Με οργανισμούς καταπονημένους από τις αδιάλειπτες, εξαντλητικές προπονήσεις, πόδια «δεμένα» και μύες σφιγμένους, σε μια περίοδο που η βαρύτητα της τεχνικής ηγεσίας δίνεται κατά κύριο λόγο στη φυσική κατάσταση των παικτών και σε δεύτερη φάση στην τακτική και στο «άπλωμα» του παιχνιδιού στο χορτάρι, το ζενίθ με το ναδίρ κρέμονται από μια κλωστή. Και σε κάθε περίπτωση πρόκειται για παραπλανητική μορφή.
Όλα αυτά αφορούν τόσο τον ικανοποιητικό Ολυμπιακό του πρώτου φιλικού στην Αυστρία, όσο και τον «άλλο», τον μέτριο έως κακό (του πρώτου ημιώρου ιδίως και κυρίως ανασταλτικά και αμυντικά) του δεύτερου. Το αρνητικό συμβάν με την Φράιμπουργκ είναι αλήθεια ότι σχετίζεται με το σκορ. Μπορεί η νίκη ή η ήττα και τα αποτελέσματα να έχουν μικρή έως ελάχιστη σημασία στα τεστ προετοιμασίας – αφού κανείς δεν στέφθηκε πρωταθλητής στο τέλος της χρονιάς ή δεν… υποβιβάστηκε κατηγορία σύμφωνα με τις θερινές «επιδόσεις» του – ωστόσο για τους νταμπλούχους είναι εγωιστικό το ζήτημα να μην δέχονται 4 γκολ. Έστω και από μια «γερμανική μηχανή» αρκετά – και πάντως κατά δύο εβδομάδες μπροστά από τον Ολυμπιακό - προχωρημένης προετοιμασίας, η οποία τερμάτισε 4η στην Μπουντεσλίγκα κι αυτό της άνοιξε την όρεξη και αύξησε τον πήχη της…
Τα… κακά
Επειδή όμως και τέτοιου είδους χαμένα παιχνίδια είναι μέσα στο πρόγραμμα της «ιδιαίτερης» αυτής περιόδου της προετοιμασίας, όντως τα συμπεράσματα είναι όλα χρήσιμα (σάμπως υπάρχουν και… άχρηστα;). Για παράδειγμα:
1. Ο φερέγγυος, ικανότατος κόφτης, πρώτης διαλογής, έτοιμος να μπει στην ομάδα με το σθένος και την επιβολή της ποδοσφαιρικής του φυσιογνωμίας – όπως π.χ. ο «Τσόρι» και ο Βάις, παίκτες που κάνουν τη διαφορά – «φωνάζει» από μίλια μακριά ότι πρέπει να αφιχθεί το συντομότερο. Αυθεντικό «κυματοθραύστη» προτού… πιάσουν δουλειά τα στόπερ, δεν διαθέτει ο πρωταθλητής Ελλάδας. Ο Φέισα και ο Μασάντο που δοκιμάζεται εκεί, είναι ημίμετρα, ενώ ο Μανώλης Σιώπης έχει προοπτικές και μέλλον το παιδί, αλλά… είναι παιδί…
2. Χωρίς Αμπντούν στα πλάγια της επίθεσης, είναι αυτό που έγραφα πριν πάρουμε γεύση από τα πρώτα φιλικά: Ανατροπή πλάνων Μίτσελ στη γραμμή κρούσης. Ο εξαιρετικός διεμβολιστής Βάις ψάχνει το… ταίρι του στην απέναντι πλευρά. Ένας εφάμιλλο του Σλοβάκου αναζητά τώρα ο Ολυμπιακός για τα ρήγματα από τα πλάγια. Με Φουστέρ, Τάτο ή και Ντομίνγκες εκεί, δεν γίνεται δουλειά
3. Το λάθος-4ο γκολ-δώρο του Κάρολ στον αντίπαλό του – παρά το τετ α τετ νωρίτερα που ο Βορειοϊρλανδός αποσόβησε ακόμα ένα τέρμα της Φράιμπουργκ – μαρτυρά από μόνο του ότι… «ου γαρ έρχεται μόνο». Οπότε ορθά ο Μίτσελ εξαντλεί τις επαφές του στην Ισπανία για να φέρει γκολκίπερ στον Πειραιά. Ο Μέγιερι δείχνει να μην έχει την ανάλογη εξέλιξη που «υποσχέθηκε» με το προπέρσινο ξεπέταγμά του, επί Βαλβέρδε και ο Ρόι δεν είναι πια η εγγύηση του παρελθόντος. Τα χρόνια πέρασαν…
4. Ο Αβραάμ είναι δεδομένο ότι θα αποτελέσει το στυλοβάτη στο ντουέτο των στόπερ και ψάχνουμε τον βασικό παρτενέρ του. Ο Σιόβας παρουσιάζεται ωριμότερος από πέρσι και, πάντως, πιο σοβαρός από τον Μανωλά, ο οποίος θα γίνει… τεράστιος αμυντικός αν κόψει τα περιττά και την υπερεκτίμηση στον εαυτό του. Όσο για τον Κοντρέρας: Εδώ κι αν το… γήρας δεν είναι πασιφανές. Σαφώς και ο Παπάζογλου όταν παίζει εκεί αποδίδει καλύτερα από τον Χιλιανό, ο οποίος οδεύει προς έσχατη επιλογή για τη θέση του κεντρικού αμυντικού.
…Και… τα καλά
Εκτιμώ ότι άλλα ασφαλή συμπεράσματα δεν μπορούν να βγουν ακόμα για τους «κόκκινους» και επίσης ότι είναι κάπου ευχής έργο τέτοιες «στραβές», σαν της Πέμπτης, για ακόμα μεγαλύτερη προσήλωση στους πραγματικούς, ρεαλιστικούς στόχους της εποχής.
Τα θετικά πάντα έρχονται σε δεύτερη μοίρα, όταν οι βασικές ενισχυτικές διορθώσεις ζητούν άμεση τακτοποίηση, αλλά υπάρχουν και αυτά. Όπως:
1. Ο Μήτρογλου θεωρώ ότι όποιος σέντερ φορ και να έρθει, θα είναι φέτος – για πρώτη φορά στην καριέρα του – το βασικό «μπαζούκας» στη γραμμή πυρός. Ο Διαμαντάκος επιμένω ότι με τις εμφανίσεις του έχει θέση στο ρόστερ.
2. Ο Σάμαρης, ο Ντε Βινσέντι, ο Ολαϊτάν και ο Τάτος θα παλέψουν πολύ για να μείνουν ή να φύγουν με δανεισμό. Όλοι τους και οι 4, φαίνεται να έχουν αλλά και… να μην έχουν θέση στο φετινό δυναμικό. Προσωπικά, για την ώρα και με επιφύλαξη, ο πρώην του Πανιωνίου και της Βέροιας μου κάνουν καλύτερα. Από τον Αργεντινό περιμένουν όλοι περισσότερα, ενώ ο Τάτος φοβάμαι ότι θα πέσει τελικά «θύμα» του συνωστισμού στη μεσαία γραμμή
3. Ο Σαλίνο θα βελτιωθεί, θα εγκλιματιστεί περισσότερο και θα είναι το βασικό δεξί μπακ. Back up όμως; Ο Καραγκούνης θα μπορέσει ή δεν υπάρχει κανείς;
4. Ένας πιο αμυντικογενής αριστερός οπισθοφύλακας από τους Χολέβα, Λυκογιάννη, θα… προκύψει προφανώς σύντομα…
5. Πρεσάρει ψηλά και αναπτύσσεται με καλύτερη κυκλοφορία από πέρυσι συνολικά η ομάδα. Ήδη! Στα πολύ εν γένει θετικά της «ερυθρόλευκης» εικόνας. Όπως και τα πολλά σουτ εκτός περιοχής που δοκιμάζουν οι πρωταθλητές. Τα «έχουν» και ο Μασάντο και ο Μανιάτης, το ξέραμε και, πλέον, ο Τσόρι και ο Σάμαρης.
Υ.Γ.: Καστιλιόν ο…; Έλα ντε; Χάνεται το μέτρημα με τις «πόρτες» που έχουν πέσει! Μετά τους Φυτανίδη, Κοροβέση, Φάλκενμπουργκ και… βάλε, ήρθε και του νεαρού επιθετικού το «στρίβειν δια του αρραβώνα». Ήλθον, είδον και απήλθον. Καίσαρες έχουν γίνει τόσοι και τόσοι μεταγραφικοί στόχοι του Παναθηναϊκού. Το απογοητευτικό και σοβαρό αντικείμενο προβληματισμού για τους «πράσινους» στην περίπτωση Καστιλιόν, είναι ότι ο παίκτης φαίνεται πως «κάτι» διαπίστωσε από τις συζητήσεις και την επίσκεψη στην Αθήνα, που επέμενε να βάλει ρήτρα στο συμβόλαιο την πιθανότητα υποβιβασμού του ΠΑΟ!
Υ.Γ.1: Η διαφορά της ΕΠΟ και του Σαρρή με την ΠΑΕ Παναθηναϊκός, είναι ότι για τη χρήση της Παιανίας από τις Εθνικές Ομάδες, οι Βαρδινογιάννηδες θα πληρωθούν. Όχι στο τζάμπα. Ο τζάμπας πέθανε προ πολλού και ο γιος, η μάνα και… η πεθερά υπάρχουν πια μόνο… στα Media Markt!
Υ.Γ.2: Με το συμπάθειο, αλλά το θέμα δεν είναι αν δεν ασχολείται πια (άκου τώρα) ο ΠΑΟΚ με τον Τζεμπούρ, αλλά αν ουδέποτε ασχολήθηκε κανείς με τη ΜΟΥΦΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ, την ΚΟΡΥΦΑΙΑ από ΟΛΕΣ, τις ΠΟΛΛΕΣ, που σπέρνει φέτος σωρηδόν ο Βαρδάρης, σε όλα τα μήκη και πλάτη της χώρας (και παραέξω και παραέξω...)!!!
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου