Ο Γιώργος Τσακίρης γράφει για τη τεράστια (σημασίας και ψυχολογίας) νίκη της ΑΕΚ και θυμίζει πως οι 3 βαθμοί με Πανιώνιο είναι όλη η σεζόν...
Επρεπε να περάσουν 19 αγώνες για να μπορέσουμε να ζήσουμε στο ΟΑΚΑ να αποδίδεται ποδοσφαιρική δικαιοσύνη και να κερδίζει η ΑΕΚ ένα παιχνίδι στο οποίο άξιζε 100% μόνο τους τρεις βαθμούς της νίκης...

Δυστυχώς από την αρχή της σεζόν βιώναμε το ίδιο άσχημο και κακόγουστο αστείο: η ΑΕΚ να παίζει καλύτερα, αλλά με μία φάση ο αντίπαλος να της... κλέβει βαθμούς και να την βυθίζει στα χαμηλά της βαθμολογίας. Με τον ΟΦΗ όμως αυτό (επιτέλους) άλλαξε. Και η Ενωση κατάφερε να πάρει τρεις υπερπολύτιμους βαθμούς στην προσπάθειά της να απομακρυνθεί οριστικά από τις θέσεις της επικίνδυνης ζώνης.

Είναι η πρώτη ανατροπή για την ΑΕΚ και ήρθε στο καταλληλότερο σημείο. Αυτή η νίκη έχει τεράστια σημασία διότι πολύ απλά εκτός από το τρίποντο που είναι το μόνο που έχει ανάγκη η ομάδα, ήρθε και η ανατροπή να δώσει στους «κιτρινόμαυρους» αυτοπεποίθηση και σούπερ ψυχολογία. Διότι πλέον θα πιστεύουν ότι μπορούν να γυρίσουν ένα ματς ακόμη κι αν αυτό έχει στραβώσει.

Για να πάρει το τρίποντο η ομάδα του Εβαλντ Λίνεν χρειάστηκε το... έγκλημα του Αγριμάκη ο οποίος ακόμη προσπαθώ να καταλάβω τι ήθελε να κάνει στη φάση που χάνει μέσα απ’ τα χέρια του την μπάλα. Προσωπικά θεωρώ απόλυτα καθαρό το γκολ, δεν υπάρχει παράβαση φάουλ από τον Παυλή και δικαίως μέτρησε. Καταλαβαίνω όμως και τις αντίθετες απόψεις των... αλλόθρησκων. Προφανώς και δεν θα άρεσε σε πολλούς το συγκεκριμένο τέρμα.

Στον αγώνα με τον ΟΦΗ πρέπει να αναγνωρίσουμε πως κάποιοι παίκτες ξεχώρισαν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Πρώτος και καλύτερος κατά την άποψή μου ήταν ο Μητρόπουλος ο οποίος μου θύμισε τον... σκύλο Ακη Ζήκο σε τρεξίματα, τοποθετήσεις και κοψίματα. Ακολούθησαν όμως και οι Ρίκκα (εξαιρετικό παιχνίδι, το καλύτερό του στην ΑΕΚ), Κορδέρο (ένα ακόμη σούπερ ματς από τον Ισπανό), Πετρόπουλος (όσο πάει και γράφει το... κοντέρ).

Σε εκείνους που υστέρησαν και προβλημάτισαν ανήκουν οι Γκερέιρο και Φούντας. Σίγουρα ήταν εκτός ματς (αν εξαιρέσουμε μία προσωπική ενέργεια του Φούντα δεν υπήρχε στον αγώνα) και κακώς ο Λίνεν δεν έκανε πιο νωρίς τις αλλαγές. Ωστόσο το γεγονός ότι τις έκανε και ήταν σωστές (και του χάρισαν τη νίκη) έχει κι αυτό τη σημασία του μια και ο Γερμανός έχει λαθέψει αρκετές φορές με κινήσεις του από τον πάγκο. Επρεπε απλά να γίνουν πιο νωρίς οι κινήσεις αυτές.

Αρκετά καλά πήγαν και οι Μπουγαΐδης, Αρκούδας (σούπερ ανασταλτικά και προσπάθησε να βοηθήσει με επιτυχία και δημιουργικά), ενώ ο Κουτρουμπής είχε προβλήματα και την ευθύνη του μαρκαρίσματος στον Σόουζα τον οποίο έχασε στο γκολ! Ο Τσουμάγκας ήταν σταθερός αλλά έκανε κάποια λαθάκια στο ανασταλτικό του παιχνίδι, είχε δυο, τρεις φορές λανθασμένες τοποθετήσεις και δεν βγήκε μπροστά στην μπάλα. Από την άλλη συμμετέχει πολύ στο δημιουργικό κομμάτι και έτσι προήλθε και το γκολ της ισοφάρισης αφού η σέντρα του είναι συστημένη στο κεφάλι του Πετρόπουλου...

Τέλος όμως τα πανηγύρια. Η ΑΕΚ έχει μπροστά της, σε μία εβδομάδα, το πιο σημαντικό ματς της σεζόν! Αν κερδίσει τον Πανιώνιο θαρρώ πως βγαίνει μια και καλή από την κουβέντα που αφορά το ποια ομάδα θα μας αποχαιρετίσει από την Σούπερ Λίγκα. Και ταυτόχρονα θα έχει καταφέρει και νικηφόρο (και αήττητο) σερί κάτι που δεν έχει κάνει όλο αυτό το διάστημα. Η νίκη με τον Πανιώνιο είναι όλη η σεζόν...

Υγ: Γύρισε ο Βιντιάδης; Συναντήθηκε με Δημητρέλο; Κι αν συναντήθηκε ποιος θα το βγάλει προς τον κόσμο; Διότι ο νυν πρόεδρος της ΑΕΚ έλεγε πως είχε συνάντηση με τον Σαρρή αλλά ο πρόεδρος της ΕΠΟ τον διέψευσε λέγοντας ότι βρισκόταν στην Χίο! Ο,τι να ‘ναι όμως ρε παιδί μου κι όμως εμείς πρέπει να τα πιστεύουμε. Και κάποιοι εξακολουθούν να θέλουν να πιστεύουν και ταυτόχρονα να κοροϊδεύουν... Ο χρόνος όμως τελειώνει!

Υγ1: Λατρεία για Παυλή! Για το γκολ με την ψυχή και για την αφιέρωση στον Βεργή!