Είναι ξεκάθαρο: η εικόνα που
παρουσίασε η Βραζιλία στο Confederations Cup είχε καθαρό μήνυμα προς τον
πλανήτη ποδόσφαιρο: “αν είμαστε σε αυτή την κατάσταση, του χρόνου ελάτε
στο Μουντιάλ για τουρισμό, όχι για κατάκτηση”. Ναι, από αυτό το
τουρνουά έλειπαν η Γερμανία και κάποιοι ακόμη μεγάλοι παίκτες. Και
κυρίως έλειπε, τουλάχιστον θεωρητικώς, το μεγάλο κίνητρο των άλλων, πλην
Βραζιλίας, ομάδων να “σκοτωθούν” καλοκαιριάτικα σε μια διοργάνωση που
θα τους έδινε ένα έπαθλο που δεν εξαργυρώνεται ακριβά. Μέχρις εκεί όμως,
διότι στην πραγματικότητα οι βαριές φανέλες που βρέθηκαν στη Βραζιλία
έκαναν πραγματική προσπάθεια να φτάσουν μέχρι την κατάκτηση του
τροπαίου. Δεν έκαναν τουρισμό.Η εικόνα στον τελικό του νέου “Μαρακανά” ήταν σοκαριστική. Ηταν σοκαριστική η εικόνα της Ισπανίας, το ίδιο σοκαριστική και η διαφορά στην ενέργεια ανάμεσα σε Ισπανία και Βραζιλία. Ηταν σαν οι Βραζιλιάνοι να αλλάζουν ταχύτητες και να τρέχουν με την 6η σε υψηλές στροφές και οι Ισπανοί να εξαντλούν την επιτάχυνση της 3ης ταχύτητας και να διαπιστώνουν ότι έχει κρασάρει η μηχανή και δεν έχει την ιπποδύναμη του πρόσφατου παρελθόντος.
Εκανε πλάκα η Βραζιλία με τους Ισπανούς. Εμοιαζε και τακτικά να διασκεδάζει ο Σκολάρι με τον Ντελ Μπόσκε. Και κυρίως έκανε πλάκα και ήταν ασταμάτητος ο Νεϊμάρ, που έφτασε να προκαλέσει συζητήσεις στο twitter μεταξύ των insiders της Μπαρτσελόνα σχετικά με το αν πρόλαβε να κάνει “εσωτερικούς εχθρούς” στη Βαρκελώνη επειδή τους εξέθεσε με τις ντρίμπλες του, όπως έκανε με τον Πικέ, τον οποίο ανάγκασε να αποβληθεί με μια ωμή ανατροπή. Φέρτε στο μυαλό σας το “Μπάγερν – Μπαρτσελόνα” σετάκι του φετινού Champions League, βάλτε στη θέση της Μπάγερν τη Βραζιλία και στη θέση της Μπάρτσα την Ισπανία και έχετε την εικόνα του τελικού. Ισοπέδωση.
Είναι πολύ μακριά το Μουντιάλ, για να βγάλει κανείς συμπεράσματα. Κι έλειπαν ένα σωρό βαριές φανέλες και μεγάλες ή υπολογίσιμες δυνάμεις, από ένα τουρνουά το οποίο δεν έχει καταφέρει να τινάξει από πάνω του την “test event” ταμπέλα και μαζί την αύρα μιας σειράς φιλικών αναμετρήσεων. Η Βραζιλία που εμφανίστηκε όμως σε αυτό το τουρνουά έκανε come back. Επεισε σε μεγάλο βαθμό την διεθνή κοινότητα των αναλυτών του ποδοσφαίρου για την προοπτική της να τα καταφέρει στο Παγκόσμιο Κύπελλο που φιλοξενεί. Εδειξε ότι ξέρει να στήνεται και να αμύνεται ευρωπαϊκά, ότι έχει βάλει στο παιχνίδι της την επιθετική άμυνα, το δικό της τίκι τάκα, την καλή μετάβαση από την φάση της άμυνας στην φάση της επίθεσης. Και έδωσε την εντύπωση ότι αρχίζει να εμπιστεύεται στον Νεϊμάρ τον “δώστε μου την μπάλα να κάνω μαγικά με ουσία” ρόλο, τον οποίο ο 21χρονος Βραζιλιάνος έδειξε, σε αυτό το τουρνουά, έτοιμος να αναλάβει. Αυτή τη χάρη έκανε στους Βραζιλιάνους το Confederations. Τους έδωσε επιχειρήματα για να πείσουν εαυτούς ότι είναι έτοιμοι να ξαναγίνουν Πρωταθλητές Κόσμου. Αυτό το τρόπαιο συνήθως ζυγίζει ελαφριά. Στα χέρια των Βραζιλιάνων όμως έδειξε βαρύτερο.
Υ.Γ. Για την επιλογή του Σέρχιο Ράμος ως εκτελεστή πέναλτι, και την εκτέλεσή του, δεν έχω λόγια. Αρκεί να δείτε στο βίντεο την αντίδραση του Τσάβι την ώρα της εκτέλεσης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου