Είναι
μεγάλη δουλειά για τον Ολυμπιακό που αργά, αλλά σταθερά βρίσκει τα
πατήματά του ο Αβραάμ. Γενικότερα το λέω, αλλά και ειδικότερα λόγω του
τραυματισμού του Σιόβα.
Διότι και ξένος στόπερ να έρθει, δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος ότι θα πάρει αμέσως φανέλα και θα παίξει. Θα προσαρμοστεί, δηλαδή, άμεσα και θα βοηθήσει.
Κι ακόμη κι αυτό αν γίνει, μία σεζόν που μπορεί να έχει ακόμη 20-22 παιχνίδια μέσα σε διάστημα 2,5 μηνών, δεν μπορεί ποτέ να βγει με μόνο δύο ενδεκαδάτους στόπερ. Θέλεις τρεις.
Κι έχει μεγάλη σημασία που ο Αβραάμ βρίσκει τον εαυτό του. Τον βλέπεις πάλι δυνατό ρε παιδί μου μέσα στο παιχνίδι. Να παίρνει τις κεφαλιές του, να κάνει τις αποφασιστικές επεμβάσεις, να έχει καλές τοποθετήσεις, να κερδίζει τις μονομαχίες, αλλά και να προωθείται και με καλές πάσες να ανοίγει το παιχνίδι της ομάδας. Έχει φτάσει σε ένα αρκετά υψηλό επίπεδο, όχι στο 100% (π.χ. χθες πήγε δεύτερος στην μπάλα σε δύο-τρεις στιγμές), αλλά έχει μία σταθερά ανοδική πορεία.
Μάλιστα, πλέον δεν παίζει «αποσπασματικά». Δεν παίζει ένα ματς και μετά ξαναπαίζει μετά από τρία. Έχει διαρκή παρουσία. Στα 11 τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού σε πρωτάθλημα και κύπελλο έχει παίξει στα εφτά. Και μιλάμε για ένα διάστημα διμήνου. Από 23 Νοεμβρίου έως σήμερα 23 Ιανουαρίου. Έχασε τέσσερα ματς, δύο-δύο «κολλητά», λόγω μυϊκών τραυματισμών, που αποδείχθηκαν μη σοβαροί.
Δεν θα διαφωνήσω: δεν ήταν και τα πιο δύσκολα παιχνίδια. Δεν έπαιξε στην Ευρώπη, ούτε κάποιο από αυτά τα εφτά παιχνίδια ήταν ντέρμπι. Αλλά ας μην υποτιμάμε κανένα ματς. Π.χ. έπαιξε τρεις φορές κατά του Αστέρα Τρίπολης, μίας πραγματικά καλής ομάδας.
Και μην υποτιμάμε κι ότι σε αυτά τα εφτά παιχνίδια με τον Αβραάμ στόπερ, ο Ολυμπιακός κράτησε σε όλα το μηδέν πίσω. Και τα κέρδισε. Κάτι τέτοια πράγματα ανεβάζουν την ψυχολογία και του παίκτη ειδικά και της ομάδας γενικά. Να πάρει δηλαδή ο ίδιος ο Αβράμης αυτοπεποίθηση, αλλά και οι υπόλοιποι παίκτες να αισθάνονται ασφάλεια με αυτόν στην καρδιά της άμυνας.
Ίσως χρειάζεται μία ‘διαχείριση’ ο 29χρονος σέντερ μπακ, δηλαδή να μην παίζει π.χ. τρεις φορές την εβδομάδα, προκειμένου να μην βγάλει καμία θλάση. Αλλά αυτά τα ξέρουν καλύτερα οι γυμναστές κι οι γιατροί.
Η ουσία είναι ότι ο Αβραάμ «γυρίζει». Έχει παίξει φέτος ήδη 11 από τα συνολικά 29 παιχνίδια του Ολυμπιακού σε όλες τις διοργανώσεις, άρα πάνω από το ένα τρίτο και δείχνει πως παρά τις αναποδιές που του έχουν «κάτσει» έχει τη δύναμη να βοηθήσει ουσιαστικά και καίρια την ομάδα στην επίτευξη των στόχων της.
Διότι και ξένος στόπερ να έρθει, δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος ότι θα πάρει αμέσως φανέλα και θα παίξει. Θα προσαρμοστεί, δηλαδή, άμεσα και θα βοηθήσει.
Κι ακόμη κι αυτό αν γίνει, μία σεζόν που μπορεί να έχει ακόμη 20-22 παιχνίδια μέσα σε διάστημα 2,5 μηνών, δεν μπορεί ποτέ να βγει με μόνο δύο ενδεκαδάτους στόπερ. Θέλεις τρεις.
Κι έχει μεγάλη σημασία που ο Αβραάμ βρίσκει τον εαυτό του. Τον βλέπεις πάλι δυνατό ρε παιδί μου μέσα στο παιχνίδι. Να παίρνει τις κεφαλιές του, να κάνει τις αποφασιστικές επεμβάσεις, να έχει καλές τοποθετήσεις, να κερδίζει τις μονομαχίες, αλλά και να προωθείται και με καλές πάσες να ανοίγει το παιχνίδι της ομάδας. Έχει φτάσει σε ένα αρκετά υψηλό επίπεδο, όχι στο 100% (π.χ. χθες πήγε δεύτερος στην μπάλα σε δύο-τρεις στιγμές), αλλά έχει μία σταθερά ανοδική πορεία.
Μάλιστα, πλέον δεν παίζει «αποσπασματικά». Δεν παίζει ένα ματς και μετά ξαναπαίζει μετά από τρία. Έχει διαρκή παρουσία. Στα 11 τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού σε πρωτάθλημα και κύπελλο έχει παίξει στα εφτά. Και μιλάμε για ένα διάστημα διμήνου. Από 23 Νοεμβρίου έως σήμερα 23 Ιανουαρίου. Έχασε τέσσερα ματς, δύο-δύο «κολλητά», λόγω μυϊκών τραυματισμών, που αποδείχθηκαν μη σοβαροί.
Δεν θα διαφωνήσω: δεν ήταν και τα πιο δύσκολα παιχνίδια. Δεν έπαιξε στην Ευρώπη, ούτε κάποιο από αυτά τα εφτά παιχνίδια ήταν ντέρμπι. Αλλά ας μην υποτιμάμε κανένα ματς. Π.χ. έπαιξε τρεις φορές κατά του Αστέρα Τρίπολης, μίας πραγματικά καλής ομάδας.
Και μην υποτιμάμε κι ότι σε αυτά τα εφτά παιχνίδια με τον Αβραάμ στόπερ, ο Ολυμπιακός κράτησε σε όλα το μηδέν πίσω. Και τα κέρδισε. Κάτι τέτοια πράγματα ανεβάζουν την ψυχολογία και του παίκτη ειδικά και της ομάδας γενικά. Να πάρει δηλαδή ο ίδιος ο Αβράμης αυτοπεποίθηση, αλλά και οι υπόλοιποι παίκτες να αισθάνονται ασφάλεια με αυτόν στην καρδιά της άμυνας.
Ίσως χρειάζεται μία ‘διαχείριση’ ο 29χρονος σέντερ μπακ, δηλαδή να μην παίζει π.χ. τρεις φορές την εβδομάδα, προκειμένου να μην βγάλει καμία θλάση. Αλλά αυτά τα ξέρουν καλύτερα οι γυμναστές κι οι γιατροί.
Η ουσία είναι ότι ο Αβραάμ «γυρίζει». Έχει παίξει φέτος ήδη 11 από τα συνολικά 29 παιχνίδια του Ολυμπιακού σε όλες τις διοργανώσεις, άρα πάνω από το ένα τρίτο και δείχνει πως παρά τις αναποδιές που του έχουν «κάτσει» έχει τη δύναμη να βοηθήσει ουσιαστικά και καίρια την ομάδα στην επίτευξη των στόχων της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου