Ποιος θα το φανταζόταν πριν από το ξεκίνημα της φετινής σεζόν, ότι
μετά από 12 αγωνιστικές η πρωταθλήτρια Αγγλίας, Τσέλσι, θα βρισκόταν υπό
τις οδηγίες του Ζοσέ Μουρίνιο στη 16η θέση του βαθμολογικού πίνακα,
μόλις τρεις πόντους πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού και - την ώρα που
γραφόταν το κείμενο - 14 ολόκληρους βαθμούς (μπορεί μέχρι το απόγευμα να
έχουν γίνει 17) μακριά από εκεί που τερμάτισε την περσινή σεζόν. Την
κορυφή. Επειδή, όμως, τίποτα δε γίνεται... ως εκ θαύματος, υπάρχει
εξήγηση για αυτόν τον ατελείωτο «μπλε» κατήφορο. Το FourFourTwo του
gazzetta.gr συγκέντρωσε κάποιους λόγους και τους παρουσιάζει.
Μεταγραφική αλαζονεία
Το γεγονός πως η ακριβότερη φετινή μεταγραφή της Τσέλσι (27 εκατομμύρια ευρώ) με τον Ισπανό Πέδρο έγινε τις τελευταίες ημέρες της μεταγραφικής περιόδου, έπειτα από μία ήττα και μία ισοπαλία στις δύο πρώτες αγωνιστικές της Πρέμιερ Λιγκ, δείχνει πως κάτι δε σχεδιάστηκε καλά το καλοκαίρι. Ο Μουρίνιο έκρινε πως δε χρειαζόταν καμία αλλαγή η ομάδα, πήγε με την πεπατημένη της περσινής σεζόν και... την πάτησε. Κανένας ποδοσφαιριστής από όσους απέκτησε δεν προοριζόταν για την αρχική ενδεκάδα, με την Τσέλσι να είναι ακριβώς ίδια ομάδα με πέρσι. Κάτι που αποδείχθηκε... δώρο για τους αντιπάλους της.
Η αποχώρηση των «παλιοσειρών»
Από την πρώτη του παρουσία στην Τσέλσι το 2004, ο Μουρίνιο είχε διαρκώς μαζί του τους... 4 «σωματοφύλακες». Τζόν Τέρι, Φρανκ Λάμπαρντ, Ντιντιέ Ντρογκμπά και Πετρ Τσεχ ήταν πιστοί στην Τσέλσι και τον Special One. Πλέον, μόνο ο Τέρι παραμένει στην ομάδα. Ο Λάμπαρντ είχε φύγει από πέρσι, ενώ φέτος το καλοκαίρι αποχώρησαν Ντρογκμπά και Τσεχ. Κανείς από τους δύο δε βρισκόταν στις πρώτες επιλογές του Μουρίνιο πέρσι, όμως η παρουσία τους ήταν καταλυτική, καθώς ενέπνεαν σεβασμό στους υπόλοιπους. Φέτος, μάλιστα, αν είχαν παραμείνει στην Τσέλσι, ενδεχομένως να ήταν και βασικοί. Με τόσο χάλια τον Ντιέγκο Κόστα και τον Κουρτουά τραυματία.
Τα χαμένα αποδυτήρια
Μεταγραφική αλαζονεία
Το γεγονός πως η ακριβότερη φετινή μεταγραφή της Τσέλσι (27 εκατομμύρια ευρώ) με τον Ισπανό Πέδρο έγινε τις τελευταίες ημέρες της μεταγραφικής περιόδου, έπειτα από μία ήττα και μία ισοπαλία στις δύο πρώτες αγωνιστικές της Πρέμιερ Λιγκ, δείχνει πως κάτι δε σχεδιάστηκε καλά το καλοκαίρι. Ο Μουρίνιο έκρινε πως δε χρειαζόταν καμία αλλαγή η ομάδα, πήγε με την πεπατημένη της περσινής σεζόν και... την πάτησε. Κανένας ποδοσφαιριστής από όσους απέκτησε δεν προοριζόταν για την αρχική ενδεκάδα, με την Τσέλσι να είναι ακριβώς ίδια ομάδα με πέρσι. Κάτι που αποδείχθηκε... δώρο για τους αντιπάλους της.
Η αποχώρηση των «παλιοσειρών»
Από την πρώτη του παρουσία στην Τσέλσι το 2004, ο Μουρίνιο είχε διαρκώς μαζί του τους... 4 «σωματοφύλακες». Τζόν Τέρι, Φρανκ Λάμπαρντ, Ντιντιέ Ντρογκμπά και Πετρ Τσεχ ήταν πιστοί στην Τσέλσι και τον Special One. Πλέον, μόνο ο Τέρι παραμένει στην ομάδα. Ο Λάμπαρντ είχε φύγει από πέρσι, ενώ φέτος το καλοκαίρι αποχώρησαν Ντρογκμπά και Τσεχ. Κανείς από τους δύο δε βρισκόταν στις πρώτες επιλογές του Μουρίνιο πέρσι, όμως η παρουσία τους ήταν καταλυτική, καθώς ενέπνεαν σεβασμό στους υπόλοιπους. Φέτος, μάλιστα, αν είχαν παραμείνει στην Τσέλσι, ενδεχομένως να ήταν και βασικοί. Με τόσο χάλια τον Ντιέγκο Κόστα και τον Κουρτουά τραυματία.
Τα χαμένα αποδυτήρια
Χωρίς τις «παλιοσειρές» να σβήνουν τις σπίθες, πριν γίνουν φωτιές στα
αποδυτήρια, φαίνεται πως έχει χαθεί ο έλεγχος στα... ενδότερα της
Τσέλσι. Παίκτες εμφανίζονται δυσαρεστημένοι από τον προπονητή τους και
είναι χαρακτηριστικό αυτό που κυκλοφόρησε πρόσφατα πως κάποιοι
«προτιμούν να χάσει η ομάδα, παρά να κερδίσει ο Μουρίνιο». Μόνος του ο
Τζον Τέρι δεν μπορεί να αποτελέσει «ασπίδα» για την ομάδα και τον
προπονητή, με την κατάσταση στα αποδυτήρια του Στάμφορντ Μπριτζ να
μυρίζει «μπαρούτι».
Το τέλος της «αγαπημένης» γιατρού
Το σήριαλ της κόντρας του Ζοσέ Μουρίνιο με την Εύα Καρνέιρο αναμένεται να έχει κι άλλα πολλά επεισόδια, ακόμη και στις δικαστικές αίθουσες. Προς το παρόν, όμως, ο – κακήν κακώς – διωγμός της από το ιατρικό επιτελείο της Τσέλσι δεν αποκλείεται να έχει επηρεάσει την ομάδα. Μπορεί να φαίνεται περίεργο πως η αποχώρηση ενός γιατρού μπορεί να επηρεάσει σε τόσο βαθμοό, όμως υπάρχει εξήγηση. Η Καρνέιρο ήταν ιδιαίτερα αγαπητή μεταξύ όλων των ποδοσφαιριστών του συλλόγου και τα «γαλλικά» του Special One απέναντί της ενδέχεται να έχει διαταράξει τις ισορροπίες και κάποιοι να βλέπουν με... μισό μάτι τον Πορτογάλο μετά από αυτό.
Ο «αέρας» των μικρών
Είναι αυτό που λέγεται πολλές φορές για μια μικρομεσαία ομάδα, πριν αγωνιστεί με κάποιο «μεγάλο», ότι έχει χάσει το παιχνίδι πριν καν ξεκινήσει. Έτσι συνέβαινε μέχρι πέρσι (στο βαθμό που επιτρέπει η Πρέμιερ Λιγκ, βέβαια), όταν μια υποδεέστερη ομάδα αντιμετώπιζε την Τσέλσι του Μουρίνιο. Κοιτούσε κατευθείαν το επόμενο παιχνίδι, αφού δεν είχε σχεδόν καμία τύχη απέναντι στους «μπλε». Φέτος, όμως, μετά τις πρώτες γκέλες, οι μικροί ξεκίνησαν να ξεθαρρεύουν κόντρα στους πρωταθλητές και να μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο χωρίς κανένα ίχνος φόβου. Χτυπούν αυτοί στις αδυναμίες των Λονδρέζων και δεν έχουν ρόλο κομπάρσου στο παιχνίδι. Με τα αποτελέσματα να μιλούν από μόνα τους.
Υ.Γ. Παρά τα συνεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα, πριν από λίγο καιρό ήμουν υπέρ της παραμονής του Μουρίνιο στον πάγκο της Τσέλσι. Πλέον όμως ίσως είναι καλύτερο και για τους δύο να χωρίσουν οι δρόμοι τους. Για το καλό και την υστεροφημία όλων...
*Πηγή: gazzetta.gr*
Το σήριαλ της κόντρας του Ζοσέ Μουρίνιο με την Εύα Καρνέιρο αναμένεται να έχει κι άλλα πολλά επεισόδια, ακόμη και στις δικαστικές αίθουσες. Προς το παρόν, όμως, ο – κακήν κακώς – διωγμός της από το ιατρικό επιτελείο της Τσέλσι δεν αποκλείεται να έχει επηρεάσει την ομάδα. Μπορεί να φαίνεται περίεργο πως η αποχώρηση ενός γιατρού μπορεί να επηρεάσει σε τόσο βαθμοό, όμως υπάρχει εξήγηση. Η Καρνέιρο ήταν ιδιαίτερα αγαπητή μεταξύ όλων των ποδοσφαιριστών του συλλόγου και τα «γαλλικά» του Special One απέναντί της ενδέχεται να έχει διαταράξει τις ισορροπίες και κάποιοι να βλέπουν με... μισό μάτι τον Πορτογάλο μετά από αυτό.
Ο «αέρας» των μικρών
Είναι αυτό που λέγεται πολλές φορές για μια μικρομεσαία ομάδα, πριν αγωνιστεί με κάποιο «μεγάλο», ότι έχει χάσει το παιχνίδι πριν καν ξεκινήσει. Έτσι συνέβαινε μέχρι πέρσι (στο βαθμό που επιτρέπει η Πρέμιερ Λιγκ, βέβαια), όταν μια υποδεέστερη ομάδα αντιμετώπιζε την Τσέλσι του Μουρίνιο. Κοιτούσε κατευθείαν το επόμενο παιχνίδι, αφού δεν είχε σχεδόν καμία τύχη απέναντι στους «μπλε». Φέτος, όμως, μετά τις πρώτες γκέλες, οι μικροί ξεκίνησαν να ξεθαρρεύουν κόντρα στους πρωταθλητές και να μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο χωρίς κανένα ίχνος φόβου. Χτυπούν αυτοί στις αδυναμίες των Λονδρέζων και δεν έχουν ρόλο κομπάρσου στο παιχνίδι. Με τα αποτελέσματα να μιλούν από μόνα τους.
Υ.Γ. Παρά τα συνεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα, πριν από λίγο καιρό ήμουν υπέρ της παραμονής του Μουρίνιο στον πάγκο της Τσέλσι. Πλέον όμως ίσως είναι καλύτερο και για τους δύο να χωρίσουν οι δρόμοι τους. Για το καλό και την υστεροφημία όλων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου