Τι σημαίνει ωστόσο αυτό το 1-0; Φαινομενικά όχι πολλά, αλλά ουσιαστικά άπειρα. Η Ελλάδα με τον 1 βαθμό που έχει συγκεντρώσει προς το παρόν, διατηρεί ακόμα τις ελπίδες για πρόκριση στην επόμενη φάση, σε αντίθεση με τους Βόσνιους με 0 βαθμούς συγκομιδή ήδη σκέφτονται το πολύωρο ταξίδι της επιστροφής προς το Σαράγεβο, έχοντας αποχαιρετήσει πρόωρα το παγκόσμιο ραντεβού ποδοσφαίρου.
Σίγουρα η πρόκριση για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν μοιάζει εύκολη υπόθεση. Νίκη απέναντι στην ταλαντούχα και άκρως ενδιαφερόμενη Ακτή Ελεφαντοστού και ήττα ή ισοπαλία της Ιαπωνίας κόντρα στην αδιάφορη Κολομβία. Σε περίπτωση νίκης της Ιαπωνίας, τότε μετράει η διαφορά γκολ των δύο ομάδων. Μόνο που με το γκολ (πόσο μάλλον ΤΑ γκολ) φαίνεται πως η Εθνική έχει «τσακωθεί» εδώ και αρκετό διάστημα. Η πρόκριση στην φάση των 16 του Παγκοσμίου Κυπέλλου μοιάζει (και είναι) δύσκολη αλλά είναι πραγματοποιήσιμη. Αυτό μετράει.
Σε μία διοργάνωση με μίνιμουμ τους 3 αγώνες είναι ιδιαίτερα οδυνηρό ο 3ος και τελευταίος να μην έχει καμία απολύτως σημασία (πλην γοήτρου). Αυτό «κατάφερε» η Βοσνία Ερζεγοβίνη, η οποία έμεινε με το «παράσημο» της εμφάνισης κόντρα στην Αργεντινή. Όντως κόντρα στον Μέσι και τους συμπαίκτες του η αντίπαλός μας στα προκριματικά ήταν πολύ καλή και ίσως δεν άξιζε την ήττα. Ίσως επίσης κόντρα στην Νιγηρία αδικήθηκε διαιτητικά. Μπορεί με λίγα λόγια να μην άξιζε καμία από τις δύο ήττες που υπέστη, κάτι το οποίο όμως δεν αλλάζει πως αποκλείστηκε.
Στην Ελλάδα γκρινιάζουμε για το ποδόσφαιρο που παίζει η Εθνική μας, άλλες φορές δικαιολογημένα και άλλες υπερβολικά. Στην Βοσνία όμως τι πρέπει να κάνουν; Να πανηγυρίζουν που κόντραραν την μεγάλη Αργεντινή, αλλά τελικά αποκλείστηκαν;
Οι «δικοί μας» το μόνο σίγουρα πως πιστεύουν στην πρόκριση. Το θέμα είναι να πιστέψει κι ο κόσμος, ακόμα κι αν αυτή δεν έρθει ποτέ. Πως θα αισθάνεται άλλωστε αν η Εθνική τον διαψεύσει και προκριθεί (πάλι);
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου