Για τα
όσα ζει στην Μπάγερν Μονάχου, όπου έχει εντυπωσιάσει τους πάντες με τα
όσα έχει κάνει, μίλησε ο Άγγελος Οικονόμου στην εφημερίδα Sportday.
Είναι 19 χρονών, γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου 1995 στη Θεσσαλονίκη και
έχει ύψος 1,73μ. Αγωνίζεται ως αμυντικό χαφ, αλλά και ως δεξί και
αριστερό μπακ. Ο νεαρός άσος έχει εκπλήξει τους πάντες με τις εμφανίσεις
του, παίζει με τη δεύτερη ομάδα, ενώ έχει ζήσει από κοντά εμπειρίες και
από την πρώτη ομάδα, με την οποία πήγε στις ΗΠΑ.
Αναλυτικά η συνέντευξή του
Μετά απο εκείνο το παιχνίδι με τη Βόλφσμπουργκ, ακολούθησε η τουρνέ της Μπάγερν στις ΗΠΑ. Κι ο 19χρονος μέσος ήταν εκεί. Με τρόπο... γνωστό!
Δεν το ήξερα. Μια μέρα πριν μου είπαν να ετοιμάσω το διαβατήριό μου, αφού θα ακολουθούσα την αποστολή.
Συνεχή 24ωρα με ποδοσφαιρικά αστέρια. Τι μένει;
Ο επαγγελματισμός τους. Προσέχουν τα πάντα, την κάθε λεπτομέρεια, απόλυτα συγκεντρωμένοι σε αυτό που κάνουν. Σταρ, αλλά συμπεριφέρονται προς όλους με σεβασμό, χωρίς βεντετισμό.
Η αξιοποίηση της εμπειρίας το επόμενο ζητούμενο.
Πήρα κι έμαθα πολλά πράγματα. Είναι μοναδικό να παίζεις διπλό με αντιπάλους και συμπαίκτες, όπως ο Λεβαντόφσκι κι ο Ριμπερί. Είμαι στη δεύτερη ομάδα, αλλά πλέον ξέρω πως με σωστά βήματα, προσπάθεια και δουλειά θα είμαι σταθερά στη σκέψη του προπονητικού επιτελείου.
Για την πορεία μέχρι την πρώτη ομάδα της Μπάγερν, το παρόν και το μέλλον του.
Δεν είχα τον επαγγελματισμό στο μυαλό μου. Τη διετία, όμως, 2007-2009 βελτιώθηκα πολύ. Ταχυδυναμικά, τακτικά εξελίχθηκα. Κι όταν ήρθε το δοκιμαστικό στη Μπάγερν, ήμουν έτοιμος.
Κι απο εκεί και πέρα;
Ανέβηκα τα ηλικιακά κλιμάκια, ήμουν αρχηγός στην ομάδα Νέων, από τον Φεβρουάριο στη δεύτερη ομάδα (σ.σ.: βασικός παρότι ο μικρότερος σε ηλικία). Προσαρμόστηκα, αφού στο κλαμπ υπάρχει άριστη οργάνωση και προγραμματισμός σε κάθε επίπεδο.
Και ξαφνικά... πρώτη ομάδα!
Όχι και τόσο ξαφνικά! Από πέρυσι, ανάλογα με τις ανάγκες που υπήρχαν, έκανα προπονήσεις, το καλοκαίρι όμως συστηματοποιήθηκε.
Η αντίδρασή σου στην πρώτη (καλοκαιρινή) κλήση;
Ένα πρωί έγινε, ενώ ετοιμαζόμουν για την προπόνηση με τη δεύτερη ομάδα. Με παίρνουν τηλέφωνο και μου λένε πως σε μια ώρα πρέπει να είμαι στο προπονητήριο για να δουλέψω με τους μεγάλους. Πάλι καλά που έγινε έτσι γιατί αν το ήξερα από το προηγούμενο βράδυ, δε θα κοιμόμουν!
Και;
Όπως καταλαβαίνεις, άγχος υπήρχε. Το σημαντικό όμως είναι πως δεν υπάρχει φόβος. Στο εμπνέει η φιλοσοφία του κλαμπ, ο προπονητής, οι συμπαίκτες σου. Μπαίνεις, παίζεις όπως ξέρεις και μπορείς, προσπαθείς να ακολουθήσεις τις οδηγίες, να δουλέψεις, να βελτιωθείς.
Αυτό ήταν και το μήνυμα του Γκουαρντιόλα;
Ναι. Είναι εκπληκτικός προπονητής, γνωρίζει τα πάντα για όλους! Σε επίπεδο τακτικής, ανάλυσης, προπόνησης, μεθοδολογίας.
Δεν κόμπλαρες λίγο;
Μερικές φορές αισθάνθηκα δέος! Κοιτούσα δίπλα μου κι αναρωτιόμουν πού βρίσκομαι, τι κάνω. Βλέπω, συμμετέχω, μαθαίνω τα μυστικά μιας ομάδας που τα έχει σαρώσει όλα.
Η προπόνηση;
Είναι σαφώς πιο απαιτητητική, πιο κουραστική, αλλά στη βάση της δε διαφέρει από αυτά που μέχρι και η... Κ18! Η φιλοσοφία και το ζητούμενό τους είναι ίδιο. Απλώς, υπάρχει τεράστια διαφορά στον ανταγωνισμό, στην ποιότητα, στις απαιτήσεις, στην ένταση.
Υπάρχει ανταμοιβή;
Είναι το σημαντικότερο! Αν είσαι καλός, αν δουλεύεις σωστά, ανταμείβεσαι. Κανείς δεν κοιτάει την ηλικία ή τίποτα άλλο. Μόνο πόσο ανταποκρίνεσαι, δουλεύεις και προσπαθείς.
Για την κλήση στην Εθνική Νέων.
Χωρίς συζήτηση θα αγωνιζόμουν για την Ελλάδα. Είναι όνειρο για κάθε Έλληνα ποδοσφαιριστή και δεν αποτελώ εξαίρεση.
ADVERTISEMENT
Μετά απο εκείνο το παιχνίδι με τη Βόλφσμπουργκ, ακολούθησε η τουρνέ της Μπάγερν στις ΗΠΑ. Κι ο 19χρονος μέσος ήταν εκεί. Με τρόπο... γνωστό!
Δεν το ήξερα. Μια μέρα πριν μου είπαν να ετοιμάσω το διαβατήριό μου, αφού θα ακολουθούσα την αποστολή.
Συνεχή 24ωρα με ποδοσφαιρικά αστέρια. Τι μένει;
Ο επαγγελματισμός τους. Προσέχουν τα πάντα, την κάθε λεπτομέρεια, απόλυτα συγκεντρωμένοι σε αυτό που κάνουν. Σταρ, αλλά συμπεριφέρονται προς όλους με σεβασμό, χωρίς βεντετισμό.
Η αξιοποίηση της εμπειρίας το επόμενο ζητούμενο.
Πήρα κι έμαθα πολλά πράγματα. Είναι μοναδικό να παίζεις διπλό με αντιπάλους και συμπαίκτες, όπως ο Λεβαντόφσκι κι ο Ριμπερί. Είμαι στη δεύτερη ομάδα, αλλά πλέον ξέρω πως με σωστά βήματα, προσπάθεια και δουλειά θα είμαι σταθερά στη σκέψη του προπονητικού επιτελείου.
Για την πορεία μέχρι την πρώτη ομάδα της Μπάγερν, το παρόν και το μέλλον του.
Δεν είχα τον επαγγελματισμό στο μυαλό μου. Τη διετία, όμως, 2007-2009 βελτιώθηκα πολύ. Ταχυδυναμικά, τακτικά εξελίχθηκα. Κι όταν ήρθε το δοκιμαστικό στη Μπάγερν, ήμουν έτοιμος.
Κι απο εκεί και πέρα;
Ανέβηκα τα ηλικιακά κλιμάκια, ήμουν αρχηγός στην ομάδα Νέων, από τον Φεβρουάριο στη δεύτερη ομάδα (σ.σ.: βασικός παρότι ο μικρότερος σε ηλικία). Προσαρμόστηκα, αφού στο κλαμπ υπάρχει άριστη οργάνωση και προγραμματισμός σε κάθε επίπεδο.
Και ξαφνικά... πρώτη ομάδα!
Όχι και τόσο ξαφνικά! Από πέρυσι, ανάλογα με τις ανάγκες που υπήρχαν, έκανα προπονήσεις, το καλοκαίρι όμως συστηματοποιήθηκε.
Η αντίδρασή σου στην πρώτη (καλοκαιρινή) κλήση;
Ένα πρωί έγινε, ενώ ετοιμαζόμουν για την προπόνηση με τη δεύτερη ομάδα. Με παίρνουν τηλέφωνο και μου λένε πως σε μια ώρα πρέπει να είμαι στο προπονητήριο για να δουλέψω με τους μεγάλους. Πάλι καλά που έγινε έτσι γιατί αν το ήξερα από το προηγούμενο βράδυ, δε θα κοιμόμουν!
Και;
Όπως καταλαβαίνεις, άγχος υπήρχε. Το σημαντικό όμως είναι πως δεν υπάρχει φόβος. Στο εμπνέει η φιλοσοφία του κλαμπ, ο προπονητής, οι συμπαίκτες σου. Μπαίνεις, παίζεις όπως ξέρεις και μπορείς, προσπαθείς να ακολουθήσεις τις οδηγίες, να δουλέψεις, να βελτιωθείς.
Αυτό ήταν και το μήνυμα του Γκουαρντιόλα;
Ναι. Είναι εκπληκτικός προπονητής, γνωρίζει τα πάντα για όλους! Σε επίπεδο τακτικής, ανάλυσης, προπόνησης, μεθοδολογίας.
Δεν κόμπλαρες λίγο;
Μερικές φορές αισθάνθηκα δέος! Κοιτούσα δίπλα μου κι αναρωτιόμουν πού βρίσκομαι, τι κάνω. Βλέπω, συμμετέχω, μαθαίνω τα μυστικά μιας ομάδας που τα έχει σαρώσει όλα.
Η προπόνηση;
Είναι σαφώς πιο απαιτητητική, πιο κουραστική, αλλά στη βάση της δε διαφέρει από αυτά που μέχρι και η... Κ18! Η φιλοσοφία και το ζητούμενό τους είναι ίδιο. Απλώς, υπάρχει τεράστια διαφορά στον ανταγωνισμό, στην ποιότητα, στις απαιτήσεις, στην ένταση.
Υπάρχει ανταμοιβή;
Είναι το σημαντικότερο! Αν είσαι καλός, αν δουλεύεις σωστά, ανταμείβεσαι. Κανείς δεν κοιτάει την ηλικία ή τίποτα άλλο. Μόνο πόσο ανταποκρίνεσαι, δουλεύεις και προσπαθείς.
Για την κλήση στην Εθνική Νέων.
Χωρίς συζήτηση θα αγωνιζόμουν για την Ελλάδα. Είναι όνειρο για κάθε Έλληνα ποδοσφαιριστή και δεν αποτελώ εξαίρεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου