Η νίκη του Ολυμπιακού ήταν πολύ μεγάλη. Και για πολλούς λόγους. Να ξεκινήσω από εκεί.
Έπαιξε μέσα στο σπίτι ενός άξιου αντίπαλου, του αιώνιου αντίπαλου του, τρεις ημέρες πριν από τον δικό του αγώνα της χρονιάς (Μπενφίκα), χωρίς τέσσερις παίκτες που του στέρησαν εν πολλοίς τη δυνατότητα για ροτέϊσον (Τσόρι, Μασάντο, Μπονγκ, όπως κι Ολαϊτάν), αλλά και χωρίς τον κόσμο του. Η έδρα της Λεωφόρου έκαιγε κι ο Παναθηναϊκός έδωσε το 100% του, ίσως και παραπάνω, με τη βοήθεια που είχε από τους οπαδούς του.
Αλλά ο Ολυμπιακός μπόρεσε και πέρασε νικηφόρα από τη μία από τις δύο πιο δύσκολες έδρες που έχει να πάει στο φετινό ελληνικό πρωτάθλημα. Κύρια γιατί έχει αυτό τον καιρό το Μήτρογλου ασταμάτητο, τον Φουστέρ στα καλά του και το Σάμαρη να λάμπει, αλλά και γιατί χθες είχε προσεχτικούς τους περισσότερους αμυντικούς του. Πάνω απ΄ όλα, όμως, γιατί γενικά σαν ομάδα έχει το μέταλλο να ξεπερνάει τις δύσκολες καταστάσεις και να παίρνει συνήθως τα αποτελέσματα που θέλει.
Ήταν καλό για το ποδόσφαιρό μας ότι, έστω με τα προβλήματα που υπήρξαν, τέλειωσε το παιχνίδι, ειδικά μετά τα όσα ακούγονταν εδώ και πολύ καιρό.
Ήταν καλό και για τον Παναθηναϊκό, που έδειξε ότι στα πιο σημαντικά γι΄ αυτόν παιχνίδια μπορεί να στέκεται, παρά τα προβλήματά του. Να θυμίσω ότι φέτος στην Τούμπα ηττήθηκε επειδή έχασε πέναλτι στο 81’ ο Μπεργκ κι ότι κέρδισε τον Αστέρα Τρίπολης. Κι ότι πέρσι, είχε φέρει δύο ισοπαλίες με τον Ολυμπιακό, είχε κερδίσει τον ΠΑΟΚ, δεν είχε ήττα στα τέσσερα παιχνίδια με Αστέρα κι Ατρόμητο και είχε χάσει στην Τούμπα μένοντας με 10 παίκτες. Αν μπορέσει και βγάλει μία διάρκεια στην απόδοσή του, σίγουρα θα ανέβει σημαντικά βαθμολογικά.
Ήταν καλό το χθεσινό παιχνίδι και για τον Ολυμπιακό, που πέρσι παρότι είχε στεφθεί πρωταθλητής από τα Χριστούγεννα, δεν είχε κερδίσει κανένα από τα τέσσερα ντέρμπι του με Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ. Και το ότι δεν είχε χάσει κανένα, δεν ήταν καθόλου αρκετό για να ικανοποιήσει τον κόσμο του. Ειδικά μετά απ΄ όλα όσα είχαν προηγηθεί, ο κόσμος του Ολυμπιακού την καταχάρηκε την χθεσινή νίκη, ενώ κι η ομάδα θα πάει στο ντέρμπι κορυφής με τον ΠΑΟΚ σε μία εβδομάδα με αβαντάζ τριών βαθμών, άρα με νίκη ξεφεύγει πολύ και με ισοπαλία κρατάει μία καλή διαφορά στη μάχη του τίτλου.
Ήταν καλή η βραδιά και για την ελληνική διαιτησία. Ο Μάνταλος κι οι Γρεβένης, Καρατζίκος έκαναν λιγοστά λάθη, που σαφέστατα και δεν διαμόρφωσαν το αποτέλεσμα.
Σίγουρα ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός. Και σίγουρα μπορούσε ο Παναθηναϊκός να κερδίσει η, αν μη τι άλλο να μη χάσει. Αν σε δύο φάσεις ήταν ο…Μήτρογλου στη θέση του Μέντες και του Φιγκερόα πιθανότατα να είχε κάνει τα γκολ... Όμως, όλα αυτά ακριβώς κάνουν πολύ γλυκιά τη νίκη.
Κι η ιστορία έγραψε: ΠΑΟ-Ολυμπιακός 0-1. Κι ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει. Πρώτο διπλό μέσα στη Λεωφόρο για το πρωτάθλημα Ελλάδας μετά από 30 χρόνια. Και με γκολ στο 90’…
Πηγή: gazzetta.gr
Έπαιξε μέσα στο σπίτι ενός άξιου αντίπαλου, του αιώνιου αντίπαλου του, τρεις ημέρες πριν από τον δικό του αγώνα της χρονιάς (Μπενφίκα), χωρίς τέσσερις παίκτες που του στέρησαν εν πολλοίς τη δυνατότητα για ροτέϊσον (Τσόρι, Μασάντο, Μπονγκ, όπως κι Ολαϊτάν), αλλά και χωρίς τον κόσμο του. Η έδρα της Λεωφόρου έκαιγε κι ο Παναθηναϊκός έδωσε το 100% του, ίσως και παραπάνω, με τη βοήθεια που είχε από τους οπαδούς του.
Αλλά ο Ολυμπιακός μπόρεσε και πέρασε νικηφόρα από τη μία από τις δύο πιο δύσκολες έδρες που έχει να πάει στο φετινό ελληνικό πρωτάθλημα. Κύρια γιατί έχει αυτό τον καιρό το Μήτρογλου ασταμάτητο, τον Φουστέρ στα καλά του και το Σάμαρη να λάμπει, αλλά και γιατί χθες είχε προσεχτικούς τους περισσότερους αμυντικούς του. Πάνω απ΄ όλα, όμως, γιατί γενικά σαν ομάδα έχει το μέταλλο να ξεπερνάει τις δύσκολες καταστάσεις και να παίρνει συνήθως τα αποτελέσματα που θέλει.
Ήταν καλό για το ποδόσφαιρό μας ότι, έστω με τα προβλήματα που υπήρξαν, τέλειωσε το παιχνίδι, ειδικά μετά τα όσα ακούγονταν εδώ και πολύ καιρό.
Ήταν καλό και για τον Παναθηναϊκό, που έδειξε ότι στα πιο σημαντικά γι΄ αυτόν παιχνίδια μπορεί να στέκεται, παρά τα προβλήματά του. Να θυμίσω ότι φέτος στην Τούμπα ηττήθηκε επειδή έχασε πέναλτι στο 81’ ο Μπεργκ κι ότι κέρδισε τον Αστέρα Τρίπολης. Κι ότι πέρσι, είχε φέρει δύο ισοπαλίες με τον Ολυμπιακό, είχε κερδίσει τον ΠΑΟΚ, δεν είχε ήττα στα τέσσερα παιχνίδια με Αστέρα κι Ατρόμητο και είχε χάσει στην Τούμπα μένοντας με 10 παίκτες. Αν μπορέσει και βγάλει μία διάρκεια στην απόδοσή του, σίγουρα θα ανέβει σημαντικά βαθμολογικά.
Ήταν καλό το χθεσινό παιχνίδι και για τον Ολυμπιακό, που πέρσι παρότι είχε στεφθεί πρωταθλητής από τα Χριστούγεννα, δεν είχε κερδίσει κανένα από τα τέσσερα ντέρμπι του με Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ. Και το ότι δεν είχε χάσει κανένα, δεν ήταν καθόλου αρκετό για να ικανοποιήσει τον κόσμο του. Ειδικά μετά απ΄ όλα όσα είχαν προηγηθεί, ο κόσμος του Ολυμπιακού την καταχάρηκε την χθεσινή νίκη, ενώ κι η ομάδα θα πάει στο ντέρμπι κορυφής με τον ΠΑΟΚ σε μία εβδομάδα με αβαντάζ τριών βαθμών, άρα με νίκη ξεφεύγει πολύ και με ισοπαλία κρατάει μία καλή διαφορά στη μάχη του τίτλου.
Ήταν καλή η βραδιά και για την ελληνική διαιτησία. Ο Μάνταλος κι οι Γρεβένης, Καρατζίκος έκαναν λιγοστά λάθη, που σαφέστατα και δεν διαμόρφωσαν το αποτέλεσμα.
Σίγουρα ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός. Και σίγουρα μπορούσε ο Παναθηναϊκός να κερδίσει η, αν μη τι άλλο να μη χάσει. Αν σε δύο φάσεις ήταν ο…Μήτρογλου στη θέση του Μέντες και του Φιγκερόα πιθανότατα να είχε κάνει τα γκολ... Όμως, όλα αυτά ακριβώς κάνουν πολύ γλυκιά τη νίκη.
Κι η ιστορία έγραψε: ΠΑΟ-Ολυμπιακός 0-1. Κι ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει. Πρώτο διπλό μέσα στη Λεωφόρο για το πρωτάθλημα Ελλάδας μετά από 30 χρόνια. Και με γκολ στο 90’…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου