Ο Θανάσης Ασπρούλιας και ο Σπύρος Καβαλιεράτος σχολιάζουν τη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Καντού, εντοπίζουν τα κακώς κείμενα και σημειώνουν ότι το μέλλον απαιτεί μεγάλη προσπάθεια εκ μέρους των πράσινων.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ
Εχει πολύ μεγάλο δρόμο να διανύσει...
Κατά τη διάρκεια της μετάδοσης, άκουγα τον κόουτς Μίσσα τον οποίο τιμώ και σέβομαι απεριόριστα να λέει ότι ο Παναθηναϊκός έχει ένα πολύ γεμάτο ρόστερ, ολοκληρωμένο. Είναι αλήθεια αυτό. Λίγα λεπτά αργότερα, όμως, όταν οι Ιταλοί γύρισαν από το -6 και έφεραν το ματς πάλι στα μέτρα τους, επιχείρησα να σκεφτώ σαν Πεδουλάκης. Ο Διαμαντίδης, ο Ούκιτς, ο Πάνκο και ο Σόφο ήταν στο παρκέ... Αν ήθελε να κάνει μία αλλαγή, για να τονώσει την επίθεση της ομάδας του, ποιος θα μπορούσε να καλέσει από τον πάγκο; Κοιτούσα κι εγώ τις επιλογές του. Ηταν δύσκολο να βρω κάποιον. Οχι γιατί είναι κακοί παίκτες, αλλά γιατί σε αυτό το επίπεδο, στο ΟΑΚΑ, σε εντός έδρας ευρωπαϊκό αγώνα που έχει "στραβώσει" ουδείς έχει την εμπειρία να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Αν έχει την ικανότητα (που κάποιοι την έχουν) θα αποδειχθεί στο άμεσο μέλλον. Η νίκη με την Καντού, που ήταν και το ζητούμενο βεβαίως βεβαίως, ήρθε. Και είναι ένα διάστημα στο οποίο ο Παναθηναϊκός δεν έχει ανάγκη να παίζει καλό μπάσκετ, αλλά να κερδίζει. Εστω και με τον τρόπο που επικράτησε στην εντός έδρας ευρωπαϊκή πρεμιέρα του, κόντρα στην ομάδα του Τρικνιέρι. Οποιος νόμιζε ότι η Καντού θα είναι εύκολος αντίπαλος, έσφαλε. Αφενός μεν, διότι πρόκειται για μία πολύ καλά δουλεμένη ομάδα με αρχές και κορμό, αφετέρου διότι για τον Παναθηναϊκός φέτος, στην Ευρωλίγκα και ειδικά στην πρώτη φάση, δεν υπάρχει εύκολος αντίπαλος. Σημασία έχει η νίκη κι αυτή μετράει πάνω απ'όλα, εξάλλου μην ξεχνάμε ότι κι επί εποχής Ομπράντοβιτς, οι πράσινοι δεν έπαιζαν σπουδαίο μπάσκετ σε όλα τα παιχνίδια τους. Το μέγα ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό είναι να βρει τις επιλογές του. Τους αυτοματισμούς του. Μέχρι τώρα, υποφέρει. Μπορεί να σημαδέψει τον Σχορτσιανίτη στο Low post κι αυτή είναι η πιο καίρια και βασική επιλογή του. Από εκεί και πέρα όμως, έχει πρόβλημα. Διότι ακόμα και στα Post up που επιδιώκει με τους χαμηλούς γκαρντ που έχει, το αποτέλεσμα, είναι μεν δημιουργία, αλλά με ένα μακρινό σουτ, από παιδιά που δεν είναι και πιο δεινοί σουτέρ. Με εξαίρεση τον Πάνκο (και τον Διαμαντίδη φυσικά), ο Παναθηναϊκός διαθέτει απλά αξιοπρεπείς σουτέρ. Παίκτες που μπορούν να αστοχήσουν, ή ευστοχήσουν με την ίδια ευκολία. Μέχρι τώρα, ο Αργύρης Πεδουλάκης, δείχνει να στηρίζει μεγάλο μέρος του παιχνιδιού του στο κομμάτι αυτό.
Δεν τον αδικώ φυσικά. Για να γίνει αυτό όμως, θα πρέπει να ενισχύσει το inside παιχνίδι του περισσότερο στις περιπτώσεις που λείπει από το παρκέ ο Σχορτσιανίτης, αλλά και να βρει αυτοματισμούς που θα φέρνουν τη μπάλα κοντά στο καλάθι όσο πιο συχνά γίνεται. Αργά ή γρήγορα ο Σχορτσιανίτης δε θα μπορεί να κουνηθεί, διότι μέχρι τώρα αποδεικνύει ότι είναι ο πιο ισοπεδωτικός σέντερ της Ευρώπης. Οταν θα πέφτουν πάνω του όμως, τρεις παίκτες, ο Σόφο, πρέπει, είτε να είναι ο δημιουργός, είτε ο αποδέκτης της δημιουργίας εκ μέρους των συμπαικτών του. Μέχρι τώρα, το πρώτο έχουμε δει να συμβαίνει, το δεύτερο σπάνια. Γενικώς ο Παναθηναϊκός έχει πάρα πολύ δρόμο να διανύσει και οι παίκτες του πρέπει να συνηθίσουν στις ιδιαίτερες συνθήκες. Τις συνθήκες πίεσης. Τα ίδια παιδιά, μετά από 3-4 μεγάλες νίκες πιθανότατα θα πατήσουν στα πόδια τους και θα δείξουν αυτά που μπορούν. Το ερώτημα είναι αν και πότε θα γίνουν αυτές οι 3-4 νίκες.

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ
Οταν πήρε το τιμόνι ο Διαμαντίδης
Η διαφορά του Παναθηναϊκού με την Καντού ήταν ο Δημήτρης Διαμαντίδης κι ας μην έκανε συνολικά μεγάλο παιχνίδι ο αρχηγός των πρασίνων... Απλά την ώρα που η μπάλα "έκαιγε" και κάποιος έπρεπε να πάρει τις σωστές αποφάσεις, ο 32χρονος γκαρντ ανέλαβε δράση... Η τεχνική ποινή που δέχθηκε λίγο πριν πάρει την κατάσταση στα χέρια του έφερε το ματς στο 66-66 κι εκεί ήταν το τελευταίο του λάθος στο παιχνίδι...
Εννοείται πως ο Άντι Πάνκο έβαλε πέντε καθοριστικούς πόντους στο τελευταίο τρίλεπτο και είχε τεράστια συμβολή στη νίκη του Παναθηναϊκού, όμως χρειάστηκε να βάλει το χέρι του ο Διαμαντίδης για να κάνει σωστές επιλογές η ομάδα του. Πέτυχε το τρίποντο που έγραψε το 66-63 όταν οι υπόλοιποι έμοιαζαν "πελαγωμένοι", πήρε το τιμόνι και έβγαλε το ελεύθερο σουτ του Πάνκο, ακολούθως με προσωπική ενέργεια κέρδισε δύο βολές και έκανε το 71-68, λίγο πιο μετά έδωσε στον Μασιούλις για να κάνει με τρίποντο το 76-68...
Οι σωστές αποφάσεις ήταν το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό, που δεν έχει ακόμα καθαρό μυαλό και γι αυτό δυσκολεύεται ακόμα και απέναντι σε ομάδες σαν την Καντού. Το ρόστερ των δύο αντιπάλων δεν συγκρίνεται, όμως οι Ιταλοί έχουν τον ίδιο προπονητή χρόνια, παίζουν με συγκεκριμένο τρόπο, έχουν καλύτερη ομοιογένεια και καλύπτουν το όποιο χάντικαπ.
Ο Παναθηναϊκός έχει ένα θέμα ως προς τις σωστές επιλογές, είναι σε ορισμένες περιπτώσεις προβλέψιμος όταν θέλει να στείλει την μπάλα στον Σχορτσανίτη. Ο Σόφο τελειώνει τις περισσότερες φάσεις, βάζει και τις βολές, αλλά αυτό δεν θα μπορεί να συμβαίνει με την ίδια συχνότητα στην πορεία της σεζόν. Οι αντίπαλοι θα προσαρμοστούν κι ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να βρει άλλες επιλογές.
Συν τοις άλλοις, ο Ούκιτς δεν είναι δημιουργικός, δεν έχει χώρο να εκτελέσει και συνολικά δεν βοηθάει τον Παναθηναϊκό...
Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο ότι στα καθοριστικά σημεία η μπαγκέτα πήγε στον Διαμαντίδη και στο τελευταίο τρίλεπτο έγιναν οι περισσότερες σωστές επιλογές. Και τον τρόπο που παίζει ο αρχηγός, αλλά και ο Κώστας Τσαρτσαρής, είναι υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι, αν θέλουν να διατηρήσουν τον Παναθηναϊκό στο πιο υψηλό επίπεδο...
Οπως και να το κάνουμε, πάντως, είναι λογική η μέχρι τώρα εικόνα του Παναθηναϊκού... Βρίσκεται στο αρχικό στάδιο της δημιουργίας νέας ομάδας και θα χρειαστεί χρόνος για να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο. Δεν πρόκειται να το κάνει τη Δευτέρα απέναντι στον Ολυμπιακό, αλλά σε τέτοια ματς παίζει ρόλο και ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα...
ΥΓ: Συνεχίζει να απογοητεύει η ΤΣΣΚΑ... Εκανε το 2 στα 2, αλλά πάλι στις λεπτομέρειες νίκησε.



πηγή: gazzetta.gr