Ήταν 31 Ιανουαρίου του 2002. Ο Ρομπέρτο Μπάτζιο ετοιμαζόταν να κλείσει τα 35. Η ομάδα του η Μπρέσια δοκιμαζόταν στο ομιχλώδες «Ένιο Ταρντίνι απέναντι στην Πάρμα. Ο «μικρός Βούδας» σφάδαζε στο χορτάρι και με το ένα χέρι κρατούσε το αριστερό του γόνατο και με το άλλο την αγωνία στο πρόσωπό του με τα φαντάσματα από τον πρώτο του σοβαρό τραυματισμό 16 χρόνια πριν να κάνουν την εμφάνισή τους.
Λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα είχε γίνει το κακό. Η Μπρέσια βρισκόταν στην επίθεση όταν ο Ίγκλι Τάρε (νυν τεχνικός διευθυντής της Λάτσιο) προσπάθησε να βρει τον Μπάτζιο μέσα στην μικρή περιοχή της Πάρμα. Στην προσπάθειά του να βρει την μπάλα ο Μπάτζιο ένιωσε ένα τρομερό πόνο στο πόδι του κι έπεσε κάτω ουρλιάζοντας. «Κατάλαβα αμέσως ότι για άλλη μια φορά είχα σχίσει τον χιαστό και τον μηνίσκο », έλεγε με αναστεναγμό αργότερα ο Ιταλός σούπερ σταρ.
Τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να γίνουν χειρότερα για τον Μπάτζιο που μία εβδομάδα νωρίτερα η εν λόγω αναμέτρηση είχε αναβληθεί όταν κατά την διάρκεια της προθέρμανσης είχε γίνει γνωστή η είδηση πως ο Βιτόριο Μέρο, κεντρικός αμυντικός της Μπρέσια που ήταν τιμωρημένος για το παιχνίδι, είχε βρει τραγικό θάνατο σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ο Μπάτζιο όπως και οι συμπαίκτες του είχαν αποχωρήσει από το γήπεδο με δάκρυα στα μάτια. Μία εβδομάδα αργότερα το σκηνικό επαναλήφθηκε με τον ίδιο αυτή την φορά πάνω σε ένα φορείο.
Ο «μικρός Βούδας» του ιταλικού ποδοσφαίρου έκλεινε τα 35 και οι περισσότεροι πίστευαν ότι ο τραυματισμός αυτός όχι μόνο θα του στερούσε την συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιαπωνίας και της Νοτίου Κορέας, αλλά θα έβαζε και τέλος στην καριέρα του.Ο τραυματισμός του ήταν σοβαρός, από αυτούς που χρειάζεσαι τουλάχιστον έξι μήνες αποθεραπείας. Μάλιστα, όταν είχε τραυματιστεί την πρώτη φορά σοβαρά-στο δεξί γόνατο τότε-το Μάιο του 1985 είχε υποστεί ξανά το ίδιο το Σεπτέμβριο του 1986.
Δεν το βάζει κάτω
Πολλοί θα δεν θα έβαζαν τον εαυτό τους σε αυτή την δοκιμασία, αλλά ο ίδιος δεν σκεφτόταν έτσι. Γιατί να περάσει τα ίδια; Η απάντηση ήταν πολύ εύκολη. Θα έπρεπε να κρατήσει την Μπρέσια στην κατηγορία. Και αν τα καταφέρει ο προπονητής της «Σκουάντρα Ατζούρα», Τζιοβάνι Τραπατόνι, θα τον έπαιρνε μαζί του στο τέταρτό του Μουντιάλ.
Ήταν μία πρόκληση που με γοήτευε», δήλωνε αργότερα ο ίδιος. Κι έτσι, 24 ώρες μετά τον τραυματισμό του μπήκε ξανά στο χειρουργείο. Ο Μπάτζιο έδειχνε αποφασισμένος να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο. Ο Τζιάνι Νάνι, ο επικεφαλής της κλινικής στην Μπολόνια όπου έγινε η εγχείρηση μιλούσε με θαυμασμό για το γεγονός ότι 35χρονος άσος μετά την επέμβαση προτίμησε να ξεκινήσει άμεσα την αποθεραπεία παρά να επιστρέψει σπίτι του για να ξεκουραστεί.
Σε μία συνέντευξή του στην Gazzetta dello Sport, είχε πει για το θέμα αυτό: «Θυμάμαι τη σκληρή δουλειά. Περνούσα δέκα ώρες την ημέρα στο γυμναστήριο. Θυμάμαι τον πόνο που έπρεπε να ξεπεράσω. Η παραμικρή ενόχληση ήταν αρκετή για να σε κάνει να σταματήσεις και να τα παρατήσεις». Ο Μπάτζιο όμως ήταν μαχητής, αφού παρά τους πόνους πίεζε όλο και περισσότερο τον εαυτό του.
Το γεγονός ότι αυτή ήταν η τρίτη του αποθεραπεία από χιαστό τον είχε γεμίσει γνώση. Πλέον γνώριζε καλά τις αντοχές του ίδιου και του σώματός του. Είχε αποβάλει τον φόβο και γι αυτόν ήταν πλέον θέμα μυαλού. Είχε ακούσει ανθρώπους να του λένε ότι αυτό που κάνει φτάνει στα όρια της τρέλας, ότι δεν έχει ξαναγίνει να ξεπεράσει κάποιος τόσο σύντομα έναν τόσο σοβαρό τραυματισμό και ότι δεν πρόκειται να τα καταφέρει. Ο Μπάτζιο έκλεισε τα αυτιά του και συνέχισε.
Η πίστη του στον βουδισμό
«Χάρη στη πίστη μου στον βουδισμό καθώς και την θετική ενέργεια που προέκυψε από την προσευχή, έβαλα την αισιοδοξία της αποφασιστικότητας πάνω από την απαισιοδοξία της λογικής. Νομίζω ότι κατάφερα να δείξω ότι μερικές φορές το αδύνατο μπορεί να γίνει δυνατό. Όλα εξαρτώνται από το πόσο ο καθένας από εμάς πιστεύει στα όνειρά του, στις δυνάμεις του και στην αποφασιστικότητά του», δήλωνε στην ίδια συνέντευξη.
Μετά από ένα μήνα από εκείνη την αποφράδα ημέρα στην Πάρμα, ο Μπάτζιο ξεκίνησε να τρέχει. Τα τεστ και οι εξετάσεις που έκανε κατά την διάρκεια των επόμενων εβδομάδων έδειχναν ότι είχε συντελεστεί ένα μικρό θαύμα. Όχι μόνο επέστρεφε, αλλά έδειχνε ότι θα ήταν σε ακόμα καλύτερη κατάσταση από ό, τι πριν από τον τραυματισμό του. Κι έγινε το θαύμα. Είχαν περάσει μόλις 77 ημέρες και ο Μπάτζιο έκανε την επανεμφάνισή του με τρεις αγωνιστικές να απομένουν για το πέσιμο της αυλαίας στην Serie A.
Όταν ήρθε πλέον η ώρα του να μπει αλλαγή, ο συμπαίκτης του Πεπ Γκουαρντιόλα έβγαλε το περιβραχόνιο του αρχηγού και το έδωσε στον «θεϊκό κοτσιδάκια». Ο «μικρός Βούδας» είχε επιστρέψει και δεν χρειάστηκαν παρά τρία λεπτά με αντίπαλο την αγαπημένη του Φιορεντίνα για να αφήσει το στίγμα του. Δύο γκολ και νίκη με 3-0. Η βαριά ήττα από την Γιουβέντους με 5-0 είχε θέσει σε κίνδυνο την παραμονή των «μπρεσιάνι» στην κατηγορία.
Έτσι, το ματς της τελευταίας αγωνιστικής με την Μπολόνια που βρισκόταν στο κυνήγι της τέταρτης θέσης που έβγαζε στο Τσάμπιονς Λιγκ, ήταν αγώνας ζωής και θανάτου. Πετυχαίνει το δεύτερο γκολ και οδηγεί την ομάδα του σε νέα σπουδαία νίκη με 3-0 και ταυτόχρονα στην παραμονή. Τα είχε καταφέρει.
Το όνειρο που έμεινε όνειρο
Ένα μήνα πριν την πρεμιέρα της Ιταλίας στο Μουντιάλ κόντρα στον Ισημερινό στο Σαπόρο, ο Μπάτζιο ήξερε ότι είχε χρόνο να κάμψει και τους τελευταίους δύσπιστους και να φτάσει σε ακόμα καλύτερη φυσική κατάσταση. Όμως, δεν έχουν όλα τα παραμύθια happy ending και ο Τραπατόνι αποφάσισε να μην τον συμπεριλάβει στην τελική αποστολή, παρά το γεγονός ότι η FIFA είχε ανάψει το πράσινο φως για 23α μελή αποστολή αντί για 22.
Στην ίδια θέση με τον Τραπ είχε βρεθεί και ο Λουίς Φελίπε Σκολάρι με τον Ρονάλντο και όλοι θυμούνται την κατάληξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002 με το «φαινόμενο» να σημειώνει οκτώ γκολ και την Βραζιλία να σηκώνει το βαρύτιμο τρόπαιο, την ώρα που η Ιταλία αποχαιρετούσε στην φάση των «16». Αυτό δεν σημαίνει ότι με τον Μπάτζιο η Ιταλία θα γινόταν παγκόσμια πρωταθλήτρια, αλλά και μόνο η θυσία του «μικρού Βούδα» θα έπρεπε να επιβραβευτεί με την παρουσία του στην αποστολή.
Δώδεκα χρόνια μετά και είναι η σειρά του Τζιουζέπε Ρόσι να βρεθεί στην ίδια θέση. Και αν τελικά οι νέες εξετάσεις έδειξαν ότι δεν θα χρειαστεί να μπει στο χειρουργείο, η αυταπάρνηση του Μπάτζιο μπορεί να αποτελέσει πηγή εμπνευσης για τον επιθετικό της Φιορεντίνα.
Πάντως, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο. Αν πιστεύεις αληθινά σε κάτι μπορείς να τα καταφέρεις ακόμα και αν οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος σου. Άλλωστε υπάρχει και ο Ρομπέρτο Μπάτζιο να μας το θυμίζει.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου