Να, όμως, που ο Αναστασιάδης είναι ταγμένος στην πιο ακραία θρησκευτική μαστούρα, εσφιγμενίτης, εκεί είναι ο πνευματικός του. Να πούμε σήμερα, όμως, για την επιστροφή του στην Τούμπα μετά από χρόνια, που αυτή δεν ξέρω αν την είχε προβλέψει. Όπως, δηλαδή, είχε προφητεύσει το φευγιό του, μετά το "σκάνδαλο Λουκά".
"Θα φύγω από τον ΠΑΟΚ κυνηγημένος με πέτρες" είχε πει ο Άγγελος Αναστασιάδης, τότε προπονητής επί Μπατατούδη. Κι έτσι έγινε. Είχε εξοργίσει κόσμο επειδή ισχυρίστηκε πως "το πρόβλημα είναι ο ΠΑΟΚ, όχι η Αθήνα".
Μόνο σε ερασιτεχνικά σωματεία γίνονται αυτά, όχι σε ΠΑΕ που συμμετέχουν σε κύπελλα Ευρώπης. Κατέβηκε η ομάδα χωρίς το δελτίο του Κύπριου Λουκά και άνευ αγώνων πέρασε στον επόμενο γύρο η Χάιφα του Τελ-Αβίβ. Ειπώθηκαν πολλά. Ότι κάποιοι στον ΠΑΟΚ τα είχαν αρπάξει.
Δεν υπάρχει παοκτσής και μη που δεν θα βάλει το χέρι του στη φωτιά για την εντιμότητα ειδικά του Αναστασιάδη, άλλο ότι κρίθηκε ότι κι' αυτός είχε ευθύνη. Ίσως κάποτε φωτιστεί πως έγινε η δουλειά.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Από στρατηλάτης μέχρι τον πάγκο της λαϊκής, γράφει ο apodytiriakias.gr
Για πρώτη φορά τον είχα δει στο Αιγάλεω. Με τη φανέλλα του ΠΑΟΚ. Ένας Γκύντερ Νέτσερ. Παικταράς. Ηγετικός. Στην καρδιά του γηπέδου δέσποζε, εξουσίαζε, σα στρατηλάτης που έδινε διαταγές. Μοίραζε παιχνίδι δεξιά, αριστερά. Με πάσες που ανέβαζαν το ρυθμό, έκαναν τον ΠΑΟΚ επιθετικό.
Είναι κάποια πράγματα που δεν μαθαίνονται. Τα 'χεις. Το ένστικτο μιλάει. Η σκέψη δίνει εντολές στο πόδι. Πάσα στον συμπαίκτη που βρίσκεται στα 22 μέτρα, όχι στον άλλον που περιμένει στα 5 μ. Και η μπάλλα στον έναν, μπροστά του στα τρία μέτρα, στον άλλον, ακριβώς στα πόδια του.(στη φωτό ο Αγγελος Αναστασιάδης με τη φανέλλα του ΠΑΟΚ απέναντι στην Μπαρτσελόνα σε αγώνα του 1975).
Άλογο που κάλπαζε ήταν σ' εκείνο το ματς ο Άγγελος Αναστασιάδης. Έκανε μεγάλη εμφάνιση, όμως ο ΠΑΟΚ, όπως συνήθιζε, δεν κέρδισε σε γήπεδο της Αθήνας. Δεν κέρδιζε τον Απόλλωνα, τον Εθνικό, τον Πανιώνιο. Ήταν πάντα αυτό που είναι και σήμερα. Η ομάδα με πολύ κόσμο που δεν το έδειχνε στο γήπεδο και με τις μικρομεσαίες ομάδες. Της λείπει η βαρειά φανέλλα, που λέμε.
Από μία άποψη η επιλογή Αναστασιάδη για τον πάγκο του ΠΑΟΚ είναι μια απόφαση παλαιοκομματική. Γκέλα του αποδυτηριάκια. Δεν υπάρχει σήμερα προπονητής για τον πάγκο. Δεν τον παίρνεις στην ομάδα για να κάθεται στον πάγκο. Και για να εποπτεύει την προπόνηση της ημέρας. Ο προπονητής σε μία σύγχρονη ομάδα είναι το απόλυτο αφεντικό. Έχει εξουσίες.
Στον ΠΑΟΚ παίζει μία δικτατορία. Οι οργανωμένοι κάνουν το δικό τους παιχνίδι. Οι δημοσιογράφοι έχουν κι αυτοί τα κλειδιά σ' ένα κομμάτι. Για παράδειγμα και συγκεκριμένα με τον Άγγελο Αναστασιάδη. Του έκαναν μανούρα γιατί μιλούσε με δημοσιογράφους της Αθήνας. Κομπλεξικά πράγματα.
Λέμε για την επιλογή Αναστασιάδη στον ΠΑΟΚ. Με μία κουβέντα. Ο κώουτς θα σταθεί στο ύψος του. Ο μεγαλομέτοχος θα παίξει την παρτίδα όπως έχει κάνει μέχρι τώρα; Ο Ιβάν Σαββίδης σίγουρα θα τη χάσει και πάλι τη μπάλλα αν δεν φροντίσει, πριν κάνει το παραμικρό, να προχωρήσει στο σχεδιασμό της ομάδας. Όχι κουτουρού μπουγάτσα, όπως με τον Στέφενς. Είναι μεγάλος προπονητής ο Ολλανδός και δεν θα το ρίξει σε βράχους το παπόρι. Καλά κρασά.
Να ξέρει πού πατάει ο Αναστασιάδης. Όχι όπως ο Στέφενς που ένοιωθε ότι βρισκόταν στο κενό. Να ξέρει ο Άγγελος αν αναλαμβάνει σοβαρό μαγαζί ή, πάγκο λαϊκής.
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου