Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Ανέτοιμος για «κλεφτοπόλεμο» ο Παναθηναϊκός!!

Ο Αρης Λαούδης γράφει για τον Παναθηναϊκό που παρουσιάστηκε ανέτοιμος στην Κωνσταντινούπολη, γλιτώνοντας από το... τουρλουμπούκι της Γαλατασαράι και αναφέρεται στο θράσος του Ιωάννη Παπαπέτρου που πρέπει να ξάφνιασε μέχρι και τον Ιβκοβιτς. 
Πάνω που λες «τι εμφάνιση ήταν αυτή;» κόντρα στη Ρεάλ, έρχεται μια εικόνα σαν αυτή της Κωνσταντινούπολης για να αναρωτηθείς αν βλέπεις την ίδια ομάδα μέσα σε διάστημα 7 ημερών... Ο Παναθηναϊκός είναι ικανός να σε στείλει από τον παράδεισο των εντός έδρας, στην κόλαση των εκτός κι εσύ να παραμένεις με την απορία για τις πραγματικές δυνατότητες αυτής της ομάδας.
Είναι δεδομένο πως παιχνίδια σαν κι αυτά δεν είναι εύκολα. Με ομάδες μισοδιαλυμένες που οι παίκτες μπορούν να κάνουν του κεφαλιού τους και παίζουν περισσότερο για τη διασκέδαση και λιγότερο για το αποτέλεσμα, ο κίνδυνος είναι διπλάσιος, αν δεν έχεις προετοιμαστεί κατάλληλα ψυχολογικά.
Με μια ομάδα που αμύνεται με τα... μάτια, που φτάνει το μπόνους των φάουλ για πρώτη φορά στο 38' και οι παίκτες της σουτάρουν, όποτε θέλουν κι απ' όπου θέλουν, θα πρέπει να έχεις συγκέντρωση, στόχευση και ξεκάθαρο προσανατολισμό για να εκμεταλλευτείς το αριθμητικό πλεονέκτημα.
Είναι αλήθεια ότι ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε ανέτοιμος στα περισσότερα από τα παραπάνω και δεν δικαιολογείται γιατί γνώριζε τι θα αντιμετώπιζε από την Γαλατασαράι. Ούτε κατάφερε να φθείρει μια ομάδα που παρουσιάστηκε με επτά παίκτες, ούτε κατάφερε να την κουράσει με την συνηθισμένη πίεση στην περιφέρεια, ούτε μπόρεσε να τρέξει, όπως φάνηκε να θέλει στο ξεκίνημα του παιχνιδιού.
Κι όλα αυτά παρότι ο Ιβάνοβιτς είχε 12 παίκτες, πληθώρα φάουλ να δώσει και σαφέστατα πολλές περισσότερες επιλογές σε σχέση με τη Γαλατά που δεν είχε ούτε προπονητή στον πάγκο της!
Το βασικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού ήταν αμυντικό κι όχι επιθετικό. Αλλωστε το να βάζεις 86 πόντους εκτός έδρας, εκτελώντας συνολικά 7 βολές και φτάνοντας στο μπόνους στο 38', αποδεικνύει πως η δουλειά στην επίθεση έγινε σωστά, είτε γιατί εσύ ήσουν σε καλή βραδιά, είτε γιατί η Γαλατά δεν μπορούσε να αμυνθεί.
Το πρόβλημα ασφαλώς ήταν στην άμυνα, εκεί όπου ο Παναθηναϊκός δέχτηκε 84 πόντους από τέσσερις ουσιαστικά παίκτες! Τους 70 από τους 84 πόντους των Τούρκων πέτυχαν οι Κάρτερ, Γιανγκ, Μίτσοφ και Ερτσεγκ, ενώ ο συνεργάτης του Αταμάν χρησιμοποίησε συνολικά επτά παίκτες, με τον Γκονλούμ να αγωνίζεται μόλις 12 λεπτά!
Το δεύτερο ουσιαστικό πρόβλημα ήταν ότι ο Παναθηναϊκός για μια ακόμη φορά δεν έδειξε τον χαρακτήρα εκείνον που απαιτείται για να τελειώνει τέτοιου είδους παιχνίδια. Τρεις φορές προηγήθηκε με διαφορές άνω των 8 πόντων και μέσα σ' ένα τρίλεπτο επέτρεψε στη διαλυμένη Γαλατασαράι να επιστρέψει και να ξαναμπεί στο ματς. Είναι μια εικόνα που συμβαίνει σε αρκετά εκτός έδρας παιχνίδια και το γεγονός χωράει αρκετή συζήτηση.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν παραλίγο να την πατήσει όπως η Φενέρ του Ομπράντοβιτς, αλλά την γλίτωσε από τα τέσσερα διαδοχικά τρίποντα στη ζώνη στο τελευταίο πεντάλεπτο και την επιλογή του Ιβάνοβιτς να επιλέξει φάουλ στις δύο άμυνες των τελευταίων 15 δευτερολέπτων. Από τον αγώνα αυτό κρατάει την ανάσταση του Μπλουμς που ευστόχησε στα σουτ που του ανήκουν, αλλά και την καλή επιθετική παρουσία του Μαυροκεφαλίδη.
Θα πρέπει να προβληματίζεται με την Σλότερ που σε έξι εκτός έδρας παιχνίδια στο Τοπ-16 έχει 4,8 πόντους, όταν στα εντός έδρας έχει 11,2, ενώ για μια ακόμη φορά ο Λαουάλ έπαιξε το... σύνηθες πεντάλεπτο - εξάλεπτο και μάλιστα σ' ένα παιχνίδι που οι αντίπαλοι ταίριαζαν στο σωματότυπό του. Ο αθλητικός Γιανγκ των 8,7 πόντων στην Ευρωλίγκα, σταμάτησε στους 24 κόντρα στον Παναθηναϊκό, με τον Ιβάνοβιτς να προτιμά τους αργούς Μπατίστα, Μαυροκεφαλίδη και κατά διαστήματα τον Γκιστ.
Υ.Γ.: Δυο λόγια για τον Παπαπέτρου... Το 2009, όταν ο Παπανικολάου κατέληξε στον Ολυμπιακό, πίστευα (και το έγραψα) πως αυτό ίσως ήταν το μεγαλύτερο λάθος του Ομπράντοβιτς (που δεν επέμεινε στην απόκτησή του) και του Παναθηναϊκού (που δεν δαπάνησε το ένα εκατομμύριο ευρώ).
Δεν μπορώ να πω ακόμη κάτι παρόμοιο για τον Παπαπέτρου, αλλά ομολογώ πως έμεινα άφωνος από το θράσος του πιτσιρικά στον αγώνα με την Εφές. Δεν στέκομαι στα όσα έβαλε ή τον τρόπο που τα έβαλε, αλλά την σιγουριά και την αυτοπεποίθηση με την οποία κοιτούσε κατάματα το καλάθι. Ισως και ο Ιβκοβιτς να ξαφνιάστηκε από τον τσαμπουκά του και να μην πίστεψέ ποτέ πως μπορεί να χάσει το ματς απ' αυτόν.
Ο Παπαπέτρου έχει τρομερή σωματοδομή για την ηλικία του, αρκεί ο όγκος του να μην αυξηθεί ανάλογα με τα χρόνια του και δούμε φαινόμενο τύπου Σάριτς που προετοιμάζεται εδώ και χρόνια για το ΝΒΑ και σε λιγάκι θα χρειάζεται... φλας για να στρίψει. Το ταλέντο του άλλωστε είναι τόσο μεγάλο που δεν χρειάζεται να καλυφθεί από όγκο. Θα είναι κρίμα να υπερισχύσει η δύναμη από το αυθεντικό ταλέντο που διαθέτει...   

*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: