκετά πριν αντικατασταθεί. Και θα μπορούσε στο τέλος να επιστρατευτεί και ο Σανκαρέ, για να τελειώσει 0-1 το ματς και να είναι όλα αλλιώς…
Είδαμε και προσωπικά λάθη που συνέβαιναν και εξακολουθούν να συμβαίνουν με μεγάλο κόστος για την ομάδα. Ωραίο το δεύτερο γκολ του Ατρόμητου σε εκτέλεση, αλλά δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής ότι ο Φράνσις Ντίκο την «έφαγε» δεύτερη φορά σε λίγα λεπτά από το σκόρερ.
Έκανε δυο σωτήριες επεμβάσεις ο Μάρκος Βελλίδης, αλλά το γκολ της ισοφάρισης είναι «δικό του». Ο Ατρόμητος παίζει με δυο φορ και οι στόπερ θα πάνε πάνω τους, βγαίνει ένας στόπερ στο δοκάρι του, στη μικρή περιοχή του, χώρο της απόλυτα προσωπικής ευθύνης του. Ο Άρης δέχεται ξανά γκολ από στημμένο…
Είδαμε και πάλι το Νέρι Καστίγιο να… κλωτσά και να χύνει την καρδάρα με το γάλα. Τίποτε πρωτότυπο τελικά στο Περιστέρι…
Για τη στόχευση από αύριο και πλέον, υπάρχει χρόνος να τοποθετηθούμε. Εν ολίγοις πάντως, πέρα από το προβληματικό οικονομικό πεδίο, καθώς είναι πανθομολογούμενο ότι η ομάδα του Άρη στερείται σημείου αναφοράς, η παρουσία προπονητή είναι απαραίτητη. Κι ενός επιθετικού επίσης, αν ο Κόκε γυρίζει με όρεξη, ίσως κάτι αλλάξει. Αρκεί η διοίκηση την επομένη του αποκλεισμού να πετύχει να κρατήσει σφιχτά το τιμόνι της ομάδας, γιατί λογικά θα δεχτεί μεγάλη πίεση για τα οικονομικά και οφείλει να ανταποκριθεί, στο όριο των δυνατοτήτων της.
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου