Οι δύο… καημοί της Μπαρτσελόνα ήταν τα τελευταία χρόνια το να βρεθούν
οι αντικαταστάτες τον Πουγιόλ και Τσάβι. Για τον πρώτο εννοείται πως
ακόμα ψάχνονται. Για τον δεύτερο όμως οι επιλογές τελικά βγήκαν πολλές.
Αυτός ήταν ο λόγος της απόκτησης πριν από δύο καλοκαίρια του Σεσκ
Φάμπρεγας. Όταν η οι Μπλαουγκράνα ακουμπούσαν σχεδόν 40 εκατ. ευρώ στο
ταμείο της Αρσεναλ, αισθάνονταν τη σιγουριά της επόμενης μέρας που
έφερνε μαζί του ένα δικό τους παιδί. Φυσικά δεν είχαν υπολογίσει τότε
τον «μπελά» που θα έβρισκαν δύο χρόνια αργότερα.
Το όλο θέμα ήταν πως δεν είχαν διαβάσει σωστά την εξέλιξη που θα είχε ο Τιάγκο Αλκάνταρα. Για την ακρίβεια η αγορά του Σεσκ ήταν ξεκάθαρο σημάδι πως δεν πίστευαν στον γιο του –για ένα φεγγάρι προπονητή του Αρη- Μαζίνιο. Δεν τους έπεισε ούτε ο τίτλος του MVP που απέσπασε προ διετίας στο EURO U-21, το ότι ήταν δηλαδή ο κορυφαίος ανάμεσα στους συνομήλικους του σε όλη την Ευρώπη.
Το επανέλαβε (αν και MVP ήταν ο Ισκο) και στην τωρινή διοργάνωση που ολοκληρώθηκε πριν από λίγες μέρες. Όταν κάνεις χατ τρικ σε τελικό κόντρα στην Ιταλία, τότε μόνο τυχαίος δεν είσαι. Ο Τιάγκο όμως έγινε πλέον 23 ετών και θα πρέπει να τον αντιμετωπίσουν σαν Ανδρα. Τουλάχιστον αυτό απαίτησε με τις δηλώσεις του την Πέμπτη, όπου αξίωσε να παίζει στη Μπαρτσελόνα, ώστε να μπορέσει να πάει στο κανονικό Μουντιάλ, αυτό της Βραζιλίας. Νομίζω πως σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα υπολογιζόταν σοβαρά και μάλιστα για βασικός. Στην Ισπανία αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.
Ο ένας λόγος είναι ότι η μεσαία γραμμή των Ταύρων είναι πλήρης και ο άλλος πως δεν θα πάρει ούτως ή άλλως τα ματς που θέλει με το σύλλογο του. Με τους Νεϊμάρ, Μέσι, Αλέξις, Πέδρο, Τέγιο μπροστά (ο Βίγια θα πωληθεί λογικά), ο Σεσκ θα πάψει να παριστάνει περιστασιακά το «falso 9». Οπότε θα υπάρξει συνωστισμός και στο κέντρο της ομάδας. Με δεδομένο ότι ο Τσάβι θα παίρνει πολλές ανάσες φέτος, ο Φάμπρεγας θα βρεθεί στην θέση του, καθώς ο Τίτο Βιλανόβα δεν θα μπορεί να τους χωράει όλους στην 11άδα.
Κατά συνέπεια ο Τιάγκο που τα έχει σκεφτεί όλα αυτά, θα φύγει. Μόνο 18 εκατ. ευρώ κοστίζει και μπορεί να πάει όπου θελήσει. Το θέμα είναι να το αποφασίσει εκείνος που μάλλον φαίνεται να έχει επιλέξει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Και καλά θα κάνει, μιας και εκεί όμοιο του δεν έχουν στο ρόστερ στη συγκεκριμένη θέση. Βάζοντας τα κάτω όλα αυτά, βλέπω –εκ των υστέρων φυσικά- πως η απόκτηση του Φάμπρεγας τότε, ήταν ένα «λάθος». Το λάθος εννοείται πως μπαίνει σε εισαγωγικά, επειδή δεν μπορείς να χρεώσεις αγωνιστικά κάποιον ως λάθος, όταν σε 95 αγώνες έχει βάλει 28 γκολ και έχει μοιράσει ακόμα 29 ασίστ.
Τα νούμερα του είναι εξαιρετικά. Ωστόσο, η ένσταση μου είναι πως όταν έχεις ένα τέτοιο ταλέντο όπως ο Τιάγκο, δεν δίνεις 40 εκατ. για να αποκτάς παίκτη στην ίδια θέση. Του δίνεις χρόνο συμμετοχής, σταδιακά τον αφαιρείς από τον Τσάβι και είτε δικαιώνεσαι είτε αγοράζεις κατόπιν. Ο Τιάγκο όμως δεν αφέθηκε ποτέ να ξεδιπλώσει τις ικανότητες του. Μία μέσα και πέντε έξω δεν γίνεται. Αφήστε που ο Σεσκ όσο υπέροχος ποδοσφαιριστής και αν είναι, νομίζω πως τη διαφορά δεν την έκανε φέτος στη Μπάρτσα. Τουλάχιστον όχι στο βαθμό που φαινόταν στην Αρσεναλ και ακούστηκε αρκετές φορές εις βάρος του γκρίνια από την εξέδρα, με τον ίδιο να χρειάζεται να δηλώσει ότι «δεν… χαλιέται και πως θέλει να μείνει».
Εάν οι Καταλανοί είχαν πιστέψει στο Τιάγκο, θα μπορούσαν να είχαν δώσει εκείνα τα πάρα πολλά φράγκα για να καλύψουν άλλες σημαντικότερες ανάγκες τους και να ήταν πιο ισορροπημένοι σχετικά με το ρόστερ τους. Και πάνω απ’ όλα να μην έχαναν για τόσο λίγα χρήματα τον κορυφαίο στην ηλικία του μέσο. Το ποδόσφαιρο άλλωστε δεν είναι μόνο το παιχνίδι, αλλά και όλο το deal που συμβαίνει επιχειρηματικά γύρω από αυτό. Και σε αυτό το επίπεδο η Μπάρτσα χάνει με αυτή την υπόθεση κυρίως στο δεύτερο και ίσως και στο πρώτο...
Πηγή: gazzetta.gr
Το όλο θέμα ήταν πως δεν είχαν διαβάσει σωστά την εξέλιξη που θα είχε ο Τιάγκο Αλκάνταρα. Για την ακρίβεια η αγορά του Σεσκ ήταν ξεκάθαρο σημάδι πως δεν πίστευαν στον γιο του –για ένα φεγγάρι προπονητή του Αρη- Μαζίνιο. Δεν τους έπεισε ούτε ο τίτλος του MVP που απέσπασε προ διετίας στο EURO U-21, το ότι ήταν δηλαδή ο κορυφαίος ανάμεσα στους συνομήλικους του σε όλη την Ευρώπη.
Το επανέλαβε (αν και MVP ήταν ο Ισκο) και στην τωρινή διοργάνωση που ολοκληρώθηκε πριν από λίγες μέρες. Όταν κάνεις χατ τρικ σε τελικό κόντρα στην Ιταλία, τότε μόνο τυχαίος δεν είσαι. Ο Τιάγκο όμως έγινε πλέον 23 ετών και θα πρέπει να τον αντιμετωπίσουν σαν Ανδρα. Τουλάχιστον αυτό απαίτησε με τις δηλώσεις του την Πέμπτη, όπου αξίωσε να παίζει στη Μπαρτσελόνα, ώστε να μπορέσει να πάει στο κανονικό Μουντιάλ, αυτό της Βραζιλίας. Νομίζω πως σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα υπολογιζόταν σοβαρά και μάλιστα για βασικός. Στην Ισπανία αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.
Ο ένας λόγος είναι ότι η μεσαία γραμμή των Ταύρων είναι πλήρης και ο άλλος πως δεν θα πάρει ούτως ή άλλως τα ματς που θέλει με το σύλλογο του. Με τους Νεϊμάρ, Μέσι, Αλέξις, Πέδρο, Τέγιο μπροστά (ο Βίγια θα πωληθεί λογικά), ο Σεσκ θα πάψει να παριστάνει περιστασιακά το «falso 9». Οπότε θα υπάρξει συνωστισμός και στο κέντρο της ομάδας. Με δεδομένο ότι ο Τσάβι θα παίρνει πολλές ανάσες φέτος, ο Φάμπρεγας θα βρεθεί στην θέση του, καθώς ο Τίτο Βιλανόβα δεν θα μπορεί να τους χωράει όλους στην 11άδα.
Κατά συνέπεια ο Τιάγκο που τα έχει σκεφτεί όλα αυτά, θα φύγει. Μόνο 18 εκατ. ευρώ κοστίζει και μπορεί να πάει όπου θελήσει. Το θέμα είναι να το αποφασίσει εκείνος που μάλλον φαίνεται να έχει επιλέξει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Και καλά θα κάνει, μιας και εκεί όμοιο του δεν έχουν στο ρόστερ στη συγκεκριμένη θέση. Βάζοντας τα κάτω όλα αυτά, βλέπω –εκ των υστέρων φυσικά- πως η απόκτηση του Φάμπρεγας τότε, ήταν ένα «λάθος». Το λάθος εννοείται πως μπαίνει σε εισαγωγικά, επειδή δεν μπορείς να χρεώσεις αγωνιστικά κάποιον ως λάθος, όταν σε 95 αγώνες έχει βάλει 28 γκολ και έχει μοιράσει ακόμα 29 ασίστ.
Τα νούμερα του είναι εξαιρετικά. Ωστόσο, η ένσταση μου είναι πως όταν έχεις ένα τέτοιο ταλέντο όπως ο Τιάγκο, δεν δίνεις 40 εκατ. για να αποκτάς παίκτη στην ίδια θέση. Του δίνεις χρόνο συμμετοχής, σταδιακά τον αφαιρείς από τον Τσάβι και είτε δικαιώνεσαι είτε αγοράζεις κατόπιν. Ο Τιάγκο όμως δεν αφέθηκε ποτέ να ξεδιπλώσει τις ικανότητες του. Μία μέσα και πέντε έξω δεν γίνεται. Αφήστε που ο Σεσκ όσο υπέροχος ποδοσφαιριστής και αν είναι, νομίζω πως τη διαφορά δεν την έκανε φέτος στη Μπάρτσα. Τουλάχιστον όχι στο βαθμό που φαινόταν στην Αρσεναλ και ακούστηκε αρκετές φορές εις βάρος του γκρίνια από την εξέδρα, με τον ίδιο να χρειάζεται να δηλώσει ότι «δεν… χαλιέται και πως θέλει να μείνει».
Εάν οι Καταλανοί είχαν πιστέψει στο Τιάγκο, θα μπορούσαν να είχαν δώσει εκείνα τα πάρα πολλά φράγκα για να καλύψουν άλλες σημαντικότερες ανάγκες τους και να ήταν πιο ισορροπημένοι σχετικά με το ρόστερ τους. Και πάνω απ’ όλα να μην έχαναν για τόσο λίγα χρήματα τον κορυφαίο στην ηλικία του μέσο. Το ποδόσφαιρο άλλωστε δεν είναι μόνο το παιχνίδι, αλλά και όλο το deal που συμβαίνει επιχειρηματικά γύρω από αυτό. Και σε αυτό το επίπεδο η Μπάρτσα χάνει με αυτή την υπόθεση κυρίως στο δεύτερο και ίσως και στο πρώτο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου