Ο Αρης Λαούδης γράφει για τον "Σόφο" που
...απειλεί να γίνει πιο απαραίτητος από τον Διαμαντίδη στον ΠΑΟ, τον
Ούκιτς που κρατάει τη τύχη στα χέρια του και το ντέρμπι της Δευτέρας που
έχει φαβορί.
Πόσες φορές στο παρελθόν είχαμε πει «καλά, ο Παναθηναϊκός χωρίς τον
Διαμαντίδη είναι άλλη ομάδα;»... Να λοιπόν που έφτασε η ώρα να
αναρωτηθούμε, μήπως βρέθηκε ο παίκτης που θα έκανε περισσότερο σημαντική
την παρουσία του, σε σχέση με τον αρχηγό...
Ποιος να το 'λεγε πριν από δύο - τρία χρόνια πως θα ερχόταν η στιγμή που ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης θα ήταν... κολώνα του Παναθηναϊκού, ο άνθρωπος που θα έλειπε όσο κανείς άλλος από τους «πράσινους»... Κι όμως, το είδαμε!
Από τα τρία πρώτα ματς (Ρεάλ, Αρης, Καντού) και με δεδομένο ότι η εικόνα είναι παρόμοια, ο «Big Σοφο» μοιάζει να είναι το «άλφα και το ωμέγα» του φετινού Παναθηναϊκού. Είτε γιατί... δεν υπάρχει ο Αρμστρονγκ, είτε γιατί ο Λάσμε είναι ανέτοιμος, είτε γιατί οι «πράσινοι» δεν φρόντισαν να αποκτήσουν έναν περιφερειακό που να σκοτώνει, η ουσία είναι ότι ο Σχορτσανίτης μοιάζει να είναι το σημείο αναφοράς του φετινού Παναθηναϊκού. Είναι ο άνθρωπος που αλλάζει τις ισορροπίες, ο παίκτης που απλοποιεί τα πράγματα όσο είναι στο παρκέ και τα δυσκολεύει όσο κάθεται στον πάγκο...
Ανεξάρτητα, αν οι «πράσινοι» νίκησαν την Καντού κι έχασαν από τη Ρεάλ, η συνολική εικόνα, τα βασικά χαρακτηριστικά του Παναθηναϊκού δεν διαφέρουν από παιχνίδι σε παιχνίδι. Πρόκειται για μια ομάδα που έχει μεγάλο πρόβλημα στη ρακέτα όταν λείπει ο Σχορτσανίτης κι αυτό φαίνεται από τον πολύ μεγάλο χρόνο συμμετοχής του Τσαρτσαρή, αλλά και την εικόνα που παρουσιάζουν οι «πράσινοι» όταν ο «Σόφο» κάθεται στον πάγκο. Είναι μια ομάδα που έχει πολλά «εργαλεία» κι όχι «πρώτα βιολιά», βάθος στο ρόστερ της, σωστή φιλοσοφία κατά βάση, αλλά και δύο βασικά προβλήματα που θα πρέπει να τα λύσει εν καιρώ...
Πρώτον, επέλεξε να ζήσει και να πεθάνει, χωρίς κλασικό σουτέρ και δεύτερον έχει παραδώσει την μπαγκέτα στον Ούκιτς που θα πρέπει να σταθεροποιήσει την απόδοσή του για να αποδείξει πως κακώς δεν πέτυχε στις προηγούμενες ομάδες του.
Οσον αφορά το πρώτο, είναι σαφές πως ο Παναθηναϊκός δουλεύει σωστά στην επίθεση, έχει σωστές αποστάσεις, κυκλοφορεί εξαιρετικά την μπάλα κατά διαστήματα, αλλά του λείπει αποφασιστικότητα και σιγουριά έξω από τα 6,75μ. Δεν ήταν λίγες οι φορές που οι Μασιούλις, Πάνκο, Μπράμος δίστασαν να πάρουν το ελεύθερο σουτ, με αποτέλεσμα να χαθεί η ευκαιρία και στην ουσία να πάει στον κάλαθο των αχρήστων η σωστή δουλειά που είχε γίνει προκειμένου να «βγει» το σύστημα. Δουλειά του προπονητή δεν είναι βεβαίως το να βάλει την μπάλα στο καλάθι, αλλά να δημιουργήσει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις για να βρεθεί η μπάλα στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη στιγμή. Αυτό το στοιχείο το έχει ο Παναθηναϊκός, αλλά θα πρέπει οι παίκτες του να διαχειριστούν την πίεση και να πάρουν την προσπάθεια, ακόμη κι αν δεν είναι 100% σίγουροι για την επιλογή τους.
Οσον αφορά τον Ούκιτς, η χθεσινή (18/10) του εμφάνιση ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Ούκιτς που ξέραμε. Αποτελεσματικός και με «καθαρό» μυαλό στο πρώτο 20λεπτο, αναποτελεσματικός και «θολωμένος» στην επανάληψη, με αποκορύφωμα τα τέσσερα λάθη στο τελευταίο πεντάλεπτο που αν υπήρχε λίγο περισσότερος χρόνος, θα είχαν κοστίσει...
Από 'κει και πέρα, ο Πεδουλάκης θα πρέπει να ψάχνει ήδη τον αντικαταστάτη του Αρμστρονγκ, περιμένει περισσότερα από τον Κίτσεν που είναι ακίνδυνος επιθετικά, ελπίζει να έχει τον Τσαρτσαρή στην ίδια κατάσταση όλη τη σεζόν, ενώ δικαιώνεται με την επιλογή Μασιούλις - Μπράμος στο «3», με δεδομένο ότι βγάζουν ενέργεια στο παρκέ και μπορούν να βγάλουν 40λεπτο χωρίς ανάσα!
Τώρα, τι μπορεί να κάνει ο Παναθηναϊκός στο πρώτο μεγάλο ντέρμπι; Πολλά και τίποτα! Αναμφισβήτητα, ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί, όσο φαβορί ήταν κι ο Παναθηναϊκός όλα τα προηγούμενα χρόνια, όταν είχε σταθερό κορμό, ίδια φιλοσοφία και μάλιστα απέναντι σ' έναν αντίπαλο που άλλαζε παίκτες σαν τα πούκαμισα. Οι «ερυθρόλευκοι» μπορεί να μην είναι έτοιμοι, αλλά είναι σίγουρα πιο δεμένοι από τους «πράσινους», έχουν λιγότερα ζητήματα να λύσουν, λιγότερη πίεση για το αποτέλεσμα και δείχνουν μεγαλύτερη ποιότητα στο παρκέ...
Ο Παναθηναϊκός ποντάρει στην έδρα του, στο κίνητρο και τη μεγάλη «δίψα» και ευκαιρία που του παρουσιάζεται να «ζεστάνει» κι όχι να ξενερώσει τον κόσμο του...
Πηγή: Goal
Ποιος να το 'λεγε πριν από δύο - τρία χρόνια πως θα ερχόταν η στιγμή που ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης θα ήταν... κολώνα του Παναθηναϊκού, ο άνθρωπος που θα έλειπε όσο κανείς άλλος από τους «πράσινους»... Κι όμως, το είδαμε!
Από τα τρία πρώτα ματς (Ρεάλ, Αρης, Καντού) και με δεδομένο ότι η εικόνα είναι παρόμοια, ο «Big Σοφο» μοιάζει να είναι το «άλφα και το ωμέγα» του φετινού Παναθηναϊκού. Είτε γιατί... δεν υπάρχει ο Αρμστρονγκ, είτε γιατί ο Λάσμε είναι ανέτοιμος, είτε γιατί οι «πράσινοι» δεν φρόντισαν να αποκτήσουν έναν περιφερειακό που να σκοτώνει, η ουσία είναι ότι ο Σχορτσανίτης μοιάζει να είναι το σημείο αναφοράς του φετινού Παναθηναϊκού. Είναι ο άνθρωπος που αλλάζει τις ισορροπίες, ο παίκτης που απλοποιεί τα πράγματα όσο είναι στο παρκέ και τα δυσκολεύει όσο κάθεται στον πάγκο...
Ανεξάρτητα, αν οι «πράσινοι» νίκησαν την Καντού κι έχασαν από τη Ρεάλ, η συνολική εικόνα, τα βασικά χαρακτηριστικά του Παναθηναϊκού δεν διαφέρουν από παιχνίδι σε παιχνίδι. Πρόκειται για μια ομάδα που έχει μεγάλο πρόβλημα στη ρακέτα όταν λείπει ο Σχορτσανίτης κι αυτό φαίνεται από τον πολύ μεγάλο χρόνο συμμετοχής του Τσαρτσαρή, αλλά και την εικόνα που παρουσιάζουν οι «πράσινοι» όταν ο «Σόφο» κάθεται στον πάγκο. Είναι μια ομάδα που έχει πολλά «εργαλεία» κι όχι «πρώτα βιολιά», βάθος στο ρόστερ της, σωστή φιλοσοφία κατά βάση, αλλά και δύο βασικά προβλήματα που θα πρέπει να τα λύσει εν καιρώ...
Πρώτον, επέλεξε να ζήσει και να πεθάνει, χωρίς κλασικό σουτέρ και δεύτερον έχει παραδώσει την μπαγκέτα στον Ούκιτς που θα πρέπει να σταθεροποιήσει την απόδοσή του για να αποδείξει πως κακώς δεν πέτυχε στις προηγούμενες ομάδες του.
Οσον αφορά το πρώτο, είναι σαφές πως ο Παναθηναϊκός δουλεύει σωστά στην επίθεση, έχει σωστές αποστάσεις, κυκλοφορεί εξαιρετικά την μπάλα κατά διαστήματα, αλλά του λείπει αποφασιστικότητα και σιγουριά έξω από τα 6,75μ. Δεν ήταν λίγες οι φορές που οι Μασιούλις, Πάνκο, Μπράμος δίστασαν να πάρουν το ελεύθερο σουτ, με αποτέλεσμα να χαθεί η ευκαιρία και στην ουσία να πάει στον κάλαθο των αχρήστων η σωστή δουλειά που είχε γίνει προκειμένου να «βγει» το σύστημα. Δουλειά του προπονητή δεν είναι βεβαίως το να βάλει την μπάλα στο καλάθι, αλλά να δημιουργήσει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις για να βρεθεί η μπάλα στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη στιγμή. Αυτό το στοιχείο το έχει ο Παναθηναϊκός, αλλά θα πρέπει οι παίκτες του να διαχειριστούν την πίεση και να πάρουν την προσπάθεια, ακόμη κι αν δεν είναι 100% σίγουροι για την επιλογή τους.
Οσον αφορά τον Ούκιτς, η χθεσινή (18/10) του εμφάνιση ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Ούκιτς που ξέραμε. Αποτελεσματικός και με «καθαρό» μυαλό στο πρώτο 20λεπτο, αναποτελεσματικός και «θολωμένος» στην επανάληψη, με αποκορύφωμα τα τέσσερα λάθη στο τελευταίο πεντάλεπτο που αν υπήρχε λίγο περισσότερος χρόνος, θα είχαν κοστίσει...
Από 'κει και πέρα, ο Πεδουλάκης θα πρέπει να ψάχνει ήδη τον αντικαταστάτη του Αρμστρονγκ, περιμένει περισσότερα από τον Κίτσεν που είναι ακίνδυνος επιθετικά, ελπίζει να έχει τον Τσαρτσαρή στην ίδια κατάσταση όλη τη σεζόν, ενώ δικαιώνεται με την επιλογή Μασιούλις - Μπράμος στο «3», με δεδομένο ότι βγάζουν ενέργεια στο παρκέ και μπορούν να βγάλουν 40λεπτο χωρίς ανάσα!
Τώρα, τι μπορεί να κάνει ο Παναθηναϊκός στο πρώτο μεγάλο ντέρμπι; Πολλά και τίποτα! Αναμφισβήτητα, ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί, όσο φαβορί ήταν κι ο Παναθηναϊκός όλα τα προηγούμενα χρόνια, όταν είχε σταθερό κορμό, ίδια φιλοσοφία και μάλιστα απέναντι σ' έναν αντίπαλο που άλλαζε παίκτες σαν τα πούκαμισα. Οι «ερυθρόλευκοι» μπορεί να μην είναι έτοιμοι, αλλά είναι σίγουρα πιο δεμένοι από τους «πράσινους», έχουν λιγότερα ζητήματα να λύσουν, λιγότερη πίεση για το αποτέλεσμα και δείχνουν μεγαλύτερη ποιότητα στο παρκέ...
Ο Παναθηναϊκός ποντάρει στην έδρα του, στο κίνητρο και τη μεγάλη «δίψα» και ευκαιρία που του παρουσιάζεται να «ζεστάνει» κι όχι να ξενερώσει τον κόσμο του...
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου