Ο Βασίλης Σαμπράκος κοιτάζει στο κινητό τη φωτογραφία του “Ιπτάμενου Ολλανδού” και μελαγχολεί σκεπτόμενος πόσο εύκολο είναι να αλλάξει η Ελλάδα την τουριστική μοίρα της.

Το πρωί της Κυριακής ένας φίλος μου έστειλε μήνυμα στο κινητό με την παραπάνω φωτογραφία και την “κοίτα δίπλα σε ποιον παίρνω πρωινό” πρόταση. Βρισκόταν στην Μονεμβασιά και προς μεγάλη του έκπληξη είδε τον Γιόχαν Κρόιφ να κάθεται δίπλα του για να πάρει πρωινό. Χάρηκε πολύ που είδε έναν θρύλο του ποδοσφαίρου κι ήθελε αμέσως να το μοιραστεί. Διότι, πέρα από όλα τα άλλα, ένιωσε καλά που είδε μια διασημότητα αυτού του βεληνεκούς σε μια μικρή πόλη της Πελοποννήσου αυτή την εποχή. Ειδικά αυτή την εποχή. Δηλαδή τώρα, που ο πλανήτης ζει με την εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι επικίνδυνη, ζει στην εξαθλίωση και έχει πάψει να αποτελεί ιδανικό προορισμό για τουρισμό και διακοπές.
Ολη αυτή η χαρά που κατάλαβα ότι πήραν όσοι συνάντησαν ή συναντούν ακόμη τον Κρόιφ, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την πρόσκληση ενός Ελληνα φίλου και ήρθε στη χώρα με μια μεγάλη παρέα, κυρίως ισπανική, με την οποία μπήκε σε ένα σκάφος για να βολτάρει, μου έβαλε ξανά τη σκέψη σχετικά με το πόσο εύκολο θα ήταν για την Ελλάδα, αν νοιάζονταν αυτοί που σήμερα τη διοικούν, να γυρίσει το κλίμα, ή τουλάχιστον να προσελκύσει πολύ περισσότερους τουρίστες από όσους πρόκειται να έρθουν εντός του 2013 υπό τις σημερινές συνθήκες, δηλαδή ως αποτέλεσμα του μάρκετινγκ (υπάρχει τέτοιο σε εξέλιξη;) που κάνει η χώρα για να πείσει ότι δεν είναι καμμένη γη.
Το παράδειγμα του Κρόιφ αποδεικνύει πόσο εύκολο είναι να προσελκύσει κανείς στην Ελλάδα αυτή την εποχή διασημότητες του αθλητισμού και ειδικά του ποδοσφαίρου, celebrities παγκόσμιας απήχησης, δηλαδή της κατηγορίας αυτών που λόγω της επιρροής τους δημιουργούν ή αλλάζουν τις τάσεις της μόδας. Σκεφθείτε μια Ελλάδα που θα νοιαζόταν να προσκαλέσει και εκ των υστέρων να προβάλει τις ελληνικές διακοπές του Κριστιάνο Ρονάλντο, του Μέσι, του Μουρίνιο, του Γκουαρδιόλα, του Μπολτ, του Ναδάλ, όλων αυτών που επηρεάζουν εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον πλανήτη. Σκεφθείτε πόσο εύκολα θα έπειθε, με μια καμπάνια που θα έτρεχε μόνο μέσα από τα social media όχι απλώς ότι δεν είναι επικίνδυνη αλλά και ότι παραμένει επιθυμητή, ελκυστική, ιδανικός προορισμός για τουρισμό, διακοπές.
Μια ματιά σε ένα από τα φωτογραφικά πρακτορεία που εδώ και χρόνια είχαν κάθε καλοκαίρι εγκατεστημένους στη Μύκονο συνεργάτες για να τραβούν όλα τα celebrities πείθει σχετικά με το πόσο εύκολο είναι να φέρει κανείς τους διάσημους του αθλητισμού σε ένα ελληνικό νησί. Οι περισσότεροι έρχονταν χρόνια τώρα απρόσκλητοι. Σκεφθείτε πόσοι και πόσο ευχάριστα θα έρθουν αν τους προσκαλέσει η Ελλάδα με αντάλλαγμα να τη βοηθήσουν να διαφημίσει τις χάρες της και κυρίως να φωνάξει ότι δεν είναι επικίνδυνο να κάνει κανείς τουρισμό στα μέρη της.
Σκέφτεσαι πόσο εύκολο και οικονομικό είναι να κάνεις τουριστικό branding, αναλογίζεσαι πόσο θα βοηθούσε την Ελλάδα αυτή την εποχή, κοιτάζεις το branding που κάνουν χώρες που δεν διαθέτουν ούτε τα μισά αξιοθέατα και φυσικά κάλλη της Ελλάδας και καταφέρνουν με τεχνικές δημοσίων σχέσεων και διαφήμισης να προσελκύουν περισσότερους τουρίστες και καταλήγεις: αυτός ο τόπος δεν βάζει μυαλό και δεν αλλάζει μυαλό όχι σε 3 χρόνια μνημονίου αλλά ούτε σε 30. Αν ούτε από ανάγκη δεν αλλάζει η Ελλάδα, τι πρέπει να περιμένεις ότι θα συμβεί και θα αλλάξει;