Πέμπτη 2 Απριλίου 2015

Το gala του Αρη!!

Γράφει ο Βασίλης Μάστορας
Το διακύβευμα που μπαίνει στον Αρη, είναι το πώς θα μπει η ομάδα πάνω από τους προσωπικούς εγωισμούς. Δεν ξέρω εάν τα όσα είπε ο Παναγιώτης Γιαννάκης κατά τη βράβευση του στην προχθεσινή γιορτή αφορούσαν συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά ήταν κουβέντες που έκρυβαν μία μεγάλη αλήθεια. «Ο Αρης έγινε μεγάλος όταν βάλαμε τον εγωισμό κάτω από την ομάδα» είπε ο Γιαννάκης στέλνοντας ένα μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις.

Θα συμφωνήσω μ’ όλους εκείνους που υποστηρίζουν ότι ο Αρης είναι ένα πελώριο σωματείο που εκφράζει χιλιάδες κόσμου, αλλά διαφωνώ με την άποψη ότι «είναι γωνιακό μαγαζί». Είναι ένα αθλητικό brand που το αγαπούν οι φίλοι του, αλλά έχει χάσει την ελκυστικότητα του άρα και την εμπορική του αξία.

Δυστυχώς για το ιστορικό σωματείο όλοι εκείνοι που σκέφτονται να βάλουν, έστω και ένα ευρώ στην ομάδα, εάν δεν έχουν κίνητρο την αγάπη τους για τον Αρη θα σκεφτούν πάρα πολύ πριν κάνουν αυτή την κίνηση. Ολοι όσοι προσεγγίζουν τεχνοκρατικά την επένδυση σε μία αθλητική ομάδα, με οποιονδήποτε τρόπο, «ψηλαφίζουνε» όλα τα δεδομένα πριν αποφασίσουν. Πλέον ακόμη και αυτοί που στις φλέβες τους κυλάει «κίτρινο αίμα» κοντοστέκονται όταν τους ζητείται γενναία οικονομική συμμετοχή.

Το οικονομικό περιβάλλον, έτσι κι αλλιώς, δεν προσφέρεται για λεονταρισμούς από τους παράγοντες με θέμα τον αθλητισμό. Πολύ δε περισσότερο όταν το τοπίο στην ομάδα συνεχίζει να καλύπτεται από ένα νεφέλωμα το οποίο αποθαρρύνει όποιον επιθυμεί να ξοδέψει, έστω και λίγα χρήματα, αλλά τον ενδιαφέρει να βρει συνθήκες υγείας. Κυρίως να γνωρίζει ότι τα λεφτά του θα πιάσουν τόπο.

Στον Αρη ιστορικά η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» ακολουθούνταν με ευλάβεια. Κι όταν αυτή δεν έπιανε τόπο έμπαινε σε εφαρμογή το σχέδιο της στοχοποίησης των προσώπων γιατί έτσι δημιουργούνταν «εχθροί» και ήταν διπλό το κέρδος: συσπείρωση των οπαδών και αποπροσανατολισμός από τα πραγματικά προβλήματα της ομάδας.

Στην εκδήλωση της περασμένης Δευτέρας για τα 100+1 χρόνια συλλόγου από την οποία υπήρχε μία εμφατική απουσία, αυτή του Νίκου Γκάλη, ένα πρέπει να είναι το μήνυμα-«πιλότος» για το μέλλον: πώς όλοι αυτοί που παρευρέθηκαν στην εκδήλωση θα εμπνευστούν ώστε να γίνουν η «πυρήνας» των μελών του Α.Σ. Εάν επιτευχθεί αυτό, θα έχει ελπίδα για καλύτερες ημέρες ο Αρης. Διαφορετικά τόσο η συγκεκριμένη εκδήλωση, όσο και οι όποιες γίνουν στο μέλλον θα είναι ένα επικοινωνιακό galaτο οποίο δεν θα προσφέρει καμία ουσιαστική υπηρεσία στον ιστορικό σύλλογο. 
*Πηγή: metrosport.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: