Οι ομάδες θυσιάζουν τους παίκτες τους προκειμένου να επιβιώσουν οικονομικά.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε να είναι το άβατο της κοινωνίας
μας. Τις παθογένειές της τις συναντάμε καθημερινώς στο πιο προβεβλημένο
σπορ της χώρας. Προκειμένου να επιβιώσουν όλοι όσοι σχετίζονται μ' αυτό
και κατ' επέκταση οι επαγγελματικές ομάδες, επιβάλλουν λογικές
μνημονίου.
Τα πρώτα δείγματα γραφής τα είδαμε πέρυσι το καλοκαίρι, όταν άρχισαν ν' αποχωρούν απ' το πρωτάθλημά μας μερικά απ' τα πιο λαμπρά αστέρια. Για παράδειγμα, ήταν μονόδρομος η πώληση του Σισέ απ' τον Παναθηναϊκό ή του Σκόκο απ' την ΑΕΚ, προκειμένου οι δύο ομάδες να μην ζήσουν τις συνέπειες ενός οικονομικού κραχ.
Οχι πως λύθηκαν τα οικονομικά τους προβλήματα με την τόνωση των άδειων ταμείων τους από τα 5 εκατομμύρια ευρώ τα οποία οι «πράσινοι» συμφώνησαν να λάβουν απ' τη Λάτσιο σε τρεις δόσεις (στην τρέχουσα περίοδο πρέπει να πάρουν 2,5 εκατομμύρια ευρώ) για την παραχώρηση του Γάλλου σταρ. Για την ιστορία, θυμίζουμε πως την περίοδο κατά την οποία το χρήμα ξοδευόταν «εύκολα», ο Παναθηναϊκός δεν είχε διστάσει να δαπανήσει λίγο πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ (συμπεριλαμβάνουμε και την προμήθεια των μάνατζερ) για την αγορά του Σισέ!
Φέτος, το χρέος προβλέπεται να ξεπεράσει τα 15 εκατομμύρια ευρώ, αφού δεν εισρέει χρήμα απ' την UEFA, εξαιτίας του πρόωρου ευρωπαϊκού αποκλεισμού. Γίνεται εύκολα αντιληπτό πως θα είχε πτωχεύσει ο Παναθηναϊκός αν δεν είχαν πωληθεί οι Σισέ, Μάτος, Τζόρβας και Γκάμπριελ, αφού οι μέτοχοι δεν βοηθούν πλέον οικονομικά. Με την έως τώρα διαχείριση της ΠΑΕ, υπολογίζεται πως τα άνοιγμα μειώθηκε τουλάχιστον κατά 11 εκατομμύρια ευρώ.
Ούτε τα 2,8 εκατομμύρια που έλαβε η ΑΕΚ απ' την Αλ Αΐν για την πώληση του Νάτσο Σκόκο ήταν η σωτηρία της. Αλλά το 1,5 εκατομμύριο ευρώ που τελικώς μπήκε στο ταμείο της ήταν μια «βαθιά ανάσα». Αν παρέμενε ο Σκόκο, τότε το οικοδόμημα της «Ενωσης» θα είχε καταρρεύσει προ πολλού. Ασφαλώς και παραμένει δύσκολη η κατάσταση τόσο στην ΑΕΚ, όσο και στον Παναθηναϊκό. Εξ ου και οι απεγνωσμένες αναζητήσεις επενδυτών, προκειμένου να αναστηθούν οικονομικά οι δύο ιστορικές ομάδες. Μάλιστα, η «Ενωση» έχει άμεση ανάγκη ρευστού, καθώς εξαντλείται η υπομονή των απλήρωτων παικτών της.
Στη δύση του 2011, ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ, Θοδωρής Ζαγοράκης είχε προαναγγείλει πωλήσεις και περικοπές, ώστε να γίνει βιώσιμη η ΠΑΕ που διοικεί. Αρχικώς, απ' τις αποδεσμεύσεις των Σπανάτσιο και Αρίας το ταμείο γλίτωσε 300.000 ευρώ, που αυξάνεται στις 400.000 ευρώ αν συνυπολογίσουμε και την εφορία.
Εν συνεχεία, έφυγε ένα ακόμη βαρύ συμβόλαιο, του Πάμπλο Κοντρέρας, ο οποίος είχε ετήσια αποζημίωση 650.000. Η πώληση τόσο του Βιεϊρίνια, όσο και του Σαλπιγγίδη μπορεί να ισορροπήσει τα οικονομικά δεδομένα της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, με το όποιο ρίσκο βεβαίως προκύπτει για την εικόνα και τη δυναμική της ομάδας στο γήπεδο.
Προσπάθεια περιστολής εξόδων έχει ξεκινήσει και ο Αρης, αφού η μη συμμετοχή στο Γιουρόπα Λιγκ, η μείωση των εισιτηρίων διαρκείας αλλά και η πτώση των εισιτηρίων, δημιούργησαν σοβαρό έλλειμμα εσόδων. Υπολογίζεται πως το άνοιγμα της ΠΑΕ φθάνει τα 15 εκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων τα μισά αφορούν οφειλές προς το Δημόσιο. Η λύση του επενδυτή αρχίζει πλέον και απασχολεί τη διοίκηση της ομάδας της Θεσσαλονίκης.
Σημαντικά προβλήματα, αλλά σε μικρότερη κλίμακα, αντιμετωπίζουν και οι ομάδες της δεύτερης ταχύτητας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στον ΟΦΗ η διοίκηση του Νίκου Μαχλά «σήκωσε ψηλά τα χέρια», αδυνατώντας ν' ανέβει τον «Γολγοθά» που ορθώνεται μπροστά της απ' τα χρέη. Στον Πανιώνιο πήραν «σκούπα» και βγάζουν από πάνω τους τα πιο βαριά συμβόλαια, όπως του Εστογιανόφ (είχε το πιο ακριβό με ετήσιες αποδοχές 700.000 ευρώ), του Κουμορτζί και του Ριέρα.
Στην άλλη πλευρά του λόφου, βλέπουμε διοικήσεις οι οποίες φαντάζουν ισχυρές και αποπνέουν υγεία, έχοντας δημιουργήσει νοικοκυρεμένα «μαγαζιά», όπως είναι ο Αστέρας Τρίπολης, ο Ατρόμητος, ο Εργοτέλης, ο Παναιτωλικός, η Κέρκυρα και η Ξάνθη. Ο Λεβαδειακός και η Δόξα Δράμας προσπαθούν να επιβιώσουν με μικρό μπάτζετ. Ούτως ή άλλως πρόκειται για ειδικές περιπτώσεις, αφού μπήκαν στη Σούπερ Λίγκα με μεγάλη καθυστέρηση.
Πηγή: Καθημερινή
Τα πρώτα δείγματα γραφής τα είδαμε πέρυσι το καλοκαίρι, όταν άρχισαν ν' αποχωρούν απ' το πρωτάθλημά μας μερικά απ' τα πιο λαμπρά αστέρια. Για παράδειγμα, ήταν μονόδρομος η πώληση του Σισέ απ' τον Παναθηναϊκό ή του Σκόκο απ' την ΑΕΚ, προκειμένου οι δύο ομάδες να μην ζήσουν τις συνέπειες ενός οικονομικού κραχ.
Οχι πως λύθηκαν τα οικονομικά τους προβλήματα με την τόνωση των άδειων ταμείων τους από τα 5 εκατομμύρια ευρώ τα οποία οι «πράσινοι» συμφώνησαν να λάβουν απ' τη Λάτσιο σε τρεις δόσεις (στην τρέχουσα περίοδο πρέπει να πάρουν 2,5 εκατομμύρια ευρώ) για την παραχώρηση του Γάλλου σταρ. Για την ιστορία, θυμίζουμε πως την περίοδο κατά την οποία το χρήμα ξοδευόταν «εύκολα», ο Παναθηναϊκός δεν είχε διστάσει να δαπανήσει λίγο πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ (συμπεριλαμβάνουμε και την προμήθεια των μάνατζερ) για την αγορά του Σισέ!
Φέτος, το χρέος προβλέπεται να ξεπεράσει τα 15 εκατομμύρια ευρώ, αφού δεν εισρέει χρήμα απ' την UEFA, εξαιτίας του πρόωρου ευρωπαϊκού αποκλεισμού. Γίνεται εύκολα αντιληπτό πως θα είχε πτωχεύσει ο Παναθηναϊκός αν δεν είχαν πωληθεί οι Σισέ, Μάτος, Τζόρβας και Γκάμπριελ, αφού οι μέτοχοι δεν βοηθούν πλέον οικονομικά. Με την έως τώρα διαχείριση της ΠΑΕ, υπολογίζεται πως τα άνοιγμα μειώθηκε τουλάχιστον κατά 11 εκατομμύρια ευρώ.
Ούτε τα 2,8 εκατομμύρια που έλαβε η ΑΕΚ απ' την Αλ Αΐν για την πώληση του Νάτσο Σκόκο ήταν η σωτηρία της. Αλλά το 1,5 εκατομμύριο ευρώ που τελικώς μπήκε στο ταμείο της ήταν μια «βαθιά ανάσα». Αν παρέμενε ο Σκόκο, τότε το οικοδόμημα της «Ενωσης» θα είχε καταρρεύσει προ πολλού. Ασφαλώς και παραμένει δύσκολη η κατάσταση τόσο στην ΑΕΚ, όσο και στον Παναθηναϊκό. Εξ ου και οι απεγνωσμένες αναζητήσεις επενδυτών, προκειμένου να αναστηθούν οικονομικά οι δύο ιστορικές ομάδες. Μάλιστα, η «Ενωση» έχει άμεση ανάγκη ρευστού, καθώς εξαντλείται η υπομονή των απλήρωτων παικτών της.
Στη δύση του 2011, ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ, Θοδωρής Ζαγοράκης είχε προαναγγείλει πωλήσεις και περικοπές, ώστε να γίνει βιώσιμη η ΠΑΕ που διοικεί. Αρχικώς, απ' τις αποδεσμεύσεις των Σπανάτσιο και Αρίας το ταμείο γλίτωσε 300.000 ευρώ, που αυξάνεται στις 400.000 ευρώ αν συνυπολογίσουμε και την εφορία.
Εν συνεχεία, έφυγε ένα ακόμη βαρύ συμβόλαιο, του Πάμπλο Κοντρέρας, ο οποίος είχε ετήσια αποζημίωση 650.000. Η πώληση τόσο του Βιεϊρίνια, όσο και του Σαλπιγγίδη μπορεί να ισορροπήσει τα οικονομικά δεδομένα της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, με το όποιο ρίσκο βεβαίως προκύπτει για την εικόνα και τη δυναμική της ομάδας στο γήπεδο.
Προσπάθεια περιστολής εξόδων έχει ξεκινήσει και ο Αρης, αφού η μη συμμετοχή στο Γιουρόπα Λιγκ, η μείωση των εισιτηρίων διαρκείας αλλά και η πτώση των εισιτηρίων, δημιούργησαν σοβαρό έλλειμμα εσόδων. Υπολογίζεται πως το άνοιγμα της ΠΑΕ φθάνει τα 15 εκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων τα μισά αφορούν οφειλές προς το Δημόσιο. Η λύση του επενδυτή αρχίζει πλέον και απασχολεί τη διοίκηση της ομάδας της Θεσσαλονίκης.
Σημαντικά προβλήματα, αλλά σε μικρότερη κλίμακα, αντιμετωπίζουν και οι ομάδες της δεύτερης ταχύτητας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στον ΟΦΗ η διοίκηση του Νίκου Μαχλά «σήκωσε ψηλά τα χέρια», αδυνατώντας ν' ανέβει τον «Γολγοθά» που ορθώνεται μπροστά της απ' τα χρέη. Στον Πανιώνιο πήραν «σκούπα» και βγάζουν από πάνω τους τα πιο βαριά συμβόλαια, όπως του Εστογιανόφ (είχε το πιο ακριβό με ετήσιες αποδοχές 700.000 ευρώ), του Κουμορτζί και του Ριέρα.
Στην άλλη πλευρά του λόφου, βλέπουμε διοικήσεις οι οποίες φαντάζουν ισχυρές και αποπνέουν υγεία, έχοντας δημιουργήσει νοικοκυρεμένα «μαγαζιά», όπως είναι ο Αστέρας Τρίπολης, ο Ατρόμητος, ο Εργοτέλης, ο Παναιτωλικός, η Κέρκυρα και η Ξάνθη. Ο Λεβαδειακός και η Δόξα Δράμας προσπαθούν να επιβιώσουν με μικρό μπάτζετ. Ούτως ή άλλως πρόκειται για ειδικές περιπτώσεις, αφού μπήκαν στη Σούπερ Λίγκα με μεγάλη καθυστέρηση.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου