Πολύ πιο δύσκολα απ’ ότι αναμενόταν έκαμψε ο
Παναθηναϊκός την αντίσταση της Δόξας Δράμας χθες βράδυ στο απελπιστικά
παγωμένο ΟΑΚΑ. Διαβάστε την ανάλυση του αγώνα ΠΑΟ-Δόξα.
Μόνο όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο μπορούν να καταλάβουν την ταλαιπωρία που
τραβήξαμε απ’ το κρύο σε συνδυασμό με την απόλυτη μετριότητα των
γηπεδούχων.
Ο Μάκης Κατσαβάκης έβαλε δύσκολα στον Φερέιρα, έστησε την ομάδα του με απόλυτη μαεστρία και δέχτηκε γκολ δύο μόλις λεπτά πριν την λήξη της κανονικής διάρκειας του αγώνα. Οι πράσινοι λειτούργησαν μόνο στο δεύτερο 45λεπτο και όσο η ομάδα συνεχίζει να δείχνει τόσο ανώριμη και επιπόλαιη τόσο κινδυνεύει να απολέσει το θεωρητικό προβάδισμα που έχει αποκτήσει απέναντι στο Ολυμπιακό.
Έργο Κατσαβάκη
Δανειζόμενοι το σχόλιο του φίλου αναγνώστη Κάνθαρου από το ματς της Δόξας με τον Ολυμπιακό στο Καυταντζόγλειο ξεκινάμε την ανάλυση της τακτικής προσέγγισης της Δόξας Δράμας. Ο Έλληνας κόουτς γνωρίζει καλύτερα απ’ τον καθένα την δυναμική του ρόστερ του. Ο Σερραίος έχει στα χέρια του μια ομάδα με πολύ χαμηλή ποιότητα για τα δεδομένα της κατηγορίας, αλλά παρόλα αυτά έχει καταφέρει να ζορίσει αρκετούς αντιπάλους (όλους του μεγάλους της Αθήνας) με μοναδικό όπλο την εμπειρία του και την γνώση της φιλοσοφίας του Ελληνικού ποδοσφαίρου.
Το πλάνο του Κατσαβάκη περιελάμβανε:
Αποτέλεσμα της παραπάνω προσέγγισης ήταν το απόλυτο μπλοκάρισμα των πρασίνων στα πρώτα 45 λεπτά της αναμέτρησης. Στο 2ο ημίχρονο όμως η κούραση φάνηκε (αφού η Δόξα αναλώθηκε στο κυνήγι της μπάλας πίσω απ αυτή) και το παραπάνω σε συνδυασμό με το αυξημένο πλάτος των γηπεδούχων, έκλεισε την ομάδα του Κατσαβάκη για τα καλά στην εστία του Σέρεμετ.
Η αλα Αντσελότι προσέγγιση του Φερέιρα
Με έναν τρόπο που δεν μας έχει συνηθίσει μέχρι σήμερα, κατέβασε την ομάδα του στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ ο Ζεσουάλδο Φερέιρα. Ήταν κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο πως ο Πορτογάλος πειραματίστηκε χθες και επέλεξε ένα 4-1-3-2 με στόχο την επιβολή ρυθμού στο ματς. Κάτι τέτοιο όμως δεν ήταν εφικτό, αφού η μοναδική πηγή κινδύνου από τα άκρα τέτοιες διατάξεις είναι τα μπακ, τα οποία όμως ήταν εξουδετερωμένα από τον Μάκη Κατσαβάκη. Μοιραία λοιπόν το παιχνίδι πήγε στον άξονα όπου οι πράσινοι το μόνο που κατάφεραν να κάνουν (στο πρώτο ημίχρονο) ήταν μια ανούσια κατοχή μπάλας στο κέντρο χωρίς υποψία ευκαιρίας (εξαίρεση αποτελεί το τετ α τετ του Τοτσέ στα πρώτα λεπτά).
Στο δεύτερο ημίχρονο όμως τα δεδομένα άλλαξαν. Ο Φερέιρα έδωσε πλάτος στην επιθετική του γραμμή βάζοντας τον Λέτο στη δεξιά πλάγια γραμμή, και τον Ζεκά πιο κλειστά δίνοντας έτσι χώρους στον Μαρίνο/Μαυρία να δράσουν. Αν εξαιρέσουμε το άγχος που κυρίευσε τους γηπεδούχους, η απόδοσή τους στο δεύτερο 45λεπτο κινήθηκε σε αρκετά καλό επίπεδο. Για άλλη μια φορά φάνηκε πως όσο ο Κατσουράνης λείπει από τη μεσαία γραμμή του τριφυλλιού, τόσο ο Παναθηναϊκός δυσκολεύεται στην ανάπτυξή του, χωρίς να ξεχνάμε όμως ότι οι πράσινοι για τέταρτο (και κάτι ψιλά αν συνυπολογίσουμε και το ματς του κυπέλλου με τον Πανιώνιο) συνεχόμενο ματς δεν δέχονται γκολ. Δεν είναι τυχαίο πως από την στιγμή που ο έμπειρος Έλληνας μέσος άλλαξε θέσεις με τον Βιτόλο (80ο λεπτό και μετά), ο ΠΑΟ έγινε ακόμα πιο επικίνδυνος, φτάνοντας στο γκολ.
Συμπέρασμα
Ο Μάκης Κατσαβάκης έχει πάει κόντρα σε όλα τα προγνωστικά στα τρία ματς με ΑΕΚ, ΠΑΟ και Ολυμπιακό αφού σε αυτά τα παιχνίδια μπορεί να κλείσει χώρους και να περιμένει μία αντεπίθεση σε ανεβασμένη άμυνα. Το μεγάλο προσόν όμως του κόουτς των Δραμινών είναι η ικανότητά του προσαρμόσει το αμυντικό του παιχνίδι πάνω στον κάθε αντίπαλο. Είναι όμως εξαιρετικά δύσκολο (σχεδόν απίθανο) να μείνει η ομάδα στην κατηγορία, αφού η ποιότητά της είναι κατώτερη των δεομένων της Superleague.
Ο πειραματισμός του Φερέιρα δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα για την ομάδα του. Η παρουσία ενός μόνο αμυντικού χαφ σε συνδυασμό με την τακτική θέση του Κλέιτον και τους Ζεκά, Κουίνσι να ξεκινούν από δίπλα του (και όχι κοντά στις γραμμές) δείχνει να έγινε μόνο για να τσεκάρει ο Πορτογάλος αν υπάρχει τέτοια δυνατότητα στην ομάδα. Προφανώς απ’ την εικόνα της ομάδας δεν ικανοποιήθηκε και προσωπική εκτίμηση είναι πως δύσκολα θα το επαναλάβει. Ο Παναθηναϊκός δείχνει τις αδυναμίες του (“αβαθής” πάγκος) και ο κόσμος του πρέπει να αισθάνεται πολύ τυχερός που στον πάγκο της ομάδας υπάρχει η προσωπικότητα του Ζεσουάλδο Φερέιρα που κρατάει ακόμα τις ισορροπίες.
πηγή: overlap.gr
Ο Μάκης Κατσαβάκης έβαλε δύσκολα στον Φερέιρα, έστησε την ομάδα του με απόλυτη μαεστρία και δέχτηκε γκολ δύο μόλις λεπτά πριν την λήξη της κανονικής διάρκειας του αγώνα. Οι πράσινοι λειτούργησαν μόνο στο δεύτερο 45λεπτο και όσο η ομάδα συνεχίζει να δείχνει τόσο ανώριμη και επιπόλαιη τόσο κινδυνεύει να απολέσει το θεωρητικό προβάδισμα που έχει αποκτήσει απέναντι στο Ολυμπιακό.
Έργο Κατσαβάκη
Δανειζόμενοι το σχόλιο του φίλου αναγνώστη Κάνθαρου από το ματς της Δόξας με τον Ολυμπιακό στο Καυταντζόγλειο ξεκινάμε την ανάλυση της τακτικής προσέγγισης της Δόξας Δράμας. Ο Έλληνας κόουτς γνωρίζει καλύτερα απ’ τον καθένα την δυναμική του ρόστερ του. Ο Σερραίος έχει στα χέρια του μια ομάδα με πολύ χαμηλή ποιότητα για τα δεδομένα της κατηγορίας, αλλά παρόλα αυτά έχει καταφέρει να ζορίσει αρκετούς αντιπάλους (όλους του μεγάλους της Αθήνας) με μοναδικό όπλο την εμπειρία του και την γνώση της φιλοσοφίας του Ελληνικού ποδοσφαίρου.
Το πλάνο του Κατσαβάκη περιελάμβανε:
- Τοποθέτηση δύο 6αριών με μηδενικές επιθετικές πρωτοβουλίες, με απώτερο σκοπό τους το κλείσιμο των χώρων στον άξονα.
- Μοναδική επιθετική αιχμή τον ταχύτατο Βάντερσον (πέρασε 4 φορές σε σπριντ τον Μπίαρσμιρ) ο οποίος τροφοδοτήθηκε κυρίως με μεγάλες και βαθιές μεταβιβάσεις από την άμυνα της Δόξας.
- Στενή διάταξη της ομάδας του με πολύ αργό τέμπο ώστε να καταφέρει να παρασύρει του πράσινους σε ανούσιο γι αυτούς ποδόσφαιρο (το κατάφερε για 45λεπτα).
- Συνεχές man to man απ τη σέντρα και πίσω των ακραίων χαφ(Ρούτσης/Σοϊλέδης) στους δύο μπακ του Παναθηναϊκού, μην επιτρέποντας στους γηπεδούχους να αναπτυχθούν από τα άκρα.
Αποτέλεσμα της παραπάνω προσέγγισης ήταν το απόλυτο μπλοκάρισμα των πρασίνων στα πρώτα 45 λεπτά της αναμέτρησης. Στο 2ο ημίχρονο όμως η κούραση φάνηκε (αφού η Δόξα αναλώθηκε στο κυνήγι της μπάλας πίσω απ αυτή) και το παραπάνω σε συνδυασμό με το αυξημένο πλάτος των γηπεδούχων, έκλεισε την ομάδα του Κατσαβάκη για τα καλά στην εστία του Σέρεμετ.
Η αλα Αντσελότι προσέγγιση του Φερέιρα
Με έναν τρόπο που δεν μας έχει συνηθίσει μέχρι σήμερα, κατέβασε την ομάδα του στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ ο Ζεσουάλδο Φερέιρα. Ήταν κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο πως ο Πορτογάλος πειραματίστηκε χθες και επέλεξε ένα 4-1-3-2 με στόχο την επιβολή ρυθμού στο ματς. Κάτι τέτοιο όμως δεν ήταν εφικτό, αφού η μοναδική πηγή κινδύνου από τα άκρα τέτοιες διατάξεις είναι τα μπακ, τα οποία όμως ήταν εξουδετερωμένα από τον Μάκη Κατσαβάκη. Μοιραία λοιπόν το παιχνίδι πήγε στον άξονα όπου οι πράσινοι το μόνο που κατάφεραν να κάνουν (στο πρώτο ημίχρονο) ήταν μια ανούσια κατοχή μπάλας στο κέντρο χωρίς υποψία ευκαιρίας (εξαίρεση αποτελεί το τετ α τετ του Τοτσέ στα πρώτα λεπτά).
Στο δεύτερο ημίχρονο όμως τα δεδομένα άλλαξαν. Ο Φερέιρα έδωσε πλάτος στην επιθετική του γραμμή βάζοντας τον Λέτο στη δεξιά πλάγια γραμμή, και τον Ζεκά πιο κλειστά δίνοντας έτσι χώρους στον Μαρίνο/Μαυρία να δράσουν. Αν εξαιρέσουμε το άγχος που κυρίευσε τους γηπεδούχους, η απόδοσή τους στο δεύτερο 45λεπτο κινήθηκε σε αρκετά καλό επίπεδο. Για άλλη μια φορά φάνηκε πως όσο ο Κατσουράνης λείπει από τη μεσαία γραμμή του τριφυλλιού, τόσο ο Παναθηναϊκός δυσκολεύεται στην ανάπτυξή του, χωρίς να ξεχνάμε όμως ότι οι πράσινοι για τέταρτο (και κάτι ψιλά αν συνυπολογίσουμε και το ματς του κυπέλλου με τον Πανιώνιο) συνεχόμενο ματς δεν δέχονται γκολ. Δεν είναι τυχαίο πως από την στιγμή που ο έμπειρος Έλληνας μέσος άλλαξε θέσεις με τον Βιτόλο (80ο λεπτό και μετά), ο ΠΑΟ έγινε ακόμα πιο επικίνδυνος, φτάνοντας στο γκολ.
Η Στατιστική εικόνα του παιχνιδιού αποτυπώνει την ανούσια ανωτερότητα του ΠΑΟ. Πηγή: Galanis Sports Data
Ο Μάκης Κατσαβάκης έχει πάει κόντρα σε όλα τα προγνωστικά στα τρία ματς με ΑΕΚ, ΠΑΟ και Ολυμπιακό αφού σε αυτά τα παιχνίδια μπορεί να κλείσει χώρους και να περιμένει μία αντεπίθεση σε ανεβασμένη άμυνα. Το μεγάλο προσόν όμως του κόουτς των Δραμινών είναι η ικανότητά του προσαρμόσει το αμυντικό του παιχνίδι πάνω στον κάθε αντίπαλο. Είναι όμως εξαιρετικά δύσκολο (σχεδόν απίθανο) να μείνει η ομάδα στην κατηγορία, αφού η ποιότητά της είναι κατώτερη των δεομένων της Superleague.
Ο πειραματισμός του Φερέιρα δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα για την ομάδα του. Η παρουσία ενός μόνο αμυντικού χαφ σε συνδυασμό με την τακτική θέση του Κλέιτον και τους Ζεκά, Κουίνσι να ξεκινούν από δίπλα του (και όχι κοντά στις γραμμές) δείχνει να έγινε μόνο για να τσεκάρει ο Πορτογάλος αν υπάρχει τέτοια δυνατότητα στην ομάδα. Προφανώς απ’ την εικόνα της ομάδας δεν ικανοποιήθηκε και προσωπική εκτίμηση είναι πως δύσκολα θα το επαναλάβει. Ο Παναθηναϊκός δείχνει τις αδυναμίες του (“αβαθής” πάγκος) και ο κόσμος του πρέπει να αισθάνεται πολύ τυχερός που στον πάγκο της ομάδας υπάρχει η προσωπικότητα του Ζεσουάλδο Φερέιρα που κρατάει ακόμα τις ισορροπίες.
πηγή: overlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου