«Να βάλουμε γκολ να σπάσει η γκίνια» υποστηρίζει ο διεθνής επιθετικός και αναρωτιέμαι αν έχει κατά νου το οριζόντιο δοκάρι που σημάδεψε από τη μικρή περιοχή στην πρεμιέρα με τους Κολομβιανούς, σε μια προσπάθεια που όπως όλοι σχολιάσαμε… χρίζει ιδιαίτερης προσοχής για να χαθεί ένα τέτοιο τέρμα!
Ειδάλλως, ο Φάνης είναι και αγωνίζεται στη Βραζιλία, εμείς παρακολουθούμε ματς και εξελίξεις από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, αλλά μου φαίνεται ότι αυτός τελικά… βρίσκεται σε άλλο γήπεδο!
Μην κοροϊδευόμαστε τώρα και μεταξύ μας συμπατριώτες. Για ποια ατυχία να μιλάμε; Ικεσίες στο Θεό για να… βρέξει όπως κάνανε τότε οι Ινδιάνοι και κάποιες άλλες αφρικανικές φυλές ακόμα και σήμερα, δεν χρειαζόμαστε, αφού ο Ιούνιος μοιάζει με φθινόπωρο.
Για να βάλει η Ελλαδάρα ένα γκολ στο Mundial, όμως, ίσως και να απαιτούνται ως και «ανθρωποθυσίες»! Στα σίγουρα, πάντως, θέλει… προσευχές και μια γερή δόση τύχης να σταθεί στο πλευρό μας.
Όταν η μπάλα δεν φτάνει μπροστά, όταν δεν πατάς περιοχή με οιονδήποτε τρόπο, όταν δεν πλαγιοκοπείς, όταν δεν έχεις σουτ της προκοπής με μέτωπο την εστία, στο Θεό μας δηλαδή… Πώς κι από πού να πανηγυρίσεις αυτό το «καταραμένο» το γκολ;
Είμαστε μια ομάδα που το γνωρίζαμε και τα γράφαμε από πριν. Δεν στέκομαι στο «αντιαισθητικό ποδόσφαιρο» που έγραψαν τα γερμανικά ΜΜΕ ότι παίζουμε, κάτι που δεν είναι και ψέματα αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινέστατοι σε αυτοκριτικό επίπεδο.
Στην επαφή με το δίχτυ επιμένω, την οποία δεν την έχουμε καν με το σταγονόμετρο!
Από τα φιλικά, μα και από τους επίσημους προκριματικούς αγώνες για το Παγκόσμιο Κύπελλο, αποδείχτηκε ότι δεν σκοράρουμε ούτε… με αίτηση.
Από την ώρα δε που ο μοναδικός γκολτζής της Εθνικής, το τελευταίο διάστημα, Κώστας Μήτρογλου, καθηλώθηκε για αρκετούς μήνες σε απραξία και πασιφανώς δεν έχει καταφέρει να ανακτήσει τη φόρμα και την ευχέρεια του να στέλνει τους αντιπάλους στη σέντρα αφού του λείπουν παιχνίδια και εκείνη η σιγουράτζα (μαζί με τη ρέντα) του εύστοχου σημαδιού, επόμενο είναι να έχουμε παίξει 180 λεπτά και να βλέπουμε το γκολάκι μόνο στα τρελά μας όνειρα.
Ονδούρες, Λουξεμβούργα και… Άγιοι Μαρίνοι
Όπως προκύπτει από το πρώτο 10ήμερο της ποδοσφαιρικής γιορτής που παρακολουθούμε (και απολαμβάνουμε βεβαίως διότι βλέπουμε ωραία, συναρπαστικά παιχνίδια, απρόβλεπτες καταστάσεις και εκπλήξεις με πρωταγωνιστές ή θύματα «μικρούς» και «μεγάλους») η ορθή μελέτη ενός αγώνα και του αντιπάλου σου και ο σχεδιασμός αντιμετώπισης τους, εφαρμόζεται πλέον από όλους.
Ιδού το Ιράν. Έκανε «Χι» με τη Νιγηρία και αφού λαχτάρησε την Αργεντινή τα χασομέρια της στέρησαν έναν σούπερ άθλο. Στήθηκαν οι Πέρσες του… Αρταξέρξη πίσω από τη σέντρα με σωστή οργάνωση και κλειστούς διαδρόμους και παραλίγο να αφήσουν άλαλο τον πλανήτη γη!
Κράτησαν και τα δύο 90άλεπτα στο under, αλλά τι κατάφεραν επί της ουσίας; Να έχουν μόλις 1 βαθμό, σαν κι εμάς και 0 παραγωγικότητα, όπως κι εμείς.
Μέχρι και κάτι ομάδες σαν την Ονδούρα π.χ. που είναι κάτι όπως το Λουξεμβούργο, το Σαν Μαρίνο, τα Νησιά Φερόε, έχει κάνει γκολ στη διοργάνωση!
Η Ελλάδα, το Καμερούν (που έχει στον όμιλο Βραζιλία, Κροατία, Μεξικό, συνυπολογίστε το…) και οι Ιρανοί - δεν βάζω την Πορτογαλία που ως τώρα είχε παίξει ένα ματς – αποτελούμε τις λυπηρές εξαιρέσεις στο ουσιαστικό αποτέλεσμα του ποδοσφαίρου.
Καλή η θέληση και το φιλότιμο, απαραίτητη η αυταπάρνηση και το τρέξιμο, τα συστήματα και οι αλληλοκαλύψεις, αλλά άμα δεν κυκλοφορήσεις μπάλα, δεν κυνηγήσεις χωρίς αυτήν, δεν πιέσεις για να προκαλέσεις το/τα προς εκμετάλλευση λάθη, δεν ανοίξεις διαδρόμους με ατομικές ενέργειες, δεν αρκεί να μη δέχεσαι γκολ. Πρέπει να βάλεις κιόλας.
Γαμπρός, αλλά «άσφαιρος» δεν… γίνεται. Έχει… διαζύγιο!.. No goal, no party συμπατριώτες.
- Σκεφτόμουνα, λέει, τι… ζήλια-ψώρα θα έχει πέσει εκεί κάτω στη Βραζιλία στους «πολύ-αγαπημένους» του Γιάννη Μανιάτη: Τον Τζαβέλλα και τον Κατσουράνη.
Ένα και μοναδικό Έλληνα διεθνή ξεχώρισε η ευρωπαϊκή κοινότητα των social media σε σχετικό διαγωνισμό που διενήργησε το Facebook ως μέλος της κορυφαίας 11άδας του Π.Κ. Κι αυτός δεν είναι άλλος από το «τρεχαντήρι» της Εθνικής, τον παίκτη που τέλειωσε το ματς με την Ιαπωνία και ακόμα είχε για… ψωμοτύρι κάμποσα χιλιόμετρα να τρέχει, να καλύπτει και να αναχαιτίζει.
Τον «ερυθρόλευκο» μέσο. Τον οποίο οι δύο του ΠΑΟΚ θα βλέπουν και θα «σκυλιάζουν» και στο επόμενο ματς με την Ακτή.
Ο Γιώργος στην κλασική του θέση, από τον πάγκο και ο Κώστας από την εξέδρα. Λόγω τιμωρίας και όχι λόγω «σύνταξης». Αυτή θα δρομολογηθεί μετά το Mundial…
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου