Όσοι είναι φίλα προσκείμενοι στον Άρη και ασπάζονται την άποψη για τους διοικητικούς παράγοντες των φορέων ότι «αυτούς έχουμε μ’ αυτούς πορευόμαστε» καλύτερα να μην διαβάσουν το σημερινό μου άρθρο.
Επειδή δεν θέλω να τους αδικώ όλους που ασχολούνται με τους φορείς δηλώνω ότι είναι εξαιρετικοί εργάτες του συλλόγου, αλλά δεν έχουν τα τυπικά προσόντα που απαιτείται να έχουν οι παράγοντες που διοικούν αθλητικά brand όπως αυτό του Άρη. Κι αυτό το μοντέλο διοίκησης βεβαίως δεν καθιερώθηκε τυχαίως στον ιστορικό σύλλογο. Είναι δημιούργημα συγκεκριμένων μεθοδεύσεων από τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Εμπνευστής ήταν η τότε ηγεσία του Super 3 και στόχο είχε να απαξιωθούν όλες οι διοικητικές δυνάμεις του Άρη ώστε να μπορέσουν να επικρατήσουν πρόσωπα φίλα προσκείμενα σ΄ αυτούς. Κι όταν κάτι στοχοποιεί το οπαδικό κίνημα δύσκολα επιβιώνει. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Το κυριότερο όμως η εξαΰλωση των «κυττάρων» εκείνων που μέσα από υγιείς και κυρίως δημοκρατικές διαδικασίες, γεννούσαν νέους παράγοντες. Κι αυτό είναι το τραγικότερο αποτέλεσμα από μία στρεβλή αντίληψη που κυριάρχησε δογματικά για την προέλευση των παραγόντων μέσα ή με τις ευλογίες του οπαδικού κινήματος.
Κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνέντευξης Τύπου με θέμα την γιορτή για τα 100+1 χρόνια ο κ. Βασίλης Κεχαγιάς, κριτικός κινηματογράφου, σεναριογράφος και φίλος του Άρη είπε μία μεγάλη αλήθεια: «Δυστυχώς οι μεγαλύτερες ιδέες είχαν την ατυχία να κυβερνηθούν από τους μικρότερους ανθρώπους.»
Ο Άρης είναι ένας τεράστιος σύλλογος, αλλά τα τελευταία 15 χρόνια αντιμετωπίστηκε στρεβλά και κατά παράφραση της ρήσης: «όλοι θέλουν το καλό του, αρκεί αυτό να είναι ταυτόσημο με το δικό τους καλό.» Γι’ αυτό και διοικήθηκε από πρόσωπα μικρού επιχειρηματικού ή οικονομικού προφίλ. Κι όταν ο κάθε πικραμένος βρίσκει καρέκλα στα γραφεία του «Κλ. Βικελίδης» εύκολα ανοίγει και η όρεξη των υπολοίπων που έχουν τις ίδιες δυνατότητες.
Ο Άρης λοιπόν μ’ αυτά και μ’ αυτά έπαψε να είναι ελκυστικός για παράγοντες με επιχειρηματική και οικονομική ακτινοβολία, δυσκόλεψε και το οικονομικό περιβάλλον κι έτσι υπάρχει λειψανδρία διοικητικών ηγετών. Κι αντί οι φορείς να σκύψουν με σκεπτικισμό πάνω στο πρόβλημα συνεχίζουν με τους χειρισμούς του να σφυρίζουν αδιάφορα. Καλές οι γιορτές και τα πανηγύρια, αλλά μόνο ως επικουρικές προσπάθειες. Εκτός κι αν στον Άρη τις χρησιμοποιούν ως «υποκατάστατα» για την ανάκτηση της χαμένης αγωνιστικής λάμψης του συλλόγου. Σε μία τέτοια περίπτωση να ξέρουν ότι η δράση τους έχει συγκεκριμένη διάρκεια.*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου