Ο Παναγιώτης Αρωνιάδης γράφει στο sday.gr για τη δεύτερη σερί ήττα
της ΑΕΚ στο νέο πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ και την αγωνιστική εικόνα που
παρουσιάζει η «Ένωση».
Η αγωνιστική εικόνα ήταν λίγο, πολύ αναμενόμενη. Είναι ξεκάθαρο πως αυτή
η ΑΕΚ δυστυχώς δεν μπορεί να προσδοκά κάτι πολύ καλύτερο. Τουλάχιστον
όχι άμεσα. Η αρνητική έκπληξη του αγώνα ήταν οι δηλώσεις του Ταξιάρχη
Φούντα. Διότι, πιο απελπιστικό από το να βλέπεις μια ομάδα να
πελαγοδρομεί μέσα στο γήπεδο, είναι να ακούς ένα πολύ μικρό παιδί να
μιλά για διαιτησία σε ένα τέτοιο ματς. Ή μάλλον να ακούς ένα πολύ μικρό
παιδί να μιλά για διατησία - και μάλιστα με στυλ «να σοβαρευτούμε λίγο» -
έπειτα από οποιοδήποτε ματς. Είναι δείγμα πως η αρρώστια του ελληνικού
ποδοσφαίρου είναι μεγαλύτερη απ' ότι μπορούμε να φανταστούμε. Ας
ελπίσουμε πως ήταν η ένταση της στιγμής και ότι δεν σκέφτεται έτσι ο
ιδιαίτερα ταλαντούχος πιτσιρικάς γιατί αν η νέα γενιά έχει τέτοια
νοοτροπία, η ΑΕΚ δεν έχει ελπίδα.
Αντιθέτως η «Ενωση» αν το παλέψει με ρεαλισμό και σκληρή δουλειά τα
πράγματα μπορεί και να στρώσουν. Η σκληρή αλήθεια είναι πως κάτι τέτοιο
αυτή τη στιγμή μοιάζει δύσκολο. Αν θέλουμε να μιλάμε ειλικρινά, η ΑΕΚ
είναι λίγη αγωνιστικά. Οσο κι αν κάποιοι δεν θέλουν να το παραδεχτούν.
Το ξέρει κι ο Βαγγέλης Βλάχος, το γνωρίζουν (ανομολόγητα) και αρκετοί εκ
των ποδοσφαιριστών.
Για να στρώσει, λοιπόν, χρειάζεται πάρα πολύ προσπάθεια από όλους. Με
πρώτο τον προπονητή της, ο οποίος έχει τρομερά δύσκολο έργο, αλλά μπήκε
στο χορό και οφείλει να χορέψει. Να βελτιώσει σημαντικά τους
πιτσιρικάδες, να τους δέσει με τους πιο έμπειρους και να βρει τρόπο να
αποκτήσει η ομάδα ταυτότητα και επιθετικό προσανατολισμό.
Ο τρόπος αυτός προφανώς και δεν είναι να αλλάζει σύστημα 3-4 φορές μέσα
σε 90'. Οι συνεχείς τροποποιήσεις σχηματισμού είναι δύσκολο να
αφομοιωθούν ακόμα και από παίκτες κορυφαίου επιπέδου. Πόσω μάλλον από τα
νέα και άπειρα παιδιά της ΑΕΚ. Δεν μπορεί κανείς να έχει απαίτηση από
τον Κουρέλλα και τον κάθε Κουρέλλα να παίζει αριστερός ενδιάμεσος,
αριστερό εξτρέμ και αριστερό μπακ χαφ σε έναν αγώνα. Αν τα έκανε όλα
αυτά στα 19 του δεν θα ήταν εδώ...
Η ήττα από την Ξάνθη αποτελεί μεγάλο πλήγμα. Δείγμα του πόσο δύσκολα θα
περάσει η ΑΕΚ. Πλέον το παιχνίδι «καθρέπτης» για το υπόλοιπο της σεζόν
θα είναι αυτό της επόμενης αγωνιστικής κόντρα στον Αρη. Οι Θεσσαλονικείς
είναι ίσως η πιο αδύναμη ομάδα της κατηγορίας μαζί με την Κέρκυρα. Η
ΑΕΚ πρέπει να τους κερδίσει. Σε περίπτωση που δεν τα καταφέρει - έτσι
όπως είναι τώρα οι ομάδες - πραγματικά δυσκολεύομαι να βρω ποιον θα
νικήσει και κυρίως πότε. Είπαμε, όλα εξαρτώνται από τις αντοχές του
καθενός. Του Βλάχου στα άσχημα αποτελέσματα, των παικτών στις υψηλές και
ίσως παράλογες απαιτήσεις, του κόσμου στην απογοήτευση και την καζούρα
που έρχεται. Χρειάζεται στομάχι. Γερό...
Υ.Γ. Ο Γκερέιρο θα έκανε θραύση στο ελληνικό δημόσιο. Μπορεί και να είχε τερματίσει την πασιέντζα...
Υ.Γ.1: Δεν είναι εικόνα να μεταφράζει για τον Βλάχο ο Ρίκκα. Ναι, ξέρει
ισπανικά, ναι, είναι καλό παιδί και θέλει να βοηθήσει, αλλά είναι
μειωτικό και για τον ίδιο και για την ΑΕΚ.
Υ.Γ.2: Μειωτικό και επικίνδυνο ταυτόχρονα είναι και να μην υπάρχει
γιατρός στον πάγκο. Ας μειωθούν κάποιες αδικαιολόγητα φουσκωμένες
αμοιβές και ας πληρωθεί ένα γιατρός...
Υ.Γ.3: Το μόνο θετικό από το ματς με την Ξάνθη είναι η πρώτη εικόνα του Κατίδη.
Υ.Γ.4: Αξίζουν πολλά μπράβο στον κόσμο της ΑΕΚ. Υπέροχος.
πηγή: sday.gr
Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου