Το ελληνικό Κύπελλο είναι εδώ και χρόνια, απλά μία τραγική
διοργάνωση. Δε χρειαζόταν να αλλάξουν τόσες φορές οι ημερομηνίες των
αναμετρήσεων λόγω της υπουργικής απόφασης για αναβολή όλων των
δραστηριοτήτων για να το καταλάβω. Αυτό το γράφω ανεξαρτήτως
αποτελέσματος του πρημιτελικού.
Το ελληνικό πρωτάθλημα σαφέστατα είναι από τα καλύτερα της Ευρώπης, ο
ΕΣΑΚΕ κάνει φιλότιμες προσπάθειες, αλλά ήρθε η σημερινή παρουσίαση της
Liga Endensa και μου έφερε δάκρυα λύπης στο πρόσωπο. Εντάξει μπορεί να
υπερβάλω ως προς τα δάκρυα, αλλά δείτε τα βιντεάκια και αν δεν μελαγχολήσετε... εδώ είμαστε.
Ας ασχοληθούμε λοιπόν με ό,τι καλύτερο διαθέτει η ήπειρος στην οποία ζούμε.
Η Ευρωλίγκα φροντίζει να μας ομορφαίνει τις ημέρες μέσα στην εβδομάδα με σπουδαίες αναμετρήσεις.
Η ψαλίδα μεταξύ των ομάδων έχει μειωθεί αρκετά με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα γκρουπ 10-12 από αυτές στα παιχνίδια των οποίων δε βάζεις και το χέρι σου στη φωτιά για το τελικό αποτέλεσμα. Με μία πρόχειρη ματιά η Ρεάλ Mαδρίτης μoιάζει ως το απόλυτο φαβορί και λόγω ποιότητας ρόστερ και λόγω έδρας μιας και φιλοξενεί το Final 4.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν πολλά στοιχήματα (η σειρά είναι τυχαία)...
Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Δημήτρη Ιτούδη δίνει 1.700.000 στον Άαρον Τζάκσον για να τις χαλάει το παιχνίδι. Ο Έλληνας κόουτς προορίζει τον Μίλος Τεόντοσιτς για «δυάρι» και μένει με μόνο σοβαρό point guard τον Νάντο Ντε Κολό. Θα τα καταφέρει;
Η Φενέρμπαχτσε με τρομάζει με τους παίκτες που έχει στις θέσεις 2,3 και 4, αλλά στα σέντερ είναι τραγική με τους Σαβάς, Ζόριτς και Ερντέν. Στην οργάνωση απορώ πως ο Ομπράντοβιτς θα... κάνει χωριό με τον Αμερικανό Χίκμαν. Ο Σιπάχι μόνο παίκτης για την Ευρωλίγκα δεν είναι (κάποιοι ιερόσυλοι πέρυσι τον ανέδειξαν σε «νέο Διαμαντίδη»).
Η Αναντολού Εφές επίσης έχει ξοδέψει αρκετά χρήματα με τον Ντούντα όμως να μην έχει μεριμνήσει για την θέση-κλειδί. Με point guard τους Μπαλμπάι και Ντρέιπερ δε νομίζω να μπορεί να φτάσει τόσο ψηλά, όσο στοχεύει.
Στις δύο τουρκικές ομάδες θα αλλάξουν πολλά αν μία εξ αυτών αποκτήσει όπως ακούγεται, τον Τόμας Ερτέλ της Λαμποράλ Κούτσα.
Ο Ολυμπιακός έχει μπόλικους παίκτες και ισχυροποιημένη σε σχέση με πέρυσι, περιφέρεια. Το ερώτημα είναι οι σέντερ της αφού μπορεί ο Ντάνστον να αποτελεί μία καλή μαγιά, αλλά Χάντερ και Σίμονς κουβαλούν ερωτηματικό μαζί τους. Αν ο ένας παίξει καλά τότε η είσοδος τουλάχιστον στα play offs είναι σίγουρη.
Ο Παναθηναϊκός δείχνει να είναι ένα «κλικ» πιο κάτω σε σχέση με πέρυσι, γεγονός αποδεκτό από την ίδια την διοίκησή του η οποία προτίμησε (ορθά κατ΄ εμέ) να προχωρήσει σε ανανέωση με φόντο... ελληνικό. Οι «πράσινοι» βρίσκονται σε αρκετά δύσκολο όμιλο (εξαίρεση η Τούροφ) και η αμφιβολία μου έχει να κάνει με το πόσο θα τον επηρεάσουν στην πρώτη φάση οι πολλοί τραυματισμοί (ειδικά αν ο Νέλσον μείνει 2-3 μήνες εκτός) και η καθυστέρηση στο θέμα των ξένων παικτών που θα συμπληρώσουν το ρόστερ.
Η Ούνικς Καζάν είναι μία ενδιαφέρουσα περίπτωση. Ομάδα με «γεμάτο» ρόστερ η οποία από όσο μαθαίνω θα κάνει και ακόμη μία μεταγραφή. Ο Αργύρης Πεδουλάκης είναι τυχερός διότι διαθέτει πολλές προσωπικότητες οι οποίες σε ένα δίλεπτο μπορούν να πάρουν την ομάδα στην πλάτη τους. Αν βρει έναν καλό σέντερ (λογικά από το ΝΒΑ) μην απορήσετε αν την δείτε να μπαίνει εύκολα στα φετινά play offs. Στην Ούνικς λάβετε ως δεδομένο πως θα βελτιώνει την αμυντική της εικόνα κάθε μέρα που θα περνάει.
Η Μπαρτσελόνα «μπερδεύτηκε» με την αποχώρηση του Κώστα Παπανικολάου και έμεινε στο «3» με τους Αρμπίνες και Τόμας (δεν είναι για αυτό το επίπεδο). Στους ψηλούς οργιάζει με Τόμιτς, Πλάις, Νάχμπαρ και Ντόελμαν αν και πιστεύω πως ο Ντόελμαν θα αρχίσει να αποδίδει από το TOP 16. Ο Τσάβι Πασκουάλ έχει πολλά plays στην επίθεση και δε ξέρω κατά πόσο ο πρώην φόργουορντ της Βαλένθια θα μπορέσει να αφομοιώσει το στυλ παιχνιδιού.
ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ
Θετικές εικόνες θα μας αφήσει η Ουνικάχα Μάλαγα, ειδικά στην πρώτη φάση όπου ο Ζοάν Πλάθα ρίχνει (από εποχής Ζαλγκίρις) τεράστιο βάρος. Η Μπάγερν Μονάχου και η Βαλένθια (λιγότερο) θα παίξουν καλό μπάσκετ κυρίως λόγω της επιρροής του προπονητή που κάθεται στον πάγκο τους.
Αρνητικά μηνύματα θα έχουμε από την Μακάμπι Τελ Αβίβ (δεν την βλέπω ούτε στην οκτάδα) και από την Αρμάνι Μιλάνο η οποία για μία ακόμη χρονιά έχει περίεργα δομημένο ρόστερ.
ΥΓ: Ο μεγαλύτερος σεβασμός για έναν νεκρό είναι η σιωπή, ειδικά από τη στιγμή που άπαντες χρησιμοποιούν τη μνήμη του (κατά το δοκούν). Ας τον αφήσω να αναπαυθεί εν ειρήνη.
*Πηγή: gazzetta.gr*
ADVERTISEMENT
Ας ασχοληθούμε λοιπόν με ό,τι καλύτερο διαθέτει η ήπειρος στην οποία ζούμε.
Η Ευρωλίγκα φροντίζει να μας ομορφαίνει τις ημέρες μέσα στην εβδομάδα με σπουδαίες αναμετρήσεις.
Η ψαλίδα μεταξύ των ομάδων έχει μειωθεί αρκετά με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα γκρουπ 10-12 από αυτές στα παιχνίδια των οποίων δε βάζεις και το χέρι σου στη φωτιά για το τελικό αποτέλεσμα. Με μία πρόχειρη ματιά η Ρεάλ Mαδρίτης μoιάζει ως το απόλυτο φαβορί και λόγω ποιότητας ρόστερ και λόγω έδρας μιας και φιλοξενεί το Final 4.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν πολλά στοιχήματα (η σειρά είναι τυχαία)...
Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Δημήτρη Ιτούδη δίνει 1.700.000 στον Άαρον Τζάκσον για να τις χαλάει το παιχνίδι. Ο Έλληνας κόουτς προορίζει τον Μίλος Τεόντοσιτς για «δυάρι» και μένει με μόνο σοβαρό point guard τον Νάντο Ντε Κολό. Θα τα καταφέρει;
Η Φενέρμπαχτσε με τρομάζει με τους παίκτες που έχει στις θέσεις 2,3 και 4, αλλά στα σέντερ είναι τραγική με τους Σαβάς, Ζόριτς και Ερντέν. Στην οργάνωση απορώ πως ο Ομπράντοβιτς θα... κάνει χωριό με τον Αμερικανό Χίκμαν. Ο Σιπάχι μόνο παίκτης για την Ευρωλίγκα δεν είναι (κάποιοι ιερόσυλοι πέρυσι τον ανέδειξαν σε «νέο Διαμαντίδη»).
Η Αναντολού Εφές επίσης έχει ξοδέψει αρκετά χρήματα με τον Ντούντα όμως να μην έχει μεριμνήσει για την θέση-κλειδί. Με point guard τους Μπαλμπάι και Ντρέιπερ δε νομίζω να μπορεί να φτάσει τόσο ψηλά, όσο στοχεύει.
Στις δύο τουρκικές ομάδες θα αλλάξουν πολλά αν μία εξ αυτών αποκτήσει όπως ακούγεται, τον Τόμας Ερτέλ της Λαμποράλ Κούτσα.
Ο Ολυμπιακός έχει μπόλικους παίκτες και ισχυροποιημένη σε σχέση με πέρυσι, περιφέρεια. Το ερώτημα είναι οι σέντερ της αφού μπορεί ο Ντάνστον να αποτελεί μία καλή μαγιά, αλλά Χάντερ και Σίμονς κουβαλούν ερωτηματικό μαζί τους. Αν ο ένας παίξει καλά τότε η είσοδος τουλάχιστον στα play offs είναι σίγουρη.
Ο Παναθηναϊκός δείχνει να είναι ένα «κλικ» πιο κάτω σε σχέση με πέρυσι, γεγονός αποδεκτό από την ίδια την διοίκησή του η οποία προτίμησε (ορθά κατ΄ εμέ) να προχωρήσει σε ανανέωση με φόντο... ελληνικό. Οι «πράσινοι» βρίσκονται σε αρκετά δύσκολο όμιλο (εξαίρεση η Τούροφ) και η αμφιβολία μου έχει να κάνει με το πόσο θα τον επηρεάσουν στην πρώτη φάση οι πολλοί τραυματισμοί (ειδικά αν ο Νέλσον μείνει 2-3 μήνες εκτός) και η καθυστέρηση στο θέμα των ξένων παικτών που θα συμπληρώσουν το ρόστερ.
Η Ούνικς Καζάν είναι μία ενδιαφέρουσα περίπτωση. Ομάδα με «γεμάτο» ρόστερ η οποία από όσο μαθαίνω θα κάνει και ακόμη μία μεταγραφή. Ο Αργύρης Πεδουλάκης είναι τυχερός διότι διαθέτει πολλές προσωπικότητες οι οποίες σε ένα δίλεπτο μπορούν να πάρουν την ομάδα στην πλάτη τους. Αν βρει έναν καλό σέντερ (λογικά από το ΝΒΑ) μην απορήσετε αν την δείτε να μπαίνει εύκολα στα φετινά play offs. Στην Ούνικς λάβετε ως δεδομένο πως θα βελτιώνει την αμυντική της εικόνα κάθε μέρα που θα περνάει.
Η Μπαρτσελόνα «μπερδεύτηκε» με την αποχώρηση του Κώστα Παπανικολάου και έμεινε στο «3» με τους Αρμπίνες και Τόμας (δεν είναι για αυτό το επίπεδο). Στους ψηλούς οργιάζει με Τόμιτς, Πλάις, Νάχμπαρ και Ντόελμαν αν και πιστεύω πως ο Ντόελμαν θα αρχίσει να αποδίδει από το TOP 16. Ο Τσάβι Πασκουάλ έχει πολλά plays στην επίθεση και δε ξέρω κατά πόσο ο πρώην φόργουορντ της Βαλένθια θα μπορέσει να αφομοιώσει το στυλ παιχνιδιού.
ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ
Θετικές εικόνες θα μας αφήσει η Ουνικάχα Μάλαγα, ειδικά στην πρώτη φάση όπου ο Ζοάν Πλάθα ρίχνει (από εποχής Ζαλγκίρις) τεράστιο βάρος. Η Μπάγερν Μονάχου και η Βαλένθια (λιγότερο) θα παίξουν καλό μπάσκετ κυρίως λόγω της επιρροής του προπονητή που κάθεται στον πάγκο τους.
Αρνητικά μηνύματα θα έχουμε από την Μακάμπι Τελ Αβίβ (δεν την βλέπω ούτε στην οκτάδα) και από την Αρμάνι Μιλάνο η οποία για μία ακόμη χρονιά έχει περίεργα δομημένο ρόστερ.
ΥΓ: Ο μεγαλύτερος σεβασμός για έναν νεκρό είναι η σιωπή, ειδικά από τη στιγμή που άπαντες χρησιμοποιούν τη μνήμη του (κατά το δοκούν). Ας τον αφήσω να αναπαυθεί εν ειρήνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου