Και τώρα δηλαδή τι να βγεις να πεις; Να εκφράσεις θλίψη και οργή όπως
όλοι οι VIPs βγαίνοντας από το ΟΑΚΑ; Να μιλήσεις για την επόμενη μέρα
και το τι πρέπει να γίνει; Να προαναγγείλεις την αυριανή σύσκεψη στη ΓΓΑ
για τη βία στα γήπεδα; Η να περιμένεις το επόμενο tweet του Υπουργού
Γερουλάνου, που είχε προβλέψει... έγκαιρα ότι θα γίνουμε Αίγυπτος λες
και είναι ουδέτερος παρατηρητής;
Να καταγγείλεις τους αρμόδιους και τους υπεύθυνους για μία ακόμα φορά και να «καθαρίσεις»; Να κοροϊδέψεις για μία ακόμα φορά τον εαυτό σου; Το πρώτο ζητούμενο είναι ότι στην Ελλάδα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ούτε υπεύθυνοι, ούτε αρμόδιοι.
Από αυτή και μόνη την παραδοχή αν ξεκινήσεις, εύκολα φτάνεις στο συμπέρασμα ότι οι ευθύνες είναι καθολικές. Και ο κάθε χώρος θα πρέπει να αναλογιστεί τις δικές του. Με πρώτους εμάς τους δημοσιογράφους. Τι να βγούμε και να πούμε δηλαδή; Οτι εμείς σας τα λέγαμε και να πανηγυρίζουμε για την επιβεβαίωση; Θα προτιμούσα να αυτογιαουρτωθώ...
Γιατί να μιλήσουμε; Για τη NOVA που έβγαλε ανακοίνωση για να μας πει ότι προστατεύει το προϊόν και για αυτό δεν μετέδωσε επεισόδια, όταν εδώ και δεκαπέντε μέρες στα πλαίσια της αναβάθμισης του προϊόντος του οποίου όντως είναι ο βασικός (έως και μοναδικός) χρηματοδότης διαφήμιζε την επιλογή οπαδικής μετάδοσης που είχαν για πρώτη φορά (στα πλαίσια τεχνολογικής προόδου προφανώς) οι «πράσινοι» και οι «κόκκινοι» τηλεθεατές;
Για τη Superleague, τα μέλη της, τους μεγαλοπαράγοντες που αναλόγως με το ποιος έχει τη δύναμη διαφημίζουν το... ή εμείς ή κανείς;
Για τους δηλητηριασμένους οπαδούς των ομάδων που πλέον δεν μπορούν να ανεχτούν τίποτα πέρα από την επικράτηση της ομάδας τους με όποιο τρόπο και όποιο κόστος; Εχουμε αναρωτηθεί ποιους ποδοσφαιρικούς παράγοντες εμείς οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι θεωρούμε και χαρακτηρίζουμε επιτυχημένους;
Δεν είναι θέμα μέτρων, θέμα Αστυνομίας, θέμα πρόληψης ή καταστολής. Είναι ότι ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως έχουμε χάσει το δρόμο, έχουμε βγει αλλού, έχουμε χάσει το νόημα, έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει ποδόσφαιρο, έχουμε αλλοιώσει αυτό που λέγεται αγάπη για την ομάδα μας...
ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, αλλά με ό,τι άλλο γύρω – γύρω. Ενας ανυπέρβλητος λαϊκισμός, που έχει συνολικά κυριαρχήσει στην ελληνική κοινωνία, έχει «πνίξει» και το ποδόσφαιρο και μας έχει κάνει όλους δέσμιους.
Λαϊκισμός της κάθε διοίκησης να είναι αρεστή στον υπέροχο κόσμο της ομάδας της, λαϊκισμός του κάθε προπονητή και του κάθε ποδοσφαιριστή που μπορεί να καταγγέλει όταν γίνονται επεισόδια αλλά τελικά βολεύεται με την προσωρινή επιτυχία και την αφιερώνει στον... πύρινο λαό, λαϊκισμός ημών των δημοσιογράφων που κάθε φορά πρέπει να πηγαίνουμε με το ρεύμα νομίζοντας ότι έτσι δεν θα αφήσουμε κανένα δυσαρεστημένο οπότε θα κρατήσουμε τους πελάτες μας...
Ποιους πελάτες; Με τόσες παράγκες, με τόσες υποθέσεις σκανδάλων που πηγαίνουν στο αρχείο, με τέτοιους παράγοντες – νταβατζήδες, με όσα έγιναν πέρυσι στο Καραϊσκάκη και στον τελικό του κυπέλλου και φέτος στο ΟΑΚΑ, είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι υπάρχει σοβαρός πελάτης – οπαδός του Ολυμπιακού (έστω κι αν είναι δίκαια πρωταθλητής), του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ που παραμένει κοντά σε αυτό το προϊόν.
Η μήπως όλοι οι παράγοντες, που θα καταδικάζουν από σήμερα τα έκτροπα, δεν έχουν κατά καιρούς και ανάλογα με τα συμφέροντά τους χρησιμοποιήσει όλους αυτούς τους... αντιεξουσιαστές κουκουλοφόρους (που ποτέ δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο...) για να πιέσουν προς την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων;
Αυτό που πραγματικά με βγάζει από τα ρούχα μου είναι ότι όλοι όσοι υποτίθεται ότι επενδύουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχουν καταλάβει την τεράστια ευκαιρία που χάνουν. Με όλα όσα καθημερινά βιώνει ο απλός πολίτης, θα μπορούσε να είχε βρει τη διέξοδό του στο ποδοσφαιράκι όπως στις πολύ δύσκολες παλαιότερες δεκαετίες που αποτελούσε την παρηγοριά και την εκτόνωσή του...
Είναι όμως δυνατόν να έχετε την απαίτηση από τον απλό πολίτη, που ταλαιπωρείται πλέον καθημερινά για την επιβίωσή του, να... χαλιέται και για την ομάδα του; Να διαλύεται και στο γήπεδο; Να πονοκεφαλιάζει και με το προϊόν που του σερβίρετε και το οποίο το «χρυσοπληρώνει» ακόμα και σαν τηλεθεατής με μηνιαία συνδρομή;
Ολοι εμείς κάναμε το λάθος ότι το ποδόσφαιρο ανήκει στον κάθε δήθεν επενδυτή με το βαρύ πορτοφόλι και στους συνεταίρους του, μία κάστα οργανωμένων επαγγελματιών οπαδών. Τους αποθεώσαμε, τους κάναμε ρυθμιστές, τους χαρίσαμε τις Κυριακές μας.
Και θα το πληρώσουμε ακριβά το λάθος μας. Γιατί το ποδόσφαιρο ξέρει να εκδικείται όσους το κακοποιούν. Και το κακοποιήσαμε όλοι μαζί. Το ποδόσφαιρο, όμως, θα ζήσει. Αυτό που εμείς νομίσαμε ότι είναι ποδόσφαιρο έχει πεθάνει... Και απλώς το συντηρούμε νομίζοντας ότι του δίνουμε φιλί ζωής για να συνεχίσει και να συνεχίσουμε μαζί του.
Πάνω σε πτώμα σκυλεύαμε και σκυλεύουμε και απλώς αυτό το πτώμα έχει πλέον κακοφορμίσει...
ΠΗΓΗ: Sentragoal.gr
Να καταγγείλεις τους αρμόδιους και τους υπεύθυνους για μία ακόμα φορά και να «καθαρίσεις»; Να κοροϊδέψεις για μία ακόμα φορά τον εαυτό σου; Το πρώτο ζητούμενο είναι ότι στην Ελλάδα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ούτε υπεύθυνοι, ούτε αρμόδιοι.
Από αυτή και μόνη την παραδοχή αν ξεκινήσεις, εύκολα φτάνεις στο συμπέρασμα ότι οι ευθύνες είναι καθολικές. Και ο κάθε χώρος θα πρέπει να αναλογιστεί τις δικές του. Με πρώτους εμάς τους δημοσιογράφους. Τι να βγούμε και να πούμε δηλαδή; Οτι εμείς σας τα λέγαμε και να πανηγυρίζουμε για την επιβεβαίωση; Θα προτιμούσα να αυτογιαουρτωθώ...
Γιατί να μιλήσουμε; Για τη NOVA που έβγαλε ανακοίνωση για να μας πει ότι προστατεύει το προϊόν και για αυτό δεν μετέδωσε επεισόδια, όταν εδώ και δεκαπέντε μέρες στα πλαίσια της αναβάθμισης του προϊόντος του οποίου όντως είναι ο βασικός (έως και μοναδικός) χρηματοδότης διαφήμιζε την επιλογή οπαδικής μετάδοσης που είχαν για πρώτη φορά (στα πλαίσια τεχνολογικής προόδου προφανώς) οι «πράσινοι» και οι «κόκκινοι» τηλεθεατές;
Για τη Superleague, τα μέλη της, τους μεγαλοπαράγοντες που αναλόγως με το ποιος έχει τη δύναμη διαφημίζουν το... ή εμείς ή κανείς;
Για τους δηλητηριασμένους οπαδούς των ομάδων που πλέον δεν μπορούν να ανεχτούν τίποτα πέρα από την επικράτηση της ομάδας τους με όποιο τρόπο και όποιο κόστος; Εχουμε αναρωτηθεί ποιους ποδοσφαιρικούς παράγοντες εμείς οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι θεωρούμε και χαρακτηρίζουμε επιτυχημένους;
Δεν είναι θέμα μέτρων, θέμα Αστυνομίας, θέμα πρόληψης ή καταστολής. Είναι ότι ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως έχουμε χάσει το δρόμο, έχουμε βγει αλλού, έχουμε χάσει το νόημα, έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει ποδόσφαιρο, έχουμε αλλοιώσει αυτό που λέγεται αγάπη για την ομάδα μας...
ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, αλλά με ό,τι άλλο γύρω – γύρω. Ενας ανυπέρβλητος λαϊκισμός, που έχει συνολικά κυριαρχήσει στην ελληνική κοινωνία, έχει «πνίξει» και το ποδόσφαιρο και μας έχει κάνει όλους δέσμιους.
Λαϊκισμός της κάθε διοίκησης να είναι αρεστή στον υπέροχο κόσμο της ομάδας της, λαϊκισμός του κάθε προπονητή και του κάθε ποδοσφαιριστή που μπορεί να καταγγέλει όταν γίνονται επεισόδια αλλά τελικά βολεύεται με την προσωρινή επιτυχία και την αφιερώνει στον... πύρινο λαό, λαϊκισμός ημών των δημοσιογράφων που κάθε φορά πρέπει να πηγαίνουμε με το ρεύμα νομίζοντας ότι έτσι δεν θα αφήσουμε κανένα δυσαρεστημένο οπότε θα κρατήσουμε τους πελάτες μας...
Ποιους πελάτες; Με τόσες παράγκες, με τόσες υποθέσεις σκανδάλων που πηγαίνουν στο αρχείο, με τέτοιους παράγοντες – νταβατζήδες, με όσα έγιναν πέρυσι στο Καραϊσκάκη και στον τελικό του κυπέλλου και φέτος στο ΟΑΚΑ, είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι υπάρχει σοβαρός πελάτης – οπαδός του Ολυμπιακού (έστω κι αν είναι δίκαια πρωταθλητής), του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ που παραμένει κοντά σε αυτό το προϊόν.
Η μήπως όλοι οι παράγοντες, που θα καταδικάζουν από σήμερα τα έκτροπα, δεν έχουν κατά καιρούς και ανάλογα με τα συμφέροντά τους χρησιμοποιήσει όλους αυτούς τους... αντιεξουσιαστές κουκουλοφόρους (που ποτέ δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο...) για να πιέσουν προς την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων;
Αυτό που πραγματικά με βγάζει από τα ρούχα μου είναι ότι όλοι όσοι υποτίθεται ότι επενδύουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχουν καταλάβει την τεράστια ευκαιρία που χάνουν. Με όλα όσα καθημερινά βιώνει ο απλός πολίτης, θα μπορούσε να είχε βρει τη διέξοδό του στο ποδοσφαιράκι όπως στις πολύ δύσκολες παλαιότερες δεκαετίες που αποτελούσε την παρηγοριά και την εκτόνωσή του...
Είναι όμως δυνατόν να έχετε την απαίτηση από τον απλό πολίτη, που ταλαιπωρείται πλέον καθημερινά για την επιβίωσή του, να... χαλιέται και για την ομάδα του; Να διαλύεται και στο γήπεδο; Να πονοκεφαλιάζει και με το προϊόν που του σερβίρετε και το οποίο το «χρυσοπληρώνει» ακόμα και σαν τηλεθεατής με μηνιαία συνδρομή;
Ολοι εμείς κάναμε το λάθος ότι το ποδόσφαιρο ανήκει στον κάθε δήθεν επενδυτή με το βαρύ πορτοφόλι και στους συνεταίρους του, μία κάστα οργανωμένων επαγγελματιών οπαδών. Τους αποθεώσαμε, τους κάναμε ρυθμιστές, τους χαρίσαμε τις Κυριακές μας.
Και θα το πληρώσουμε ακριβά το λάθος μας. Γιατί το ποδόσφαιρο ξέρει να εκδικείται όσους το κακοποιούν. Και το κακοποιήσαμε όλοι μαζί. Το ποδόσφαιρο, όμως, θα ζήσει. Αυτό που εμείς νομίσαμε ότι είναι ποδόσφαιρο έχει πεθάνει... Και απλώς το συντηρούμε νομίζοντας ότι του δίνουμε φιλί ζωής για να συνεχίσει και να συνεχίσουμε μαζί του.
Πάνω σε πτώμα σκυλεύαμε και σκυλεύουμε και απλώς αυτό το πτώμα έχει πλέον κακοφορμίσει...
ΠΗΓΗ: Sentragoal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου