Πέμπτη 2 Απριλίου 2015

Σούπερ ο Ντανίλο. Και ο Καρβαχάλ τι;

Ο Γιώργος Καραμάνος γράφει για την «αχρείαστη» μεταγραφή της Ρεάλ, που κατά συνέπεια θα «κάψει» ένα δικό της παιδί, που μόλις άρχισε να κατακτά τον κόσμο.
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι να τοποθετηθεί το όνομα του στην κορυφή της μεταγραφικής λίστας της Ρεάλ, δεν τον είχα παρακολουθήσει τόσο καλά. Αλλωστε την εκτόξευση του ουσιαστικά την πραγματοποίησε φέτος. Ειδικά στο Champions League όπου έκανε τη διαφορά, όποιος έβλεπε τα εκτεταμένα στιγμιότυπα των αγώνων της εξαιρετικής Πόρτο, σίγουρα θα μπορούσε να διακρίνει το πόσο καταλυτικό ρόλο έπαιξε ο Ντανίλο στην πολύ δυνατή πορεία της μέχρι τα προημιτελικά της διοργάνωσης.
Οπως δήλωσε πρόσφατα και ο προπονητής του στους Δράκους, Χουλέν Λοπετέγκι: «Ο Ντανίλο τούτη τη σεζόν κάνει εκπληκτικά πράγματα και αυτό οφείλεται στο ότι έχει σοβαρευτεί απόλυτα. Ταλέντο διέθετε ανέκαθεν, μα τώρα έχει δουλέψει πολύ σκληρά στην ταχυδύναμη, την φυσική κατάσταση και είναι τακτικά προσηλωμένος». Ολα αυτά ακούγονται τέλεια και σε συνδυασμό με τα τέσσερα γκολ του και άλλες τόσες ασίστ σε 34 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις, εξηγείται σε μεγάλο βαθμό το γιατί οι Μαδριλένοι για χάρη του μπήκαν στη διαδικασία να πληρώσουν 31,5 εκατ. ευρώ και να του δώσουν συμβόλαιο από το ερχόμενο καλοκαίρι έως και το 2021.
Γενικότερα ο Ντανίλο Λουίζ ντα Σίλβα εντυπωσιάζει, καθώς μπορεί να συνδυάσει την αμυντική αυτοθυσία και προσήλωση, με την επιθετική φούρια που έμφυτα τον διακατέχει. Από το 2012, όταν και πάτησε το πόδι του στο Λιμάνι του Οπόρτο, στον πορτογαλικό Τύπο γράφτηκε ότι «είναι ένας πλάγιος μπακ με καρδιά εξτρέμ». Αμέσως τον συνέκριναν με τον Ντάνι Αλβες και αυτό συνεχίζεται πλέον ακόμα πιο έντονα στην Εθνική Βραζιλίας (13 συμμ.), όπου αποτελεί τον φυσικό διάδοχο του. Ταχύτητα, διεισδυτικότητα, απανωτά overlap στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας και ξανά μανά πίσω να μαρκάρει. Επίσης έχει σουτάρα. Και με τα δύο πόδια δοκιμάζει έξω από την περιοχή και συνήθως διαγώνια. Τούτη η ικανότητα του με τα δύο πόδια τον καθιστά ιδανικό να μπορεί να καλύψει και στα αριστερά της άμυνας.




Ολα αυτά λοιπόν είναι σούπερ και καθιστούν τον 24χρονο Βραζιλιάνο, τον ιδανικό full-back του Σήμερα και του Αύριο. Το πραγματικό αντικείμενο όμως τούτου του κειμένου είναι να καταδείξει όχι τις αντικειμενικά πολλά υποσχόμενες δυνατότητες του διεθνή με τη Σελεσάο, μα την «ματαιότητα» αυτής της μεταγραφής. Ηταν αναμενόμενο ότι οι Μερένγκες θα έκαναν κίνηση για μπακ και στις δύο πλευρές, μιας και οι Αλβαρο Αρμπελόα, Φάμπιο Κοεντράο δεν έχουν καθόλου καλές πιθανότητες να συνεχίσουν. Ωστόσο, το αναμενόμενο θα ήταν να αγοράσουν αναπληρωματικούς για τους Μαρσέλο και Ντάνι Καρβαχάλ.
Καθώς λοιπόν ο Ντανίλο κατά βάση θα παίξει στα δεξιά, με αυτή την αγορά εκείνος που θα παραγκωνιστεί, θα είναι ο Καρβαχάλ. Αυτό μοιάζει ιδιαίτερα άτοπο και άδικο. Ο 23χρονος Ισπανός είναι σταθερός, δεν τραυματίζεται εύκολα και σταδιακά, καθώς αποκτά παραστάσεις στο υψηλότερο επίπεδο, γίνεται ακόμα καλύτερος, έχοντας εμφανώς σημαντικά περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης. Σίγουρα δεν έχει την ίδια ικανότητα στο γκολ με τον Βραζιλιάνο (σ.σ.: για την ακρίβεια δεν έχει βάλει κανένα φέτος), αλλά στο μοίρασμα οι δυο τους είναι ισόπαλοι (και ο Καρβαχάλ έχει τέσσερις ασίστ σε 32 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις), ενώ αμυντικά θα έδινα ψήφο στον Ισπανό.

Το βέβαιο είναι ότι ο Ντανίλο αποκτήθηκε για βασικός. Βλέπετε ο Φλορεντίνο Πέρεθ το έχει να επεμβαίνει στους προπονητές του υπέρ των καινούργιων, για τους οποίος ούτως ή άλλως έχει δώσει τόσα πολλά χρήματα και φυσικά όχι για να τους βλέπει να κάθονται στον πάγκο. Κατά συνέπεια θα είναι πολύ κρίμα για τον Καρβαχάλ που τα έκανε -σχεδόν- όλα σωστά και δείχνει να ταιριάζει απόλυτα στη λογική του παιχνιδιού της Ρεάλ. Εκτός των άλλων μαζί του οι Μαδριλένοι είχαν να καμαρώνουν ότι πρόκειται για δικό τους παιδί από την ακαδημία, ενώ φαίνεται ότι θα αποτελέσει τον δεξιό αμυντικό του μέλλοντος για την Εθνική Ισπανίας.
Οι κακές γλώσσες στην χώρα των Ταύρων υποστηρίζουν ότι για την αγορά του Νανίλο μέτρησε πολύ το ότι με αυτόν τον τρόπο νικήθηκε η Μπαρτσελόνα, η οποία επίσης τον ήθελε πολύ. Μπορεί σε κάποιους να ακούγεται από ανόητο έως τραγικό αυτό, αλλά για τον Πέρεθ κάτι τέτοια εννοείται πως μετρούν. Εντάξει, κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει αυτόν ως απόλυτο λόγο της μεταγραφής. Ο Βραζιλιάνος είναι εξαιρετικός και στην περίπτωση του ανταγωνισμού για τα δεξιά, θα μπορούσαμε να πούμε πως εχθρός του καλού παίκτη είναι ο... καλύτερος. Εάν βέβαια είναι καλύτερος, για το οποίο κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος, μιας και άλλο Πόρτο και άλλο Ρεάλ. Ακόμα και έτσι όμως όλη αυτή η ιστορία, πόσο μάλλον με τα 31 εκατ., μοιάζει υπερβολική για μία θέση που στα μάτια του μέσου Μαδριλένου τα πάντα ήταν λυμένα για τα επόμενα χρόνια με τον Καρβαχάλ, ο οποίος είναι εξαιρετικά πιθανό να καεί και μάλιστα τώρα στα ντουζένια του...

*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: