Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Σαν τον ΠΑΟΚ του 1993…!

Την μία ήταν τα πρώτα παιχνίδια της ημιτελικής φάσης και όσα έγιναν κυρίως στο ΟΑΚΑ (μην πείτε ότι δεν τα είδατε), μετά ήρθαν οι δεύτεροι αγώνες (με τα ίδια ακριβώς –και από όλες τις πλευρές- αποτελέσματα), ακολούθησε το φάιναλ φορ στο Μιλάνο και τώρα βγήκαν οι «σκούπες». Ας τα δούμε όλα μαζί, ξεκινώντας από το… αύριο.
Εννοείται ότι το ενδιαφέρον θα πέσει αποκλειστικά και μόνο σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό και την μάχη του τίτλου. Για αυτό άλλωστε «ζούμε» μία ολόκληρη χρονιά και κάποιοι φροντίζουν να το δείχνουν με τον τρόπο τους και σε κάθε ευκαιρία. Ας είναι… Σε τελική ανάλυση, δύο από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης παίζουν. Αλλά ρε παιδιά, αυτά τα παιχνίδια μεταξύ Πανιωνίου και ΠΑΟΚ για την 3η θέση, για ποιον λόγο θα γίνουν τελικά; Απάντηση δεν πρόκειται να υπάρξει, αν μη τι άλλο πειστική, οπότε ας πάμε παρακάτω…
Τι έγινε σε αυτές τις σειρές των ημιτελικών; Ο Ολυμπιακός αν και δυσκολεύτηκε στο τρίτο παιχνίδι, εκεί όπου χρειάστηκε την παράταση για το 3-0, ήταν πέρα από κάθε αμφισβήτηση ο κυρίαρχος του… ζευγαριού. Το έδειξε με πολύ πειστικό τρόπο στα δύο πρώτα παιχνίδια, εκεί όπου ο Πανιώνιος ουσιαστικά δεν εμφανίστηκε. Δίκαιη, άνετη και ξεκάθαρη η πρόκριση των «ερυθρόλευκων». Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το ίδιο ισχύει και για τον Παναθηναϊκό; Άνετα; Σε καμία περίπτωση. Καρδιοχτύπησε πάρα πολύ στο πρώτο παιχνίδι, αρκετά στο δεύτερο, μέχρι ενός σημείου και περισσότερο λόγω της πίεσης της έδρας στο τρίτο, αλλά άνεση δεν υπήρξε σε καμία περίπτωση. Το αντίθετο μάλιστα. Ξεκάθαρη; Μία πρόκριση με 3-0 δύσκολα μπορεί να έχει διαφορετικό χαρακτήρα. Και δίκαιη είναι η πρόκριση του Παναθηναϊκού, αλλά το πιο δίκαιο θα ήταν να είχε πάρει έναν παιχνίδι ο ΠΑΟΚ. Όχι τίποτε άλλο, αλλά το μπάσκετ είναι πολύ δίκαιο άθλημα. Οι καταστάσεις και οι συμπεριφορές μερικές φορές το χαλάνε. Και όταν ο Παναθηναϊκός ήταν αρκετά χαλαρός, οι διαιτητές μάλλον έδειξαν περισσότερη αγωνία, μη τυχόν και γίνει κανέναν κακό, από ότι οι «πράσινοι». Φτάνει όμως με την… γκρίνια.
Ας βάλουμε και ολίγον από φάιναλ φορ στην κουβέντα. Χάρηκα για τον Σοφοκλή. Το δικαιούνταν, όπως και ο Γιάννης ο Μπουρούσης, αλλά το πάθος, η δύναμη και η μαγκιά που έβγαλε η Μακάμπι σε αυτό το φάιναλ φορ και ειδικά στον τελικό, έπρεπε κάπως να ανταμειφθούν. Ήταν η κλασική περίπτωση, που νίκησε η ομάδα που το ήθελε περισσότερο. Δυστυχώς για την Ρεάλ, μας «έφτιαξε» μία ολόκληρη σεζόν με το μπάσκετ που έπαιξε και τα χάλασε στο τέλος. Τι να την κάνεις την ομάδα τρένο, που στο τέλος δεν φτάνει στον προορισμό της; Και ο ΠΑΟΚ το 1993 τρένο ήταν, όλη η Ευρώπη (παρα)μιλούσε και στο τέλος ήρθε ένας Ιακοπίνι και ένας Ραγκάτσι για να τον καταστρέψουν. Έτσι είναι αυτά. Το χρήμα υπογράφει μεγάλα συμβόλαια, σπουδαίες μεταγραφές, αλλά όχι και την επιτυχία.
Κλείνουμε από εκεί που ξεκινήσαμε. Γιατί θα παίξουν Πανιώνιος και ΠΑΟΚ; Προφανώς για το ίδιο «τρόπαιο» που έπαιξαν το βράδυ της Κυριακής η Μπαρτσελόνα με την ΤΣΣΚΑ στο Μιλάνο.

Πηγή: Superbasket.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: