Αποδεδειγμένα η δύναμη του Άρη είναι ο κόσμος του, που παρά τις όποιες «μαχαιριές» έχει δεχθεί -την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία- δεν παρατάει τη μάχη. «Όπου παίζει ο Θέος, δεν θα είναι μοναχός…» όπως λέει άλλωστε και το γνωστό σύνθημα που τραγουδάνε από τις εξέδρες οι οπαδοί των κιτρίνων. Με την δική τους αφοσίωση, αγάπη, συμπαράσταση, το Κλεάνθης Βικελίδης έχει φτάσει να βρίσκεται στο top10 της Ευρώπης. Δεν είναι τυχαίοι μάλλον οι χαρακτηρισμοί «ευρωπαϊκό κάστρο» ή «δαχτυλίδι της φωτιάς» που έχουν δοθεί κατ? επανάληψη στο θρυλικό αυτό γήπεδο. Παρόλο αυτά όμως φέτος επικρατεί η εντύπωση ότι μεγάλο μέρος του κόσμου του Άρη έχει γυρίσει την πλάτη στην ομάδα και κατ? επέκταση στην προσπάθεια που καταβάλλεται μέσα σε όλο αυτό το δυσοίωνο κλίμα που επικρατεί στην χώρα να βγει ο Άρης ενωμένος και πιο δυνατός για το μέλλον.
ΓΡΑΦΕΙ Ο: Γιώργος Στράντζαλης
Η δυσαρέσκεια για την μικρή προσέλευση κόσμου είναι έντονη στα γραφεία της Οδού Αλκμήνης. Το παιχνίδι του περασμένου Σαββάτου με τον ΟΦΗ και δη τα μόλις 6.985 εισιτήρια που κόπηκαν αποτέλεσμα ήταν η αιτία ορισμένοι να… ξεσπάσουν και να αναρωτηθούν πολύ εύστοχα: «που είναι ο κόσμος;». Απάντηση φυσικά δεν έλαβαν και δεν μπορούμε να ξέρουμε εάν τελικά λάβουν.
Ωστόσο το θέμα είναι άλλο και αφορά την μικρή προσέλευση του κόσμου του Άρη, φέτος, στο Κλεάνθης Βικελίδης. Η σοβούσα οικονομική κρίση που πλήττει όλα τα ελληνικά νοικοκυριά έχει φυσικά το δικό της αντίκτυπο και στην προσέλευση του κόσμου. Κατ? επέκταση φυσικά και στα προσδοκώμενα για την ΠΑΕ έσοδα, αφού αλλιώς τα υπολόγιζαν οι άνθρωποι του Άρη και αλλιώς τους ήρθαν.
Σε σχέση με πέρυσι τα έσοδα από τα εισιτήρια των εντός έδρας αγώνων είναι μειωμένα κατά –σχεδόν- 50%, γεγονός που έχει φέρει έναν γενικότερο προβληματισμό και μία γενικότερη ανησυχία. Τα… κρούσματα της απογοητευτικής εικόνας που έχουν οι κερκίδες του «Κλεάνθης Βικελίδης», μιας έδρας που έχει χαρακτηριστεί άκρως ποδοσφαιρική και συνάμα «κολαστήριο» για τους αντιπάλους, δεν είναι τωρινά. Από το ξεκίνημα της φετινής σεζόν, οι διοικούντες πήραν την...κρυάδα. Ωστόσο, η κρισιμότητα των τελευταίων αγώνων του πρωταθλήματος για την ομάδα, τα αποτελέσματα των οποίων θα κρίνουν και τον μοναδικό στόχο που έχει απομείνει για τον Άρη, έκανε τους ανθρώπους της ΠΑΕ να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο, έστω και στο τέλος. Η εικόνα των χιλιάδων άδειων καθισμάτων όμως, σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι για την ομάδα, όπως αυτό με τον ΟΦΗ, τους… αποτελείωσε. Βλέποντας ότι ο κόσμος κάθε άλλο παρά «αγκαλιάζει» την προσπάθεια που γίνεται, αναγκάζοντας να σκύψουν το κεφάλι μόνοι τους, στα δεκάδες προβλήματα που έχουν να επιλύσουν. Το περασμένο Σάββατο τα καθαρά έσοδα από τα εισιτήρια –από τις λίγες δηλαδή πηγές εσόδων φέτος- δεν ξεπέρασαν τις 10.000 ευρώ. Αν προσπαθήσει κανείς να βγάλει τον μέσο όρο αριθμό εισιτηρίων που κόπηκαν στα 12 εντός έδρας παιχνίδια φέτος, δύσκολα θα μπορέσει να βγάλει περισσότερα από 6.500 «κομμάτια». Τα περισσότερα κόπηκαν στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ (12.320), ενώ τα λιγότερα στο ματς με τον Λεβαδειακό (6.584). Αριθμός απογοητευτικός είναι σίγουρα και τα 7.776 που κόπηκαν στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Σε κάθε παιχνίδι φυσικά θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στον αριθμό εισιτηρίων συμπεριλαμβάνονται και τα διαρκείας.
ΔΙΟΙΚΗΣΗ: Κατανόηση, αλλά και προβληματισμός
Όλα τα νοικοκυριά της χώρας προσπαθούν να «κόψουν» τα περιττά έξοδα, ωστόσο όταν θέλεις να λέγεσαι Αρειανός ή διαφορετικά πιστός φίλος μιας ομάδας, δεν συμπεριλαμβάνει στα περιττά το 10ευρω για ένα εισιτήριο. Σίγουρα η διοίκηση της ΠΑΕ κατανοεί την κατάσταση που επικρατεί. Γι? αυτό άλλωστε προέβη και σε μείωση των τιμών (το φθηνότερο που επιτρέπει η Σούπερ Λιγκ στις ομάδες της είναι 10 ευρώ) των εισιτηρίων, ακόμη και στα ντέρμπι (βλ. ΑΕΚ). Η μικρή ανταπόκριση από πλευράς κόσμου όμως έχει λειτουργήσει αρνητικά, με ένα «γιατί» να αιωρείται μέσα στα γραφεία της Οδού Αλκμήνης. Εξηγήσεις δεν μπορούμε να δώσουμε εμείς, αλλά οι ίδιοι οι απέχοντες. Ωστόσο είναι λογικό φέτος που δεν υπάρχουν ευρωπαϊκά παιχνίδια να τραβήξουν την προσοχή του κόσμου η διοίκηση να υπολόγιζε σε έσοδα τουλάχιστον διπλάσια από αυτά που τελικά έχει.
Λίγοι… αλλά καλοί
Στα περισσότερα από τα δώδεκα –μέχρι στιγμής- φετινά εντός έδρας παιχνίδια του Άρη μπορεί ο αριθμός προσέλευσης του κόσμου να είναι απογοητευτικός, όμως αυτό δε σημαίνει ότι το Κλεάνθης Βικελίδης δεν έχει την γνωστή «ζεστή» του ατμόσφαιρα. Γιατί πολύ απλά δεν είναι όλοι… σαν τους άλλους. Υπάρχουν οι «πιστοί στρατιώτες» που βάζουν τον Άρη πάνω από πρόσωπα και καταστάσεις, ακολουθώντας την ομάδα και στα πιο δύσκολα…
Το παράδειγμα της Δρέσδης
Για τον κόσμο του Άρη και τις μάχες που έχει δώσει για το καλό της ομάδας του δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Είναι δεδομένη η αφοσίωση των οπαδών του, ακόμη και σε πολύ δύσκολους καιρούς, που αν ήταν άλλοι στην θέση τους, θα τα είχαν παρατήσει προ πολλούς. Ωστόσο είναι καλό να θυμίσουμε σε ορισμένους Αρειανούς -που ψάχνουν για δικαιολογίες- το τι έκαναν πρόσφατα οι οπαδοί της Δρέσδης. Απλά για να καταλάβετε τι θα πει πραγματική αφοσίωση σε κάτι που σε εκφράζει και το αγαπάς.
Οι φίλαθλοι της Δυναμό Δρέσδης (β? κατηγορία Γερμανίας) εξάντλησαν τα 32.066 εισιτήρια που είχαν κυκλοφορήσει για τον αγώνα με την Ίνγκολσταντ που έγινε κεκλεισμένων των θυρών! Έκανα δηλαδή sold out σε ματς που έγινε με κλειστές πόρτες, λόγω τιμωρίας της ομάδας από την Λίγκα. Αφού λίγο πριν την έναρξη του αγώνα αγοράστηκε και το τελευταίο εισιτήριο, οι οπαδοί της ομάδας συγκεντρώθηκαν έξω από το γήπεδο και παρακολούθησαν το ματς από την τηλεόραση. Αυτό θα πει αγάπη και «η ομάδα πάνω απ? όλους και όλα»…
πηγή: metrosport.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου